Onderwerp: Rocna-anker of Delta-anker

En hebben jullie allemaal je anker op de boeg hangen? Of in de ankerbak?

Op de boeg lijkt mij handig maar dan moet je echt een meter verder van de steiger liggen. en niet ieder anker past even goed op de boeg lijkt mij toch?

Het anker past bij mij niet permanent op de boegrol. Daarom hangt het over de preekstoel, geborgd met een snapsluiting.

Gewoon op de ankerrol is het makkelijkst op de Proost. Wel met een snel te verwijderen borg.

Joop66 schreef :

Eclips schreef :
Nou, als je ziet dat zo ongeveer alle ankers op Victoire 34/1044 zo rond de 15 kg zijn, dan vind ik die 8kg wel heel weinig. Ik lig ook op sterke stroom en wind soms voor anker en wil dan wel echt stevig liggen...

De lepervorm van dit anker kan er m.i. niet anders voor zorgen dan dat zo'n anker "een hap zand opwerpt" waar ie in houdt. Zoals een bulldozer die vooruit rijdens z'n schep in het zand steekt. Het anker zal die in die zin niet ingraven zoals bv een Rocna, Spade of Fortress dat doet waarbij het anker incl. schaft volledig onder de grond getrokken kan worden en dus een extreem grote houdkracht kan ontwikkelen (grote druk onder het zand).

Zoals Erik zegt: als je het voldoende zwaar/groot kiest zal het je boot wel op z'n plek houden, echter de gewicht/houdkracht verhouding zal (afhankelijk van het bodemtype) bij een anker dat zich wel volldeig ingraaft gunstiger zijn. Kosten/houdkracht verhouding is een ander verhaal

Overigens is het fimlpje hierboven een extreem voorbeeld van minimale scope.

Bauke Dufour schreef :
Ik heb de Rocna in de ankerbak, daar zat vroeger de CQR ook. Ik heb qua "houdkracht" en "zetten" nooit problemen gehad met CQR, ook niet met die op mijn vorige boot.

Ik ben naar Kniest geweest en heb allerlei ankers en groottes in Muiderzand letterlijk uitgeprobeerd (prima servica). Mijn afweging was dat het nieuwe anker (uiteindelijk dus de Rocna) vooral makkelijker te hanteren moest zijn. Sneller er uit en er in (veiligheid).
De oude CQR kon door zijn grootte niet onder de zeereeling door paste dan moest je hem er overheen kiepen, vervolgens de hele ketting er achteraan en bijna de hele lijn. dan onder de preekstoel door weer naar binnen over de rol.

Bij het ophalen andersom, eerst de hele meuk binnen halen, dan het anker over de zeereeling, dan de ketting et achteraan vervolgens de hele zooi in omgekeerde volgorde weer in de ankerbak laten zakken. Je hebt de hele zooi met alle modder zo vijf keer in je handen. Als het een beetje koud is, geen pretje.

Het voordeel van de Rocna voor ons was dus behoorlijke houdkracht bij een kleiner, compacter en lichter anker.

Als je je anker op de rol laat zitten en een elektrische lier hebt, heb je die ellende natuurlijk niet. Aanpassen van de rol en bijplaatsen van een lier was voor mij geen optie omdat de fok op het dek zit (fokroller zit ook in de ankerbak) en daar toch geen ruimte voor is. (plus gewicht ivm wedstrijdzeilen . Het is dus een compromis. Wij zijn geen wereldomzeilers, en zoeken bij beestenweer een haven op.

Gr. Cees

Mischief schreef :
Precies, zo moet dat met mijn huidige anker dus ook. Hoog tijd voor een anker wat wel onder de zeereling door kan. Of m op de ankerrol op de boeg laten zitten en een meter van de steiger aanleggen.

Als ik mijn anker op de boeg laat hangen krijg je ongeveer zo'n effect:



Dan lig je toch wel wat verder van de steiger af, lastig met aan boord stappen of misschien valt dat in de praktijk wel mee

Dat anker steekt niet buiten de preekstoel uit. Ben jij zo iemand die vindt dat de ruimte op de steiger smaller moet worden omdat je preekstoel erboven hangt?

