Onderwerp: Poon.

Deel 2. Over beestjes en andere vondsten

Ik werk alleen maar toch heb ik altijd gezelschap.
Je kunt het al een beetje zien aan het witte poeder op de planken



Dat is het boormeel van het doodskloppertje, een klein houtknagertje. De gangen zien er zo uit


Maar er zijn ook grotere vriendjes, de boktorren of heipaalkevers. Hun gaten zijn 4-5 mm


De kever ziet er zo uit…


…en de dikke larve die ik stoorde tijdens haar lunch



Ik maak mij totaal niet druk over dit gezelschap, want ze lusten alleen maar spinthout en dat gebruik ik niet.

Wat wel schadelijk is, dat zien we hier


Sommige scheepstimmerlui hebben de gewoonte om een nieuwe gang een beetje onzuiver uit te zagen. Om hem passend te maken trekken ze dan een handzaag door de naad, schuiven de nieuwe gang tegen de oude en zagen eventueel nog een of meer keren, net zolang totdat het past.
Alleen heeft een knurft hier ook de spanten goeddeels doorgezaagd.

Over doorzagen gesproken, ik zaagde weer eens mijn snoer doormidden. Geen nood, ik heb altijd wat stekkers liggen voor een vlotte reparatie.
Dus snel het snoer gestript, tot mijn genoegen vergat ik niet om eerst de huls om het snoer te schuiven en 2 minuten later zat de stekker aan het ingekorte snoer.
Uhhhmmm……



Ook een leuke vondst, onder een plaat blik kwam deze krant uit 1978 tevoorschijn. Een advertentie voor de gloednieuwe Renault 18 stationcar voor fl. 18.580,- inclusief 18% BTW.



En als ik het dan toch over vervoer heb, elke dag fiets ik van het Eilandje, een wijk aan de rand van de binnenstad, naar de linkeroever tegenover de stad.
Meestal ga ik door de prachtige Annatunnel



Maar op donderdagen wordt er altijd aan de roltrappen gewerkt, dan ga ik met de (gratis) pont


Op de pontsteiger kwam ik een bijzondere liefdesverklaring tegen. Ik zou haar wel eens willen ontmoeten




Verder in deel 3

Deel 3.

Van tak tot spant.

In het voorjaar heb ik een enorme berg kromme eiken takken gekocht. Brandhout in de ogen van velen, super waardevol in die van mij.
Hoe gaat dat, het maken van een spant uit een tak?
Eerst maak ik een mal van triplex



Dan zoek ik een geschikte tak



En til hem op de bokken



De mal gaat erop om te bepalen hoe het spant er uit kan. Het is net zoals die beeldhouwer zei, het spant zit al in de tak, je hoeft alleen maar het overtollige hout weg te halen.



Ik schaaf er een vlak stukje aan om ruw af te tekenen



Dan met de kettingzaag de grove brokken verwijderen…



…en ruw vierkant maken



Waarna hij steeds verder verfijnd wordt



Dan kan hij naar binnen…



…en vast op z’n plek



Verder in deel 4

Deel 4
Van ijzer en kuip.

Het schip stond nog steeds op losse vijzels en dommekrachten. Op zich zijn die sterk genoeg, maar erg stabiel is het natuurlijk niet. Met zijdelingse kracht zouden ze zomaar kunnen omvallen, en dat is niet fijn.
Omdat de nieuwe kielbalk heel stevig is, en verbonden met de nieuwe spanten die verdeeld over het schip liggen, heb ik stevige stalen stutten van dikwandige pijp en T-ijzer eronder gelast. Ik heb die zelfs vastgeschroefd aan de kielbalk.
Zo kan het schip niet meer omvallen of verschuiven.



Ik wilde nog wat spanten in de voormalige machinekamer vervangen, onder de kuipvloer. Om bij die spanten te komen moesten de beide tanks eruit evenals de restanten van allerlei rotzooi die met de motor samenhing.
Ik zat te kloten in dat krappe vies-vette hok toen ik besloot dat de kuipvloer weg moest.
Die kuipvloer is van knappe en dikke teakhouten delen. Het leek mij een goed idee om hem in 1 geheel te verwijderen om te kunnen herbruiken.

Maar eerst moesten dan de kuipbanken en andere delen verwijderd moeten worden. Dus netjes slopen.



Onder de kuipbank zat schitterend mooie schimmel


En zinloze lijm met de W van mij



Deurtjes en banken verwijderd



Rondom heb ik de vloer losgeprepareerd, hij viel gecontroleerd voorover


Met enige acrobatiek kon ik een touw om een spant slaan om daar een takel aan op te hangen en de kuipvloer op te hijsen Ik schat de vloer op 300 kilo


Ruimte!


Met een hoop gedoe, takels, touwtjes, stapelaar (die eigenlijk niet hoog genoeg kon maar met houtjes en touwtjes en lijmklemmen kom je een eind) en ander geïmproviseer staat de kuipvloer tegen de muur


Het dikke teak ziet er goed uit. Alleen de opstaande randen zijn slecht, en enkele dekbalken vertonen overmatige schimmel, die moeten later vervangen worden. In 1 dekbalk zat een ernstige brandplek (boven het uitlaatspruitstuk), dat had erger kunnen aflopen!



