Onderwerp: Combi Kotter met kimkielen?

Heb je al aan een soort spudpalen gedacht?
Intrekbare wadpoten maar dan in kokers door het dek en het vlak.

Nadeel: aanpassing van interieur
Voordeel: geen toegenomen diepgang in de kim.

Een andere optie is geen kimkielen
maar stevige beugels in de kimmen.

Dan zijn wadpoten misschien makkelijker te maken en installeren. En als je niet van plan bent ze te gebruiken, kan je ze op de wal laten.

Je kunt wadpoten ook laten scharnieren door onder de schuurlijst een draai-en schuifpunt te lassen. Zo kun je ze altijd meenemen.

Het overwegen waard.

Je zou een kunnen kijken naar Sailing Melody op youtube. Die hebben een vergelijkbaar schip en naast de kiel hebben ze aan beide kanten kleine kieltjes om daarmee rechtop droog te kunnen vallen. www.youtube.com/c/sailingmelody

Mijn vader heeft ruim 50 jaar geleden zijn 10.50 Beenhakker kotter laten bouwen met kimkielen waarmee de boot kon droog vallen. Op een vlakke vloer kon je de boot zo neerzetten. De diepgang van deze boot was 1m.
Overigens waren de kimkielen ook gelijk voor de koeling van de motor, maar dat terzijde.
De boot had echter altijd de neiging om niet gemakkelijk rechtuit te lopen. Hij zocht altijd een beetje hetgeen resulteerde in het feit dat je continu moest corrigeren.
Op één van zijn reizen naar Scandinavie is hij op een zeker moment ergens in de zuidwest hoek van Finland, waar het wemelt van de grote stenen, uitstekende rotsen en erg slingerende vaargeulen en geultjes, met ca. 12km/u met één van de kimkielen tegen zo'n grote steen of rots aan gevaren. Daarbij waren, ondanks dat dit alles zwaar gebouwd was, de kimkiel en het vlak behoorlijk zwaar beschadigd en ingezet. Gelukkig was er geen lekkage. Maar in de daarop volgende winter moest dit wel gerepareerd worden. Aangezien die ene kimkiel er toch al helemaal af moest zijn ze er toen beide afgehaald. Het beschadigde deel van het vlak is gerepareerd en er zijn nieuwe kimkielen gekomen. Deze zijn veranderd naar ca. de helft van de oorspronkelijke hoogte en wat langere exemplaren, zodanig dat het koelend oppervlak nog wel steeds voldoende was. Voor droogvallen waren de kimkielen toen eigenlijk niet meer zo geschikt want de boot viel behoorlijk schuin. Maar het bleek wel het stuurgedrag in positieve zin te hebben beinvloed. Het zoekgedrag tijdens het sturen was niet helemaal over maar het was wel aanzienlijk minder geworden.
Moraal van dit verhaal: kimkielen zijn goed. Maar pas op met overgedimensioneerde exemplaren. Deze kunnen ongewenst stuurgedrag veroorzaken. Bovendien worden ze bij dergelijke afmetingen kwetsbaar.
Mvg Felix

Het lijkt me, dat je bij grote en daardoor zware kimkielen wel wat binnenballast kunt verminderen bij een dergelijk schip, zodat diepgang niet zo hoeft te veranderen?
Wat koersvastheid betreft, moet de hoek van de kimkielen met de hartlijn van het schip goed berekend worden. Je bent in feite je onderwaterschip aan het herontwerpen, dus ik zou advies van een ontwerper inwinnen, niet van een werf.

My 2 cents.

Bij KNRM reddingboten van de Valetijn klasse speelde ook het probleem van omvallen op het strand bij terugkomst. Daar hebben ze een soort gestroomlijnde "platvoet" steunen gemaakt. Deze steunen zijn hol en geven dus zelfs drijf vermogen. Ze zijn breed genoeg om te blijven staan met wat golven.

Dank!

Ok, dank. Voor droogvallen moeten de kimkielen bijna een meter zijn, dat wordt dus te gek. Er blijkt een balk van 10 hoog en 20 breed onder de kiel gelast, vandaar dat ik al 10 cm meer diepgang heb dan zou moeten.

