Onderwerp: Samen eigenaar

Thea schreef :
Met name hiervoor lijkt het mij verstandig om een contract op te stellen waar dat soort zaken in beschreven staan. Wat als door wat voor reden dan ook jullie gezamenlijke plannen van het beginsel in de loop der tijd veranderen.

Los van een kostbare kadasterregistratie bestaat er in Nederland geen formele registratie van eigendom bij zeilboten. Met koopcontracten kan je wel een standpunt onderbouwen, maar het zal nooit een 100% garantie geven dat je bij discussies ook gelijk krijgt.

Uiteraard begint alles met het onderling schriftelijk vastleggen van afspraken. Maar in het meest extreme geval zou het zomaar kunnen blijken dat er een verschil is tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Of dat de kosten van gelijk krijgen te hoog zijn, zodat je beter af bent met het nemen van verlies. Ik ken daar (niet bij boten) genoeg voorbeelden van.

Verder kan je dit plan het beste met de verzekering bespreken. Die zal dan uitleggen wat de mogelijkheden zijn. Zorg er wel voor dat dit schriftelijk vastligt in clausules en/of polisvoorwaarden. Een mondelinge toezegging is niets waard op het moment dat er wat aan de hand is.

Er kan ook een ander risico aan mede eigenaarschap zitten. Wanneer iemand anders met de boot schade veroorzaakt en - ook - jouw naam staat op een contract dan kan ook jij daarop worden aangesproken als bijvoorbeeld de verzekering moeilijk doet of de politie een onderzoek instelt. Dat de schade niet jouw schuld is, is op dat moment in eerste instantie jouw probleem. Ik zeg niet dat dit direct zal gebeuren, maar het zou in bepaalde omstandigheden kunnen. Denk er daarbij aan dat een derde niets te maken heeft met wat jullie onderling in een contract hebben afgesproken.

Palomine schreef :

die gezamenlijke plannen en uitgangspunten zullen nl. ALTIJD veranderen.

ooit met 4 man een speedboot gehad. Eigendom beschreven al 4x 25% aandeel, tzt over te dragen aan een van de collegas, dan wel derden. Schade eigen risico is eigen risico. Verzekeringspremie en normaal onderhoud hoofdelijk verdelen. EVt, iets over recht van gebruik in tijd.

Samen met een vriend ooit een Trewes zeiljacht gekocht van de verzekering.
Had brandschade en we hebben samen het scheepje in anderhalf jaar weer opgeknapt.
Ging heel harmonieus, gekoppeld aan een goede boekhouding en flink wat werklust.
Na één seizoen zeilen was ik er helemaal klaar mee, de staat waar in de zeilboot
werd achtergelaten na een trip was op zijn minst gezegd discutabel.
Dat ging over het opdoeken van de zeilen, de staat van de koelkast tot de
hondenharen in de tweeperssons kooi en meer.
Hij heeft mij toen uiteindelijk met een andere partner uitgekocht.
Verzekering (alleen aansprakelijkheid) deelden we gewoon door twee.
We zijn nog steeds goede vrienden.

A

Met twee vrienden een kwarttonner gehad. Dat ging prima. Veel varen, veel racen. Soms samen, soms alleen of met anderen. Het is handig om de taken een beetje te verdelen naar wat je ligt. Ik deed meer onderhoud, iemand anders meer administratie etc.

We hadden alle drie bij dezelfde zeilschool gewerkt, dus dat helpt, je voelt elkaar ontzettend goed aan met zeilen en hoe je voor de boot zorgt.

Geen ego's en geen neurotisch gedraal over hoe de boot er bij heurt te liggen. Gewoon netjes met de spullen omgaan, verder geen gezeur. Je moet daarbij elkaar een beetje de ruimte geven. Zoals je dat ook doet met collega's of huisgenoten.

Directe schade was in principe voor de veroorzaker, slijtage voor alle. Verzekering voor alle, en het eigen risico voor de veroorzaker. We hebben overigens nooit echt schade gevaren.

En als je dan een seizoen wat meer gevaren hebt dan de andere, is het een goed idee om ook iets extra's voor de boot te doen.

Het is denk ik belangrijk dat de kosten voor iedereen ruim meevallen. Als het allemaal niet zo veel kost, dan lopen de emoties ook niet zo snel op wanneer er een keer wat mis is. Een kleine boot als een draak past daar goed bij.

Uiteindelijk kwam door tijdsgebrek de klad er een beetje in. We waren er snel over uit de boot weer te verkopen, na ongeveer 4 jaar. We hadden altijd de afspraak, dat als iemand er uit wilde, de voorkeur was om dan gewoon gezamenlijk te verkopen. Op die manier heeft niemand het gevoel 'vast' te zitten.

Geen contract op papier, wel ooit wat afspraken op de mail gezet.

Ik denk dat je het niet moet willen formaliseren ener op zijn hoogst het gebruik als samen moet willen zien. Juridisch en financieel is samengoed in mijn ogen geen goed. Tenzij er een BV of huwelijk geregistreerd wordt, maar dat is hier natuurlijk niet de bedoeling.

