Onderwerp: Zeilersforum.nl Pinkstertrip 2014

Mooie film, Jeroen! Bij mij begon hij in het begin.

Mooi filmpje!!

Geweldig, mooie opnames mannen. Vakwerk. Deze film zegt meer dan die duizend woorden van mij. Maar tja, dat moest van Jaxon...

Puffin at Sea...

Bij de Roompot naar buiten en bij Vlissingen naar binnen...

Al een tijdje zag ik er naar uit. Via het Zeilersforum mee als opstapper naar de overkant. Was alleen met een 22 voet kajuitzeiljachtje vertrouwd, waarmee ik van april tot eind oktober de grindgaten bij Roermond onveilig maakte; meestal solo. Hoogste tijd voor een volgende stap. Ben immers niet de jongste meer...

Bijna dagelijks zat ik op het forum. Het wilde echter maar niet lukken. Ben een outsider en kende niemand. Mede door mijn eigen slordigheid miste ik een mogelijk aanbod. Een laatste noodkreet echter op het forum deed Jaxon – die vrolijke Belg die van lekker eten houdt, volgens ilCigno – door de knieën gaan en bood een voor hem onbekende Hollander een plekje aan op zijn Spiriwiri, een Spirit 32.

Oeps! Zes dagen lang op een jacht met Belgen. Gaat dat wel goed? Dank Jason (Jaxon), en zijn collega Bert, kan ik jullie verzekeren dat opstapper Puffin (ik dus) een geweldige UK-trip heeft mogen beleven. Wel wat weinig slaap, want er zijn Vlamingen die in ruste behoorlijk wat decibels kunnen veroorzaken. Voor de eerste keer op een zeiljacht de Noordzee op. Op weg naar de overkant, waar ik vaak ben aangekomen op een ferry.

Woensdag tegen het middaguur de trossen los in Wolphaartsdijk. Op weg naar de eerste stop Roompot Marina. Bij de eerste de beste sluis ruim anderhalf uur in de wacht. Vervolgens ruim twee uur in wacht bij de Zeelandbrug. Dit alles met gevolg dat we na de brug een zware regen(bui) – inclusief 30 kts windvlaag – vol voor de kiezen krijgen. We draaien vliegensvlug dat grote voorzeil binnen. In eerste instantie draaien we de steven snel richting Zierikzee. Even later kiezen we voor de Roompot. We zijn toch al kletsnat, de wind neemt weer af en in de Roompot wachten immers de anderen. Althans, dat is gezegd. Het wordt dus in de regen opkruisen in een stevig windje. Het laatste stuk zetten we echter de motor bij. Niemand thuis in de Roompot. Wel de lege boot van Toxic, waar wij een paar boxen verder gaan liggen. Het blijkt dat zij onderweg zijn en een uurtje of wat later wordt het erg gezellig aan boord van Toxic. Het loopt tegen tweeën als we onze slaapzak opzoeken.

De volgende dag (te) veel wind en maken een wandelingetje richting Neeltje Jans en werpen nog even een blik bij een windmolen – met lift – binnen, waar onderhoud aan wordt gepleegd. De Mara is inmiddels ook binnen en liggen gedrieën naast elkaar. Onderwijl doorlopende (deskundige) bedrijvigheid bij Toxic aan boord. Ed heeft geen hoogtevrees en klimt in de mast, plakt nog even 'Ruby' en 'Den Helder' op het achterschip, onderwijl de anderen van het gezelschap zich in allerlei bochten wringen om de benodigde apparatuur aan de praat te krijgen. Wij slaan het gebeuren vanuit onze kuip met hilariteit gade. De wind gaat wat liggen en Toxic besluit te vertrekken tegen achten, twee uren later gevolgd door Mara. Een donkere en onstuimige nacht tegemoet. Wij zetten de wekker op vier uur...

Vrijdagochtend tegen zessen zijn we door de sluis en kiezen het ruime sop. Schipper Jaxon met de Spiriwiri voor het eerst op eigen kiel naar de overkant. Spannend, zo wel voor hem als voor de opstappers die voor het eerst geen land meer aan de horizon zien. Een goede wind steekt op en Jaxon besluit de spinaker te zetten. Het heeft wat voeten in aarde maar eindelijk staat ie. Wat een lap stof. We maken een dikke zes knopen. Ondertussen zit ik onder helling aan de kaartentafel te oefenen voor mijn TKN. Wat te prutsen met die grote zeekaart en tracht de positie bij te houden. Dit na enige correcties en aanwijzingen van Jaxon. De eerste positie had ik wel erg ver de zee op gelegd. “Zo snel vaart deze Spirit 32 nu ook weer niet, “ grapt hij met enige ondertoon.

