Onderwerp: Brutaliteit

Ik stap nooit zomaar op andermans boot. Vorig jaar was er een boot die behoorlijk tegen de steiger lag te stuiteren, bel ik eerst met de eigenaar of ik zijn boot mag betreden om aan de andere kant wat stootwillen te pakken. Als je dat zomaar doet zal je zien dat iemand je op zijn boot gezien heeft en krijg je daar commentaar op, terwijl ik vind dat de havenmeester hiervoor verantwoordelijk is. Maar die haalt zijn schouders op. 2 weken geleden bleek er een tube lek van de zodiac die naast ons ligt, ik meld dit bij de havenmeester en ga varen. Kom ik terug, ligt dat ding bijna onder water, eigenaar van het bootje was toen net gebeld.... Had uren eerder gekund. Sociale controle is bij ons een stuk beter dan de havenmeester. Ik weet dat de buurman aan de andere kant ook op onze boot let, en hij meld altijd exact wat ie gedaan heeft of wat hij geleend heeft. Kijken mag, geen enkel probleem, betreden mag niet.

Toegangshek beschermd je niet tegen onwillenden die vanaf het water komen, met een electromotor de haven in varen 's nachts en vervolgens een buitenboordmotor jatten.... Niemand hoort iets en de camera's zijn niet goed genoeg om in het donker iemand te kunnen herkennen. Dus nog een punt, overdag kijken mag, 's nachts niet.

Nou als er een andere boot niet goed ligt dan ga ik echt niet bellen of ik m goed mag leggen dan doe ik dat gewoon.
Hoop dat mijn buurman of havengenoten dat ook met mijn boot doet. Dan is betreden van de boot zonder bericht prima vind ik.

trotti schreef :
Om bovenstaande te verduidelijken: kijken doe je met je ogen. Niet met je handen.

Dus, steigers afslenteren om bootjes te kijken, prima toch?
Zo lang het bij kijken blijft. Op een boot klimmen (tenzij om schade te voorkomen) is not done, evenals aan zaken zitten die niet van jou zijn (maar dat geldt niet allen bij de boot)

Ik kan me verder helemaal vinden in de uitleg van Joop.

Groeten,
Johnnie

Heel veel steigers afgeslenterd (met de bemanning) om bootjes te kijken, er is altijd wel weer iets nieuws of slims te zien. Veel ideetjes opgepikt, zo.
Ooit 1 keer op een boot gestapt die te koop lag, een Spirit32 genaamd 'Obsession' in Hoorn. Ik wilde (en kocht later) zo'n boot, en dit was de eerste die ik ooit zag. Door het luik naar binnen gekeken om de indeling te zien.

Die zonde is wel verjaard denk ik, het was 1985. Ik had per ongeluk nog een Friendship 28.

Bij mijn bootburen is ooit in huis ingebroken, een echte ramkraak, hele voordeur eruit.
Bootsleutels en bootpapieren gestolen, verder niets. Boot niet gestolen.
Later is een bende opgepakt die boten stal en verkocht op bestelling.
Ze hadden een fotoboek met alle boten in de aanbieding, ook foto's van mijn buurboot.
Dus als je iemand die je niet kent foto's van je boot ziet maken....

Ook dat went als je maar een mooie boot hebt, net als dat gapen (kijken)..

Vind wel dat er een verschil is tussen om een boot heen lopen die te koop ligt en even bekijken of er zo brutaal op stappen.

Ongevraagd op iemands boot stappen is not done.

tenzij het idd is om schade te voorkomen of een heeeeeel irritant klapperende val op een preekstoel te zetten .
Je loopt toch ook niet ongevraagd bij iemand zijn achtertuin in

Neen.
Niemand hier denk ik.
Het enige wat de meesten hier normaal vinden, is dat je steigers afstruint om bootjes te kijken.
Je slaat wat om je heen en denkt dat niemand je volgt, maar dat is juist wel zo!

Cat-36 schreef :
Bij een storm 3 jaar geleden lag in onze haven een boot te rammen tegen de kade. Ik heb toen de stootwillen verhangen en goed opgeknoopt. Daaropvolgend weekend kreeg ik te horen dat ik met mijn poten van zijn spullen af moest blijven. Zal wel exemplarisch geweest zijn, volgende keer doe ik dat bij een boot weer.
Gelukkig is die lummel nu weg uit de haven.

Sonador schreef :
Het inzicht komt tezamen met de rekening havengeld 2018.

Toen ik mijn bootje kocht ging ik de aangeboden schuitjes een eerste maal opeenvolgend bekijken, tot wel 10 op een dag. Meestal zonder eigenaar erbij. Dat houdt de verwervingskosten behapbaar, en het tempo erin. Er wordt heel veel rommel aangeboden. Wanhopige verkopers zetten de bootjes te koop met jaren oude foto's.

