Eerst even de boot waarmee het allemaal gebeurde, de Jouet Sheriff dus, 1969, net zo oud als de zeilen, 41 jaar!!!

en dan nu eerst even iets over de zeilen zoals ze uit de plastic zak van Belser kwamen:
- de afmetingen van alle 6 lijken: NIETS gewijzigd. Geen krimp, geen rek.
- het gewicht: de fok is van 1.4 kg naar 1.6 kg gegaan, het grootzeil is 4.2 kg en is dat gebleven! (vreemd)

De zeilen voelden zeer glad aan, vettig leek het wel, water (regen....) bleef er in parelende druppeltjes op staan. Dat had ook gevolgen voor onze vers ingeplakte trimstrepen:

NA het zeilen hingen die in de stagen, lagen in de boot, en ook in het Ketelmeer....
Het was spinaker-repair tape, dat plakt normaal prima, de vorige test ook. Maar het houdt kennelijk niet van reconditioning! Binnen een paar minuten (2?) lagen 5 van de 6 strepen eruit. De 6e heeft het de hele reis volgehouden (vreemd.....)

 

Voor het zeilen hebben we beide zeilen uitgehangen, aan unster-veerwegers, zodat we dezelfde spanning erop zetten als bij de vooraf-test. Verschil was wel dat we nu de zeilen ophingen vóór het varen, bij de eerste test ná het varen (meer gerekt dus).

De fok! Het valt op dat die wel platter lijkt dan bij de meting vooraf. Ook is hij zeker witter en voelt erg glad aan.

 

 

Maar dan: het achterlijk van de fok. Belser had al aangegeven dat de uitgerekte achterlijken door het proces niet (helemaal) weer in orde zouden komen. Kijkt u zelf:

 

Dat ziet er toch echt uit als een ernstig uitgerekt achterlijk.....

 

Het grootzeil dan, opgehangen:

 

Zo te zien niet veel anders als bij de pre-test: daar 13% diep, nu 12. Wel iets meer naar achteren, die diepte.

Ook hier keken we met spanning uit naar het achterlijk:

en nog een keer:

 

Dat ziet er niet best uit, in ieder geval niet beter dan voor de behandeling.

Zeilen op de boot dan maar, en de wind erin voor de échte test.

De wind was iets minder dan bij de eerste test, maar meer dan genoeg om het zeil op de proef te stellen, een windje 4 met in de regen 4 1/2.... Met ietsje minder wind hebben we de vallen niet al te strak gezet (zodat we de bolling niet te ver naar voren trokken). Als het zeil weer in nieuw-conditie zou zijn zou de bolling zonder enige valspanning toch al op de goede plaats moeten zitten....

 

De fok!

 

Ook hier weinig verandering. De bolling zit nog steeds ver naar achter (voorbij het midden, vooral bovenin.) en is fors. We hadden 13-15% voor de behandeling (met meer wind!) en nu 16%.

Nog een keer de fok: let vooral ook op het achterlijk. Het is niet scherp op de foto te krijgen, zo snel klappert het!

Alle hoop is nu gevestigd op het grootzeil.....

 

 

Met wat strakker onderlijk en meer valspanning wordt het ietsje minder diep, maar eigenlijk hetzelfde als voor de behandeling:

Ook hier zien we niet veel verandering. Erg diep, bolling vrij ver naar achteren, en een sabelend achterlijk dat veel te ruim is geworden (niet zo gek in 41 jaar....)

Bedenk wel dat de foto's een optimistisch beeld geven van de werkelijke diepte van de zeilen: ze zijn schuin omhoog gemaakt, en dus niet precies vertikaal omhoog in de richting van het zeil (dan zou je de strepen niet kunnen zien). Omdat de foto,s pakweg 20 a 30 graden van de vertikaal afwijken moet je nog ff met een sinus of cosinus of tangens corrigeren voor die 20 a 30 graden fout. Dat gaat een diepte van ruim boven de 20% opleveren. Niet vreemd, na 41 jaar, maar ook niet verminderd na de behandeling.

Tijdens ons half uurtje zeilen regende het flink.

Het zeildoek dat droog zo glad aanvoelde lijkt na het varen in de regen wel veel stroever geworden.

Daar zijn we het alledrie over eens.

Vantevoren leek het glad, en werd ook je huid er glad van (zoals wanneer je in een basische vloeistof (pH > 7) je handen wast (zeep?) .

Na afloop, in de regen, voelde het doek écht stroef, en onze handen ook.

En onderin de kuip lag een troebele melk-achtige vloeistof in het regenwater dat zich daar verzameld had:

 

Conclusies kan iedereen voor zich trekken, aan de hand van de foto's voor en na de behandeling.

Filmpjes van de klapperende achterlijken:

Het was leuk! Bedankt Belser, Mike87 en Roblisto!