Onderwerp: Soms doet een boot verkopen wel zeer

Tja, van het een komt het ander. Jij bent natuurlijk zo’n vriendelijk type die graag helpt en ook nog eens de nieuwe eigenaren op weg wilt helpen. Er komt dus een moment dat je het los moet laten..lastig lijkt me, maar dit gaat op lange termijn ook niet werken. Kun je niet slinks verwijzen naar een handige ‘boot knutselaar’ die zich er voorslaat betalen! Liefst op lokatie daar. Dan spekken ze de economie, jij bent er vanaf en zij leren dat elke ‘scheet’ geld kost en hopelijk zoeken ze het dan zelf uit?
René

Herkenbaar gevoel.
Probeer te denken dat het 'slechts' materiële zaken zijn...

Lijken wel amateurs de volgende eigenaars...

Laaat het los... Laat het gaaan....

Het zijn maar spullen!

Ze lijken me wel van het type dat je niet de rest van hun varende bestaan wil ondersteunen bij vragen...

Anders niet bestaand telefoonnummer doorgeven wat ze kunnen appen

Ik ga er van uit dat jij je boot in prima staat hebt overgedragen, maar als delivery-schipper maak ik het wel anders mee.

Omdat de stuurautomaat 'raar' ging doen, ging ik op zoek naar het fluxgate-kompas. Niet te vinden in de voor de hand liggende kastjes/plekken. Dus ik even bellen met de vorige eigenaar: had geen idee. Dus ik even bellen met de voor-vorige eigenaar: had ook geen idee. Uiteindelijk wel gevonden gelukkig.

Bij vertrek moesten we een stukje motoren. Dus een mooi moment om even het reefsystem te testen. Geen idee, geen smeerrepen en ook geen rolsysteem. Vorige eigenaar gemaild: hij reefde nooit. Dus zelf maar iets geknutseld.

We waren de Spaanse haven nog niet uit of ik merkte dat we geen AIS-ontvangst hadden. De plotter was net onder handen genomen en ge-updated, zo had de eigenaar verteld. Maar niet dat dit in NL was gebeurd en hij hem weer had geïnstalleerd zonder te testen. Bleek de baudrate verkeerd te staan. Een dag later ging het misten en wilde de RADAR niet opstarten, moest via de plotter. Noch de eigenaar, noch de leverancier gaf me een bruikbaar advies. Bleek dat de plotter op 'slave'stond i.p.v. 'master'.

Het vervelende is dat het veelal ontzettend veel tijd kost.

Maar het kan ook anders: krijg je eer en compleet handboek bij.

haha, grappig, als het niet zo irritant was. Het kan ook anders natuurlijk. De nieuwe eigenaar had ook wel wat vragen over mijn oude boot, de eerste dagen. Maar op een gegeven moment stopte dat en kreeg ik allemaal leuke plaatjes van mijn boot op de Wadden enzo (eigenaar beviel het zo goed, dat hij op weg van Hellevoet naar Kampen ook nog even de Wadden had aangedaan). Daar werd ik dan wel weer blij van.

Ja ik moet het volgens mijn veel betere helft ook loslaten , maar ze vernielen wel ons bootje

En anders post je hier een leuk you-tube filmpje waarin je ze publiekelijk ophangt.
aan boord met een strop om de zaailingen

dat zou ook kunnen opluchten.

ReneK schreef :

@Lamavare

Hoe lang moet ik dat nog aanhoren, van die flux-gate

Ik kreeg foto's van mijn vorige boot (kolibri) met de mast er af en gebruikt als motorboot deed wel pijn ja.

Evaluationcopy schreef :
Ik noem toch geen namen? Weet ook echt niet meer, wie dat was.

Niet om 't een of 't ander maar ik heb mijn "levenswerk" verkocht aan een Belg... Op zich een prima kerel maar hij is niet bepaald technisch aangelegd en heeft hele andere ideeen over zeilen dan ik. Toch kocht hij mijn schip uit 1956.

Het ergste is dat we de prijs afgesproken hadden op "geen service, geen garantie, geen gezeur of gezever en geen nawerk voor mij, maar een extreem lage prijs". Op zijn verzoek uiteraard.