Eigenaren die problemen hadden met deze manier van bezichtigen gingen resoluut van de shortlist.

Watervrees schreef :
Tja dat kan ook een manier zijn.

Ik zocht een liefhebber en iemand aan wie ik de boot ook gun.
Alle foto's die ik erbij had staan waren van het afgelopen jaar, samen met een goede beschrijving incl de minpunten die er nog aan gedaan moest worden.

Verkopen om het verkopen boeide mij niet, ik had al een jaar liggeld ingecalculeerd namelijk.
En ik was/ben echt gek op mijn inmiddels ex bootje, dan zoek je de juiste koper ervoor.

Faran schreef :
Dat vind ik dus ook getuige van slechte manieren van de eigenaar/lummel.
Ik zou erg dankbaar zijn in dat geval.

Sterker nog, met de harde wind van afgelopen week heeft iemand hetzelfde voor mij gedaan.

Sonador schreef :
Nu volg ik je niet helemaal Sonador... het ene moment mogen mensen niet eens over een steiger slenteren om naar bootjes te kijken, het volgende moment ben je dankbaar dat iemand dat wel gedaan heeft, en toen ook nog eens aan boord is gegaan om schade aan jouw boot te voorkomen...

Dat kon hij natuurlijk alleen maar doen omdat hij datgene deed wat jij eigenlijk niet wilt

Groeten.
Johnnie

Dan heb je mijn teksten niet goed gelezen of begrepen.
Of misschien heb ik het niet voldoende/verkeerd uitgelegd.

Ik heb er geen problemen mee met dat mensen naar boten kijken.
Dat heb ik meerdere keren herhaald.

Dat ik het zelf niet doe, is mijn eigen gevoel/mening/fatsoen erbij.

Het ging er mij om, dat mensen specifiek uitpluizen waar je ligt, en je boot ongevraagd gaan bekijken (ook toen hij niet te koop was), en dan vervolgens glashard liegen tegen de havenpersoneel dat er contact met mij is geweest aka ze zouden toestemming hebben, wat dus niet het geval was.

Het ging mij dus om waarden en normen, en wat word normaal gevonden.

Sonador schreef :
Ok, dan zal ik bovenstaande indd verkeerd begrepen hebben.

Overigens ben ik het wel helemaal eens (net zoals iedereen hier volgens mij) dat je onder normale omstandigheden gewoon met je €&}#%%^ van iemands spullen af moet blijven.

Groeten,
Johnnie

Groeten,
Johnnie

Eerste geval (boot lag er net):

Mensen aan boord, havenpersoneel spreekt hen erop aan, antwoord: "we zijn mede eigenaar"

We hebben geen mede eigenaren

tweede geval:

Boot komt te koop met alleen foto's van andere locaties, ligplaats niet vermeld.

Mensen bij de boot, die ook aan boord komen, havenpersoneel spreekt hen aan, antwoord: we hebben contact gehad met de eigenaar en hebben toestemming

Wat dus niet zo was.

Derde geval
Inmiddels ligplaats bekend gemaakt, nog geen dag later:

Mensen willen aan boord gaan, word aangesproken door vrienden van mij, die daar wonen.
Antwoord: We hebben contact gehad met verkoper, en hebben interesse.
De vrienden staan hen netjes te woord, en vragen nadien aan mij of dit ook zo was.

Dit was dus niet het geval, geen contact geweest.

In alle gevallen hoorde ik dit allemaal achteraf wat er zich afspeelde.

De uiteindelijke koper heeft mij gebeld, ik heb hem verteld waar hij lag.
En de haven erover ingelicht. Dat vind ik netjes, en zoals het hoort.

Dit alles heeft mij gewoon verbaasd, het verbaasd mij ook dat mensen dit normale kooptechniek vinden.

Ik vind inderdaad dat als je wilt kijken, dat je dat dan doet met gepaste afstand.

En als je steigers op en af wilt lopen in een semi privé haven, dat je daar even toestemming voor vraagt, of in ieder geval, meld even wat je bedoelingen zijn als je een totale vreemde bent daar.
Dat vind ik vallen onder goed fatsoen met elkaar omgaan, los ervan of het nu vrij is om overal te komen.

Ik zie het als een mooie auto bekijken op iemands zijn oprit van zijn/haar huurhuis.
Als je het even van dichtbij wilt bekijken, dan vraag je het toch even?

Dat zijn mijn waarden en normen die ik graag hanteer, als iemand het anders ziet en doet is dat helemaal prima wat mij betreft, geen problemen mee laat ik dat voorop stellen ok?

En dan het geval aan boord stappen bij calamiteiten, als je echt heel zwart/wit nadenkt over mijn stelling, dan snap ik inderdaad de verwarring wel, maar ik denk dat de meeste er erg blij mee zouden zijn als je iets kan voorkomen. Ik ben daar wel blij mee ...

