Onderwerp: Je grootste blunder?

Nou, mijn blunder wordt mogelijk nog groter.

Ik bedoel de brug bij Muggenbeet. Om een duistere reden hebben we gekozen voor deze route ipv via het kanaal Steenwijk-Ossenzijl. Waarschijnlijk vanwege het idee heel erg om te moeten varen.

Achteraf niet zo slim. Aan de andere kant hadden we dan in Wartena ontdekt dat de mast krom was.

:? Tja 8O

Hij staat op de kaart, maar geeft geen Lingo
Wel een vervelend verhaal. Ik zou op zo'n moment ook enorm balen. Hoe is het met je boot afgelopen?

Met de boot gaat het goed. En er valt heel goed mee te zeilen. Voor wat wij ermee doen is geen nieuwe mast nodig. Maar wil iemand het IJsselmeer op dan wordt het wat anders, denk ik.

Voorlopig laten we het zo. En zoals je uit mijn andere berichten kunt opmaken kijk ik wel uit naar iets anders, op termijn.

Nico, klein vraagje. Je woont in Almere (markermeer en randmeren binnen handbereik) waarom ga je dan een boot in friesland leggen? Je kunt toch effectief veel langer en vaker zeilen met een boot binnen handbereik?

In mijn beleving gaat er niets boven de rust in de Princenhof/Alde Fenen. Zeilen vind ik daar erg leuk vanwege de nauwe doorganden en de bomen die altijd op het verkeerde moment de wind wegvangen.

Ik kan daar bijna overal aanleggen waar ik wil. En gezien de beperkte diepgang komen er niet zoveel grote boten.

We hebben een half seizoen gevaren vanuit Naarden. Wat een geweldig drama dat Gooimeer. Het lijkt op varen in een golfslagbad. Helemaal niets voor mij.

Met een uurtje autorijden zit ik waar ik wil, niet waar het goed uitkomt.

Overigens heb ik wel een tijdje met een motorkruiser in de Flevopolder gevaren. Heeft ook zo zijn charme. Alleen vanwege onmin met de havenmeester over het door hem gebruiken van mijn spullen zijn we naar Wartena gegaan. Daar hebben we nog een aantal jaren gemoterd. Maar dat bleek toch te passief.

Na een aantal jaren bootloos door het leven te zijn gegaan trok het gebied weer en hebben we een bijpassende boot gekocht. Deze zit meer in de richting maar is het nog niet helemaal. Eens kijken waar we volgend jaar tegen aanlopen.

Nou dan ik ook maar...
Wij hebben ons schip (een 34 voet Hanseat) september vorig jaar gekocht. Tijd dus in de zomervakantie voor onze eerste oversteek met eigen schip naar Vlieland. Met 3 kinderen erbij toch wel een mijlpaal (vinden wij).
Aangekomen in de nieuwe haven wordt ons een box gewezen. Terwijl ik de rij invaar check ik even het windvaantje. Klein briesje op de kont, niks aan de hand dus.
Zoals altijd beginnen de 2 kleinsten juist op dat moment ruzie te maken, waardoor ik (mijn vrouw staat op de punt met de oudste) afgeleid raak en niet door heb dat de wind naar opzij draait. Als ik op kijk vaar ik aanmerkelijk dichterbij de schepen aan de overkant dan ik eigenlijk wil. Omdat ik een ver naar achter stekende vlaggenstok moet ontwijken, zit bijsturen er ook niet echt in. Ook al lukt het mij zelf om die stok niet in mijn gezicht te krijgen, achter me hoor ik een krak.
Kortom, ik lig aan lager wal tegen de schepen in de box aan de overkant. Achteruit lijkt ook niet te werken want mijn punt waait er zo tegenaan.
Met kort heel veel gas, lukt het uiteindelijk toch achteruit weer vrij te komen.
Bij mijn tweede approach komen van allerlei schepen de bemanning naar buiten om toch vooral mij te kunnen afhouden mocht het weer mis gaan.
Omdat ik stoer lachend een praatje maak met een van die gasten, gaat het de tweede keer weer niet zoals het hoort, maar met enig bijsturen liggen we gelukkig in de box.
Mijn les: blijf ook bij gemakkelijke aanlegmanoeuvres die je al zo vaak gedaan heb geconcentreerd tot je echt stil ligt.

