Zoals ik al zei, eigenlijk zou ik ons vakantie verslag van het begin af aan moeten weergeven.
Zet je schrap, hier komt aflevering 1.

De vakantie perikelen van Marjanne en Albert.

Over een reisje naar “Denemarken en terug”, dat toch een beetje de andere kant uitgaat.

Donderdag 31 mei. 2007
Na mijn dienst op de sluis, breng ik het “Zeebeest” naar de zwaaikom bij de sluis, zodat we niet vast komen te zitten achter de gemeente bruggen en ’s middag wanneer Marjanne van haar werk komt meteen kunnen vertrekken.
Vrolijk uitgewuifd door mijn collega’s van de gemeente, die me heel hartelijk ‘goeie reis’ wensen maar wel het beruchte klompje voor mijn neus hangen, arriveer ik bij de sluis, waar ik afmeer op een verboden aanlegplaats.
Ik vraag toestemming om hier mogen liggen aan de hoofdsluismeester (Albert) en ik mag van mij blijven liggen zolang ik maar wil.

Há, daar is Marjanne.
18:30 uur. ‘Voor en achter!’ De vakantie is begonnen!
Het is nog steeds zonnig en warm en we kachelen, met gestreken mast, vanwege de vaste brug in de grote weg, richting Alkmaardermeer.

Na anderhalf uur varen draaien we via de Markervaart het Alkmaardermeer op.
We meren af aan een eilandje in een smalle doorgang, genaamd Kalverstraat.


Hier hebben we de ideale omgeving voor een romantisch etentje, macaroni met heel veel rode wijn!
Ik denk dat we er maar eens vroeg in duiken.



vrijd. 01-06-,07

Gisteravond lekker gegeten en gedronken, daarna gezellig de koffer in en….. lekker gepit hebben we ook nog.
We zullen eerst de mast maar eens gaan zetten, ontbijten doen we onderweg wel.
Zo die staat, nu is het weer een echt schip, of zoals mijn ouwe zeevader zei:’Een schip zonder mast, is as een vent zonder kloten en as je niet weet wat kloten zijn, dat benne die dingen die je niet mot vergete as je naar de hoere gaat!’
Een echte filosoof die man, als ik zo terug kijk heb ik veel van hem geleerd.
Het is nu, om 08:10, al warm en de wind is oostelijk een stukkie of drie bft.
Marjanne, die gek is op lopen, komt net terug van haar rondje eiland, ‘voor en achter, lekko de hele hap!’
Aan de andere kant van het meer bij Akersloot, komen we weer op het N-H kanaal.
Op naar Den Helder.

Het loopt tegen tweeën, we naderen de Koopvaarders schutsluis in Den Helder.
De wind zit nog steeds in de oosthoek en de vooruitzichten geven geen verandering af, dat wordt geen Denemarken deze reis.
Ik zeg:’Hoe zou je het vinden om in plaats van naar Denemarken, naar Engeland te gaan?
Bijvoorbeeld naar Whitby, dat is ongeveer drie etmalen varen.’
‘Ja leuk’ zegt Marjanne.
We kunnen meteen, na een “geen zand geen vreten” schip (zandzuiger) invaren, hij BB wij SB en achter ons komt een bunkerbootje.

Op de sluismuur staat Roy, ook een ex zeeman ons op te wachten.
We kunnen niet lang met Roy ouwehoeren want de deuren gaan open en wij gaan als eerste naar buiten.
De Admiraal Moermanbrug gaat al open.
Ik meld per marifoon bij Den Helder Verkeer Centrale dat ik door de brug kom en via het Molengat naar zee ga.
We krijgen te horen dat het nu nog kan, maar dat over tien minuten de héle haven gesperd wordt, want ….. er moet een onderzeeboot binnen komen…..!!
Ook hier kunnen ze, net als verleden jaar in Lauwersoog, me niet vertellen waar ik de verplichte bemanningslijst moet inleveren.
Jammer dan, wie er alsnog een wil komt maar achter me aan, snelle boten zat hier.

Buiten op het Marsdiep onder de Texelse kust zien we een onderzeeërtje drijven en gelijktijdig begint de marifoon te vertellen dat Den Helder gesperd is, we zijn maar net op tijd buiten.
We zetten zeil en kachelen het Molengat in, de wind is vlagerig, het ene moment heb je te weinig zeil op, het volgende ogenblik wordt je met een rotgang door het water gesleurd en moet je reven om je spulletje heel te houden.
Het is 16:20 en we hebben de laatste boei van het Molengat te pakken, nu kunnen we afvallen, de schoten wat slack geven en vol zeil zetten.
De wind begint wat af te nemen NO 3-4, dat is op dit ruim bezeild koersje heerlijk zeilen.
Een lekker warm zonnetje en een zeetje dat steeds verder afneemt, het lijkt Loosdrecht wel.
18:05 uur. We zitten op 53°09.’N en 004°27’E, opeens lijkt het of “Zeebeest” niet naar Engeland wil, langzaam begint ze een grote bocht te maken over BB.
Tering! De autopilot heeft het begeven, dat wordt sturen op het handje.
Ik haal de pilot van de helmstok en vraag Marjanne om binnen met het wiel te sturen, zodat ik kan kijken wat er loos is.
Zolang het mechanisch is zal ik het wel kunnen repareren, dat heb ik al meerdere keren gedaan.
Jammer, de storing zit in het bedieningscomputertje en daar kan ik niets mee.
Dat wordt of op het handje sturen, de hele vakantie lang, of terug naar Holland.
We overleggen en lopen de alternatieven door.
1.Doorgaan en na de vakantie de pilot ter reparatie aanbieden.. 2.Terug naar Holland en een nieuwe pilot kopen a 1200 euri en de rest van de vakantie krap zitten. 3.Terug en wat in en om Holland blijven scharrelen zonder pilot. 4.Terug en in dagtripjes naar de Duitse wadden en eventueel door naar Denemarken, iets wat met deze windrichting motorbootje varen wordt.

Marjanne:‘Wat wil jij?’ Albert:‘Nee wat wil jij?’
Dit gaat nog even zo door tot Marjanne zegt:’Jij wilt natuurlijk doorgaan, nou vooruit dan maar, jij je zin.’
‘Ho wacht effe, dat heb ik helemaal niet gezegd want als het dan straks zwaar tegen valt dan heb ik het weer gedaan., laten we maar teruggaan.’
‘Nee’ zegt Marjanne ‘we gaan door!’
‘Oké’ zeg ik timide ‘jij wint, we gaan door.’
'Ja' zegt ze 'maar als de snelheid onder de vier knopen komt zetten we de motor bij, ik wel voor het eind van de vakantie aankomen.'
Ach ja, ik zeil al meer dan vijfendertig jaar met Marjanne en weet hoe ik mijn zin moet krijgen.
Niet dat ze me niet doorheeft of zo, maar het werkt wel.
We gaan dus door en sturen op de hand, naar keuze met stuurwiel of helmstok.

We zien bijna niets in de shippinglane's varen alleen dit gebakkie, een doosjesboot (container-schip), komt dichtbij genoeg voor een foto.



Wordt vervolgd.


Albert