Misschien had ik het anders moeten formuleren?

Als iemand mijn IF wilt bekijken uit belangstelling/liefhebberij, doe even een pb'tje dan maak ik er zelfs tijd voor vrij, en je kan zelfs mee zeilen mocht er de behoefte tot zijn.
Ik vind het sociale aspect eraan juist erg leuk

sonador, helemaal begrijpelijk ook hoor, zeker gezien hoe het bij jou gelopen is, echter dat is natuurlijk wel heel uitzonderlijk.

Maar als ik bij iedere haven waar ik bootjes wil kijken me bij de havenmeester moet melden... dat gaat niet werken. Er zijn genoeg havens die niet permanent een havenmeester rond hebben lopen, of die simpelweg te groot zijn om het dan leuk te houden.

En ik hoef me niet vantevoren te melden dat ik geen kwaad in de zin heb. Als ze me aanspreken leg ik ze met alle liefde uit dat ik alleen even kom kijk.

Mooi voorbeeld:
In Saint Malo, twee weken geleden. We hebben de hele dag door de stad gelopen en op de terugweg naar ons vakantiehuisje zie ik een paa rhoge masten liggen. Dus ik zeg: wow, dat moet een mooie boot zijn!
Dus mn vrouw kijkt snel op de kaart en zegt: ga hier maar rechts...

uiteindelijk rijden we dus langs de jachthaven waar tich spectaculaire bootjes liggen, inclusief een nieuwste generatie imoca.
En het mooiste: geen hekken, geen havenmeester of wat dan ook. Maar wel de duurste en mooiste spullen gewon open en bloot.
En wa denk je dat ik gedaan heb? Ik ben natuurlijk even naar die imoca gelopen voor wat foto's!
Er stond zelfs een winkelwgen naast met voor een paar duizend euro aan dyneema lijnen erin. en niemand in de buurt om het in de gaten te houden.
Dat is blijkbaar helemaal niet nodig daar!





Kijk, en zo'n "sfeer", dat is wat ik tot nu toe altijd in havens heb gehad. zeilers onder elkaar, die kijken naar elkaars boten, doen over en weer ideeen op en (heel soms) denk je in je hoofd (ik heb altijd geleerd dat je dat nooit hardop mag zeggen): wat een lelijke boot

Groeten,
Johnnie

Overigens nog een verduidelijking van mijn kant:

Ik schaar wat er bij jou gebeurd is meer onder a-social dan onder brutaal.

Voor mij is brutaliteit iets dat je verder kunt brengen dan wanneer je je strict aan alle regels en omgangsnormen houdt. (als in: "met een beetje brutsliteit heb je de hele wereld")

dingen doen die ver over de schreef gaan (zoals bij jou gebeurd is) zijn in mijn ogen dus niet brutaal, maar asocial!

Nog een voorbeeld van brutaal:
Stel ik liep over de steiger naast die imoca en zie iemand aan boord bezig met een af ander klusje. Als ik dan die man aanspreek en vraag of ik misschien eens aan boor dmag kijken, dat noem ik brutaal.
a-social zou het zijn als ik (wel of niet iemand in de buurt) zo maar aan boord zou stappen.

(en dit betekent dan weer niet dat dat voor iedereen geldt natuurlijk...)

Groeten,
Johnnie

Sonador schreef :
Een boot heeft een marktwaarde. Die marktwaarde wordt nauwelijks beïnvloed door wat de verkoper van de boot vindt. In alle gevallen staat vast dat de verkoper de boot wil verkopen. De verkoopprijs in contanten is de verkoper liever dan het bezit van de boot. Als de verkoper zelf het dubbele van de marktwaarde heeft geïnvesteerd, maakt dat de marktwaarde niet hoger. Ook als de verkoper maar de helft van de marktwaarde heeft geïnvesteerd, maakt dat de waarde van boot niet lager.

In ieder geval, gefeliciteerd dat je de boot waar je vanaf wou hebt kunnen verkopen.

Het weer is redelijk, ik ga straks nog even richting de jachthaven. Misschien zeilen, misschien bootjes bekijken. Mensen die bang zijn dat hun boot onder mijn blik bezwijkt kunnen dat hieronder melden, dan kijk ik even de andere kant op.

Je betoog over marktwaarde klopt, al wordt ook die beïnvloed door de verkoper: hoe graag wil die er vanaf, welke verkoopargumenten worden naar voren gebracht, welke indruk heeft de koper van de verkoper in de zin van 'liefde voor de boot' etc. Maar dat is denk ik niet waar Sonador op doelt, hij heeft het meer over het gunnen. Uiteindelijk is het de verkoper die de boot gunt aan de koper. De prijs is daarbij sterk bepalend uiteraard; in geval van een hork van een koper die 200% van de vraagprijs biedt moet je vrij sterk in je schoenen staan om niet te gunnen tenslotte.

