Onderwerp: Droogvallen met kiel

Ha Stromer,

ik heb een boot (30 ft) met een wat langere kiel en een ophaalbaar zwaard. Om droog te vallen zitten er wadpoten bij die op een versterkt punt van de voetrail / gangboord aangrijpen. Die van ons zijn van aluminium, maar ik heb ook wel eens houten wadpoten gezien. Hij steekt met zwaard in 0,80 m. De poten zijn dus ongeveer 1,20 lang.

Ze werken prima. en houden de boot prima overeind, als de ondergrond een beetje horizontaal en hard is (zand).

Groeten,
Cees

stromer schreef : De Biga 26 heb ik op internet niet kunnen vinden. Wel de Biga 262.
Is dit de boot waarover je schrijft?
De enige optie om met deze boot rechtop droog te vallen (dat is de bedoeling, neem ik aan) is het gebruik van wadpoten.
Jammer genoeg is de kiel langsscheeps gezien nogal kort. Je zult de wadpoten daarom moeten 'aftuien' met lijnen van de voet van de poot naar zowel boeg als spiegel. Zonder die voorzieningen staat de boot met wadpoten links en rechts niet stabiel. Als het geheel op de kiel gaat draaien, valt de boot makkelijk om.
Droogvallen kan dus, maar door de noodzaak van de genoemde lijnen is het een beetje een gedoe.
Het valt aan te raden om de wadpoten niet vast aan de boot te bevestigen, maar via een talie met kleine blokjes op de wantputtings en het bovenste uiteinde van de wadpoot. Als de ene poot wat verder wegzakt of wat dieper staat dan de ander, kun je de boot toch horizontaal houden door aantrekken of vieren van één van die talies.
Wel een leuke boot, trouwens. Ik had er nog nooit van gehoord.

--
stegman

Een paar oude fototjes.

Saeftinghe schreef : Als dat je eigen boot is, had je wel lef, moet ik zeggen. Ik vind het er doodeng uitzien..
Het lijkt wel of het op Vlieland is, net voorbij het dorp. Klopt dat?

--
stegman

het lijkt op die foto net of de kiel ombuigt...

Het was voor de zeevaartschool op Terchelling, lang geleden.

Het zijn digitale foto´s van mogelijk niet helemaal vlak liggende oude foto. Mogelijk dat dat iets vertekend.
De kiel zat/zit er keurig onder hoor. De boot stond wel een ietsje scheef.

Ik zette hem vaak zo op een plaat om met vallend water te schrobben en met stijgend water vanaf onder naar boven de antiefouling er op te zetten. Ging makkelijk in een tij.
Verder is de boot nooit uit het water geweest. Heeft alleen in de fabriekskraan gehangen bij aanschaf. Nieuw vanaf de trailer ´t water in.

De steunen zijn gemaakt door een gaspijp van 1,5" (?) middendoor te zagen. (Zou het nu met 2 spibomen doen)
Op het schroefdraad eind een voetje geschroefd, en waar hij is doorgezaagd een stukje 8 mm staf erdoor.
Boven een takelingetje aan de voetrail, onder met de landvasten naar voor en achter om de voet op de plaats te houden.
Een beetje "wijdbeens" neer gezet, dan was de stootrand het enige punt waar de paal tegen de boot kwam.

heb je die boot verder nooit uit het water gehad, reparatie oid. ,deed je alles wat moest gebeuren aan de boot tijdens het droogvallen?

Er is nooit een reparatie nodig geweest aan de boot.
Één keer een uitlaatbochtje aan de BB motor.

spaart een hoop geld uit, stallings kosten kraankosten enz.
ik haal ze er toch liever effe uit zodra het gaat winteren.

Dank. Ik ga wat in elkaar proberen te zetten. Vind alleen het risico van omvallen wel groot.

Antwoord op stegeman:

Veel dank. Maar het is wel degelijk een Biga 26. Heb op deze computer geen foto's kom ik net achter. Ik ga proberen wat in elkaar te zetten. Lijkt me alleen gevaarlijk, de kans om te vallen is vrij groot lijkt me.

Lijkt me ook ja, al kan ik dat niet onderbouwen met ervaringen.

Maar als je nu al geen vertrouwen hebt in de constructie die je wilt gaan maken dan zul je nooit van het droogvallen kunnen genieten ben ik bang, ook al zou het goed gaan...