Etap28i schreef :
De boot in je link is een Snapdragon. Die zijn ontworpen met kimkielen. Dat zijn geen later toevoegingen. Er is ook geen middenkiel.

Totaal niet te vergelijken met deze stalen knikspant, dus.

Zelf zou ik met de boot van TS in eerste instantie kiezen voor wadpoten, zoals meerdere reactie al eerder meldden. Stevige takel met enige vertraging tussen het bovenboord en de top van poot (moet minstens een halve meter boven het boord uitsteken. Een al dan niet al aanwezig oog op het bovenboord is voldoende om de takel op vast te maken. Zolang de boot tijdens het droogvallen goed rechtop wordt gehouden, blijft de belasting op de wadpoten relatie laag. Een los te monteren verbrede voet aan de poot kan nuttig zijn bij wat zachter bodems.

1,35 m. is overigens een behoorlijke diepgang om mee droog te vallen. In water van 1,35 m. kunnen al behoorlijke golven staan en op onbeschutte droogvalplakken met een windje 4 - 5 kan dat het nodige gebonk opleveren bij gaan staan en loskomen. De boot kan dat waarschijnlijk wel hebben, maar psyche moet er ook tegen bestand zijn.

Ook daarom is de wadpoten-optie in eerste instantie de beste, denk ik. Als je wat ervaring met droogvallen hebt opgebouwd en het blijkt een onverdeeld genoegen, is het moment aangebroken om na te denken over een vaste oplossing (kimkielen o.i.d.).

Ik zou inderdaad een ontwerper vragen. Kijken of die wat kan bedenken voor je wensen.

Een eerste brainstorm is of gratis of kost je weinig. Tegen de tijd dat je een offerte voor de uitwerking krijgt kan je besluiten of het het geld waard is.

Je huisldige kiel, of eigenlijk scheg is extreem ineffectief voor je zeileigenschappen. Dikke kans dat een ontwerper je boot ook nog beter laat zeilen.

Ik kan mij goed voorstellen dat een set kimkielen de diepgang kunnen verminderen én je boot beter laten zeilen.

Beste Wadloper, kun je mij uitleggen wat je precies bedoelt met 'stevige takel met enige vertraging'? Ik heb er geen beeld bij

Als je er kimkieltjes onder laat zetten, zou ik ze niet als te groot maken
En gewoon van een enkele dikke plaat, zeg een cm dik of zo
Kijk je naar een feeling 32,dan zie je een vergelijkbaar iets,als je de hefkiel ff vergeet
Die kimkieltjes zijn maar een cm of 60 lang of zo


Ze staan vrij ver naar binnen, voor stabiliteit zorgrn de dubbele roerbladen


Edit
Stabiliteit mja, omgevallen

Mijn ervaring met wadpoten: Ankeren, in de bodem porren om te voelen hoe stevig het is, wadpoten spat-enden en takels gebruiksklaar bevestigen, wachten tot aan de grond komen, takels doorhalen en daarmee ook de boot rechtop zetten.
Tot zover alles volgens het boekje.

's Nachts de kooi uit om na hoogwater te controleren hoe we weer aan de grond komen.
Helaas liggen we niet meer exact op de zelfde plek en steunt een van de wadpoten in een slikkuil.
Hoewel ik het takel nog zo'n tachtig centimeter kan doorhalen, vind de wadpoot geen vaste grond en valt de boot behoorlijk scheef. Eigen schuld? Ja, had ook nu, voor het aan de grond raken, goed hard in de bodem moeten porren

Ben ook heel wat keren - bijv. net buiten de haven van Vlieland - zonder problemen drooggevallen maar al met al, voor mij hoeven die wadpoten niet meer.

Volgende boot een catamaran?

