Onderwerp: VERHALEN VAN TOEN.

hahahaha...lachen gieren brullen. Na de stress vandaag voor mijn examen Algemeen stuurbrevet deed Neut weer deugd!!!

Lekker leesvoer!!.
Marjanne mag blij zijn dat jij al deze avon(d)turen hebt overleefd.

het bestaat echt



sjips, ik mis de knopjes om een link in te voegen?
nouja, knippen en plakken maar.

oh, het werkt toch.

Na even weggeweest, nu maar eens het weekend afgesloten met wat ik in die tijd van de beroemde verhalen gemist had. Blijkt de Neut-reeks weer opgepakt alsof-ie nooit weggeweest is En nog een nieuwe serie vakantieverhalen erbij ook.

Het was weer genieten, en telkens weer uitleggen waarom ik nu weer moest lachen... zo komen we de winter wel door!

Prima tijd verdrijf, Ga door. Meer, Meer, Meer, Meer, Meer.

mp15 schreef : Vrijdag weer.

Nog maar 1 nachtje slapen!

Dank voor deze aanmoedigende woorden.






‘Stuur, de bootwerkers zijn er!’ Het is even over half negen en we hebben het ontbijt al een tijdje achter de kiezen, wanneer Flip me komt storen onder het bijwerken van de kaarten. ‘Dankje, ik kom er aan, gooien jullie luik één vast open.’ Ik volg Flip naar beneden en maak even kennis met de voorman, een onguur uitziend individu dat zo, zonder schmink of wat dan ook, kan meespelen in een piratenfilm. Na ‘goeiemorgen’ en het handje schudden vraag ik hem waar de kraan blijft. ‘No mister mate, no crane, we use your derricks.’ ‘Onze laadbomen? Het graan zit niet in balen, het is los gestort.’ Hij grijnst – zo gemeen dat ik nu zeker weet, dat hij in zijn vrije tijd bijklust als Barbarijse zeerover – en wijst naar de wal. ‘Kijk mister mate.’ Op een vrachtwagen die voor het schip staat, liggen stapels, lege, jutezakken. Nu zie ik ook dat zijn mannen, die er bijna net zo gemeen uitzien als hij, grote graanscheppen bij zich hebben. Tegen Flip, die er met zijn nieuwsgierige snuit bovenop staat, zeg ik: ‘Je mazzelt maatje, met een grijper waren we in hooguit anderhalve dag leeg geweest. Nu, met scheppen, duurt het minstens een dag of vier. Zo kan je van de week nog mooi even Modemoiselle Mimi assisteren met haar floorshow, neem wel een paar schone pendekken mee. Zo genoeg geouwehoerd, kom op we gaan je maats helpen.’ Wanneer het ruim open ligt, start ik de voorste winch en hijs de beamsen uit de nesten. Intussen gooien de piraten armen vol jutezakken in het gangboord. Ik top de laadboom zover af dat de haak boven het voorste deel van het ruim hangt en stap achteruit om plaats te maken voor een van de piraten, die vandaag winchgast mag zijn. Het werk komt langzaam op gang. Eerst beginnen ze de zakken, die wij in Sables d’Olonne als dakpannen tegen de helling hebben gelegd, verder af te vullen en met grote steken dicht te naaien. Dat dichtnaaien gaat, met een grote zakkennaald, waarvan de punt plat en gebogen is en volgens de methode “grote halen gauw thuis”. De volle balen worden op de manilla stroppen gelegd, de stroppen worden doorgestoken, aangepikt en hup, daar gaat de eerste hijs de lucht in. Aan dek staan twee man aan een gei te trekken, zodat de hijs over de kaai tot boven de vrachtwagen zwaait. De winchman viert de laadreep, de mannen op de vrachtwagen pikken de strop uit de haak en vloeren de balen uit. De geigasten vieren hún gei en de twee aan de andere kant trekken de boom weer boven het ruim. De matrozen zijn intussen alweer verder gegaan met tjetten dus, nu het lossen op gang is gekomen, kan ik weer terug naar mijn kaarten. Af en toe loop ik naar de voorste ramen van het stuurhuis om te zien hoe het met het lossen gaat maar ingrijpen is niet nodig, de piraten weten wat ze doen. Opeens hoor ik een zooitje herrie en zie, wanneer ik de brugvleugel oploop, dat de piratenhoofdman samen met twee geigasten, bovenop een ander vent is gesprongen en hem behoorlijk aftuigt. Ik snel naar beneden en loop naar voren. ‘Wat is hier aan de hand?’ De voorman, die met een grote klauw het smoelwerk van een luid schreeuwende vent tegen het dek gedrukt houdt, zegt; ‘Deze dief kwam daaruit, met dit.’ Hij wijst eerst op het luik van het kabelgat en dan op een ongeopend twintig liter blik, grijze, buitenboordverf. ‘Moeten we hem overboord gooien?’ Even ben ik geneigd om ja te zeggen, maar wat als die schooier niet zwemmen kan? Intussen zijn de matrozen ook al op het geschreeuw afgekomen. ‘Nee dank je, foreman, dat hoeft niet. We hebben zo onze eigen manier om daarmee om te gaan.’ Ik geef hem een knipoog en wend me naar Jesus om hem wat instructies te geven. Jesus knikt en lacht even. Dan trekt hij zijn mes, buigt zich met een bloeddorstig gezicht over de dief, laat het lemmet even voor diens ogen flikkeren en zet het op man ’s keel. De schooier, die daarnet nog lag te kronkelen en te schreeuwen, ligt opeens doodstil, alleen zijn ogen rollen, terwijl er uit zijn keel een zacht gejammer opstijgt, angstig in hun kassen. Jesus speelt zijn rol voortreffelijk, je zou zweren dat hij op het punt staat om die vent zijn strot door te snijden maar zich, uit sadistische overwegingen, nog even inhoudt. De arme dief besterft het bijna van angst, nog even en hij valt flauw. De bootwerkers laten de man los en doen, terwijl ze een tikkeltje argwanend naar Jesus en zijn mes kijken, een stap terug. Nu komt mijn aandeel in deze vertoning. Met zichtbare inspanning slaag ik er nog maar net in, de arm met het mes dat - met de botte kant - tegen boefje’ s adamsappel ligt, achter Jesus ’s rug te trekken. Boefje krabbelt snel overeind en vliegt met een noodgang, via de gangway de wal op. ‘Ziezo, die zal zich wel twee keer bedenken voor hij weer op een schip komt jatten. Goed gedaan Jesus, zelfs ik werd er bang van. Flip breng jij dat blik maar weer naar het kabelgat en doe het hangslot op het luik, daarna is het pikheet.’

