Wet- en regelgeving
Op deze pagina een overzicht van de Nederlandse relevante wet- en regelgeving voor de watersporter.
De wet- en regelgeving ziet er complex en onoverzichtelijk uit. Er zijn veel wetten, besluiten, maatregelen en reglementen (kortweg regels) die voor de watersporter van toepassing zijn. Het vinden van de juiste regel is niet eenvoudig en op deze pagina wordt geprobeerd enige ordening aan te brengen en inzicht te geven.
Inhoud
Belangijkste wet- en regelgeving in Nederland
SVW: Scheepvaartverkeerswet. Dit is de overkoepelende wet die alle bepalingen met betrekking tot het scheepvaartverkeer op de binnenwateren en op zee regelt. Er staan weinig concrete regels in voor de watersporter, maar omdat (vrijwel) alle andere van toepassing zijnde regels naar deze wet verwijzen is deze wet van belang. Het bevat onder meer:
- Bepalingen over handhaving en strafmaat van de overige wet- en regelgeving
Binnenwateren en ruime wateren
De belangrijkste regels zijn vastgelegd in onder meer:
- BPR: Binnenvaart Politie Reglement. Dit omvat de belangrijkste bepalingen op binnenwateren (met divers uitzonderingen, zie pagina BPR). De belangrijkste bepalingen zijn onder meer:
- Verantwoordelijkheden schipper en bemanning
- Scheepsbescheiden
- Optische tekens
- Navigatieverlichting
- Geluidsseinen
- Vaarwegmarkeringen
- Verkeerstekens
- Marifoonverplichtingen
- Vaarregels ("voorrangsregels") en regels voor het ligplaats nemen
Naast de regelingen op het binnenwater is er een aantal afwijkende reglementen voor andere wateren (Rijn,Schelde, Kanaal Gent-Terneuzen, Maas, Eems en Dollard). Deze verwijzingen zijn op de pagina Scheepvaartverkeerswet opgenomen
- De Binnenvaartwet en Binnenvaartbesluit: Die geldt vooral voor beroepsvaart, maar voor de watersporter staan hier de bepalingen voor:
- het vaarbewijs
- het certificaat van onderzoek (indien van toepassing)
Zeegaande schepen
Voor zeegaande plezierjachten zijn de volgende bepalingen van belang:
- COLREG - Convention on the International Regulations for Preventing Collisions at Sea, 1972. Internationaal verdrag mede ondertekend door Nederland, opgesteld door het IMO
- SOLAS: International Convention for the Safety of Life at Sea. Bepaalt vooral de Uitrusting van zeegaande schepen
Technische uitrusting
Naast de wetgeving op zee en binnenwateren zijn er ook vereisten aan de technische uitrusting aan schepen (zee- en binnenschepen). Deze regelingen zijn de afgelopen 30 jaar sterk geharmoniseerd en zeker in EU verband. Vrijwel alle voorschriften voor de technische uitrusting zijn gebaseerd op Europese Richtlijnen en Normen, die dan weer via wetgeving in Nederland van kracht wordt verklaard. Voor pleziervaartuigen zijn onder meer van belang:
- EU Richtlijn 2014/90/EU, ook wel de Marine Equipment Directive (MED). Dit is een richtlijn voor de Uitrusting van Zeeschepen en bepaalt dat zeeschepen in de EU uitrusting moeten gebruiken met een 'wheelmark' (Stuurwielmarkering) In Nederland is deze wet geïmplementeerd met de Wet Scheepsuitrusting 2016 Middels uitvoeringsverordeningen worden eisen met betrekking tot het ontwerp, de constructie en de prestaties van en de beproevingsnormen voor de uitrusting van zeeschepen verder vastgelegd. Deze uitvoeringsverordeningen leggen de koppeling tussen de MED eisen (artikel 2, punt 4 van de 2014/90/EU richtlijn) en de IMO regels zoals vastgelegd in COLREG en de EU normen.
- EU Richtlijn EU 2013/53: Richtlijn betreffende pleziervaartuigen en waterscooters. Dit zijn de voorschriften die worden gesteld aan de bouw van pleziervaartuigen en zijn in de Nederlandse wetgeving verankert in de Wet Pleziervaartuigen 2016.
- EU Richtlijn EU 2016/1629: Richtlijn tot het vaststellen van de technische voorschriften voor binnenschepen. Deze is in de Nederlandse wetgeving verankert in het Binnenvaartbesluit. Deze richtlijn verwijst naar de #ES-TRIN
- ES-TRIN: Europese standaard tot vaststelling van de technische voorschriften voor binnenschepen, opgesteld door het CESNI (Europees Comité voor de opstelling van standaarden in de binnenvaart). Doordat zowel het binnenvaartbesluit als de Wet Pleziervaartuigen naar de ES-TRIN verwijzen is die wettelijk van toepassing op alle schepen (uitzonderingen daargelaten). Deze standaard onderkent een 30-tal type vaartuigen, per type vaartuig kunnen uitzonderingen van toepassing zijn op de bepalingen in de standaard van de ES-TRIN. Voor pleziervaartuigen zijn dat behoorlijk wat uitzonderingen, beschreven in hoofdstuk 26 / Bijlage ESI-III-8 van de ES-TRIN. De ES-TRIN verwijst in veel bepalingen voor de technische uitrusting weer naar de MED (EU2014/90), ofwel certificering volgens de "wheelmark".
- UNECE resolution NO. 61 Rev2. Een UN aanbeveling om de ES-TRIN verder Europees te implementeren. Deze neemt de ES-TRIN over, aangevuld met voorschriften uit andere Europese regels, zoals verlichting
- CEVNI - European Code for Inland Waterways (Rev.6). Het CEVNI (Code européen des voies de navigation intérieure) heeft internationaal overeengekomen vaarregels opgesteld voor de Europese binnenwateren. Deze zijn (vrijwel) volledig geharmoniseerd met het BPR, maar bevat extra bepalingen die in Nederland in andere wetten zijn vastgelegd. Het CEVNI heeft geen wetteljke status in Nederland.
- [SOLAS] technische vereisten aan alle zeegaande schepen, waaronder plezierjachten.
