Onderwerp: Droogvallen Dehler Dehlya 25?

De constructie van de Dehler Dehlya 22 en 25 was gericht op eenvoudig en veilig kunnen traileren. Betwijfel of de dooskiel gebouwd is op stoten tijdens het droogvalproces (zandplaten lijken net beton als er golfjes staan). Het roer kan er helemaal uit, maar dat is wel een gedoe elke keer.

Ik heb een Dehlya 25 gehad. De ronde rompvorm de redelijk hoge dooskiel maken het volgens mij onmogelijk om droog te vallen. De kiel is ongeveer 10/15 cm hoog.

Het roer kan er redelijk makkelijk uit. Maar is wel een fors ding, je kuip is helemaal vol.

Mijn ouders hebben ooit een Dehlya 22 gehad. Kleiner zusje maar vergelijkbaar ontwerp. Deze had een roer waarvan het onderste deel (alu plaat) omhoog kon klappen vanuit een dubbelwandig bovenste deel. Ovni doet ook zoiets. Droogvallen kon prima door twee alu wadpoten, aan de bovenkant voorzien van haakse hoekstukken (plm 30 cm haaks deel) met talie's aan de wantputtings te bevestigen. Traploos af te stellen als de boot al staat op de kielzool staat en scheef gaat hangen.

Constructie van deze boten is "licht" dus niet vergelijkbaar met Southerly's etc maar bij rustig weer en een rustige plek is er goed mee droog te vallen.

Nachtvlinder schreef : Gelukkig komt er op de valreep toch nog iemand met het juiste antwoord.

Een niet te onderschatten voordeel van kleine bootjes als de Dehlya bij droogvallen is trouwens de relatief geringe diepgang.
Ik schat dat de Dehlya 25 niet veel meer steekt dan 50 cm, met het zwaard omhoog. Op water van 50 cm diep ontstaan bij dezelfde windkracht veel minder hooge golven dan op water dat (bijvoorbeeld) 1 meter diep is. Daardoor wordt de kans op 'bonkend' loskomen kleiner naarmate de diepgang van de betreffende boot kleiner wordt.

Als ik me niet vergis hebben de Dehlya's ook een vorm van waterballast. Als het mogelijk is (ik weet dat niet) om bijvoorbeeld de waterballast te lozen terwijl je droogstaat, terwijl je bij opkomend water de afsluiter in de waterinlaat dichthoudt, ben je bij opkomend water nog wat eerder 'los'. Eenmaal in wat dieper water kun je de ballasttanks dan weer vol laten lopen. Hierbij ga ik er vanuit dat de boot ook zonder waterballast niog voldoende stabiliteit overheeft om er bijvoorbeeld mee op de motor te kunnen varen.

Kortom: droogvallen met een Dehlya kan best, met wat simpele hulpmiddelen (stootwil onder de kim) en een oog op het weerbericht.
Droogvallen doe je natuurlijk sowieso bij voorkeur in lij van permanent droogblijvend land. Onder de waddeneilanden is dit bij ZW-wind meestal niet mogelijk.
In Zeeland, daarentegen, zijn er relatief veel plekken waar je met ZW-wind wèl lekker ligt (staat). Kun je met een trailerbare boot desnoods gewoon naartoe rijden..

--
stegman

Waterballast moet je inderdaad mee uitkijken. Ken iemand die zijn drooggevallen boot omgewaaid terugvond na een wandeling over het eiland.

so32i schreef : Interessant hoor. Wat was het type van de boot? Heb je er zelf iets van gezien?
Eerlijk gezegd komt het op mij over als een nogal sterk verhaal. Tenzij het om een heel kleine en en lichte boot gaat.
Je laat een boot toch ook niet achter met alle zeilen gehesen, lijkt mij. Met alleen een kale mast moet het toch wel heel hard waaien wil een boot van meer dan duizend kilo zonder meer 'omwaaien'.

--
stegman

lodewijk stegman schreef :
Lijkt mij ook sterk, wel zelf een keer gezien dat een Etap22 door 1 van de zelfgemaakte wadpootjes zakte... Hij kwam zonder schade weer los, nou ja, wel met een geknakt wadpootje...


Martijn

mrtnm schreef : Ik denk dat het een grapje was. De volgende stap is dat ie was weggewaaid..

--
stegman

Het waterbalast systeem was ook aangebracht vanwege de 'trailerbaarheid'.

