Onderwerp: Tips voor Albanië gevraagd

AndreAzuree schreef :
Als dat is wat je aantrekt, dan zijn we er uit!

ben er een paar jaar gelden geweest met de boot,inderdaad weinig jachthavens maar genoeg andere havens waar je vriendelijk geholpen wordt
in Durres geweest,daar moest alles via een agent koste toen iets van 40 eu voor de eerste nacht daarna werd het goedkoper,(Weet niet meer hoeveel)daar lag je tussen de vrachtschepen aan een kade
daarna in Shenjin in een vissershaven voor 40 eu per maand met een vriendelijke havenmeester(en een riool) die iedereen naar zijn kantoortje haalde voor de nodige paperassen
vanuit daar met het openbaar vervoer het binnenland in gegaan
de haven meester had voor ons een briefje geschreven met zijn telefoonnummer dan konden we hem altijd laten bellen voor als we zouden verdwalen
geen last gehad van boeven,bandieten en zeemijnen
ze spraken bijna allemaal engels of probeerde het
groeten
Frank

pantaleimon.wordpress.com/?s=albanie

AndreAzuree schreef :
Vast niet zo veel als jij. De Albanese horeca-eigenaren en havenexploitanten zullen het niet vervelend vinden. Ik denk niet dat de lokale bevolking daar per se dankbaar voor zou zijn. Noballast en Wadloper verwoordden het gevoel dat ik daarover heb op een mooiere manier.

Dat de bevolking vriendelijk is is natuurlijk heel prettig maar zou mijn gevoel van onbehagen niet wegnemen als ik daar met een jacht zou verblijven.

We verschillen dus duidelijk van mening.

zeg je netjes M.

Palomine schreef :
Dat is een interessante stellingname. Vind jij dat je dan in rijk Europa moet blijven met je schip? Want vanaf de Kaapverdische eilanden (en alles wat daar ten westen en oosten van ligt) is de situatie vergelijkbaar of slechter dan in Albanie.

@Amelie
dit gaat niet over Albanie
maar over mr Andre

denk ik...

sy helios schreef :
Ah ok. Sorry. Ik vind het wel een interessante discussie.
Toerisme (met of zonder boot) maar arme landen.
Sorry Andre dat ik je draadje heb vervuild.

Amelie schreef :
Ja dat vind ik. Niet per se rijk Europa alleen. Maar ik vind wel dat in de armere landen het Marina leven van de "rijke" bootjes bezitter in schril contrast staat met hoe de lokale bevolking leeft en dat we niet puur voor ons eigen plezier daar heen moeten willen.

Ik wil het niet persoonlijk maken, voor de goed orde. Ieder maakt zijn eigen keuze.

Amelie schreef :
Het lijkt me niet iets dat je jezelf of anderen zou willen opleggen.
Ik wil de armoede in de gebieden waarop je doelt ook niet ontkennen. Het gaat om een gevoel van schaamte dat je wel of niet hebt en dat je, als je het hebt, wilt vermijden.

Heel eerlijk gezegd ben ik ook eigenlijk van mening dat er in Noordwest Europa al zoveel schoonheid te zien is, dat ik in dat opzicht van mezelf al helemaal niet verder weg hoef. Het is ook een soort idee van 'genoeg'.
Ik heb de plaatjes van al die exotische oorden gezien en ik geloof het eigenlijk wel.

Dit met uitzondering van de noordelijke gebieden, zoals die waar Sunday en Noballast afgelopen zomer waren.
Die trekken me dan nog wel, vanwege de wijdsheid en de leegte. De mensen die nog wonen zijn waarschijnlijk ook authentieker dan welke andere mensen ook.

Dat ik daar ook nooit ga komen op eigen kiel kan ik nog wel verdragen. De foto's van Hennie waren prachtig.

Wadloper schreef :
helemaal niet, die mijd ik juist als de pest Maar goed, er valt weinig te kiezen in Albanie.

pantaleimon schreef :

pantaleimon schreef :
super, dank je voor het delen van je ervaringen.

wat je meemaakt en ziet onderweg is af en toe met geen pen te beschrijven

van in en in trieste situaties , hartverscheurende armoede tot opulente rijkdom (soms een paar 100 meter van elkaar vandaan) . Soms moest ik gewoon 'weg' uit een land en schuurde ik tegen een depressie aan , vol schaamte en ongeloof en in hetzelfde land wordt je enorm warm ontvangen door mensen die , in onze ogen, absoluut niets hebben en het 'niets' met volle overgave delen met mensen (wij) die alles hebben

je maakt in gebieden de mooiste dingen mee met enorm trotse mensen maar ik hetzelfde dorp krijgt mijn veel betere helft een pasgeboren baby in haar armen gelegd door een oma die net haar dochter verloren heeft tijdens de geboorte van het kindje 'jij bent moeder , wil je alsjeblieft dit kind meenemen om haar een beter leven te bieden dan dat ze hier ooit zal krijgen'