Geluk bij een ongeluk, de gebroken vlaggenstok was zo lang, dat ik (na een nieuwe vergoed te hebben) het onderste gebroken stuk eraf heb kunnen zagen en zelf een prima nieuwe vlaggenstok er aan over gehouden heb.

Blunder of misstap, oordeel maar zelf.

Op de zeilschool hadden we uit overlevering nog twee houten 16m2-en. Niemand van de andere instructeurs wilde met "die klotsbakken" varen, maar er moest toch een 16m2 het water op die week wegens een tekort aan Valken. Ik (zei de gek) had er echter geen moeite mee. Als instructieboot vind ik de 16 m2 eigenlijk beter, omdat deze boot veel minder vergevingsgezind is dan de Valk. Leren sturen op de zeilen, overstag gaan op de zeilen, noem maar op, het is beter te leren met een 16 m2. Enfin, de week is begonnen en het is een week met weinig wind (ergens wel gelukkig) maar wel met veel regen en soms onweersbuien. Zo ook die dag. 's Ochtends goed en wel de eerste lesprogramma's gedraaid en het wordt koffietijd. Normaal gingen we dan met een paar bootjes bij elkaar bijliggen, maar door de dreigende onweersbui wordt maar besloten om zo snel mogelijk naar de wal te gaan. Keurig met een hogerwal aankomst komen we aan, maar omdat de onweersbui snel nadert besluit ik dat ik geen cursist naar voren laat gaan maar zelf snel ga. Snel afstappen van het gladde houten dek (nog zo zorgvuldig door mijzelf dat voorjaar geschuurd en blinkend gelakt) en een gladde balk op de wal zorgen ervoor dat ik zowel balk als dek onder mijn voeten voel wegglijden. Daar hangt hij dan, op de ellebogen steunend op de wal en boot, de benen hoog optrekkend om droog te blijven. Het lukt wonderwel, alleen een natte voet, meer niet. De boot wordt gered door mede instructeurs en ik kan de wal op. Hilariteit alom, en zelf maar stoer proberen te blijven kijken. Je moet tenslotte als instructeur wat. Sinds die tijd ben ik toch wat voorzichtiger met op en afstappen

Gladde voordekken, heel bekend. Tis mij niet overkomen maar ik stond er wel bij...

Bij een jachthaven in Almere werd een speedcruiser op een trailer getoverd. De boot lag nog in het water maar de trailer lag er scheef onder. De eigenaar stond half november in zijn strakke Speedo op het voordek. De ingehuurde hulp was niet bijster handig waardoor de lieve man weer van de boot af moest. Gelukkig was hij zo slim om een zwembroek aan te trekken. De hulp gaf nog een ruk aan de trailer waardoor de man uitgleed. Het natte aflopende dek hielp niet mee. En hij glibberde onder de preekstoel door. Alleen werd zijn zekere natte aftocht voorkomen door de bewuste zwembroek die achter een kikker was blijven hangen. Ik heb nooit geweten dat Lycra zo kon oprekken.

Ik stond erbij ... en ik kreeg buikpijn van het lachen.


Het slachtoffer wist zich los te wurmen en ik heb hem niet weer gezien.

Deze is wat serieuzer.

Als klein kind hadden mijn ouders een ligplaats aan het Zuidlaardermeer. Ik was ongeveer 10 en speelde wel eens in de boothuizen bij jachthaven De Rietzoom. Nu was die haven erg ondiep en in de boothuizen was het voornamelijk meer veen dan water.