Hoewel de heer Stegman de wijsheid in pacht blijkt te hebben kan ik uit ervaring melden dat droogvallen met dergelijke kleine bootjes, ook al steken ze met klaproertje maar 50 cm heel ongeriefelijk kan zijn. De 22 dehlya heeft een roer-klap constructie waarmee ik niet zou willen liggen stuiteren, ook al zijn de golfjes maar 10 cm.

Het waterbalast systeem zou tijdens het woelen/ beroeren van het zand bij het opkomende water langzaam maar zeker flink vervuilt kunnen raken door zand slip. Zeker even onderzoeken of dit systeem eenvoudig te reinigen is.

Als het overigens maar een beetje slikkig is zal deze boot uit zichzelf wel rechtop droogvallen. Maar juist met kleine kinderen aan boord vonden wij het prettiger om op een harde zandplaat staan.

ovni schreef : We hebben hier in ZF een hele groep mensen die nu of in het verleden regelmatig droogvielen met bootjes die qua grootte en stevigheid naar mijn idee weinig verschillen van een Dehlya. Ton met z'n Clever 23, bijvoorbeeld en de heer Fix, die vroeger een Dufour T7 had en daarmee niks liever deed dan droogvallen onder de oostpunt van Schier. Ik heb nooit de indruk gekregen dat ze daarbij doodsangsten uitstaan, want ze blijven en bleven het doen.
Ik begrijp best dat het waterballastsysteem van de Dehlya's niet is bedacht om een rol te spelen bij droogvallen. Ik weet ook niet hoe makkelijk het is om het in dat verband te gebruiken en of het schoon te houden is. Maar een klein beetje 'out of the box' denken kan geen kwaad. Lijkt mij.
Er zal inderdaad moeten worden gelet op de dingen die je noemt.
Maar waar ik even bezwaar tegen had was het zonder meer ongeschikt verklaren van een boot voor droogvallen, terwijl de werkelijkheid naar mijn idee toch wel wat genuanceerder is. Als dat wordt opgevat als "de wijsheid in pacht hebben", dan moet dat maar.

Wat betreft het ontworpen zijn op trailerbaarheid: dat stelt naar mijn idee toch ook zekere eisen aan de stijfheid van de romp. Die wordt tenslotte niet constant gelijkmatig verdeeld door water ondersteunt, maar moet ook in zekere mate puntbelastingen kunnen hebben. Dus waarom een dergelijke boot te zwak zou zijn voor droogvallen ontgaat me een beetje.

Ik zie trouwens dat TS een Drascombe heeft en in het noorden woont, dus ik vermoed dat hij al enige ervaring heeft met droogvallen. Wie weet hoe vaak hij al heeft gestuiterd. Of juist niet..

--
stegman

Ik begrijp niet helemaal wat Stegman verkeerd gezegd schijnt te hebben, maar als schipper dien je rekening te houden met je droogvalplek als dit vrijwillig gebeurt natuurlijk.

Overigens is die waterballast in de dubbele bodem niet handmatig weg te pompen. Ook vullen gebeurt (inclusief vuil en zand) via een kogel-keerklep in de kielzool die niet handmatig open-of dicht te zetten is. Via een bowden-kabel kun je de kogel van de zitting lichten op het moment dat je de boot op de trailer trekt.

Ergo: het kán maar houd rekening met de boot. Heb het droogvallen een jaar of 15 terug met m'n ouders gedaan met windstil weer op een standje ergens in Zeeland. Een plaat op het Wad met 4 bft is een ander verhaal natuurlijk. Maar ook bij de Southerly (die m'n ouders daarvoor hadden) vond ik de schokken die door de boot heen gaan bij loskomen (middelkiel én bodemplaat beton gevuld bij die boot) door merg en been gaan. Wat niet wil zeggen dat deze boot daar niet tegen zou kunnen.
Een week terug uit Oost-Engeland waar een toch stevig bekend staande Westerly-kimkier op de werf stond om schade (half-tide moorings) aan beide kielfundaties te herstellen.
Mijn droog kunnen vallende Bénéteau zal ik eerder als een Dehlya behandelen dan een Southerly. Maar het is een leuk extra dat het af en toe kán, als de omstandigheden OK en stabiel zijn en blijven.

Veel groter voordeel vind ik de variabele diepgang. Paar weken terug konden we de bar voor de Ore (vrij spannende en continue veranderende situatie daar!) al een half uur na laag over met opgehaalde kielen: eerder in de kroeg en minder stroming op de bar. Zie hier voor deze aanloop (Deben lijkt er op - ook grind - maar is dit jaar iets dieper en overzichtelijker Erg leuk varen daar (al kan dat met 1.7m diepgang ook nog steeds als je echt wil...) Qua ZF pinkstertrip kan ik de Deben echt aanraden: is een prachtige rivier met beboste oevers en moringvelden waar het leuk doorheen kruizen is!