Na een uurtje of drie geeft de wind, zoals voorspeld, er langzaam de brui aan. De spinaker moet naar beneden omdat de wind verkeert in komt. Even later gebeurt het onvermijdelijke... de motor moet bij. Terwijl ik in de kombuis tracht enige warme 'gerechten' te bereiden, roept schipper Jason mij naar buiten. “Willem, we zitten met een probleem.” Ik kijk in twee paar teleurgestelde Belgenogen. “Nee toch, niet terug hè?, ” vraag ik angstig. “Er staat geen wind meer en de voorspellingen geven ook geen wind. Ook niet voor de terugreis. Ik voel er weinig voor om het hele stuk op de motor in Ipswich te geraken,” zo zegt hij ietwat ontmoedigend. Ik zie aan de horizon het Nederlandse windmolenpark opdoemen, en inderdaad, de wieken staan stil. Als echte Hollander praat ik die vriendelijke Belgen wat moed in om nog even door te zetten. Windmolens worden in de regel in windrijke gebiedsdelen gepoot. Bovendien heb ik wat belang in die klapwieken gestoken en wil ze nu ook wel eens van dichtbij zien, maar dat terzijde. De tocht gaat verder... We koersen verder richting bovenlangs het park en de eerste rimpeltjes op het wateroppervlak dienen zich aan...

De zeilen gaan weer vol uit, lopen gemiddeld een dikke vijf knopen en het wordt langzaam donker. We koersen ook boven langs het Britse windmolenpark, dat ik enigszins (mag) afsnijden omdat ik de helmstok hanteer. Schipper Jaxon houdt wel angstvallig de koers in de gaten en geeft mij (tevergeefs) diverse koerscorrecties. Hij wil geen klap van die wieken, die vrolijk hun rondjes draaien. We zien aan de horizon enige verlichting van de Britse kust verschijnen en wat later de lichtenbatterij van Felixstowe. We koersen echter parallel aan de kust en het duurt dientengevolge nog uren voordat we op de aanlooplijn naar Harwich zitten. Door de overmaat aan verlichting van boeien en haven kan ik er geen touw meer aan vast knopen. De beide Belgen navigeren echter vlekkeloos op de juiste boeien af. En dat zonder een echte plotter. Die was inmiddels wel bij Jaxon thuis gearriveerd, maar te laat om in te bouwen. In plaats daarvan staat er een eenvoudig tablet op de kajuitingang. Door het zonlicht overdag moeilijk af te lezen, maar 's nachts daarentegen verlicht dat ding de halve Noordzee.

We varen de River Orwell op. Nog steeds onder zeil. In de ochtendschemer passeren we Pin Mill met de pub Butt and Oyster. Echter geen activiteit te zien en wij derhalve geen moddervoeten. Toch wel jammer. Immers het eerste wat een zeezeiler op de roeivereniging mij vertelde was dat ik per se naar Pin Mill moest. Dat hoort erbij. Zeker op je maidentrip. Ik had er echter nog nooit van gehoord. Voor de brug strijken we de zeilen en tegen zessen meren we af in Neptune Harbour, Ipswich. Het vertier 's avonds in Isaac's maakt volgens mij het gemis van the Butt meer dan goed, zo is mijn vermoeden. Ik heb er maar geen foto's van gemaakt, want anders mag ik van thuis een volgend keer vast niet weer die kant op. En dat is wel mijn voornemen. Ik wil immers niet op de zeekaart plotten waar ik ben, maar leren waar ik naar toe moet en hoe daar te geraken.

Thanks Jason, dat je mij als opstapper deze trip hebt gegund! Ook de andere forumleden die ik heb ontmoet dank ik voor het gezellig samenzijn. Als buitenstaander haalde ik forumnamen, 'echte' namen en scheepsnamen door elkaar. Groot jacht of klein jacht, opstapper of geen opstapper, het maakte niet uit. Het is een familie...

Groet, Willem (alias Puffin)

Leuke filmpjes mannen!!

Mooi verhaal Puffin!

Mooi Willem!!

Leuk geschreven Willem!

Na al die filmpjes nog wat plaatjes en begeleidende tekstjes van ons tripje. Filmpjes hebben we alleen van dolfijnen dus die laat ik maar achterwege

Wij = ondergetekende, de kapiteinse (Anne_K), de zus van de kapiteinse met een vriend die beide nog 0 zee ervaring hebben op dat moment.

Als donderdag avond de opstappers aan boord komen, alle zooi die je mee neemt op zo'n trip weggestouwt is en de geleende shop-auto weer weggebracht is kunnen we eindelijk losgooien in Amsterdam.

En enkele uren later, om 00:00, leggen we aan in Seaport marina. Wel nog met een kluslijstje die we later die avond en vrijdag ochtend nog even moeten fiksen.

Dat lijstje is om 11:00 de volgende ochtend weggewerkt. Toch een paar uur later dan verwacht maar het zij zo. We hijsen de zeilen en varen west.


Harwich ligt pal in de wind dus koersen we strak aan de wind op lowestoft aan. In de middag valt de wind even weg om tegen de avond uit oostelijke richting weer terug te komen. Het weer is rustig zodat we zelfs nog buiten op het brugdek kunnen koken.