Enorm op mijn hoede sloop ik over de wrakke steiger tussen de boten door. Ik schrok van, vermoedelijk een zwaluw, en lazerde in het water. Ik ging koppie onder maar kwam niet meer boven. Het veen had mijn benen vastgezogen. Onder water zag ik niets. Ik kon mij gelukkig optrekken aan een boot waar ik net naast gelazerd was.

Sindsdien heb ik mateloos ontzag voor veen(water).

Geen blunder van mij maar van mijn broer tijdens het afmeren.

Mijn broer was toen ten tijden denk ik een jaar of 16. We vaarden in de trekgaten bij loosdrecht en wilden daar gaan afmeren om lekker een beetje in de zon te liggen. Bij het zien van een steiger leek dat wel een mooi plekje.

Zoals het in die tijd bij ons ging: Vader aan het roer, mijn broer op de punt, en ik achter of aan de zijknat om de boot aan te leggen.
Mijn vader zette koers naar het steigertje. Mijn broer kwam al in positie om van de punt af te springen met de landvast in zijn handen. Net op het moment dat hij sprong zagen we dat het er allemaal niet zo stevig meer uitzag. Mijn vader riep nog pas op ....... Maar het was reeds te laat mijn broer was dwars door de steiger heen gesprongen. Met als resultaat wat schramen en een flink gat van een spijker dwars door zijn bicep.

Deze liep ook nét goed af.

Een collega had een kajuitboot gekocht, een Cobra 28 kimkieler. Ik huurde wel eens een valkje en daarmee vond men dat ik kon zeilen. Werd vaste opstapper. Met de cobra hebben we onze eerste scheden op het ijsselmeer gezet, leren 's nachts te varen en voor het eerst meegedaan met de 24-uurs. Eén na laatste, 62 mijl gevaren.
Omdat we onderhand ook wel eens wilde weten hoe snel het ging, moest er een log op. Maar ja; het was midden in het seizoen en om hem nu voor een log alleen in de kraan te hangen.... Maar het is een kimkieler; die blijven vanzelf rechtop staan! Dus een lang weekend naar het wad gepland, materiaal mee en daar gingen we. Komen we bij Kornwernerzand: ZW 6Bft. Niet echt ideaal dus. Nu heb je bij het verlaten van de voorhaven direct recht een ondiep stuk richting dijk. Wij wisten toen nog niet dat er op het wad ook stukken zijn waar de bodem niet uit harde zandgrond, maar uit modder bestaat. Dus: anker uit en wachten. Het water liep weg en vóór dat we de bodem konden zien (nog 4 uur tot Lw) ging de grote-gaten-boor in de romp. Nu is een cobra er op gemaakt om twee keer per dag droog te vallen aan de engelse zuidkust. De laag polyester tussen de kielen is hierop afgestemd; onvoorstelbaar dik. Dus wij boren en boren, tot de boor niet verder het materiaal in kon.
Gelukkig was nu al het water weg. De eerste 'aan land' stapte zonk ongveer tot over zijn knieën in de blub. Zwoegend naar de kielen, die natuurlijk ook ver in de blub zaten. De inmiddels Zwarte Piet begon te boren en te boren...... tot de accu leeg was. Wat nu?
Met een houtbeitel de inhoud van het boorgat er uit getikt, toen met een handboor wel 100 gaatjes moeten boren rondom het bestaande boorgat. Eindelijk tikte ik de plug er uit met een hamer en je kan je de schrik voorstellen toen ik door het gat al weer het water zag! Snel met een rattestaart het gat afgeveild, kit er op, houder er van de buitenkant in, 10 minuten drogen, logopnemer er in en snel al wadend weer aan boord.
Pffftttt.
Op de terugweg op het ijsselmeer nog wel 10 keer gekeken of de boel niet lek was.

