Ons bootje is te klein voor grotere reizen. Toen ik ons en ons bootje voorstelde tijdens een vertrekkers dag ergens in 1997 verklaarde men me gek. Een 60 jaar ( nu 80 ) oud houten 8 meter bootje, dat kan niet. Reeds toen was mijn buurman´s grootste probleem hoe hij de speciaal voor hem gemaakte wasmachine in zijn 15 meter boot kreeg.
Mijn ambitie was de Med, verder wilde ik niet. Daarbij heb ik best wat mensen gesproken die naast de Med ook een rondje Caraïben gedaan hebben en allen vertelden dat de Med moeilijker varen is maar stukken interessanter. Vooral cultuur. Ik hoorde ook flink wat verhalen over berovingen, dat heb je in de Med niet.
Maar, flottieljes heb je overal, generatoren ook en moeilijk doende geüniformeerde ook.
Ik klaag wel eens, ben toch tevreden. Want… anders was ik zo weg. Ik kan dat.
Wat dat anker betreft, ze zijn de volgende morgen vertrokken, geen probleem. Overigens bestaat een techniek om je anker van onder een andere ketting te halen zonder te duiken.
Ik noem het de “ Spetses bump “ omdat ik het daar geleerd heb. Je moet de medewerking hebben van de bovenligger. Je haalt ketting tot je zijn ketting optilt, dan geef je teken en hij lost de spanning op zijn ketting. Dan vol gas vooruit, daarbij zijn ketting meerollend. Als jouw anker uitbreekt kan het zijn dat je zijn ketting vist, dat is echter geen probleem, dat gebeurt vaak en is makkelijk op te lossen.
Ik heb de bump gedaan terwijl een superjacht een polsdikke ketting over die van mij gelegd had.
Ook als de bovenligger ( bovenste ketting ) niet wil meewerken is het mogelijk weg te komen.
Je legt een tweede ( lunch ) anker, laat dan alle ketting van het hoofdanker gaan. Je neemt het uiteinde met een lijn en de bijboot onder de boeg van het superjacht door, dus haalt het dubbel onder zijn ketting. Daarna weer de ketting op de winch en halen maar. Ruim een uur zwaar werk.
Bij vele van die supers de enige mogelijkheid behalve als je meer tijd hebt als het grote ding.
Wij liggen ook in een baai hier alleen, geen enkele andere boot. 