Even na elven stopt er een taxi voor de gangway. De chauffeur, onze eigen coureur Jacob, stapt uit, loopt rond, en doet het portier open voor zijn passagier. ‘Krijg nou alles, Mademoiselle Mimi!’ Inderdaad, Zeeuwse Anna uit Zonnemaire meende het echt, toen ze zei dat ze een bakkie zou komen doen. Nog voor ik van mijn verbazing bekomen ben volgt er nog een verrassing. Achter, uit de kofferbak , tilt Jacob een koffer twee grote sporttassen en een beautycase en zet ze bij de gangway. Anna drukt Jacob wat bankbiljetten in zijn hand en loopt de gangway op. Ik ontmoet haar halverwege en krijg meteen een zusterlijk kusje op mijn wang. ‘Breng jij mijn bagage even aanboord, dan ben je een schatje en waar is die lieverd van een Flip?’ ’Verdomme wat krijgen we nu? Dit is geen passagiersschip en ik ben geen steward, stap jij maar snel weer in bij Jacob en …’ Op de kaai klinkt een claxon, ik kijk en zie Jacob die met een hand uit het portierraam zwaait en pijlsnel wegrijdt. Verdomme, die stinkerd zit ook al in het complot. Nou ja, toch eerst maar die rotzooi aanboord halen voor het gejat wordt, dan schop ik haar vanavond, wanneer die snorders weer langskomen, wel weer de wal op. Desnoods breng ik haar zelf even naar die nachtclub. Ze staat me vriendelijk op te nemen, ja dag zus in de haven kan alles, maar meevaren? Eén vrouw – en wát voor een – tussen ácht mannen? Daar komt rottigheid van, we hebben op de zeevaart niet voor niets het gezegde “Een vrouw en een kip, zijn de pest op je schip”. ‘Hé, Jesus, help me even met die bagage.’ Jesus kijkt op van zijn werk, komt naar ons toe, kijkt naar Mimi en is helemaal van de wereld. Ze steekt haar hand naar hem uit. ‘Hallo ik ben Anna.’ Jesus pakt haar hand en mompelt iets onverstaanbaars. Haar hand laat hij niet los ook niet wanneer ik hem nogmaals vraag om even met haar bagage te helpen. Mimi, die wel weet welk effect ze op mannen heeft, gaat op haar tenen staan, geeft hem een kusje op zijn wang en trekt voorzichtig haar hand uit de zijne. Ze zegt‘ :Hij, spreekt geen Hollands hè?’ ‘Nee, hij komt van de Kaap Verdische eilanden, daar spreken ze Portugees. Ze lacht. ‘Dat spreek ik ook, ik heb een jaartje in Brazilië gewerkt. In rad Portugees vraagt ze hem om haar bagage van de kade te halen. Jesus straalt gewoon, hij vliegt de kaai op en ziet kans om alles in één keer mee aanboord te dragen. Hij kijkt Mimi aan met de trouwe ogen van een Golden-retriever die een stok heeft geapporteerd en nu een aai over zijn bol verwacht. ‘Jesus, zet dat spul zolang maar in het magazijn, vanavond gaat ze weer weg.’ De blik die Jesus mij toewerpt is niet erg Golden-retrieverig. Het heeft meer iets van een valse Pitbull.