Je raadt het al. Om te voorkomen dat hij veel schade aan zou richten heb ik maximaal nawerk gehad van deze "deal"! Daar trap ik dus nooit weer in, eigen schuld.
Van het schrijven van een uitgebreide gebruiksaanwijzing voor hoe-deze-boot-te-zeilen tot schematische overzichten van de elektrische installatie en zo'n beetje elk technisch onderdeel aan boord, ik heb ze gemaakt. Daarbij nog even een persoonlijke delivery en instrukties waarna ik dacht, nu zal 't wel klaar zijn toch? Nope, ik ging er van uit dat mijn inzet hielp maar toch kreeg ik nOg 1001 vragen over de meest basic onderwerpen. Het antwoorden van deze vragen kon economisch al laaaaang niet meer uit; maar het is toch mijn boot die het zonder mij moet doen...

Om een voorbeeld te geven: hoe vervang ik de lampjes van de witte ronde plafond lampen in de cabine? Euh... dat zijn waterdichte LED lampen. Er zitten meer dan 30 ledjes in en ze kostten een fortuin. Die hoef je nooit meer te vervangen. Waarom vraag je dit? Is er iets kapot? Probeer ze voor de grap eens open te draaien en zoek het zelf uit! Nee, maar ik wil het graag weten.

Mijn troost is dat de nieuwe eigenaar van MIJN boot oprechte interesse heeft in de technieken die ik ingebouwd heb. Hij vraagt naar het "waarom", nadat een belgische "technicus - installateur" hem heeft verteld dat het allemaal veel beter kan. Ach, dat soort vragen antwoord ik met plezier.

Zoals moe Flodder ooit zei: het blijft toch je kind he.

Als ik een boot verkoop, lever ik m af met een soort handboek. Alle wetenswaardigheden, uitgevoerde werkzaamheden, kleurcodes van verf, etc. Verder reservedelen, etc. Ik vind dat eigenlijk best normaal, zeker vanaf een bepaalde prijs.

Ach, doet zeker zeer, en de binding met je oude schipje is ook niet van de een op andere dag over. Maar zie het zo: je schip wordt nu gebruikt als een ‘opleidingsproject‘ voor leergierige (nieuwe?) zeilers.

Ik vind het sloopgehalte trouwens nog wel meevallen (blad fan + lekkage koelunit), ik heb wel wat meer gedaan aan de Orange Sunset waarbij niet alles in 1 keer even goed is uitgepakt, wel gefixt natuurlijk. Maar ik had de boot dan ook gekocht als leertraject met wat achterstallig onderhoud. Ze klinken wel niet helemaal als zelfredzaam...

Wel fijn dat je ze nog flink hulp biedt. Hoewel ik als nieuwe eigenaar voor die problemen die je noemde ik waarschijnlijk geen contact had gezocht, maar een multimeter had gepakt. Maar ik ben dan wellicht wat technischer onderlegd.

ReneK schreef :
Maar je hebt hem toch verkocht? Dan is het toch jouw boot niet meer?

Ik snap je wel hoor, maar om nu over je vorige boot nog de regie te willen voeren? Dat blijft ingewikkeld hoor

Een paar pointers: prima. Maar bij een verkochte boot hoort wat mij betreft geen full service contract. Ik heb een keer een moderne plotter proberen uit te leggen aan een dove Spaanse schipper van 82 die geen Engels sprak. Ja doei.

Of van die neuzeltelefoontjes a la 'waar zit dat flux-gate kompas' ja WEET IK VEEL