Hoeveel tijd heb je eigenlijk voor het uitzetten van de poten, tuien etc? Kan iemand de volgorde aangeven? Ik neem aan eerst de boot vast varen (vallend tij) en als je plek horizontaal genoeg is met de poten in de weer? Of gaat dat anders?

Nachtvlinder schreef : Vastvaren is één manier. Voor anker gaan met nog wat water onder de kiel is een andere. Hoeveel tijd je hebt hangt af van het tijdstip waarop je droogvalt. Net na HW zakt het water nog niet zo snel. Probeer je het met halftij, dan zakt het op z'n snelst. De 1/12-regel, weet je nog wel?
Ook de getijomvang speelt een rol. Met een getijomvang van 1,50 m. heb je meer tijd dan bij een getijslag van 3,00 m.
Aan droogvallen rond HW zit een risico. Je moet van tevoren zeker weten dat één van de volgende tijen meer water zal brengen dan het tij waarbij je droogvalt. Anders kom je voorlopig niet meer weg. Dat speelt bijvoorbeeld bij droogvallen nèt na springtij. Als je naar de getijdetabellen kijkt, dan zul je ook zien dat de twee tijen die binnen een dag vallen verschillen qua maximale rijzing van het water. Dat kan een verschil van tientallen cm's zijn. Val je net na HW van het hoogste tij droog, dan zit je dus al 24 uur vast.
Lees het algemene verhaal over droogvallen op de wadvaarderssite; dan weet je het belangrijkste.

Ik ben nog nooit drooggevallen met wadpoten, maar ik zou met zakkend water voor anker gaan met nog zo'n 10-20 cm water onder de kiel. Vervolgens de wadstutten buitenboord hangen, compleet met de tuien losjes bevestigd en voldoende ruimte op de takels. Je wilt namelijk niet dat de boot in de takels hangt nog voor ie op de grond staat. Als het houten stutten zijn, drijven ze misschien naar opzij. Eventueel kun je er een verzwaarde voet aan maken, waardoor ze toch meteen blijven staan. Metalen stutten zullen dat vanzelf doen. Zodra de boot stevig op de grond staat (op wat hardere bodem voel je hem meestal eerst wel een paar keer bonken), de takels aan beide zijden strakzetten. In de eerst minuten na het gaan staan wordt de boot nog grotendeels door het water overeind gehouden. Na het aanhalen van de takels kun je dus rustig de tuien strak gaan zetten.

--
stegman

@stegman, dank je voor de beschrijving van de methode.

Hoe groot zou het oppervlak van de zolen van de poten het beste kunnen zijn? Lijkt me gevaarlijk als bv één poot verder zakt in de blubber als de kiel. Als het andersom gebeurt (de kiel staat op een toevallig zachter stuk bodem) gaat je boot juist weer hangen op die poot. Of komt dit in de praktijk niet zo snel voor?

Edit: Zou het zinnig zijn de poten langer te maken dan vrijboordhoogte om (via een takel naar de wandputtings/genuarail oid) de poten verder naar beneden te kunnen drukken in zo'n geval? Denk dat ik er bij de Loper maar niet aan begin, mss meer iets voor langkielers...

Nachtvlinder schreef : Binnen een bepaald gebied is de bodem meestal even hard of zacht. Het grootste gewicht staat hoe dan ook op de kiel. Die drukt er dus het hardst in. Als je de takels niet te snel strak zet, blijft dat ook zo. Misschien moet je de takels op de wadpoten pas strak gaan zetten op het moment dat je al wat in de modder bent gezakt. Hoe hard het is kun je van tevoren trouwens aftasten door met een vaarboom te prikken.Alleen in gebieden waar nauwelijks stroom staat en op de wantijen is het echt zachte modder.
Maar een beetje verbrede (demontabele) voet kan geen kwaad, natuurlijk.
Ja, zo heb ik het ook steeds bedoeld. De poten moeten minstens een halve meter boven de boorden uitsteken en van boven met een takel aan de wantputtings (voetrail zou ik niet doen) worden bevestigd.
De takels dienen vooral om eventuele ongelijkheid in de bodem op te vangen. Er kan altijd een putje liggen, of de plaat loopt schuin af in één richting, bijvoorbeeld.