Wat ankergewicht betreft: hier bij de downloads staat een spreadsheet met de adviezen van de Germanische Lloyd en Lloyds of London. De enige die daaraan voldoet is zo te lezen Erik Snel... Naast natuurlijk Erik de Jong, die het ook geplaatst heeft.

Apae schreef :
Ach, dat zal dan wel aan de voornaam liggen. Misschien tijd voor de heren/dames statistici, ankergewicht/bootgewicht uitgezet tegen de voornaam

Apae schreef :
Nee ik ben helemaal niet zo iemand die..
Mijn boot lag afgelopen jaar gewoon lekker strak voor de steiger, met ongeveer 10 cm speling (kan ook 20 zijn). De instap was erg lastig omdat de preekstoel uit 2 buizen bestond waar overheen geklommen moest worden. Nu is de bovenste buis (bocht) weg en maak ik op de onderste buis een houten opstapje. Dus daarmee kan de boot ook wel weer wat naar achteren aan de steiger liggen. Ik zal eens kijken of ik mijn anker op de ankerrol kan laten. (heb net even wat afbeeldingen bekeken en ik heb blijkbaar een CQR anker).

Het anker op de boegrol van de il Cigno (op de foto nog de oude situatie met het CQR anker) heeft mij nooit problemen gegeven bij het aanleggen. Zoals gezegd, het steekt niet voor de preekstoel uit. Dat geldt overigens evenzeer voor de Rocna.

Erikdejong schreef :
Mag ik me daar te elfder ure nog even van harte bij aansluiten?
Ik hoor altijd maar weinig over ankertechniek in dit soort draadjes. En wie test z'n anker voor ie zich onderdeks begeeft?
En natuurlijk ook niet het anker overboord pleuren en er vervolgens 20 meter ketting bovenop gooien, maar het anker op de bodem laten komen (je merkt het als de spanning uit ketting of lijn gaat) en vervolgens de boot op de wind achteruit laten deinzen, terwijl je geleidelijk meer ketting of lijn uitgeeft. Als je voldoende scope hebt uitstaan, nog even testen zoals in de link beschreven (hoeft niet persé met volgas..)

Met dat in het achterhoofd en een ankergewicht dat past bij de boot is het ankertype relatieve bijzaak.
O ja; mijn excuses als jullie dit allemaal al wisten, jongens. Maar er lezen ook mensen mee die ankeren nog steeds eng vinden en daarom hun heil dan maar weer in de (dure) spullen zoeken..

Bauke Dufour schreef :
Op mijn vorige boot (Victoire 22) had ik prima ervaringen met een goedkoop poolanker zoals o.a. Talamex die op de markt brengt.

Ze hebben een compacte vorm en passen daardoor in veel ankerkuilen. Bij die compacte vorm toch een flink gewicht. Ze graven goed in; waar een Danforth van hetzelfde gewicht niet door waterplanten e.d. heenkomt graaft dit ding zich wel in.

Op mijn huidige boot (28 voet, 4 ton) heb ik een Korbra van 12 kg en een Danforth van ongeveer 8 kg.

Na zeker 6 ankertypes te hebben gebruikt, nu al een aantal jaren een Kobra2 van 12 kg op de rol en die voldoet uitstekend voor de ruime 3 ton van Proost.

Op beschut water heb je alleen maar met windbelasting te maken en die is niet zo groot. Bijvoorbeeld voor de Proost (29 Voet) bij B6 ongeveer 300 kg. Op golf en stroom komt er meer bij kijken.

Maar een anker is niet bedoeld voor mooi weer, het is een veiligheidsaspect.
Stel je zeilt voor de wal van Friesland met en stevige Westen wind en je mast gaat overboord. Er hangen allemaal lijnen en stagen om je boot en je zult vrijsnel verlijeren richting de dijk. De motor starten kun je niet want er hangt te veel troep in het water. Je wilt dan toch echt een anker hebben welke je met flinke golfslag op zijn plek houd.

Ik denk dat er wel degelijk verschil is in kwaliteit van ankers.
En dan heb ik het niet over theorie, maar wat ik in de praktijk rondom, binnen mijn horizon zie gebeuren.

