Onderwerp: Nooit meer je mast overboord?

Ik vermoed dat het overboord gaan van je mast een van de grootste angsten is van de gemiddelde zeiler (als die al bestaat...), zeker als het gaat om wat grotere oversteken. En al 'zeilend' in mijn leunstoel zat ik wat te filosoferen over de mogelijkheid om je mast te beveiligen tegen het overboord gaan na een breuk in een wals of spanner oid.

Op mijn eigen boot wordt mijn voorstag enigszins ondersteund door het spinakerval dat voor het voorstag op het ankerbeslag zit als ik het niet gebruik en door het wegneembare kotterstag. Maar als een van de zijstagen het begeeft ben je min of meer 'de sjaak'. Zou het mogelijk zijn om naast de gewone verstaging bijvoorbeeld een dun dyneemastag te monteren (bovenaan met een lus om de mast en onderaan met een takeling als vertraging voor het op spanning zetten) als tijdelijke beveiliging?

Hoe kijken jullie naar dit idee; zou het wat kunnen zijn?

De vraag is gaan de meeste masten overboord door falen , verstaging ?
Of het bv pompen van de mast en het falen van het profiel ?

Als je verstaging zodanig is dat je dit verstandig lijkt kun je hem beter vervangen en dan met nieuw spul met een gerust hart op weg gaan.
En ja, dan kan de mast alsnog overboord gaan, maar die kans is klein.
Als je op deze manier gaat denken kun je alle mogelijke dingen die stuk kunnen gaan wel van een backup systeem voorzien.
Waar je dan uiteindelijk op uitkomt is een groot zwaar schip met een aanzienlijke hoeveelheid staal, werkplaats, reserve onderdelen etc.
Zoiets als de slepers van de kustwacht....

Twee initiele gedachten:

- in mijn (gelukkig beperkte) ervaringen lijken het meer de onder- en tussenwanten te zijn die falen, niet de topwanten. Vermoedelijk door het al genoemde pompen en bewegen bij klappen op golven e.d. Je komt er dan niet met alleen de topwanten

- je gaat eigenlijk dubbel uitvoeren zodat één kan falen. Hoe zorg je dat je dynema reserve-stag zoveel spanning heeft dat wanneer je want faalt, het dyname stag dit ook in meteen op kan vangen (zonder dat je mast alsnog overboord valt, er een te grote shock-load op de dynema stag komt etc).

Het is trouwens een scenario waar ik altijd vooraf over nagedacht hebben: wat heb ik aan boord aan zeilen, lijnen, spanners, rondhouten, etc om een jury rig te kunnen maken. Om die reden heb ik op lange tochten ook de sp-bomen (wanneer niet in gebruik) aan dek en niet op de mast: dan houdt je iig altijd de bomen over om iets mee te knutselen.

wij hebben al backup; 2 masten

Ik denk dan, als die gaat, dan maar beter helemaal en in een keer
Hoe meer lijnen, hoe meer ellende!

Van alle overboord gevallen mast in mijn reddingboot carrière, was het zeer zelden een gebroken stag.
Vrijwel altijd was de mast er gewoon 'tussenuit" gestapt.
of dit dan komt door slecht afgespannen of slappe romp of een losse (splitpen) pen weet ik niet.
De enkele gebroken stag was dan in b.v. de persmof.

Jeroen-Pion schreef :
Ik heb net gelezen dat masten altijd in "X" jaar een gevaar vormen....

Calidris schreef :
Ik ook

Dan is zo'n mast dus best veilig , ik vorm elke dag een gevaar in meer of mindere mate

Beste Zeehaen:

-Hoe vaak tref ik jou in je mast aan? Neem je regelmatig een kijkje?
-Weet jij wat je (niet) moet doen en waar je op moet letten? Denk jij bij zeilkeuze en reven aan de consequensties op de stabliteit van je tuig?
-Doorgrond jij hoe stagen werken?

Als je besluit je mast als "eng ding" te zien en je derhalve genoodzaakt voelt om hem te negeren (zoals de meeste zeilers), dan zou ik gewoon een helm op zetten en een goede kerk zoeken om lid van te worden.

Als je mast op orde is en je weet hoe je hem (serieus) moet hanteren, dan is er geen reden om aan te nemen dat de mast bezwijkt.

Omdat ongelukken kunnen voorkomen, moet je altijd een idee hebben hoe je zonder dat ding weer thuis komt. Dat geldt voor meer dingen. Roer en zo.

Als je snapt hoe stagen werken, dan weet je dat een spinnakerval of dyneema touwtje niet werkt.

