Dus ik moet gewoon toe laten staan dat mensen mij uitpluizen via internet, vervolgens mijn boot opzoeken en glashard liegen en dan ook nog afkraken?
Onder het mom van dat we ons niet van de straat af jagen door terroristen?
Ik heb meerdere teksten geschreven, maar weet even niet zo goed wat ik ermee doen moet/wil.
De meeste reageren: "wat is er nu mis met kijken?"
Zo denk ik erover, noem het ouderwets..
Kijken doe je met je ogen en van een gepaste afstand, dus niet zo maar elke steiger op en af lopen. Als je iets in detail wilt zien, dan vind ik het normaal om daarvoor toestemming te vragen.
De meeste havens zijn privé terreinen, je bent er dus te gast, en dat betekend in mijn boek ook als een gast gedragen.
Zelfs in mijn eigen haven loop ik niet zomaar een andere steiger op, tenzij ik met iemand kan praten daar.
Je loopt toch ook niet zomaar iemands tuin in, om de koikarpers te bekijken omdat ze zo mooi zijn?
Misschien ben ik ouderwets, of gewoon dom/een sukkel, maar het is wel al mijn spaargeld wat daar ligt, en er zitten zoveel bloed zweet en tranen in.
Voor vele van ons is het een groot deel van ons leven, dan heb je wel de neiging om er beschermend erover te doen. Ongeacht of het nu een boot is van 100 euro, of 100.000 euro!
Ik rij altijd oude auto's, ik vind een deukje of zelfs 10 deuken niet zo erg, maar ik zorg er wel voor dat een auto onderhuids goed voor elkaar is.
Nu heb ik meerdere malen meegemaakt, dat iemand zo vol zijn winkelwagen tegen mijn auto aanbotste.
Toen ik degenen erop aansprak, was het van "joh maak je niet druk, er zitten al zoveel deuken in."
Het gaat niet om de deuken, maar om het respectloze aspect eraan.
Het is wel mijn oude barrel, waar ik net 10 uur lang onderhoud aan heb gepleegd op de oprit met een slechte rug. Ik ga dat soort confrontaties niet eens meer aan, het is zinloos.
Ik ben voor van alles verrot gescholden, zelfs geslagen (aantal grappige verhalen).
ik geloof in het goede in elke mens, schrijf niemand zomaar af.
Zelfs als je mij slecht behandeld hebt zal ik je nog proberen te helpen.
Maar soms word dat geloof wel eens op de proef gesteld inderdaad, dat geef ik ook toe (ie hierboven).
Het is moeilijk om een balans te zoeken, maar dat is het leven, balans zoeken in alles wat je doet, zelfs in het zeilen