Anode: verschil tussen versies
| Regel 3: | Regel 3: | ||
Een '''anode''' is een stuk onedel metaal dat aan een edeler metaal (bijvoorbeeld de schroefas of de romp van stalen schepen) wordt bevestigd. | Een '''anode''' is een stuk onedel metaal dat aan een edeler metaal (bijvoorbeeld de schroefas of de romp van stalen schepen) wordt bevestigd. | ||
| − | Als verschillende metalen ondergedompeld zijn in een geleidende vloeistof zal een elektrisch stroompje gaan lopen tussen de twee metaalsoorten. Het minst edele metaal zal invreten. Zo'n proces wordt galvanische corrosie genoemd. Dit komt o.a. voor bij een stalen scheepshuid en een bronzen schroef. Om het ter plekke invreten van de scheepshuid tegen te gaan kunnen blokken van een minder edel metaal geplaatst worden. Deze blokken (anodes) offeren zich als het ware op. Een veel toegepaste anode is de zinkanode, maar in zoet water heeft de schipper de beste ervaring met minder edele soorten als aluminium of magnesium. Denk eraan dat anodes nooit geschilderd of geteerd mogen worden en dat de bevestigingsbouten of draadeinden van gewoon staal moeten zijn, het liefst gelast aan het schip. | + | Als verschillende metalen ondergedompeld zijn in een geleidende vloeistof zal een elektrisch stroompje gaan lopen tussen de twee metaalsoorten. Het minst edele metaal zal invreten. Zo'n proces wordt galvanische corrosie genoemd. Dit komt o.a. voor bij een stalen scheepshuid en een bronzen schroef. Om het ter plekke invreten van de scheepshuid tegen te gaan kunnen blokken van een minder edel metaal geplaatst worden. Deze blokken (anodes) offeren zich als het ware op. Een veel toegepaste anode is de zinkanode, maar in zoet water heeft de [[schipper]] de beste ervaring met minder edele soorten als aluminium of magnesium. Denk eraan dat anodes nooit geschilderd of geteerd mogen worden en dat de bevestigingsbouten of draadeinden van gewoon staal moeten zijn, het liefst gelast aan het schip. |
Huidige versie van 1 mrt 2015 om 12:45
Een anode is een stuk onedel metaal dat aan een edeler metaal (bijvoorbeeld de schroefas of de romp van stalen schepen) wordt bevestigd.
Als verschillende metalen ondergedompeld zijn in een geleidende vloeistof zal een elektrisch stroompje gaan lopen tussen de twee metaalsoorten. Het minst edele metaal zal invreten. Zo'n proces wordt galvanische corrosie genoemd. Dit komt o.a. voor bij een stalen scheepshuid en een bronzen schroef. Om het ter plekke invreten van de scheepshuid tegen te gaan kunnen blokken van een minder edel metaal geplaatst worden. Deze blokken (anodes) offeren zich als het ware op. Een veel toegepaste anode is de zinkanode, maar in zoet water heeft de schipper de beste ervaring met minder edele soorten als aluminium of magnesium. Denk eraan dat anodes nooit geschilderd of geteerd mogen worden en dat de bevestigingsbouten of draadeinden van gewoon staal moeten zijn, het liefst gelast aan het schip.