Over erger aflopen gesproken, de kuipafwatering werd van oudsher verzorgd door twee roodkoperen pijpen van ongeveer 50 mm, die met aangesoldeerde flenzen op het vlak stonden (zonder afsluiters).
Die flenzen zaten elk met 8 messing boutjes vast door het hout.
Maar bij demontage bleek dat alle 16 boutjes al lang geleden gebroken waren.
De pijpen stonden dus driekwart meter onder water los op het hout!





Tot zover.
De laatste twee maanden was de voortgang wat minder dan gehoopt, ook door gezondheidsproblemen. Ik had een longinfectie waar ik 6 weken zoet mee was. Covidtesten bleven negatief, maar de verschijnselen leken verdacht veel op die van corona.
Toen dat klaar was, kreeg ik een klontje in mijn oog. Met spoelen en rommelen met een wattenstaaf kreeg ik die niet weg. In Antwerpen probeerde ik bij een huisarts langs te gaan om hem eruit te laten lepelen, maar alle zes artsenpraktijken die ik aan de telefoon kreeg reageerden ernstig overspannen. Twee praktijken namen de telefoon niet eens op, daar ben ik langsgefietst. Ook overspannen. Overal hetzelfde verhaal, een ernstig tekort aan huisartsen, nergens tijd voor.
Daarna belde ik de oogkliniek. Daar kon ik terecht met een verwijzing van een huisarts….
Toen de spoedeisende hulp gevraagd. Helaas, het was niet spoedeisend want de klont zat er gisteren ook al in.
Kortom, in Antwerpen mag je oog eruit rotten en daar was-ie al aardig mee bezig.
Uiteindelijk heeft de oogarts in Sneek zes dagen later de klont verwijderd. Het was een vlijmscherp stukje oude teer.

Groet uit d'n Antwerp!
Wim.

Mooi verslag weer, naast een vakman ook een getalenteerd schrijver…

Fantastisch om zo mee te mogen beleven en heerlijk leesvoer (niet van je oog ). Je doet hier veel mensen heel veel plezier mee!

Geweldig om dit te mogen volgen Berghout2. Wat jij klaarspeelt met hout van 40 mm probeer ik met multiplex van 6 mm .Dat met een zaag twee planken in langsrichting pas maken heet vlgs mij “stokelen” .

Mooi wark Wim!

Tjee... erg knap en ook om zo in je eentje te werken met deze formaten eikenhout.
Blijf je bij je idee om de gangen op 40 mm dik te houden of ga je ze in de kop en kont ook verdunnen naar 24 mm?

jerry schreef :
Bij ons heet dat "snepen"?

Jollenbaas schreef :
Nee, geen verdunning.
Dan maar wat meer gewicht aan de plank bij het branden

Jollenbaas schreef :
Ja, er zijn allerlei namen voor. Maar ik noem het hier "spanten doorzagen".

Leuk draadje dit. Brengt herinneringen uit mijn jeugd naar boven. Mijn ouders kochten een botter (drijvend wrak) toen ik 7 jaar oud was. Ik ging altijd mee met mijn vader, op zaterdag was het timmeren geblazen en regelmatig mee om om geschikt hout te zoeken bij handelaren. Na 2 jaar was het schip vaarklaar en ontstond het schema zomers varen en ‘s winters timmeren / restaureren. Na ruim 10 jaar was vrijwel alles nieuw en ik zeilde inmiddels met eigen scheepjes.

Na 25 jaar verkochten mijn ouders de botter (die nog steeds varend is), ik was inmiddels overgestapt op polyester. Ik vond en vind (wedstrijd)zeilen leuker dan timmeren

Dank Berghout, heerlijk om te volgen.

Ook mijn dank. Volg het met grote belangstelling.

Je mag komen helpen, kun je het van dichtbij volgen

Nou het is dat ik al een vijfdaagse werkweek heb...

Mocht je weer wat in je oog krijgen, overweeg het Oogziekenhuis in Rotterdam, dichterbij dan Sneek vanuit Antwerpen dan.
René
www.oogziekenhuis.nl/centrums/acute-oogzorg

Echt smullen van dit vakwerk!

Inderdaad geweldig om te zien, dat herbouwen van een poon!
Dank voor de prachtige rapportage!

Prachtig!

Freek

Berghout-2 schreef :
Ik kwam vroeger als kind (60er jaren) met mijn vader (oud sloep zeiler) vaak in Elburg bij de botterwerf en touwslagerij en weet nog de uitspraak van een paar oude botteraars : "als Onze Lieve Heer ons een paar honderd jaar eerder ijzer had gegeven, hadden we ze nooit van hout gebouwd"
Ik heb in mijn jonge jaren wel eens spanten gestoomd en gangen gezet in jachtjes en sloepen, maar jouw topic is toch wel de "hoofdklasse" in ouderwetse houtbouw! Erg leuk geschreven ook !

Watermaat schreef : Volgens mij lag de ijzertijd toch echt een paar duizend jaar voor de geboorte van zijn enige zoon

Knar schreef :
"Izer" was vlgs mij toen Alg Beschaafd Gelders voor staal ?

Maar hout kun je zagen met de knetterbiele en izer niet