mensen op eilanden die alles maar dan ook echt alles kwijt geraakt zijn in een orkaan en hun huis weer aan het opbouwen zijn , ik raak aan de praat met de meneer die staat te zagen en te timmeren en het huis weer aan het opbouwen is en zie dat hij weer afgewerkte sierrandjes aan het uitzagen is voor rondom de kastjes en deuren. Sierrandjes ? op mijn vraag waarom hij daar zoveel tijd aan besteed krijg ik het antwoord 'omdat we verder moeten en het moet er weer mooi uitzien voor mijn familie , niet alleen functioneel maar ik moet er wonen dus moet het er ook weer mooi uitzien' met een enorme glimlach nam hij een koud blikje bier aan en hebben we met onze vingers zijn kunst hout werk bewonderd zittend in het zand naast een halve deur

mensen die je een een leesbril geeft zodat ze weer kunnen zien en geld kunnen verdienen met hun kunstborduurwerk, families die je een led lampje geeft met een zonnepaneeltje zodat de kinderen na zonsondergang (6 uur 's middags) ook nog schoolwerk kunnen doen en kunnen lezen

tranen van schaamte , schurende gevoelens, trotse glimlachen , uitbundig leven , jointje roken, biertje drinken , het hoort er allemaal bij

maar wat ik geleerd heb gaat veel verder en ik denk echt dat als je reist en veel verschillende mensen ontmoet jij zelf ook veranderd

als reizen je niet veranderd doe je iets niet goed , en je ogen & gevoelens sluiten kan natuurlijk ook een oplossing zijn , maar voor mij/ons werkt dat 'helaas' niet

Palomine schreef :
Dat doen we zeker.Ik heb veel in ontwikkelingslanden gereisd en ook gewoond. Natuurlijk is er soms een gevoel van ongemak, maar je kunt natuurlijk altijd er voor zorgen dat jouw centjes bij de lokale middenstand terecht komen. Verder ontmoet je soms interessante mensen, kun je ervaringen uitwisselen en maak je soms vrienden voor het leven. Probeer het eens zou ik zeggen, een stap buiten je eigen belevingswereld is heel verhelderend. Het heeft ons leven veranderd.

sy helios schreef :
haha, jij weet werkelijk ieder draadje te vervuilen met je negatieve gedoe. Ik zou bijna denken dat het persoonlijk was. Maar dat lijkt me wel erg sneu, als we elkaar niet eens kennen.
Zit je iets dwars? Tijd voor een rondje zeilen?

Amelie schreef :
geen punt, het is een interessante discussie, waar je op 2 manieren naar kan kijken. Of misschien nog wel veel meer...

Wadloper schreef :
Ik snap de schaamte, maar daar hebben de lokale arme mensen niks aan. Ze hebben wel iets aan uitwisseling van ideeën, en jouw bestedingen. Mits je daar dan ook als toerist wat moeite voor doet. Het gaat erom of je echt verbinding wilt maken met de mensen daar. Natuurlijk doe je dat niet door in een resort of marina te verblijven. Neem een taxi of een bus, praat met de chauffeur, luister naar hem, en geef een fatsoenlijke fooi. Dat soort dingen.

AndreAzuree schreef :
daar kunnen we in nederland mee beginnen , de uber chaufeurs in amsterdam hebben de mooiste en meest hartverscheurende verhalen . een luisterend oor en fatsoenlijke fooi maakt ook hier een verschil

eens, geldt natuurlijk net zo voor je contacten in je eigen land!

Als je met een zeilboot ergens komt behoor je sowieso al tot een bevoorrechte groep, zelfs in West-Europa. Ik geloof niet dat ik me schaam voor het feit dat ik ergens met mijn zeilboot kom aanzetten. Nou heb ik makkelijk praten, want overal waar wij komen zijn we zo ongeveer de kleinste. Nu ik erover nadenk: ik heb misschien wel vaker last van andere zeilers dan van de lokale bevolking. Er zijn van die slagschiptypes bij die voortdurend benauwd zijn dat je tegen hun kostbare bezit aan vaart.

Dat is terecht en vice versa: Ik ben bijv. als de dood voor die slagschiptypes die totaal niet kunnen manoeuvreren ondanks alle overbemeten hulpmiddeltjes.
Lomp gedrag en onkunde zijn altijd ergerlijk in de meestal te kleine haventjes voor slagschepen.

holtere schreef : Dat slagschiptypes bang zijn voor elkaar kan ik begrijpen. Ik heb het vooral over zij die denken dat kleine bootjes een bedreiging vormen. Wat in de praktijk vaak juist niet zo is.

Wanneer ben je een slagschip(type) ?

Eclips schreef :
Tegenwoordig heb ik er wat mínder last van, maar toen ik nog met de Victoire 22 voer, ging iedereen die een grotere boot had er voetstoots van uit dat ze met beginner te maken hadden. Als ik langszij wilde komen werden er ijlings extra stootwillen bij gehangen. Dat gebrek aan ervaring klopte in de beginjaren nog wel, maar ik heb die boot 23 jaar gehad, dus uiteindelijk moest ik er wel een beetje om lachen..

ReneK schreef : Zodra je je niet meer feilloos tussen ander boten kunt voegen.