Sinds januari 2015 wordt het kleine Duitse dorpje Elsfleth opgeschudt door een internationale groep vrijwilligers. Zij werken samen om de 95 jaar oude schoener ‘Avontuur’ weer zeewaardig te maken. Zeewaardig voor een reis over de Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan, naar de andere kant van de wereld, Australië.
Elsfleth ligt in het noorden van Duitsland, ongeveer tussen Bremen en Oldenburg. Het is een klein dorpje met en bevolking van 9000 inwoners, twee kroegen, een maritieme academie en, uiteraard, een scheepswerf. De scheepswerf wordt vooral bezocht door marineschepen en sleepboten. Het is dan ook een vreemd gezicht om tussen al deze grote en bovendien gemotoriseerde schepen een traditioneel zeilschip te zien liggen.
De 'Avontuur' heeft dagtochten op het IJselmeer en de wadden gevaren. Ze heeft in de Baltische Zee gevaren en meerdere malen de Atlantische Oceaan overgestoken als vrachtzeilschip met aan het roer kapitein Paul Wahlen (zie documentaire "De Wind Tegen"). Nu krijgt het schip haar oorspronkelijke betrekking als vrachtzeilschip en met de 70 ton ladingscapaciteit is ze zeker geen lichtgewicht.
Zie je, het uiteindelijke doel van dit hele project is om vracht te varen langs de oostkust van Australië, tussen Cairns en Sydney. Op deze manier wil de Duitse kapitein Cornelius Bockermann vrachtzeilen doen herleven en het Great Barrier Reef ondersteunen. Er zijn op de wereld meer dan 90.000 containerschepen Daarmee zorgt deze industrie voor twee keer zoveel opwarming van de aarde als de luchtvaartindustrie. Met slechts vijf vrachtzeilende schepen op internationaal niveau lijkt de ‘Avontuur’ een drup in de oceaan. Aan de andere kant, de vraag naar duurzame getransporteerde producten neemt toe. De Avontuur is de ontbrekende schakel tussen de duurzame producent en de bewuste consument.
Het is misschien het kleinste schip op de werf, met haar 34 meter is ze de David onder de Goliaths, maar ze brengt vrijwilligers van over de hele wereld naar Elsfleth. Op het schip worden gaten dichtgelast door Jake (Verenigde Staten). Lilly (Engeland) en Thor (Israel) bekommeren zich om de roestplekken die zich verspreid over het schip bevinden. De laatste betonnen ballastblokken worden door Ivan (Argentinië) met behulp van een kraan het schip in gelaten.
Naast het schip wordt er gewerkt in een oude loods waarin de verschillende onderdelen van het schip worden gerepareerd en zelfs worden gemaakt. Daniel (Nieuw Zeeland) heeft de ankerlier uit elkaar gehaald, schoongemaakt en weer in elkaar gezet. Scott (Canada) is bezig aan zijn zoveelste korvijnagel en Ben (Frankrijk) en Theo (Nieuw Zeeland) maken een gloednieuwe giek.
Onder de vrijwilligers zijn een aantal professionals die ervoor zorgen dat er vakwerk geleverd word en hun kennis overdragen aan diegene die willen leren. Zo hebben Sean en Dany uit Canada, die overigens op de Enkhuizer Zeevaartschool hebben gezeten, een groot deel van de tuigage geprepareerd. Tegelijkertijd hebben ze een tweetal vrijwilligers bekwaam gemaakt in kunst van het ‘takelen’, of, ‘riggen’. En zo draagt iedereen iets bij. De vrijwilligers komen en gaan. Ondertussen hebben zo’n 100 vrijwilligers van meer dan 20 verschillende nationaliteiten meegewerkt aan het project.
Zodra het schip zeilt zal ze van Bremerhaven langs de kust naar Madeira zeilen. Vanaf daar zal ze met gebruik van de handelswinden de Atlantische Oceaan oversteken om de Cariben te bereiken. Na de Cariben een keer zijn rondgekruist zal het schip haar reis vervolgen met rum en koffie in het ruim. Door het Panamakanaal en over de Stille Oceaan, langs de verscheidene kleine eilanden met de welbekende witte stranden, tot ze de oostkust van Australië bereikt. Daar zal er een permanente lijndienst tussen Sydney en Cairns gepionierd worden.
Mocht je nou willen meewerken, of meevaren, kan je altijd mailen naar Ben (uit Canada) Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Je kan het project ook volgen op facebook, twitter en instagram.
Fair winds!
"Dutch Ben" (op het forum 'benbeuken')