Ik heb nu bijna 20 jaar boten gedeeld.
De laatste 2 jaar met mijn vriendin en dat is in de praktijk lastiger
Wat cruciaal is dat je het hetzij doet als een vrienden project hetzij als een gedeeld eigendom met derden. Die laatste moet je goed regelen op papier, onderhoud verzekering liggeld etc. Evt kun je het dan ook aan derden verhuren..
Wij zaten en zitten aan de andere kant: WA verzekering, liggeld en een oud bootje (Wel veel werk niet veel geld) en beide partijen vinden het leuk er aan te klussen en ook samen te zeilen cq het de ander te gunnen dat die met de boot op stap gaat. Wij hadden de afspraak: Wanneer je schade vaart, krat bier. ene oplossen. In de praktijk deden we dat oplossen ook samen. Ik wilde graag meer op zee en heb de uitrusting (marifoon, navigatie en vlot veilgheidsspul) zelf bij elkaar gescharreld . Vond ik prima en mijn maat ook.
Wij zeilen nu nog een open race bootje samen. Daar gaat meer aan kapot, verslijt je meer zeilen en lossen we op dezelfde manier op. Toen maat er uit wilde stappen hebben we de boot verkocht en heb ik met mijn vriendin een minder mansave, meer een soort nette zeilboot gekocht (waar overigens ook genoeg aan te klussen is).
Schade:

Wat is er lastig aan het delen van je vriendin?

Zijn vrouw vond het niet oke

Mijn vrouw zeilt al zevenenveertig jaar met div. boten.
En omdat ik ook mee mag, delen we aanschaf en lopende kosten 50/50.
Moet er niet aan denken dat er nóg iemand mede eigenaar zou zijn, ik stop nog liever met varen.

Wat een groot verschil maakt is of je over een boot praat van €500 of van €150.000. Als je en goedkope boot hebt en alles gaat niet zoals je het wilt heb je de mogelijkheid om je schouders op te halen en tegen je vrienden te zeggen dat ze de boot als de hunne moge beschouwen. Bij een dure boot doe je dat natuurlijk minder snel.

Ik ben betrokken geweest bij diverse 'leen overeenkomsten' en in de praktijk gingen die eigenlijk altijd goed. Het werd op het eind zelfs een beetje een wedstrijdje wie de boot het beste achter kon laten en je wilde het altijd net een beetje beter achter laten als hoe je de boot aantrof.

Ik heb de typo ff bijgewerkt;-)
Maar tot ca 15.000 euro is het wat mij betreft het risico waard om vriendschappelijk te delen. Daar boven zou ik denk ik iets meer op papier willen zetten. Maar dat geldt voor voor mij.

Schrijven als vrienden en rekenen als vijanden. Houd je je hieraan dan komt het altijd goed.

met vrienden moet je wandelen en niet handelen

BobG schreef :
Dat vind ik ook. Het is het niet waard om een vriendschap op het spel te zetten voor een mogelijk zakelijk conflict. Alle goede intenties ten spijt.

Als het goed gaat, dan word die vriendschap er alleen maar beter op. Veel gedeelde herinneringen en ervaringen etc.

Moet wel nog zeggen, als ik rondkijk in mijn vriendengroep, dan is het aantal mensen met wie ik een boot zou willen delen wel in de minderheid... Goed over nadenken dus of het qua karakter ook past. Dat is denk ik veel belangrijker dan wat je op papier zet

Jaren een boot gedeeld met een kennis van mijn studietijd en nooit spijt van gehad, is ook prima afgelopen toen zij er uit wou stappen en uiteindelijk de boot verkocht is. Doe het met iemand die je vertrouwt, maak waar nodig duidelijke afspraken op papier en vooral, communiceer over wat je wilt.

Toegegeven, ook dit was een goedkoop bootje wat het bij problemen een misschien makkelijker maakt, maar zoals gezegd nooit problemen ervaren. En wel veel lol van gehad samen. Met name gedeeld onderhoud is een zege.

Bedankt voor alle reacties!
Is een WA verzekering trouwens voor de boot of staat die op naam van iemand?

Ik deel al ruim 30 jaar een boot (eerst een Vrijheid later een houten klusboot, en Cornish Crabber en nu een Pilot Cutter met dezelfde schoolvriend. De eerste 2 boten waren van hout, de hobby van mijn vriend, maar het samen klussen was en is nog steeds leuk. Varen is leuker, en dat lukt met een polyester boot beter.
Nooit problemen gehad met verdelen van vaartijd, en ook nooit afspraken over gemaakt. Samen een rekening geopend waar we maandelijks op storten, alle kosten worden hiervan betaald. Ook schade, alhoewel dat weinig voor is gekomen.
Het samen werken en varen bevalt ons heel goed, ik weet niet of ik het alleen gedaan zou hebben.
We denk ik dat het scheelt met wie je een boot samen hebt.

Ik heb de helft van een Bavaria 36. Tot veel genoegen van beide eigenaren.
Min mede-eigenaar stopt van wege gezondheid.
Ik heb een contractje opgemaakt en laten tekenen. Bankafschrift van aankoop helft goed omschreven en bewaard. Een paar condities uit contract zie je in de bijlage,
Wil je het hele contract dan moet ik het eerst anoniem maken.

Bedankt, maar ons drie-man-schap is alweer ontbonden. Zonder problemen, gelukkig.
We hadden gewoon teveel verschillende manieren van varen, werken en communiceren, zo bleek.
Inmiddels is het schip verkocht.

Ben al meer dan vijftig jaar mede-eigenaar van verschillende boten geweest en al die tijd met dezelfde mede-eigenaar.
Zou het niet anders meer willen.

mee eens Appie, en dat delen kost teveel

Albert 45 schreef :
En zij?

Ilex schreef :
Als een vrouw na 50 jaar de kerel nog niet de deur uit heeft geschopt dan zal dat ook niet meer gebeuren

Maar ja wie haalt 50 nog tegenwoordig? De meeste wel in scheidingen en scharrels