Groeten, Rob

Beste Nico,

Ik las in je verhaal dat je een Dehler varianta hebt. Ik heb toevallig dit weekend ook een dehler varianta 65 gekocht, het enige probleem is dat ik geen mast er bij heb en ik de lengte en diameter van de mast niet weet. Weet jij misschien de lengte en diameter of zou je deze willen op meten voor me?
Groetjes!!!

Van Jairo.

Jairo,

Je hebt een berichtje in je mailbox.

Nico

Ach.. Voor de vulling dan maar een klein blundertje van deze kant.
Gisteren heerlijk gevaren... Maar aan alle goede dingen komt een eind. Dus op een gegeven moment terug naar de haven. Toen we goe en wel in de box lagen..... keek ik nog eens goed....Ik zei nog tegen mijn vrouw... goh dat is snel gegaan de buren wilden de boot verkopen, ze zijn weg en er ligt ook al weer een andere... Dat laatste bleek niet het geval... En ja hoor ik had hem met een mooie zwier in de box van mijn (niet aanwezige) buurman gelegd.

ze lijken ook allemaal op elkaar he die boxen

We hebben allebij de zelfde "vloer" bedekking om de palen... En verder kan ik nog wel een paar slechte excuses verzinnen

Hoi Geert,

Schenk de volgende keer wat minder wijn in jouw glas en wat meer in het mijne, dan zie jij de zaken (palen) wat scherper en krijg ik dat warme gevoel van 'Há alweer iemand blij gemaakt.'

Vr. gr. Albert

@Albert: zoals je weet staat er een heerlijke fles voor je klaar in Friesland. Dus wie weet kruizen onze wegen elkaar nog eens en dan kunnen we hem samen op drinken.
p.s. dan neem ik voor de zekerheid nog een paar reserve flesjes mee. Je weet het nooit straks valt er een om

Kijk Geert, dat is pas vooruit kijken, heel scherp van je.
En mochten ze niet omvallen, dan drinken we ze toch maar op want je kan niet weten! :roll:

Nou ik heb ook nog wel een aardige blunder te vertellen.
We zijn onze vorig jaar gekochte boot aan het opknappen, alles vernieuwen, dus ook de slangen van de dekdoorvoeren. Wij alle oude slangen eruit, nieuwe op maat gemaakt en ik in de bakskist de kleine slang aan het dekdoorvoer en de grote slang aan de grote dekdoorvoer vast gemaakt, afin ongeveer 9 paar slangen vervangen en klaar.
Bilge nog leeg gehaald die dag, hij heeft nog ergens een kleine lekkage dus iedere keer staat er wat water in de bilge, maar dat is nu ook bijna weg, Bilge schoon gemaakt, geverfd en de dag zat er weer op. Die avond en nacht vreselijk geregend, dus wij de volgende dag naar de boot om te kijken of alles goed was gegaan, niet dus, de bilge zat proppie vol water, begrijp er niets van, hoe kan dat nu. Wij denken dat er ergens weer een lekkage bij is gekomen, grrr. Daarna in de bakskist gekeken, daar kwam het vandaan, daar was het zeiknat. Wat blijkt heel stom, de grote slang aangesloten op de opening van het waterbijvullen, ipv de afvoer van het dek, tja, de watertanken zijn ook uit de boot dus die slang zit er ook niet en ik daar dus de slang op aangesloten, dom dom dom.
Tja ik ben klein en pas in de bakskist, anders had het mannetje het zelf moeten doen, maar we hebben er nog smakelijk om gelachen na de bilge weer leeggehaald te hebben met een plastic bekertje, tja nog geen bilgepomp, staat ook op het aankoop lijstje.

Ter lering ende vermeack:

M'n pas gekochte Vega wilde op de motor niet meer starten ... bougie's verwijderd en wat bleek: het water spoot uit de bougie gaten. Dat betekende sleutelen aan het oude ding en alras was de cilinderkop verwijderd.