Je zou bakstagen kunnen overwegen als je die nog niet hebt. Die zitten wel niet aan de voorkant maar kunnen wel het pompen van de mast voorkomen. En dat is volgens de ervaringsdeskundigen de belangrijkste reden dat masten overboord gaan.

@boarderbas: ik ga regelmatig naar boven en ik durf te beweren dat ik weet waar ik op moet letten. Bovendien is alles bij mij aan boord behoorlijk zwaar uitgevoerd en wordt alles erg goed onderhouden zoals jullie in andere draadjes van mijn hand hebben kunnen lezen. Ook ben ik een van die zekerheidsmeters die zijn hele tuigage zo af en toe laat nalopen door de tuiger en daar voor de verzekering een rapport over laat opstellen. Erg veel risico loop ik dan ook niet. Maar dat is het issue helemaal niet!

Ik begon al met te zeggen dat ik erover had zitten filosoferen en ben er alleen maar nieuwsgierig naar of dit systeem zou kunnen werken! (Geen idee of jullie op YT die sympathieke Duitser volgen aan boord van de JAMBO die recent zijn mastverloor en enige tijd later zelfs zijn complete schip, maar dat zette mij aan het denken). Midden op de oceaan mijn mast verliezen is zelfs met een dieseltank van 700 liter geen fijne gedachte en als je op zo’n tocht voor weinig geld wat extra zekerheid zou kunnen inbouwen met een dyneemalijntje lijkt me dat geen rare gedachte! Het is per slot van rekening je belangrijkste ‘motor’!

Dus… als je ook van wat filosoferen houdt: benader het eens strikt technisch en beoordeel zonder zinloze emoties of dit zou kunnen werken en zo nee, waarom dan niet?

Aswin schreef :
Ik heb dyneema bakstagen en pompen komt op mijn boot niet voor…

Dan rustig slapen of ons de boot een jaartje meegeven om te proberen of die heel blijft

holtere schreef :
Humor!

Paar jaar terug gewoon een eland-test gedaan , van het toplicht een onderwaterlampje gemaakt .

sindsdien maak ik me geen zorgen meer , die blijft wel staan
Maar dat idee had ik al daarvoor

Een slinger aan het roer Jeroen? En toen ging het lampje onderwater? De kiel thuis gelaten dan?
Of heb je de boot tot lampje onderwater gekrengd?

Nee code zero stond al veeeeeel te lang en onweerde al aardig .

Tot de bekende intercity voorbij kwam , dat was iets teveel .

Verder alles heel , maar wel me net vers gezette cappuccino naast de beker

Ach, daarna weet je wel dat alles er degelijk op staat.

Wel eens een youtube-waardige chinees gemaakt dat ik bijna niet omhoog durfde te kijken bang dat alles er naast lag. Geeft toch een gerust gevoel als het daarna weer een keertje hard waait

sy helios schreef :
opschepper wij hebben ook twee masten maar 1 ligt in de schuur .

maar volgens mij gaan een hoop masten niet heel naar beneden maar breken ze in het midden.

Dat idee heb ik ook , en volgens mij ligt het favoriete breekpunt net boven de onderste of middelste zalingen

exact !
het is volgens mij vaker KNAK dan WEG

Jeroen-Pion schreef :
Ja

Zeehaen schreef :
Ik denk dat je met Dyneema "reserve" verstaging misschien kunt voorkomen dat je mast overboord gaat bij stag/wantbreuk, maar de vraag is of je dan nog een voldoende zeilbare tuigage aan over houdt ? Waarschijnlijk zul je dan toch de originele verstaging moeten herstellen om weer voldoende spanning te hebben.
Wel kun je aan grotendeels dubbel uitgevoerde verstaging denken. Dubbele voorstag en hekstag, voor/achter onderwanten waren vroeger wel gebruikelijk op zeereizen. Ik heb nog nooit dubbel hoofdwant gezien, maar misschien is daar ook ooit wel aan gedacht en het is natuurlijk gewoon te maken.

Ik maak even een analogie. Als je het slot niet vertrouwd, zet je een steviger slot in de deur. Maar op een gegeven moment is het niet het slot maar de sponning, de schroeven, de sluitplaat die breken en blijft het slot heel. Je maakt iets voor een zekere belasting en de bootontwerpers rekenen dat uit. Om dan een extra in te bouwen, een achtervang, ik weet het niet, ik wil graag vertrouwen in het slot, de oorspronkelijke constructie. Zorg dat die goed is en op de taak voorbereid. Het is maar een gedachte: de zwakste schakel breekt, en dat is soms een zeker ringetje, of een harpje.