Onderwerp: Scheurtje mastvoet & kielbouten

Mocht je er alsnog mee verder willen dan is het verstevigen van de mast met gebruikmaking van een aluminium binnen of buitensok (of beide) ipv RVS natuurlijk altijd een optie.
Er is niets gebroken, de structuur is nog aanwezig. Kan je altijd iets voor laten fraisen als er geen profielen voor bestaan...

Er zijn honderden masten verlengd met sokken en popnagels, moet dit toch geen probleem zijn...

iFolkboot schreef :
Precies, want onder druk gezet worden wil nog niet zeggen dat de boot slecht is.
Maar over het onderste deel van de mast denk ik, na het zien van de laatste foto's, toch anders dan eerst. Zo rot als kaas!
Je redt het niet met een stukje er af en een blokje onder de mastvoet (wat ik eerst als mogelijkheid zag). Repareren is goed te doen maar zorg dat je bij koop precies weet hoe dat moet en wat je dat kost.
Kun je dat op de prijs in mindering brengen.

Ik vind het al met al een verstandig besluit van Lennert. Als je de boot goed hebt kunnen bekijken en hebt laten keuren en dit is het enige serieuze probleem dan heb je een prima positie om de onderhandelingen in te gaan en een verstandig besluit te nemen. Maar daarvan was geen sprake zo blijkt, dit was misschien maar één probleem wat min of meer toevallig de boventoon ging voeren. Misschien waren er bij een zorgvuldige inspectie ook nog wel problemen met de kielbouten, osmose, apparatuur, verzin het maar naar boven gekomen. Misschien ook niet, maar dat weet je niet. Een zeilboot is best een complex geheel van op zich allemaal relatief eenvoudige technische zaken, maar het vergt veel tijd om die allemaal te beoordelen. Een keurmeester doorloopt een beetje boot ook niet in een uurtje.

helemaal mee eens, ik zou alleen de mast nog niet als afgeschreven beschouwen.
Goede keuring komen altijd wel zaken naar voren die aandacht behoeven

Goede keus. Grappige vind ik dat iedereen het heeft over onderhandeling terwijl verkoper geborgd is door een inruilprijs bij de makelaar.
Dat geeft natuurlijk belangrijk minder onderhandelingsruimte.

Zonder inruil heeft die verkoper weer een (veel) betere onderhandelings positie bij de makelaar...

Makelaars zitten meestal niet te wachten op de wat oudere inruilers.

Meestal ruilt niet zozeer de makelaar in, maar de eigenaar van de boot die via de makelaar wordt aangeboden.
Dan heeft de eigenaar na verkoop van zijn eigen boot alvast een (groot) deel van de beoogde opbrengst op de bank staan. Uiteraard moet dan de ingeruilde boot nog verkocht worden, maar de financiële onzekerheid over de uiteindelijke opbrengst van zijn eigen boot is dan al een heel stuk kleiner geworden. Immers, 20% in prijs moeten zakken bij een vraagprijs van 70.000 euro (-14.000 euro) is een stuk kostbaarder dan 20% moeten zakken bij een vraagprijs van 20.000 euro (-4.000 euro).

In ieder geval een opluchting dat de tendens lijkt te zijn dat we toch de juiste keuze hebben gemaakt.

zeekraal schreef :
Op zich hadden we twee offertes voor reparatie, het lastige vonden we juist dat verschillende tuigers verschillende oplossingen opperden en nou niet direct positief waren over elkaars oplossing. Ik zal eens in de gaten houden wanneer de boot weer te koop komt, maar heb ook nog niet helemaal voor ogen hoe we dan zouden moeten bepalen welke reparatiewijze het beste is.

Olav schreef :
Interessant! Nooit gewesten. Het vermogensrisico wordt in der daad kleiner, maar worden de schepen normaliter dan ook gekeurd? Je weet bij je eigen boot natuurlijk wat voor vlees je in de kuip hebt, bij een inruil kan er ook iets met een kat en een zak zijn. Auto's worden bij inruil bij de dealer -in hoeverre ik het heb meegemaakt- vrijwel niet bekeken.

Mijn ervaring is dat ingenomen schepen door een makelaar over het algemeen slecht geinspecteerd worden. Als er al fysiek gekeken wordt aan boord.(het risico ligt nl ook niet bij hun zoals Olav al aangeeft, maar bij de nieuwe (tijdelijke) eigenaar die het jacht door inruil krijgt.

Lennert schreef :
Ik ben best benieuwd naar hun oplossingen.

zeekraal schreef :
Eentje suggereerde de eindplaat er vanaf te halen, deze bij te werken en de mast één cm in te korten alvorens de eindplaat terug te plaatsen. De plaat zou daarbij extra vastgenageld worden. Er kon ook voor gekozen worden een nieuwe aluminium eindplaat te plaatsen. Deze tuiger was het minst positief over de reparatiemogelijkheden.

De andere suggereerde het plaatsen van een RVS strip/sok om de mastvoet, om deze te verstevigen. Al begin ik nu te twijfelen of dit een RVS sok zou zijn geweest, of dat het niet toch aluminium zou zijn.

Beiden gebaseerd op de tweede set foto's die we hier gepost hebben en kosten in beide gevallen bij benadering 500,-. (Eerste mogelijk wat minder, maar op nacalculatie.)

Lennert schreef : Vandaar dat hij ook geen moment serieus heeft nagedacht.
1 cm? Een volstrekt waardeloze repararatie. Het gat en de scheuren zitten er dan nog helemaal in.Is al beter, maar met niet alleen dat gat maar ook een paar scheuren op de hoeken zou een rvs band toch wel het minste zijn.
Het probleem is dat, als je het beschadigde stuk er af zaagt, je in de openingen komt waar de schijven in zitten en dat is nou net niet de bedoeling
Er zit dan niet veel anders op dan de mast boven de opening van de schijven af te zagen en er een nieuw stuk mast, met een inwendige mof, onder te zetten (als dat profiel nog te krijgen is). Moet je daarin ook weer schijven aanbrengen.
Nog steeds allemaal prima te doen, bij een overmaat aan vrije tijd, maar als dat door een tuiger, en op jou kosten, gedaan moet worden...........?

Lennart e.a.

Al gezegd, maar zoeken om een tweedehands mastje dat goed bij deze boot past, lijkt mij de meest goede optie, om het met een klein budget op te lossen en een hele nieuw profiel in monteren met een groot budget. Bij inkorten en met een blok eronder denk ik dat je niet meer de vallen weg kunt leiden naar de kuip.
Je wil niet graag met zo'n mastvoet varen bij harde wind lijkt mij. Heb een keer een mast overboord gehad niet door zo'n mastvoet maar door een boot die rot was. Leuk is anders gelukkig liep het relatief goed af geen letsel en ik kon de mast bergen.

Freek