Maar de emotie speelt bij het gunnen zeker ook een rol: de koper die laat blijken goed voor de boot te willen zorgen gun je het eerder dan iemand die 'alleen iets wat drijft' nodig heeft voor de Canal Parade.

Watervrees schreef :
Geen idee wat je nu met je post wil zeggen/bereiken.

Over de verkoop van mijn boot, waar ik niet perse vanaf wilde (die woorden leg jij mij in de "mond") Hij moest weg omdat ik niet 2 boten kan betalen, dat vind ik anders dan van iets echt af willen, of er graag vanaf zijn. Ik vind het niet zo zwart wit als jij omschrijft.

Met gunnen bedoel ik:

Ik heb 2 kopers:
Een koper die een hork van een vent is, geen zeiler maar hij bied mij de vraagprijs.
Een koper waarmee het klikt, maar niet zoveel geld heeft maar wel een echte liefhebber is.
Dan gun ik degene waarmee het klikt, want ik kan mij zijn positie voorstellen.
En zo kan je je oude bootje nog eens opzoeken waaraan je zoveel hebt geleerd.

Wat betreft marktwaarde

Mijn boot was de helft goedkoper dan alle andere varianta's die te koop stonden
Maar was wel de enigste waar o.a hele goede zeilen bij zaten, en het OW schip perfect voor elkaar was.

Geeft dit meerwaarde t.o.v een ander schip? Ja want het maakt de boot verkoopbaarder.
En mensen zijn dan eerder geneigd de vraagprijs te betalen omdat het goed voor elkaar is.
Dat het meer gekost heet, dan dat het "oplevert" maakt niets uit.
Dat is hobby, de meerwaarde zit hem dus in het verkoopbaarder zijn.

En nogmaals ik heb geen enkele moeite met kijken of dat je over steigers rondloopt.
Dat ik zelf de regel hanteer van even melden, behoort tot mijn eigen normen en waarden.

Misschien denk ik teveel vanuit het oogpunt van onze thuishaven.
in onze haven kan je niet zomaar komen, overal staan hekken omheen, en je komt eerst langs het havenkantoor alvorens je de boel kan betreden.

Dat "gunnen"heb ik aan de lijve meegemaakt.
Bij één van mijn vorige schepen, die ik te koop had staan kwam een stel aan boord en die begonnen direct al van alles af te kraken.
Zonder e.e.a. goed te hebben bekeken enz.
Ik heb een bak koffie ingeschonken en gezegd dat het gesprek ten einde was.
Zeer verbaasd zijn ze dan ook vertrokken. No Deal.
Ik maak uit aan wie ik wat verkoop.....................
De boot is uiteindelijk verkocht aan mensen die er nog steeds goed voor zorgen.

ilCigno schreef :
Aan de onderkant van de markt is het aanbod zo ruim, dat een enkele verkoop geen, of in ieder geval een verwaarloosbare, invloed heeft op de marktwaarde. Het is natuurlijk wel mogelijk dat de koper zich laat leiden door de praatjes van verkoper, maar ik dat geval wordt de verkoopprijs omhoog getild, niet de marktwaarde. Koper lijdt in zo'n geval een onmiddellijk en onomkeerbaar verlies. Dit verlies zal koper echter pas op een later tijdstip duidelijk worden, en zelfs dan zal het meestal ontkend worden. Verliesaversie.

ilCigno schreef :
Gunnen, in deze context, duidt eerder op verkoop onder de marktwaarde, of zelfs schenken. Doorgaans kiest men hiervoor de kinderen, familie, of goede vrienden. Maar ook dan, opgepast! Menig familie is uit elkaar gespat nadat het ene familielid, onder uiting van tendentieus gezwatel, een goed verkocht aan een ander familielid. Een buitenkansje, dat later van vuilnisbakkenkwaliteit bleek.

FriendlySailor schreef :
Dat is de andere kant van het verhaal. Een koper die een zaak tot op het bot afkraakt, maar het ondertussen wel wil kopen, moet je niet serieus nemen. Rustig naar de uitgang begeleiden.

Sonador schreef :
Nee, die boot moest niet weg, je hebt er voor gekozen om die boot te verkopen. Je had ook de andere boot, huis, auto, paard of nog iets heel anders kunnen verkopen. Dat je hierboven nu ook al suggereert dat ik je woorden van een geheel andere strekking in de mond zou hebben gelegd, onderstreept alleen maar mijn betoog. Geloof niet alles dat de goedwillende verkoper je vertelt!

Richt je als koper niet op de verkoper, maar op de zaak die je wil kopen. Bij een eerste bezichtiging, is het gewoon prettig als de verkoper er niet bij is.