Onderwerp: Hond aan boord

Leuk, zo'n update, dank.

carry schreef : Maar is het ook leuk voor de hond of projecteer je jouw wensgedachten op de hond. Ik weet het natuurlijk ook niet hoor, maar vraag het me toch af. Op de binnenvaart zie je ook af en toe een hond aan boord, maar dat is toch anders qua ruimte, tijdsduur en scheepsbewegingen dan op een klein bootje op zee.

Op een 40ft zal ie wat vaker op en neer moeten om aan zijn kilometers te komen

Teun69 schreef : Ik raad altijd een zeehond aan. Die gooi je overboord (of hij/zij springt zelf) als ie zo nodig moet. Wel zorgen dat ie weer zelf aan boord kan klauteren.

Lijkt mij wel gezellig als je bijvoorbeeld solo zeilt . Maar ik begrijp dat de UK nogal problematisch is met een hond binnenbrengen op een boot.

Moet echt via de ferry of luchthaven als ik het goed begrepen heb

Teun69 schreef : Dan zeil je niet meer "solo" en een leuke meid heeft dan mijn voorkeur. Zo lang die aan boord blijft niet, denk ik, want dat is, als het een niet in Engeland geregistreerd vaartuig is, geen Engels "grond"gebied.

Met je eigen boot je hond Engeland binnenbrengen levert alleen maar problemen op. Je kunt het proberen, gaat misschien goed, of je komt die ene ambtenaar tegen die er werk van maakt. Dan heb je 2 keuzes, meteen rechtsomkeert terug naar NL, of je hond een paar maanden in quarantaine. Dan nemen ze hem in beslag, en kun je hem na het betalen van een mega rekening weer terug krijgen. hij mag dan wel in Engeland blijven. Met de juiste papieren, inentingen, recent bloedonderzoek en chip mag het wel via een veerdienst of vliegtuig. Anders niet.

Ik heb ondertussen al weer een nieuwe scheepshond, de vorige gingen vrij snel achter elkaar dood. Deze vind het geweldig, wil altijd zien waar je mee bezig bent, gek op vogels en andere boten bekijken vanaf het voordek en nergens bang voor. Behalve andere honden en katten. Maar probeer niet ongevraagd aan boord te klimmen, dat vind hij niet goed.




Martijn

Mijn Tommie is in oktober overleden.
Ze ging overal mee naar toe, mijn theater- en festival werk en op
vele zeiltochten. Rustig in de kuip bij sluizen en bruggen en een
eigen kunstgras poep en plasmatje voor langere tochten.
Had haar vanaf 11 weken oud, ze is op één dag na 11 jaar geworden.
Doet nog steeds zeer, ben nog niet toe aan een nieuwe hond.









A

Ik vind dit wel luguber:

Dat ligt wel een beetje aan de reden van overlijden.

Als dat komt doordat de hond met z'n halsbandje even aan een val wordt vastgemaakt vlak voordat de zeilen gestreken worden: eens, dat is wel wat luguber.

(Ik hou van honden, wij krijgen er binnenkort ook weer een; een Wetterhoun. Benieuwd wat die van varen gaat vinden. De vorige was er dol op.)

Herken het erg, mijn hondje is ook dood gegaan, ging altijd mee.
Ik heb de Kolibri vernoemd naar haar, die heet nu Soraya wat de officele naam van haar was, omdat ze een chihuahua was noemde ik haar Soraatje.

Zou graag weer een ander hondje willen maar ben er nog niet echt aan toe, komt wel weer.

Het nadeel van diertjes is dat ze relatief snel dood gaan.

Maar het geeft ook veel.

Ik wil dan weer een klein hondje vanwege de maat van de boot ook.

Wat Een Keuteltje!!!

holtere schreef : De ene (jack russel, geadopteerd uit Cyprus) had een tumor maat tennisbal tussen haar longen waardoor ze steeds meer moeite met ademen kreeg, de andere (jack russel/teckel kruising_) was bijna 14 en was fysiek helemaal op. Artrose overal, blind en doof.
Was verschrikkelijk, zo kort na elkaar 2 honden in laten slapen. De huidige hadden we toen net, kwam als 4 maand oude pup op ons pad. Wilde natuurlijk het liefst spelen met de oudjes, maar dat zat er niet in. Dus ging hij er maar naast liggen.

Martijn