--
stegman

Deze mogelijkheid heeft mij ook wel eens beziggehouden. Bij mijn zoektocht destijds ben ik al eens op deze website gekomen. Deze heer heeft multifunctionele wadpoten gemaakt.

Deze foto staat al tijden in mn fotomapje en lijkt mij ook erg handig. Weet helaas de site niet meer. Wel even een klusje maar ze staan altijd 'stand-by'...

Gegroet Modderkruipers! (met respect!)

Imre2 schreef : Ja, veel ingewikkelder hoeft het niet te zijn. Merk wel op dat die North Beach een langkieler met midzwaard is. Met zwaard op steekt het ding maar 80 cm, geloof ik. In dit geval zijn tuien naar voor en naar achter dus niet echt nodig.
Met deze bemerking dat als je meerdere tijen blijft liggen, je er wel weer even bij moet zijn als de boot weer gaat staan, omdat de wadpoten nogal losjes aan de boot zitten en mogelijk wegdrijven als de boot loskomt. Even de wekker zetten, dus, als dat moment midden in de nacht valt..

--
stegman

edlonnee schreef : Als je ooit besluit zelf zoiets te maken, laat de poot dan recht naar beneden komen. Daarmee vermijd je buigende krachten in de poten. Als je er een scharnierend voetje aan maakt, heb je ook een prettig draagvlak.
Met alle moeite die er aan de getoonde oplossing besteed is, zijn die dingen onopgelost gebleven, jammer genoeg.
Maar ook hier is sprake van een lange kiel.
Zelf doe ik het tot op heden, bij de gratie van mijn nogal bijzondere onderwaterschip, zo:



Twee stukken PVC-buis met een ketting ertussen en lijnen naar de boorden. Ik trek de boel vanaf het voorschip onder de boot door en hang de pvc-pijpen onder de kimkielen als de boot nog drijft.

Met een beetje motorvermogen vooraf (ingraven..) lukt het soms om de boot zonder enige ondersteuning overeind te houden..:



Nou, bedankt hoor! (voor dat respect)

--
stegman

Heb zojuist die website bekeken.
Een paar opmerkingen,
Hij zet de wad poten wel erg verticaal, wanneer de boot een piepklein beetje helling heeft is de steun richting niet meer optimaal.
Met een beetje spreidstand heb je betere ondersteuning.

Naar voor en achter staat een lijn die langsscheepse beweging voorkomt, maar niet het zijdelings wegglijden, de houten voetplank zou dat eventueel (een beetje) kunnen doen.
Om die reden had ik een stuk dunwandig koudgewalst U staal onder aan de poot, sterk en licht, oppervlak ongeveer 2 dm2.
De lijn hieraan het uiteinde bevestigd zodat draaien niet kon.

Bij mij was de voetrail zeker sterk genoeg en met een takeling werd de poot bevestigd zoals de houten paal op de foto. Goed nastelbaar. Een halve meter boven de voetrail, maximaal nodig gehad ongeveer 20 cm voor nastellen. Bij zacht grond zou dat meer kunnen zijn.

Wanneer het geen lang kiel is moet je weten waar je zwaartepunt ligt.
Ligt dit niet genoeg binnen de kielzool, dan wil de boot de één of andere kant op ´duiken´, daarop moet de positie van het grondvlak worden aangepast.

Mijn boot wilde voorover duiken, dus de poten vóór de kiel op de grond.

Het actuele droogvallen:
Poten lagen altijd aan dek met de u om de preekstoelvertikaal.
Gereed voor gebruik.
De voorste lijnen afgepast op de juiste lengte.
Plekje met stevige bodem vinden, opletten dat volgend tij hoog genoeg is.
Aan de grond varen, poten laten vallen, talrepen handvast, achterste lijnen aan spannen, talrepen naspannen tot de boot recht staat. Klaar.
Eventueel tijdens vallend water talrepen nastellen.

Bij kniehoog water, touwladdertje overboord, schrobben, een beetje rondwandelen over de plaat, waterlijn afplakken.
Wanneer het spul droog was vanaf onder beginnen met AF op brengen, dat was bij dit formaat scheepje ruimschoots klaar voor het water weer kniehoog stond.