Op de eigen boot twee ankers, zet ik tegen elkaar uit met gelijke lengtes ketting.
Een delta (12kg) en een bugel (10kg)
Het schip zal een 5000 kg wegen.
Meermaals de ankers tegen elkaar ingehaald met gelijke scope, na een overnachting, het is ALTIJD de Delta die het eerst uitbreekt.

Ook gaan er nogal eens schepen aan de haal, opvallend veel met een CQR anker. Iemand heeft dat draaipunt toen vast gelast, dan is het goed vergelijkbaar met een Delta, het hield stukken beter nadien.

De houdkracht van een anker hangt zeer nauw samen met het gewicht van de kegel grond die het moet verplaatsen.
Dat betekent dat oppervlak van belang is en het diep genoeg ingraven. Gewicht natuurlijk ook, het moet wel de bodem in willen.

Mijn overtuiging is dat een frontaal opperlak, in de richting van ingraven zo gering mogelijk moet zijn, hoe dunner hoe makkelijker het ingraaft, het moet ook sterk genoeg zijn, dus dik materiaal. dat spreekt elkaar tegen, dus daarin een middenweg zoeken.
het dient zich een weg te zoeken tussen waterplanten en stenen, dus een smalle punt
Hoe dieper het ingraaft hoe meer grond het wil verplaatsen, ploegankers hebben doorgaans wat meer moeite met diep ingraven, maar zijn wel weer makkelijk op te halen, terwijl andere probleemloos diep ingraven, maar wat lastiger terug op te halen zijn.

Met wat ik zie binnen mijn horizon en de ankers die ik gebruikt (en gemaakt) heb ben ik van mening dat Rocna en Bugel achtige ankers het beter doen dan Ploegschaar ankers.
Danforth en Britanie, met bewegende vloei slepen soms een heel stuk over de bodem voor ze aanstalten maken om in te graven. Een steen zet soms de vloei vast wanneer die klem komt te zitten.

Het kleine Bugelanker wat in nu gebruik heeft een instelbare schacht hoek, bij uitproberen bleek me dat die schacht hoek behoorlijk critish is.
Begonnen met een duidelijk te kleine hoek en dan telkens wat meer tot een duidelijk te grote hoek kwam ik op (geschat) ruim 30º als beste hoek.

Een en ander zal ook varieren met de ankergrond neem ik aan.

We hebben hier bijna altijd goed weer dus meestal doet alles het wel goed.
Maar zo nu en dan na forse regenval kan de stroom in korte tijd zeer sterk oplopen, een paar keer meegemaakt dat het rond de 8 knopen werd en dan gaan er nogal eens een paar schepen aan de haal.

Erikdejong schreef :
Precies.

En om exact deze reden is de zo veel genoemde benodigde "ankertechniek" een argument TEGEN een anker. Een anker wat dat nodig heeft, voldoet om deze reden niet. Hij moet t doen. Altijd. Inderdaad: overboord pleuren, niet meer over nadenken.

Nee, ik test de ligging niet. Niet nodig gebleken tot nu toe.

Ja, ik houd wel ankerwacht.

Joop66 schreef :
Ik snap niet helemaal waarom, als je zeilen in zoverre serieus neemt dat je, bijvoorbeeld, let op de stand van je schoten en de verder zeiltrim, een anker dan iets zo moeten zijn dat je overboord pleurt om er verder niet meer over na te denken.

Geef alles de aandacht die het nodig heeft. Daar krijg je altijd wat voor terug.

Ik herinner me een zin uit de Practical Boatowner over ankers: "Weight and holding power have nothing to do with each other: try a cannonball.."

Morgans Cloud constateerde dat de vorm van een anker een minder grote rol ging spelen naarmate het ankergewicht groter werd, vooral bij planten/wier op de bodem - op zich best begrijpelijk.

Daarbuiten denk ik dat bij kleinere ankers het ingraafgedrag belangrijker is dan de houdkracht.
Dit is het primaire probleem met CQR en Danforth-achtigen: eenmaal ingegraven houden ze meestal goed tot erg goed, het probleem ontstaat wanneer ze door wind- of tijshift uit de bodem komen en opnieuw moeten ingraven - vooral CQR ankers hebben hier vaak moeite mee.
Officiele voorschrift op de koopvaardij is dat bij krabbend anker het anker gehieuwd moet worden en opnieuw uitgeankerd: alleen ketting bijsteken kan gevaarlijk zijn, hierdoor is indertijd de Nedlloyd Maassluis vergaan met man en muis. Sommige typen ankers kunnen krabbend een zandheuvel vormen die ingraven onmogelijk maakt.

