Gisteren hebben we weer wat trek testen gedaan met verschillende uitvoeringen van de vingerklem, cone en kous. Holtere was zo vriendelijk om twee nieuwe cones te maken en mij die op te sturen, dit keer wat zwaarder uitgevoerd met een wanddikte van ca. 2 mm. aan de voorkant en ca. 3mm. aan de achterkant. Dat is behoorlijk meer dan de eerdere cones die we gebruikten. Die waren aan de voorzijde minder dan 1 mm. dik.
Twee uitvoeringen, de bovenste heeft een twee deling bestaande uit een cone en contra cone. De laatste stuikt tegen een borst aan de voorzijde van de vingerklem. Dit heeft als voordeel dat de cone met kous gemakkelijk is te verwijderen zonder de vingerklem te hoeven demonteren. De kous met cone en contracone kunnen dan op bijvoorbeeld een bankschroef van elkaar gescheiden worden.
De onderste is de al eerder geteste vingerklem zoals Holtere die had gemaakt maar nu in een ander huis bouwsel.
Detail van de tweedeling. Van links naar rechts, huis met inwendige borst, contracone en cone. In feite is de inwendige borst een vastgelijmd buisje alla de contracone.
Overzicht van de test opstelling met de tweedelige klem en een Liros Slide Protect kous. De cone is er nog één uit de vorige (dunne) Holtere serie.
Ergens tussen de 1200 en 1500 kg. Heeft de cone het begeven.
Overzicht van de test opstelling met de enkelvoudige klem en een Dyneema kous. Helaas konden we de tweedelige klem niet gebruiken omdat zowel klem als cone te smal zijn voor de dyneema kous. Deze zullen flink zwaarder uitgevoerd moeten worden, iets voor een volgende keer.
Wat direct opvalt is dat de klemkracht van de Dyneema kous al meteen een stuk hoger ligt dan van de Liros kous. We gebruiken nu de zwaarder uitgevoerde cone van Holtere die we aan de voorkant netjes afgerond hebben.
De insnoering van de Dyneema kous verloopt minder abrupt dan van de eerder gebruikte kousen. Dat komt door de dikkere strengen en grovere vlechten. Maarrr ….
de Dyneema tieren snijden als een mes door het carbon, alweer ergens tussen 1200 en 1500 kg. Nog ff doortrekken en …
Nou ja, dus eindelijk iets kapot kunnen trekken. Nu ik weet hoe dit moet is het maar goed dat de vingerklemmen van H. zijn teruggestuurd
En voor de kritische toeschouwer, inderdaad, UD ontbreekt.
Om te zien of dit niet exemplarisch was hebben we ook een tweede exemplaar op dezelfde wijze kapot getrokken hetgeen ons weer wat geleerd heeft over de bouwwijze van de carbon vingerklem en ....
dat 6mm. bouten onvoldoende zijn voor dit soort belastingen. De achterste bout is overigens zwaarder belast dan de voorste bout. Zou je eigenlijk niet verwachten maar zou kunnen komen door ongelijkmatige klemming en wellicht wat indrukken van het multiplex. Bij één van de trektesten trokken we ook de achterste boutkop door het carbon heen.
Voorlopige conclusies:
1. dyneema kous voor hogere belastingen (zoals voorspeld door Sunday);
2. carbon cone voldoet (nog) niet. Een oplossing zou kunnen zijn deze aan de voorzijde te voorzien van een mooi afgeronde RVS of titanium ring;
3. zwaardere bouten bijv. M8 voorzijde en M10 achterzijde met voldoende carbon vlees aan de achterzijde en een dikkere bodem;
4. dit principe volgende is een twee deling van het huis wel “the way to go”;
5. de omgekeerde bevestiging van de kous zoals Sunday die ontwikkeld is ook nog steeds een optie, maar nog niet getest.
Dit vraagt natuurlijk om een deel 3 van ons test programma. Daarvoor dienen eerst nieuwe onderdelen gemaakt te worden met aandacht voor dit voortschrijdend inzicht. Wordt dus vervolgd