Onderwerp: KNRM in actie omgeslagen zeilboot nabij Vliehors

Michieltje schreef :
Als je op het ruimere water gaat zeilen ben je op jezelf en je boot aangewezen. Als er zich wat voordoet zal je het zelf moeten klaren. Maar dat is nu ook, in ieder geval voor mij, de charme van het zeilen.
Als er zich dat toch een ongeval met slachtoffer(s) voordoet, zoals dit geval met de Dunlin, dat vind ik het onjuist om naar de overheid te verwijzen. Als zeiler heb je zelf gekozen voor iets met een wat verhoogd risico.
Dat neemt niet weg dat ik respect heb voor de acties van KNRM, SAR etc. Maar de enige die een ongeval kan voorkomen dat ben je zelf. De overheid (of de KNRM) kan niets meer doen dat gevolgen proberen te beperken en dat doet men in het algemeen goed.
Door steeds kritisch te zijn op de overheid nemen wij het risico dat de overheid maatregelen gaat nemen waardoor wij als zeilers onze vrijheid kwijt raken. En dan is het plezier van het zeilen weg. Niemand zit toch te wachten op een vaarbewijs voor een Laser of een verplichte AIS op een Marieholm?

Onderzoek naar de toedracht is altijd aan te bevelen. Er spelen mogelijk meer zaken, dan alleen het stranden van een boot.

Waarom haalt de makelaar de gegevens zo snel van de website ? Mankeerde er wat aan de boot ? Aansprakelijkheid ? Is de schipper ook de eigenaar van de boot ?

Het is nog al een reis, kennelijk ook nog single-handed, van Noord Wales naar Polen.

Op welk moment is de schipper in het vlot gestapt ? Na de stranding of er al voor ? Waaraan is hij overleden ?

Bovendien is er dicht onder kust vrijwel altijd wel GSM bereik.

Verzekeraars zullen zeker een onderzoek instellen naar de toedracht. Dit heeft allemaal niets met regelgeving te maken, maar wel of er zorgvuldig is gehandeld.

Het is een ernstig ongeval waarvan de oorzaak moet worden nagegaan.

keeszeiler schreef :
Voor de duidelijkheid: Principieel ben ik het volstrekt met je eens. Dat de zee nog "wild" is, is voor mij een van de grote attracties.

De reden voor mijn vragen is deze: een paar jaar geleden is de menselijke vuurtoren wachter op Texel weg gehaald door RWS, onder groot protest van de zeilers en vissers gemeenschap. Het menselijk oog zou veel gevoeliger zijn voor afwijkingen dan een camera met wat voor computers erachter dan ook. Uit KOSTEN overwegingen is er toch voor gekozen om de vuurtoren bewaking te automatiseren.

Een life vuurtoren wacht zou dit jacht mogelijkerwijs veel eerder kunnen detecteren en de reddingsdienst er op af sturen. Omdat de keuze indertijd gemaakt is om kosten te drukken, ligt het in de lijn van de redelijkheid om genoegdoening te eisen van degene die dat risico willens en wetens genomen heeft. Daarom acht ik het mogelijk dat RWS aansprakelijk en verantwoordelijk is voor het gebeurde. Het sleutelwoord hier is keuze. Als je een dergelijke keuze maakt, mag je ook komen opdraven als het mis gaat.

Dit staat voor mij los van betutteling, en de vraag in hoeverre je op zee zelfredzaam zou moeten zijn.

Joop66 schreef :
Ik denk dat het de verantwoordelijkheid van de schipper is of hij - gegeven de feitelijke situatie - uitvaart. Of het vroeger anders was (beter of slechter) maakt niet uit. En ook de reden waarom het vroeger anders was maakt niets uit. Àls er iemand willens en wetens een risico neemt is dat de schipper.

Het feit dat we bepaalde veranderingen niet toejuichen (of er zelfs tegen protesteren) ontslaat de schipper niet van zijn/haar verantwoordelijkheid om de huidige situatie mee te nemen in zijn/haar beslissing om al dan niet uit te varen. Niemand dwingt je om risico's te nemen die je zelf te groot vindt.

en dan is er ook nog "Murphy’s Law" blijft een triest ongeval.

b100 schreef :
Exact. Zolang we alleen maar kunnen gissen naar de werkelijke toedracht valt er niets zinnigs te zeggen over de oorzaak van het ongeval. Misschien had de schipper zich uitstekend voorbereid en is een reeks aan onfortuinlijke gebeurtenissen hem toch fataal geworden.

Ik zou een onderzoek naar de toedracht toejuichen omdat we daar mogelijk iets van kunnen leren. Maar voor familie en andere nabestaanden blijft het een heel droevig gebeuren. Het zal je partner, kind, broer, vriend of collega maar zijn...