Een ander punt is dat ankers ingewikkelder zijn dan veel mensen zich realiseren: vormen en hoeken kunnen zeer kritisch zijn. Ik heb zelf altijd zeer goede ervaringen gehad met een origineel Bruce anker van 15 kg. Bruce is ermee gestopt omdat het anker erg makkelijk na te maken(gieten)is. Het originele Bruce anker was van gietstaal, Chinese kopieen vaak van grijs gietijzer: qua sterkte absoluut onacceptabel, maar een leek ziet het verschil toch niet en het is lekker goedkoop. Een Bruce anker is een heel slimme constructie, maar heel gevoelig voor de juiste maatvoering, anders werkt het niet. Ik heb hier drie Bruce ankers liggen, de 15 kg origineel tussen een 5 kg kopie en een 30 kg kopie. Je kan goed zien dat van de 5 kg de vorm van geen kanten klopt, en dat de 30 kg "goed nagemaakt" is - qua vorm in ieder geval, gietmateriaal is lastiger na te gaan.
De 30 kg Brucekopie hangt op de boeg wanneer ankeren minder kritisch is, wanneer het er meer toe doet gebruik ik een 25 kg Rocna - nog een originele Nieuw Zeelandse met gelast blad.
De Bruce is wat minder diefstalgevoelig en er waren een paar gevallen van ankerdiefstal...

Joop66 schreef : Techniek gaat jusit heel goed bij het scenario dat ik schetste. De boot verlijerd immers in die situatie. Je laat het anker redelijk langzaam zakken en het strekt zich netjes over de bodem uit precies zoals je wilt. De boot komt ook langzaam tot stilstand dus ingraven gaat met geleidelijke toename van kracht. Beter kun je het anker niet zetten.
De doe ik nu precies andersom Ik graaf mijn anker altijd in met de motor tot volgas achteruit aan toe, en vervolgens ga ik lekker de wal op voor een flinke bergwandeling of ga ik lekker te slapen.

Aad77 schreef :
Dank voor alle gedeelde ervaringen. Op zoek gaande naar een beter anker dan het aanwezige Britany anker overwoog ik een Rocna - of Delta-anker. Vooral de eerste had al een behoorlijk goede reputatie maar met een vergelijkbaar prijskaartje. Over het Delta-anker geen uitschieters die mijn ervaringen met een Bruce-anker overtroffen.

Inmiddels vaart er een motorkruiser rond met 'mijn' Britany en ligt er een Bruce-anker van 10 kg in de ankerbak met bijna een bootlengte 8mm Kettingvoorloop. Tot zo ver mijn up-date.

Hier ook een Bruce van 15 kg in gebruik op een schip van ca. 5 ton. Vooral IJsselmeer en Waddenzee. Meestal in één keer vast en graaft goed in. Ophalen is niet altijd makkelijk, want het anker zit goed vast.

Als volgend anker zou ik een Kobra2 kiezen.

@Bauke:
Delphia 29: Rocna 10 Kg op boegrol, 10 m kettingvoorloop -8mm schalm- en 30 m nylon tros -4mm. De tros loopt door een stevig stuk slang om schavielen bij de boegroller te voorkomen.
Eén pin eruit trekken en ik kan ankeren. Erg prettig om een gebruiksklaar anker te hebben. Bij mijn boot steekt het wel lelijk uit, dus ze ligt iets verder van de steiger af;)

Ervaring Rocna:
Op Wad, IJsselmeer en in Friesland pakt het anker altijd snel en houdt het ook. Bij draaien van de stroom geen stress.
Eens bij mooi weer 24 u in het Schuitengat voor anker gelegen. Bij het ophalen van het anker lag ik nog op precies dezelfde plek als bij het ankeren: precies in lijn met een strandpaal en een ton.


Vraag: ik kan nergens de -anker- informatie van de Germanischer Lloyd vinden, kan iemand me op weg helpen?




edit: typfout en correctie kettingmaat