Onderwerp: Wat is het ideale profiel voor zijzwaarden ?

Je kunt ze niet tegengaan, je kunt ze wel op een optimale manier verdelen over de spanwijdte. Bij een elliptische vleugel is de verdeling zodanig, dat de geïnduceerde weerstand minimaal is bij een gegeven lift. Los van winglets dan.
Het heeft niet met turbulentie te maken.

Denk dat er plek is voor een afgesplitst draadje dat het ideale profiel van zijzwaarden centraal stelt. Er blijkt genoeg over te melden. Even terug naar de vraag van TS als de Franse Noord atlantische kust als reisdoel mee moet wegen Is het slim om ook daar polshoogte te nemen van de schepen die daar rondvaren. Bij de vele keren in hammen en baaien liggen altijd weer heel vat kielmidzwaardschepen die bij laagwater droogvallen aan een boei of gewoon voor anker en die bij halftij nog over de ondiepte binnen kunnen komen. Een weekje Bretagne met een reis langs de havens geeft misschien wel de inspiratie over voor TS om zijn zoekterrein te verbreden en wellicht dat het daar ook te koop ligt. Al zorgt het zoute water ter plaatse wel voor schepen de er vaak wat uitgebleekt uitzien.

Afsplitsen graag! Eindelijk weer eens kans op een wetenschappelijk georiënteerd draadje

Ik zal aan de eigenaar van de Vollenhovense Bol voor wie ik zwaarden maakte vragen aan welke kant de bolling zit en ook of hij iets merkt van het eventueel aan de verkeerde kant zitten van de bolling.

Dat is ook toevallig.. Zou Randall hier meelezen? De xkcd van vandaag:

Lift is maar een deel van het verhaal. Een vleugel geeft ook weerstand, en voor ons is juist de verhouding weerstand/lift belangrijk.

En eigenlijk moet je dan ook nog de weerstand van de romp meenemen. Een romp iets schuin door het water bewegen (verlijeren) gaat zwaarder dan rechtuit (geen drift)

Er staat een interessant artikel over zwaarden en stromingen op internet van lemsteraken als je googled onder: "stroming rond een lemsteraak" daar zijn proeven gedaan door Van Oossanen. Ik weet niet of er auteursrecht op zit dus publiceer het hier niet.
Dit geeft een goed beeld.

Als ik met een bottertje zeil, kijk ik dikwijls naar het water bij het lijzwaard.
Met een lekker lopend briesje staat het water aan de scheepskant zomaar 10 cm lager dan aan de buitenkant.
Ik heb er wel eens een foto van gemaakt, zal proberen die te vinden als ik weer thuis ben.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Berghout-2 schreef :
Ja, precies.
De vele toetsenbord ridders hier moeten maar eens op echte schepen gaan zeilen.

Over de grootte van het toespoor, uit het gerefereerde rapport van Gerritsen:

Een jaar of 30 geleden hebben de Delftse jongens en meisjes van de botter Trui BU130 een praktijktest gedaan.
De botter had nieuwe zwaardklampen nodig, en die hebben ze 4 graden toespoor gegeven wat resulteerde in een wanstaltige breedte ervan.
Tijdens de jaarlijkse krachtmeting tussen botters, de Westwalwedstrijd, bleek dat de Trui vrijwel niet meer verlijerde. Maar ze was niet vooruit te branden op aandewindse koersen. Waar ze altijd in de upper-middenmoot finishte, verloor ze in de kruisrakken veel tijd en eindigde tussen de achterblijvers.
Uiteindelijk, via tussenstappen, zijn de zwaardklampen weer evenwijdig aan de scheepsas gemaakt, wat het optimale compromis blijkt tussen drift (gemiddeld 4 graden) en snelheid.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Interessant.
Heet iemand een idee hoe de zwaarden van moderne kantelkiel-jachten staan? Ik zou verwachten dat die wel toespoor hebben.

Dit lijkt wel het platbodemforum.

Toespoor moet je niet alleen beoordelen als een boot of jacht in de haven ligt, maar (met name brede racers) kantelen niet evenwijdig aan de bootas. Denk even aan hoe een puntje appelgebak scheef zou rollen. Dat is ook het probleem van vaste kielen bij dergelijke jachten, die krijgen door scheef te gaan een andere aoa. Eén van de voordelen van scow boos is dat dit effect minder is.

De aoa van steekzwaarden is meestal optimaal als deze recht in het water steekt. Er is dus een soort vaste optimale helling. Als de klasseregels het toestaan is de aoa vaak ook te regelen.

Jollenbaas schreef :
Ja, lachen, hé