‘Anna, je wou toch een Hollands bakkie doen, dat kan, kom maar mee.’ ‘Ja lekker, maar waar is mijn lieve Flip?’ We stappen de messroom binnen. ‘Flip zie je straks om twaalf uur, nu moet hij werken, maar neem plaats, dan zal ik die kanenbraaiër even aan zijn vessie trekken voor een verse bak pleur.’ Ze schiet in de lach. ‘Pleur? Die kende ik nog niet.’ Ik steek mijn kop door het luikje. ‘Neut, vriendelijke vriend, zou je de goedheid kunnen opbrengen om wat gemalen koffiebonen in een pot te doen en er kokend water op te schenken? We hebben visite.’ ‘Is de agent er?’ ‘Nee Neut, niet de agent maar dat zie je zo wel.’ Op dat moment verschijnt Fred, in zijn vetpriesters outfit - een witte overall die niet wit meer is, met in het duimstokzakje een Bahco, aan de andere kant een knalgele, gasdichte zaklamp, in zijn borstzak een pakje zware van de weduwe en in zijn handen een dot poetskatoen - . ‘Verrek zit je hier? Wat ik vragen wou wanneer kan ik begi …..’ Hij stopt en op zijn snuit met zwarte vegen, verschijnt een stralende “van oor tot oor” smile. ‘Mimi, je bent écht gekomen!’ Anna staat even op en kust hem op zijn wang. ‘Ha die Fred, hee man, je smaakt naar olie.’ Fred schopt zijn machinekamer sloffen uit, laat zijn overall zakken en ploft naast Anna op de bank. Terwijl we gezellig zitten te kletsen, steekt Neut zijn kop door het luik ‘Stuur, hoeveel mokken?’ ‘Drié, en een verse koe.’ Neut ’s blik valt op Anna, zijn kop vliegt omhoog en knalt pijnlijk tegen de bovendorpel. Met een ‘Au godverdomme.’ verdwijnt hij uit het zicht. Anna verblikt of verbloost er niet van maar wil wel graag weten wat een “verse koe” is. ‘Een verse koe is alleen maar een nieuw blikje koffiemelk en wanneer we die niet meer hebben schakelen we over op de stuifkoe.’ Zegt Fred. Ze denkt even na. ‘Een stuifkoe? Poeder melk?’ ‘Juist, jij hebt het door. O, Albert, voor ik het vergeet, wanneer kan ik beginnen met het ballasten van de voorpiek?’ ‘O, daar is geen haast bij, zo hard gaat het lossen niet, misschien na drieën, ik geef je wel een seintje als het zover is.’ Daar is Neut met de koffie, hij heeft in de gauwigheid nog kans gezien om een schoon sloofje uit zijn hut te halen en om te knopen. Bovendien heeft hij een, kraakheldere, geruite theedoek over zijn arm hangen waarmee hij, voor hij de koffie “uitserveert”, met een volmaakt kelners gebaar even over de tafel veegt. Behalve de mokken en de “koe”, komt er ook een bordje met Maria kaakjes op tafel. Fred gromt: ‘Neut vuile stinkerd, die waren meer dan een maand geleden toch al op?’ Neut hoort hem niet eens, hij heeft alleen nog maar oog voor, een lief naar hem lachende, Anna. Wanneer ze dan ook nog eens voorzichtig zijn hoofd naar beneden trekt, om te zien of hij daarnet geen buil heeft opgelopen en zelfs een kusje op de “zere plek” geeft, is Neut helemaal verkocht en kijkt haar, met grote kalverogen aan. Verdomme, die Mimi is goed bezig. Jesus, Neut en zelfs Fred zijn al helemaal pro Mimi. Dat Flip straks ook voor de bijl gaat staat nu al vast en met die 1e Fietsenmaker zal ze ook niet veel moeite hebben. Dat betekent dat zeker vijf van de acht man straks op háár hand zijn. Gelukkig is die ouwe een nuchtere Grunninger, die zich niet zo snel laat inpakken door een blonde Zeeuwse schone en ook niet zo democratisch is dat hij er over laat stemmen. Die Mimi, die best een leuke meid is, staat straks mooi met haar bagage op de kade en dat is maar goed ook, want als al die kerels, die al een behoorlijke tijd “op een droogje zitten”, tegelijkertijd naar de gunsten van één vrouw gaan dingen, krijg je geheid knokpartijen. Ik kijk op de messroomklok. Het is tien voor twaalf. ‘Het is zo schaften, ik ga de mannen even roepen. Neut, zou je onderhand de tafels niet eens gaan dekken?’