Later wat verder na het hoogwater droog gezet, dan dreef ik weer na wat kortere tijd, het is best wel een hele tijd hoor bijna 12 uur vast staan.

Ik zou geen oog dichtdoen als mijn boot (diepgang 1,66 m, korte kiel) in de modder op wadpoten stond, al was het maar van de stress om die dingen goed te plaatsen. Daar ben ik net te veel controlfreak (of onzeker, laat ik het maar toegeven, het is hier toch net een kattenforum ) voor.

Hmm, zou er een markt voor zijn, om universele bokken (waar je na het invaren singels tussen kunt spannen) ergens op het Wad te zetten en per nacht te verhuren? Is weer wat anders als kant-en-klare bungalowtenten verhuren..

beewee schreef : Nee. Je moet gewoon de goede boot kopen en dan is er niks aan hand. Met dit soort dingen is het heel lastig om het beste van twee werelden te hebben. Wie zo hard en zo hoog mogelijk wil zeilen, moet droogvallen gewoon vergeten. Helemaal als je jezelf alleen maar veilig voelt met 50 % ballast diep onder water.
Ik heb bewondering voor de manier waarop Saeftinge die kwarttonner (of wat het ook was) met wadpoten wegzet, maar zelf zou ik er ook nooit aan beginnen.Teveel getoeter en te tricky Dat doe je niet voor de lol. En het heeft ook niet zoveel met onzekerheid te maken.Ter vergelijking: Niemand zou erover peinzen om een boot zó weg te zetten in de winterstalling.. . Ik vermoed dat hij het ook alleen maar deed om het onderwaterschip een AF-beurt te geven. Waar het Wad niet de plaats voor is, maar dit terzijde.
Wie wil droogvallen zal genoegen moeten nemen met sub-optimale zeilkwaliteiten. Zo simpel is het.
Zelf ben ik ooit begonnen met een Victoire 22, waar ik veel lol van heb gehad, maar die me ook heeft geleerd wat m'n echte behoefte was. En dat was niet maximaal hard en hoog. De volgende keus is dus heel anders uitgepakt. Het zeilt trouwens nog heel behoorlijk, wat je niet zou verwachten als je het onderwaterschip ziet..

--
stegman

Nog een bemoedigend woord, In de UK doen ze dit veel vaker ook met contessa's etc. Als een boot recht op de kiel staat, kan er volgens mij niet zoveel gebeuren. Zeker niet bij kielmidzwaardboten, die vlgs mij de TS ook heeft.

Maar ja, proberen is het proeven van de pudding, misschien eerst eens in een droogvallende haven langs de kade proberen? kijken of hij niet voor- of achterover kantelt als je over dek loopt. Als dat geen probleem is, blijft hij met die poten ook wel staan.

Mischief schreef : Je noemt niet voor niks de Contessa. Als TS het soort boot heeft waarvan ik een plaatje opduikelde, dan vertegenwoordigt die boot zo'n beetje de grens waarbij je nog een beetje safe kunt droogvallen met wadpoten. De kiel is namelijk ongeveer even lang als de diepgang met zwaard omhoog. Op het moment dat je met 1,60 of 1,70 m. diepgang op een kiel moet gaan staan die over minder dan een 1 m. lengte de grond raakt, wordt het ander verhaal. Dan wordt het een draaipunt, waarbij teveel afhangt van de stutten en hoe ze zijn afgetuid.
Dat is op zich een goede tip. Leunend tegen de kade, met lijnen op bolders aan de wal is het een stuk safer en kun je eens kijken wat de boot doet.
De kade van Flipland!

--
stegman

Wij varen met een Feeling 920, dooskiel met daarin uitklappend zwaard, hoogte doos c.a. 60 cm, diepgang 90 cm met zwaard in.

Af werf ook met Wadpoten, worden aangeschroefd in ogen op romp. Met lijn naar voor en achtersteven om zwenken te voorkomen.

Zie plaatje:
oostzee.files.wordpress.com/20...dpoten-calenture.jpg

Er zit een klein pootje onder. Vantevoren even uitpeilen of bodem vlak is. In praktijk sta je op kiel, pootjes alleen voor stabliteit. Stevig alluminium fabricaat, houten pootjes lijkt mij niet zo.

Vorig jaar in "berichten" van Wadvaarders artikelen serie over gebruik in praktijk gestaan