Cygnus schreef :
Zeil je met je boot? Hoe ziet de grootschoot eruit? Vaak is het een samenstel van twee blokken met drie of meer schijven. Zo'n samenstel (niet zijnde een grootschoot) noem ik een takel. Soms spreekt men ook ban een talie. Je kunt er een zekere kracht mee ontwikkelen die de eigen spierkracht te boven gaat:

www.debinnenvaart.nl/binnenvaa...ex.php?woord=t#takel

Door een van de twee blokken te voorzien van een klem (zoals meestal ook bij een grootschoot het geval is)
Kan de koppeling tussen wadpoot en bovenboord op spanning worden gezet. Binnen bepaalde grenzen kun je boot tijdens het droogvallen ermee rechtop houden.

Albert 45 schreef :

Kan dit met kimkielen niet gebeuren?

Hahaha, ik weet wel wat een takel is. Maar ik zie niet voor mij hoe dat met wadpoten verbonden moet. Bedoel je dat je met een takel voorkomt dat de poten naar voor of achter wegglijden?

Nachtvlinder schreef :
Ja hoor. Zelfs een boot die drooggevallen plat met z'n buik op de modder ligt, kan scheef komen te liggen door een onverwacht putje of geultje.
Van vaste overnachtings-droogvalplekken moet je van lieverlee een assortimentje opbouwen. Plekken waarvan je van weet wat er te verwachten valt.
Als het hoe dan ook maar voor één tij is, is dat scheefliggen ook best te overleven. Als je begint met droogvallen is het ook verstandig om droog te vallen op plekken waar je pas na half tij gaat staan. Het eventuele scheefliggen duurt dan relatief kort.
Ook is het beter om plekken waar veel stroom staat te vermijden. Zeker voor kimkielers. Voor het laatste water is vertrokken, kan de stroom die kielen aardig ondermijnen.
Als ik droogval op een plek waar ik nog niet eerder ben geweest, doe ik, als het water eenmaal weg is, ook een kleine survey in een ruime straal om de boot en leg ik een paar goede (vlakke en relatief stevige) plekken vast in de GPS voor later gebruik.

Nachtvlinder schreef :
Geen ervaring mee, dus ga ik daar niet voor of tegen pleiten.

Cygnus schreef :
Hmmm.. Het valt niet mee om je wat duidelijk te maken.
Lijnen die moeten voorkomen dat de wadpoten naar voor- achter uitwijken heb je met jouw boot niet nodig. Behalve als je meerdere tijen wilt blijven liggen. En dan nog hoeft het niet per definitie goed te gaan. Overnachten en droogvallen combineren gaat het meest ontspannen als LW midden in je 'slaapperiode' valt

Ik bedoel dat je de mogelijkheid moet hebben om de wadpoten 'in diepte te verstellen'.
Als je de boot tijdens het 'gaan staan' recht overeind wilt houden, ondanks de mogelijkheid dat het aan de ene kant van de boot iets dieper of ondieper is dan aan de andere kant, dan kun je met die takels de wadpoot verder naar beneden drukken, of juist verder omhoog laten komen.

Zo duidelijk genoeg?

Helemaal helder, dank je.

Cygnus schreef :
Naar voor of achter wegglijden voorkom je door spat-enden ofwel lijnen die van af de boeg, via de onderkant van de wadpoten naar het achterdek lopen in een vlauwe V vorm.

Het takel takel zit tussen de bovenkant van de wadpoot - die bij het aan de grond zitten iets van een meter boven het gangboord uitsteekt - en een terminal van het want, zodat je met dit takel de wadpoot stevig naar beneden trekt.

Edit; Wadloper was me voor.

Waarom zou je met een diepgang van 1.35m willen droogvallen? Het verval bij Vlieland is zeg 1.80m.
Als je twee uur na hw vastvaart, dan val je bij lw net wel / niet droog. Als je een uur na hw vastvaart sta je wel even droog, maar loop je het risico dat je niet loskomt bij het volgende hw, als de omstandigheden ongunstig wijzigen. Op het oostelijk wad is het allemaal gunstiger, maar daar vaar je met een diepgang van 1.35m weer niet zo lekker.

Albert 45 schreef :
Ik sluit mijn aan bij deze ervaringen en conclusie.