‘Hombres, berg de rommel maar op en ga je klauwtjes wassen, ’t is schaften.’ Flip kom meteen op me af. ‘Stuur, is het waar wat Jesus zegt?’ ‘Wat Jesus zegt is altijd waar, vraag maar aan de paus.’ Nee lul niet, ik bedoel dat er een blonde griet aanboord is gekomen?’‘Ja Flipje, dat is waar.’ ‘Is het …?’ ‘Ja, het is’ ‘En heeft ze al haar bagage meegebracht?’ ‘Ja, ze heeft.’ ‘Tering, wat moet ik nou?’ ‘Schaften Flipje, schaften.’ Ik loop weer naar achter maar wip eerst even bij die ouwe binnen. ‘Cap?’ ‘Ja, wat motje?’ Heeft u een minuutje? Ik moet wat met u bespreken.’ ‘Goed, als je dan maar opschiet want ik heb honger.’ Ik vertel hem de hele story. De rit naar de nachtclub en wat we daar beleefden, de rit terug en het feit dat Mimi inderdaad een bakkie kwam halen en ook maar even haar hele hebben en houwen heeft meegenomen en van plan is om mee te varen. ‘En dat laatste lijkt me niet zo verstandig cap, één vrouw tussen een ploeg geile kerels, daar komt rottigheid van.’ Hij kijkt peinzend. ‘Ja dat lijkt me geen gezonde situatie. Goed dan, je wou haar vanavond weer terugbrengen? Dat is dan afgesproken maar nu gaan we schaften.’ Ik loop voor hem uit naar de messroom en plof op mijn plekkie. Die ouwe komt binnen, gaat zitten en laat zijn blikken nors rond de tafel gaan. Wanneer hij Anna in het vizier krijgt, gaan zijn ogen even wat wijder open. Hij zegt nog net geen “Wauw!!!” maar veel scheelt het niet. Hij herstelt zich meteen en zegt, met een misprijzend gezicht, in plat Gronings: ‘Zo, wicht, doe wolst ja mitvoar’n?’ Pal daar overheen, met de zelfde mimiek en op de zelfde toon, zegt Anna in plat Zeeuws: ‘Dat eh jie hoed, da ‘s krek wak wou.

Een nieuwe Neut.
Lekker begin van het weekeinde

Thanks

Tijd voor een poll, gaat ze mee of niet!

roozeboos schreef :
Een rasechte cliffhanger!

Albert,zoals jij dit verteld zie ik het als een film voorbij trekken, zo herkenbaar is het, heerlijk.



Standaard machinisten uitrusting!

Nee, die goat neit mitvoar'n.

Gerard

nou ze gaat vast mee, maar kan als ze aankomt drie weken niet meer zitten

Die cliffhanger kon wel eens groter zijn dan we denken....

Albert als het verhaal klaar is dan zou ik het opsturen naar endemol dit moet verfilmt worden

Valt een beetje tegen dit keer....


VEEEEEEEL TE KORT

Op zien grunnigs:

Moestroff

En dat ligt niet in Luxemburg

geweldig!

zal mij benieuwen of die mimi mee gaat.
Was het maar al weer volgende week vrijdag.....

Spanning en sensatie!

Toch even teruglezen in de vorige aflevering hoe mimi er ook weer uitzag.

Eens kijken hoe je daar uit redt..
Lekker begin van het weekend.

Morgen een verse Neut, ik ben benieuwd!

Gaan we nog wedden over de afloop?

Ja goed. Wat zet je in en op wat?