Maar het weekend liep ten einde, alle tijd volgende week. Op vrijdag kwam ik weer bij de boot, en tot mijn schrik zag ik al vanaf een afstand dat de mast geheel scheef stond ... het was mis ... neeeh ... dichterbij gekomen bleek de boot wel erg diep te liggen! Ontzet constateerde ik dat de kuip en kajuit onder water stonden! Wat een geluk: mijn ligplaats is ondiep: de Vega stond met de kiel op de bodem.

Gelukkig is de brandweer dichtbij schoot het direct door mijn hoofd. Leegpompen! Bij de kazerne aangekomen echter geen enkele respons. Dat ze niet reageren als je aan deur staat maakt overigens geen verschil, de brandweer helpt je niet in zo'n geval, noch politie of anderen - zo bleek toen ik maar ging rondbellen voor hulp. "We rukken wel uit voor een volgelopen kelder meneer" .... wat een troost!

Toen ik geen benzineaangedreven pomp (er is geen stroom daar) kon huren en geen loonbedrijf kon vinden ben ik zelf maar gaan water scheppen en lenspompen. Na uren, het was rond middernacht (en ik bekaf) was de boot weer drijvende ...

De schade bleef gelukkig beperkt. Houtwerk was allemaal nog goed. Het water was niet al te vies en kennelijk was het nog niet al te lang zo. De motor en de bedrading waren nu wel echt overleden, maar dat wilde ik toch al vervangen.

Oorzaak? De afsluiter van het koelwater vergeten te sluiten. Ook al leek het goed bij vertrek, vermoedelijk is er net een bootje langsgekomen met wat hoge golven waardoor de boot is gaan schommelen en het is gaan hevelen ....

De Vega heeft het incident goed overleefd. Inmiddels twee seizoenen met veel plezier mee gevaren. Een nieuwe tweedehandse motor (ja: inclusief beluchting in de uitlaat van het koelwater, tegen het hevelen!), nieuwe motorbedrading met diodeblok waren met ektra motivatie in de opvolgende winter geinstalleerd ... enne ... ik ga nooit meer van boord zonder de aflsuiter even te draaien.

Mooi verhaal Spring.

Weer geen verhaal over mezelf maar wel over slangen.

Mijn broer had een Sturgeon gekocht. Een prachtige boot met een afgesloten, maar piepkleine, toiletruimte. De toiletslangen waren verweerd en zagen er niet meer zo fris uit. Tijd voor nieuwe.

Mijn broer is de kleinste niet en de oude slangen wilden niet zo meewerken. Al met al een enorm geworstel. En zoiets doe je natuurlijk op een hete zomermiddag.

Maar ja, als je de oude eraf haalt zullen er ook nieuwe op moeten. Dus op naar de watersportwinkel in Grou. Daar waren gelukkig alle benodigde maten voor handen. Als afvoerslang kreeg hij een enorm stuk mee want de oude was wat krap.

Nu is mijn broer wat voorzichtig/zuinig aangelegd. Een lijn afsnijden omdat hij te lang is zal nooit gebeuren. Een veel te lange slang afsnijden gebeurt dus ook niet. Gevolg: een piepkleine ruimte wordt gevuld met een enorme slang in een grote bocht. Maakte je gebruik van het toilet (als je er bij kon komen) dan kon je nog lang na genieten van je productie. Tot overmaat van ramp was de afvoerslang doorzichtig.

Nico

De vader van een collega had een oud stalen zeiljacht. Elk najaar liet hij de motorolie in de kiel lopen om de kiel van binnen te conserveren.

In theorie gaat dat altijd goed. Totdat een afsluiter niet precies doet wat hij moet doen. Dat het water omhoog komt in de kajuit is nooit leuk. Maar aangezien olie op water drijft heb je je mooie teakhoutenbetimmering wel van een grondige beitslaag voorzien.

Geen aanrader.

Geweldig , ik bedoel vreselijk, dat wil je echt nooit mee maken in de boot.