Ergens vind ik het positief dat er zoveel gesproken en nagedacht wordt over een (1) ongeval.
En dan vooral om er uit te leren om dergelijke drama's te voorkomen.

Moesten ze dat ook eens doen om die drama's in het dagelijkse verkeer te voorkomen....

Hoeveel doden op de weg zijn er al gevallen sinds dit ongeval?

Ik schrijf dit maar omdat ik onlangs vernam dat in Belgie een werkgroep bezig is met uit te vinden hoe ze pleziervaart veiliger kunnen maken!! (met aanpassingen aan wetten en stuurbrevetten)

zuipschuit schreef :
Als je het gemiddelde van een jaar neemt voor 4 dagen ongeveer 7, dus iets minder dan 2 per dag.
Ad

Hans V schreef :
Precies ! Mischien was het wel een top zeiler alles tip top, maar als je lichaam plotseling zegt ik doe het niet meer, succes

Blijft dus allemaal gissen, tot in mijn ogen sommige hele irritante speculaties

Ik denk dat binnenkort vast wel naar buiten gebrscht wordt wat de eventuele doodsoorzaak is.

Ook ik moet gissen maar er was een vlot, dat is nog overboord gezet etc

Om welke reden is dat gebeurd? Was de boot niet meer te besturen of kon hij de boot niet meer besturen?

In de media werd in de berichtgeving gemeld dat de politie onderzoek ging doen naar de oorzaak. Sindsdien heerst radiostilte. Vlielanders postten foto's van het wrak op een vrachtwagen, waar werd het afgeleverd ? Wie doet er daadwerkelijk onderzoek ?

Effe geen tijd voor onderzoek er is nu een pont gezonken bij Texel,
Denk deze de.wikipedia.org/wiki/Siebengebirge_(Schiff,_2015)

NOS:
nos.nl/artikel/2170798-lege-ve...onken-bij-texel.html

Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat er niemand op die sleep aanwezig was zoals geschreven wordt.
Ad

Yellow Boat schreef :
Dat staat er ook niet

Ten westen van Texel is een veerpont gezonken. Het vaartuig werd voortgetrokken door een sleepboot toen het misging.

Er zijn geen slachtoffers gevallen; op het moment van het ongeluk waren er geen mensen aan boord
.


Er wordt niet gesproken dat er gedurende de hele sleep niemand aan boord zou zijn of kunnen zijn

Vroeger, pakweg tot veertig jaar terug, zaten er runners op de sleep.
Dat was soms een bloedlink joppie dat menigmaal de dood tot gevolg had.
Vandaag de dag, zeker op objecten die niet gebouwd zijn voor op zee, hoeft er dankzij moderne elektronica - denk aan bilge alarm automatische lenspompen etc. - geen mens meer op de sleep te zitten en kan men vanaf de sleper alles op afstand monitoren.

Ja maar als je op afstand op de sleper de melding krijgt dat ie volloopt moet je ook de pomp aanzetten op afstand.

Een mannetje aan boord zetten op zee is natuurlijk niet altijd makkelijk.

En je weet niet waarom ie volloopt....

Yellow Boat schreef :
Op dit soort gesleepte objecten zit meestal niemand aan boord en worden versleept als "dood schip".
Uit voorzorg worden alle kwetsbare delen(zoals deuren en ramen) van het object extra versterkt en alle overboord afsluiters dicht gezet.
En zo,n object wordt ook niet uitgerust met draadloos bediende afsluiters en pompen.
Het zou n.l. inhouden dat er ook een powersource aan boord moet zijn die automatisch start.
Op grote dure objecten zit vaak de bemanning nog aan boord.

Zie ook www.rundschau-online.de/region...st-gestellt-26819590

Tegenwoordig zijn er op langeafstandsslepen zelden nog mensen aanboord te vinden. Alleen nog als er werkzaamheden op het te slepen object gedaan moeten worden, en zelfs dan nog niet vaak.

Waterblok schreef :
Ik denk deze:
de.m.wikipedia.org/wiki/Siebengebirge_(Schiff,_1969)

Die dingen hebben geen geluk bij hun laatste reisjes:
"Ein ähnliches Schicksal traf die Vorgänger-Fähre Rheinhilde, die 1990 bei einer geschleppten Überführungsfahrt auf der Nordsee sank."

De resten van de verongelukte zeilboot zijn door de gemeente Vlieland te koop gezet :

www.omropfryslan.nl/nieuws/719...t-gestrand-zeiljacht

Destijds werd gemeld, dat de politie onderzoek zou doen naar de oorzaak van het ongeval. Heeft dit ooit iets opgeleverd ? Ik heb er niets over gelezen in de lokale pers.