Het is pijnlijk en net als je huis dat je eigenhandig verbouwd hebt, je kinderen er geboren zijn en je verkoopt. De volgende eigenaar maakt dat vervolgens tot zijn huis... en dat hoeft niet jouw smaak te zijn. zuur te zien dat het verbeuzeld wordt maar in ruil daarvoor heb je wel geld gekregen voor een nieuw avontuur... Dat moet de minimale compensatie zijn.
Een warme handover is fijn en goed en aan te bevelen, maar daarna stopt het wel gewoon en is het bootje van de volgende. Dit ook mijn leerschool van het loslaten. en ook van het kopen. Je koopt een boot, komt dingen tegen die je anders wil, maar door de vorige eigenaar zo bedacht (alle accu's gericht op de continuïteit van de koelkast bijvoorbeeld). Dat mag, en moet kunnen. Ook al wil ik het anders. Zoveel zeilers, doelstellingen zo veel meningen en oplossingen.
Rene: Misschien wil jou opvolger geen zeevast verstouwd servies maar dat in mooie open kastjes het was zoveel leuker wanneer jou opvolger voortbouwt op jouw bouwsel, maar indien niet, dan niet.

of Out of the Gloom, de J24 die ik voor en héle scherpe prijs verkocht, (op 14 februari 2018 bij 2 graden ging leveren dwars door Zeeland heen, pikkedonker toen ik aankwam) en nu al bijna 3 jaar in een schuur staat, 5 x herschilderd is en hélemaal uit elkaar gehaald is ... en daar staat:-( ( maar dan wél nog commentaar krijgen dat de zalingen wel érg slecht zijn )

Out of the gloom a voice said unto me
"Smile and be happy, things could get worse".
So I smiled and was happy and behold
things did get worse.

Ik ben toch blij dat ik niet de enige ben die het zo voelt , terwijl anderen denken ‘joh wat zeur je nou !’

Maar ik accepteer ook dat andere mensen het op hun eigen manier gaan doen , ik had alleen iets ander verwacht dan in een week of 2 vragen te krijgen over een buitenboord motor slot en te horen dat de condenser Vd koelkast lek geprikt is (en wie weet wat ze nog meer gaan doen)

De kopers zijn een vrij onervaren familie met kinderen die in de Carieb willen gaan zeilen en ook andere zeilers gaan tegenkomen die wij kennen , en ik hou mijn hart vast over de verhalen die ik straks ga horen over wat voor een k*t boot die Blue Pearl ze verkocht heeft !

Anyway ... let it go , wij gaan naar Griekenland en beginnen opnieuw (of gaan door)

In 1997 ? verkocht mijn opa zijn zelfbouw motorjacht (10m staal). Het binnenhoutwerk bestond uit ingelegd hout met een doordacht patroon dat de boot echt goed stond (zoals een vissengraatparket een historische pand goed staat). Alles zat perfect in de lak. Het houtwerk was een kunstproject van mijn opa. Nog geen week na de overdracht vertelde de nieuwe eigenaar dat hij al het hout er al uitgesloopt had. Ik ben nog altijd boos. Ik dacht dat ik vanwege allerlei jeugdherinneringen overdreef, maar dit draadje laat mij me wel weer wat normaler voelen.

och, het is uiteindelijk toch maar een toestel om jezelf drijvend te houden en van punt A naar punt B te varen.....
Soms lijkt het wel of sommigen hun eerste liefje hebben doorverkocht en de nieuwe eigenaar instructies geeft.... Hoewel, dat laatste zou wel handig geweest zijn....

Voor een verkoop van mijn boot denk ik een hulp en bijstand periode van maximaal 3 maand te voorzien. Dus 3 maand dat de nieuwe eigenaar mij vragen over de boot mag stellen, daarna is het zijn boot en moet hij in principe niet meer op mij te rekenen.
Het is wel mijn boot, nu, maar na de verkoop is het mijn boot niet meer.

standbly schreef :
Nou eh,... Nee.

Ik ben best bereid om (beperkt) vragen te beantwoorden.

Maar na de koop is het liefhebberij, en het eigendom en dus ook de verantwoordelijkheid ligt bij de ander.

Daarom moet je ook eigenlijk ook niet meer gaan kijken.

Maar goed. Dat ben ik.

Als de deal is: geen gezever, dan is t ook geen gezever.

Ben ik te rechtlijnig?

Ik heb ook al een paar boten verkocht. Altijd 'in de staat waarin het zich bevind' . Bij een paar boten een keer meegevaren om te leren kennen. Daarmee stopt het, ik had iedere keer een andere boot (groter) gekocht en dan besteed ik liever daaraan aandacht.