It Paradyske schreef :
tcdehoog schreef :
afgelopen zomer zijn we van de Z5 recht naar de WW 3 gevaren ( de paesensrede en wierumerwad), alle boeien overgeslagen
van de WW 3 de amasusgeul gevolgd, die raakten we halverwege kwijt, maakte ook niet uit, water zat
en de zuiderspruit opgepikt net voor de gele tonnetjes, maar daarna ook weer pal west
dan zie je al die mensen krampachtig de geul volgen in de verte
het pinkewad zijn we ook op geweest, om droog te vallen bij dat slenkje,het duurt tot half tij voordat je eindelijk eens vast ligt, je kan dus onder ameland het pinkewad over
de gedachtegang van waterstaat ontgaat mij wel eens een beetje wat die boeien betreft
Dirk
heb je van het westelijk wad ook een paar van die tracks? dit zijn de leuke
Van Z5 naar Paessensrede wel oppassen voor dat uitlopertje vanuit het zuiden, die is hard, en er staat soms nog wat noordzeedeining daar. Dus bij erg ondiep even noord sturen. Verder kan je van de WW3 rechtstreeks naar de veerbootsteiger Ameland sturen, scheelt een hoop geslinger
Wel bijzonder hoe de betonning van het Wierummerwad in de loop de jaren veranderd is. Je opmerking over zeedeining in de Zoutkamperlaag roept ook herinneringen op.
Ik kwam in 1989 voor het eerst over het Wierummerwad en ik had net mijn eerst wantijen achter de rug.
De route over het Wierummerwad was destijds aangegeven door een vrijwel rechte lijn van knalgele staken. Op de kaart werd het Wierummerwad aangegeven als een droogvallende vlakte zonder geulen van betekenis. De laatste halve mijl voor de Zoutkamperlaag was weer met drijvende tonnen gedekt. Komend vanaf Ameland en pakweg een mijl vanaf de Zoutkamperlaag zag het er in de verte nogal onheilspellend uit. Overal brekend water.
Er was namelijk in de voorgaande dagen nogal wat wind geweest en we hadden een dag of drie verwaaid gelegen op Ameland. De aanloop naar die storm en de storm zelf wordt trouwens beschreven door Hans Vandersmissen in zijn boekje 'Wadverhalen' (verhaal: 'Gravida in de branding').
Ik schrok van de aanblik; moesten we daar doorheen om bij Lauwersoog te komen?
Dichterbij gekomen viel het allemaal erg mee. Er bleken flinke gaten in de brekende golvenlijn te zitten.
Jullie verhalen lezend lijkt het erop dat je nog steeds in rechte lijn over het Wierummerwad kunt.
Feitelijk is er dus nog niet zoveel veranderd. Men heeft alleen de betonning wat ingewikkelder gemaakt..
Ik kan me nog herinneren dat ik, rond HW langs de gele staken varend, nooit minder 1.60 m. diepte mat.