Valk: verschil tussen versies
| Regel 3: | Regel 3: | ||
Niet alleen voor buitendeuren, ook voor bootbouw moest dit product toch te gebruiken zijn,bedacht hij, en benaderde plaatsgenoot [[E.G. van de Stadt]] met het idee een boot te ontwerpen voor seriebouw met het nieuwe materiaal. | Niet alleen voor buitendeuren, ook voor bootbouw moest dit product toch te gebruiken zijn,bedacht hij, en benaderde plaatsgenoot [[E.G. van de Stadt]] met het idee een boot te ontwerpen voor seriebouw met het nieuwe materiaal. | ||
| − | De Bruynzeel fabriek produceert platen van 220 cm lengte, en na enig gereken bedenken ze dat als de boot 650 cm lang wordt, je aan drie van deze platen genoeg hebt om een romp te bouwen. | + | De Bruynzeel fabriek produceert platen van 220 cm lengte, en na enig gereken bedenken ze dat als de boot 650 cm lang wordt, je aan drie van deze platen genoeg hebt om een romp in knikspant vorm te bouwen. |
| + | Omdat er boven de 16m2 zeiloppervlak belasting moet worden betaald, krijgt de boot exact 16m2 zeil. | ||
| + | |||
| + | Volgens een door Rikus van de Stadt bedacht systeem van gelijmde [[inhouten]] en [[stringers]] kan in korte tijd een lichtgewicht en snel zeiljachtje gebouwd worden. | ||
| + | |||
| + | Na sucsses volle proefvaarten en demonstraties krijg de Valk in 1940 de status van nationale eenheids klasse. | ||
| + | |||
| + | de Valk is nog altijd een geliefd wedstrijdschip maar ook als comfortabele open toerboot populair. | ||
| + | |||
| + | Bij zeilscholen en verhuurbedrijven is de polyesther uitvoering de [[Polyvalk]] | ||
| + | veel ingebruik, hier mee kan niet aan officiele wetsrijden worden deelgenomen. | ||
Versie van 19 feb 2008 om 23:25
De geschiedenis van de Valk begint bij Kees Bruynzeel, Zaanse houtondernemer en zeiler, fabrikant van een in de jaren 30 van de vorige eeuw revolutionair materiaal. Hechthout een door Bruynzeel ontwikkelde triplex variant, water en kookvast verlijmd. Niet alleen voor buitendeuren, ook voor bootbouw moest dit product toch te gebruiken zijn,bedacht hij, en benaderde plaatsgenoot E.G. van de Stadt met het idee een boot te ontwerpen voor seriebouw met het nieuwe materiaal.
De Bruynzeel fabriek produceert platen van 220 cm lengte, en na enig gereken bedenken ze dat als de boot 650 cm lang wordt, je aan drie van deze platen genoeg hebt om een romp in knikspant vorm te bouwen. Omdat er boven de 16m2 zeiloppervlak belasting moet worden betaald, krijgt de boot exact 16m2 zeil.
Volgens een door Rikus van de Stadt bedacht systeem van gelijmde inhouten en stringers kan in korte tijd een lichtgewicht en snel zeiljachtje gebouwd worden.
Na sucsses volle proefvaarten en demonstraties krijg de Valk in 1940 de status van nationale eenheids klasse.
de Valk is nog altijd een geliefd wedstrijdschip maar ook als comfortabele open toerboot populair.
Bij zeilscholen en verhuurbedrijven is de polyesther uitvoering de Polyvalk veel ingebruik, hier mee kan niet aan officiele wetsrijden worden deelgenomen.