Electronische kaart (ook 2014) klopt niet meer:

Voor de 22 en 25 is direct een speciale trailer ontwikkeld. Met een soort bedje op wieltjes die je dan je trailer op kon trekken. Voor de 25 heb je dan toch een hele flinke auto nodig. Het systeem kreeg een niet zo'n hele positieve beoordeling door de Anwb. (meen iets in de trant van wiebelig / in de praktijk omslachtig)

@ Stegman,
Als je vrijwel in het begin van het draadje zegt:
Gelukkig komt er op de valreep toch nog iemand met het juiste antwoord.
diskwalificeer je elk ander antwoord. Een tegen reactie mag dan wel vind ik. Hoewel de heer Stegman de wijsheid in pacht blijkt te hebben

Thats all.

ovni schreef : Ja hoor, prima. Daar kan ik best tegen. Wat ik met mijn antwoord ook aangaf, geloof ik.

--
stegman

ovni schreef :
Dat klopt maar heeft niets met de ondersteuning te maken! De Varianta 65 had ook al zo'n "subkar met standwieltjes", maar dat is gedaan om te water te kunnen laten bij minder ideale (ondiepe en/of korte) hellingen. M'n ouders hadden een vrij standaard kanteltrailer met aan SB en BB twee sets dubbele rollen en nog een geleiderol (diabolo vorm) om de neus te geleiden. Naderhand draai je een paar stempels omhoog tegen het achterschip. Nooit gezien dat het vlak ingedrukt werd ofzo...
Maar goed, het blijft een bootje van amper 900 kg ofzo (excl water), wat natuurlijk licht is voor die 22 voet. Ik heb het altijd een veelzijdig en lekker zeilend concept gevonden.
ovni schreef : Wat heeft deze opmerking met dit topic te maken? Natuurlijk is het omslachtig - aftuigen is sowiezo een boel werk, maar je kunt wel in met je drie weken vakantie in Zweden of Griekenand zeilen. Dat gaat lastig worden met een Ovni vanuit Nederland

Er worden vragen gesteld over het concept. Het is ontworpen als trailersailer. De constructie is daarop aangepast om het lichter op de trailer te krijgen.

De kern vraag hier is dus; kan deze constructie functioneren in een droogval sitautie. Ik betwijfel dat dus gezien het concept. Hierbij ga ik wel uit van het Wad. Ik ben nog nooit met een jacht in Zeeland geweest

Over alternatieven hebben we het hier niet gehad. (Al zijn er wel een paar genoemd die zeker geschikt zijn)

Maak je niet ongerust, ik heb doorgaans iets langer vakantie en kan je de Zweedse scheren dan ook aanbevelen als zeilgebied.

Ik maak me over jou geen zorgen hoor!

Als TS idd specifiek op zoek is naar een type boot om "onder alle omstandigheden" droog te kunnen vallen (dit blijft betrekkelijk - zelfs met een stevige Ovni) dan zou ik ook negatief adviseren.

ik kan me niet indenken dat je met een dehlya niet verantwoord droog kan vallen, als een boot in de winter op de bok kan, kan hij niet op het zand liggen???
als je een ondiepe dooskiel hebt zijn er manieren om recht te blijven liggen, zoals de truc met de 2 rioolpijpen

ik val toch echt regelmatig droog, maar heb nooit echt liggen stuiteren
met mijn 30 cm diepgang (met alles opgetrokken)zie je in de praktijk dat de golven net voordat je de grond raakt opeens weg zijn

ook kan je de boot met zakkend water vastvaren op de plaat en even je anker verleggen naar het diepe water voor als je los komt, dat scheelt ook weer

wel is het belangrijk waar je droog valt, midden op een wantij is eigenlijk altijd wel goed, en je moet uiteraard het weerbericht goed in de gaten houden



lees even de site van de wadvaarders over droogvallen, en er kan eigenlijk weinig mis gaan

ton dehlya, ga ervoor! ervaar de rust en de vrijheid
zeker als je op marifoon hoort "vlieland is vol, terschelling ligt 6 dik"

lodewijk stegman schreef :
Eigenijk Off Topic maar zeker geen grapje of sterk verhaal. Daarvoor ken ik deze mman te goed.

Het betreft een McGregor 800 (oude type)en die weegt idd bijna niets. Het is eigenlijk een grote zwaardboot met een dak. In combinatie met de een lege balasttank en een flinke bui lijkt omwaaien mij heel reeel

Wat me nu opvalt is de negatieviteit over het droogvallen, terwijl dat in in topic dat een week geleden nog langskwam veel minder is (Klik). Is daar een reden voor?

Daar heb je wel een punt.

Misschien tijd voor een nieuw draadje met als onderwerp
droogvallen met kleine schepen

Dan kan van alles aan bod komen;
rompvorm,
zwaard of hefkiel (voor en nadelen beide systemen)
Less is more principe (Er is meer als de Drascombe)
trailer ervaringen (techniek, wetten e.d.)
vaargebieden die minder voor de hand liggen. (Engelse oostkust?)

Beste allen,

Bedankt voor de leerzame (en ook vermakelijke ) reacties. Op dit moment vaar ik vanuit Lauwersoog idd een Drascombe Longboat Cruiser. Erg leuk scheepje (pas helemaal opgeknapt en wellicht binnenkort te koop....) maar ook heel spartaans. We willen eigenlijk wel iets groter en comfortabeler.

Mijn oog was, mede door de prettige zeileigenschappen, gevallen op de Dehlya 25 (of eventueel de 22). Maar er zullen ongetwijfeld hele goede alternatieven voor de Dehlya zijn die ik nog kan bestuderen.
Constructief gezien zal het, in niet al te wilde omstandigheden, denk ik ook wel goed zitten met de Dehlya. Op diverse duitse sites heb ik ook de nodige info gelezen. Wat mij denk ik op den duur zal gaan tegenstaan is de omslachtige manier van heffen van de kiel (spindel > je draait je, boven op het kajuitdak, helemaal suf voordat de kiel volledig omhoog is) en het roer dat er helemaal uitmoet (meeste boten hebben een vast roerblad).

De meest praktische constructie voor een droogvallen schip is denk ik een redelijk vlakke bodem met ingebouwde ballast, relatief licht ophaalbaar zwaard en klaproer. Ik sta open voor tips.....

Gr., Ton

Tonnis schreef : Dat ben ik geheel met je eens; het opdraaien van zo'n kiel is niet alleen veel werk, vastlopen met volle vaart en de kiel naar beneden kan ook tot schade aan de kielkast leiden. Een omhoog draaiend midzwaard is dan minder kwestbaar. De keuze is dan wèl betrekkelijk beperkt.
De eerder genoemde Dufour T7 zou een kandidaat kunnen zijn. Een tamelijk plat (van onderen, dan) bootje, met binnenballast en een licht midzwaard èn een achterkajuit.
Verder is er een hele reeks Poolse bootjes met binnenballast en een draaiend midzwaard (Viva 700 enz.) maar die lijken vooral ontworpen voor de Poolse meren. Ze gaan nogal makkelijk op één oor en of er bij windje 6 nog veilig mee te zeilen valt wordt door sommigen betwijfeld. Vooral op de Duitse markt stikt het van deze Poolse boten in allerlei uitvoering en prijzen.
Als je niet opziet tegen een beetje werk zijn er natuurlijk altijd nog de oude Nienke's (de boot van Jan Heuff). Van staal en heden-ten-dage voor spotprijzen te koop, waarschijnlijk.
Ook in Engeland zijn nog wel wat aardige bootjes gebouwd, maar met vaak een klassieker uiterlijk. De Cornish Crabbers en familie.
Maar verder? Ik ben benieuwd wat zich nog meer aandient.

--
stegman

Ik ben zeer tevreden met m´n kimkielertje. Stevig, en maar 65cm diepgang. Ook een engels ontwerp.

Martijn

mrtnm schreef : Namen en rugnummers, Martijn!

--
stegman

Een modderige bodem trekt daarbij ook nog flink extra aan de evt. ophaalconstructie van de kiel. Boot moet een stevige 'verankering' kielconstructie hebben, of de kiel helemaal in de romp kunnen trekken. De ophaalkabel van onze boot heb ik met het oog hierop verzwaard. Maar het is idd. geweldig om met een zeiljacht in kniediep water rond te kunnen scharrelen. Denk aan de perfecte, rustige ankerplekken. Of het strand opschuiven en dan afstappen; zonder natte voeten. Wel een kanttekening, sinds ik een steen heb geraakt in ondiep water ben ik daar nog voorzichtiger mee geworden.
PS. hou er rekening mee dat je elke 3 of 4 jaar de hef/klapconstructie moet controleren en evt. delen moet kunnen vervangen.