Later gaat het harder waaien en gedurende de nacht neemt vooral de golfhoogte flink toe met zeeziekte bij de dames en wat katterigheid bij de heren als gevolg

Als ik 's ochtens om 5:00 weer aan mijn wacht ga beginnen en wakker wordt, hoor ik meteen dat de stuurautomaat een gek geluid maakt. Buiten gekomen zie ik dat die geknikt is. Uit elkaar schroeven en weer in elkaar heeft maar kortstondig effect, de schroefdraad is stuk. Dat wordt op het handje sturen.

De hele nacht hebben we zitten wikken en wegen over doorgaan naar harwich of bij lowestoft afslaan. In Ipswitch zouden we pas laat aankomen en maar kort kunnen blijven. Voor de misselijke dames is een mijltje of 30 korter wel prettig en ook ik heb niet meer zo heel veel zin om nog een uur of 6 langer op de hand te gaan duren. Dus afslaan en afkruisen naar lowestoft waar we nog even een buitje met hele rare wind tegen komen.

Daar lopen we rond half 11 binnen, net binnen de 24 uur.

In lowestoft is het fixen van de stuurautomaat prioriteit 1. Het liefst een stukje pijp in de goede diameter maar waar vind je die? Met de haven meester alle opslaghokjes uitgekamt, hardware stores waren al dicht dus bijna de moed opgegeven en aan andere oplossingen aan het nagaan (spalken, zelf een glas/epoxy buis maken etc) tot we iets uit het centrum een autosloperijtje/garage/rommelhok/hangplek horen en zien.

Die kerel pakt een meetlint, checkt de stuurautomaat, loopt naar het rek en pakt daar de perfect passende stalen pijp annex kart uitlaat uit onze dromen uit die hij nog even op maat slijpt.

"Watch your eyes please"

Nog even worden we volledig voor gek verklaard door de lokale hangjeugd omdat we met een bootje vanuit Nederland zijn gekomen maar toch verlaten we uiterst happy de zaak.

Samen met wat tape doet ie het weer perfect:


De volgende ochtend komt Sunday nog wat inspiratie brengen. Tot zo ver onze ZF meetingen


Even later gooien we los en gaan we weer richting het niet-bezeilde IJmuiden onder mooie omstandigheden




Op de AIS zien we een jachtje aan komen dat ons precies gaat raken. Mooi moment om wat foto's te maken en te krijgen én om DSC call te testen. Zodra ik zijn email adres gevonden heb (ergens opgeschreven), krijgt ie een hele shoot in de digitale brievenbus en wij hopelijk van hem.


Niet veel later tot grote vreugde van ons weer bezoek die onze opstappers in ware extase brengt:




En dan begint een frustrerend nachtje die de boot wel met een knoop of 5 vooruit duwt maar we weinig nuttige mijlen maken.


Met wéér bezoek.

Hij landt, blijft circa 12 uur zitten zonder iets aan eten te accepteren (chips, nootjes, chocola, pasta, niets van dat alles) en fladdert weer weg.

De volgende dag komt en gaat met nog steeds wind tegen. Alles gaat zijn gangetje.


Bij het ankergebied van IJmuiden valt de wind dan helemaal weg en moeten we de laatste 20 mijl maar gaan motoren waarbij de zon voor de tweede keer deze overtocht achter de horizon zakt.


Dat motoren gaat niet zonder slag of stoot. Halverwege sputtert de motor even en valt uit. Hmmm. Kap open en checken maar. Lucht in de leiding? Ontluchting schroef open en er spuit gewoon diesel uit. Euh. Hmm. Dat ruikt meer naar benzine. WTF?

Na een analyse blijkt dat bij het bijvullen in Lowestoft een van de opstappers per abuis de verkeerde kleur jerrycan uit de verkeerde bakskist heeft gepakt en in de tank heeft gegooid... Gelukkig zijn er nog gevulde diesel jerrycans aan boord en na een kwartiertje aftappen en ontluchten doet de boel het weer. Gelukkig gebeurt dit op open zee en niet in een of andere hachelijke situatie. Twee later bijvoorbeeld, als we net tegelijk met een enorme zeeboot en twee pilot bootjes en een ander zeiljachtje tegelijk ons door ingang van ijmuiden wurmen.

Om 03:00 leggen we weer aan in Seaport marina. Dit keer met 37 uur op de klok door het opkruisen met weinig wind. Gelukkig ben ik dinsdag nog vrij.

Leuk verslag Philip!

Philip schreef :
Iemand op gaan zitten !? of tegen aangeschoven (been there, done that) kunnen ze slecht tegen

Thx Ed! Morgen aan het klussen?
Toxiq schreef : Ik denk het. De dames hebben tijdens hun wacht af en toe over de reling moeten hangen dus zou best eens wat mis gegaan kunnen zijn.

Yupp Philip, kom je even langs!?
@ Jeroen, heb je nog duidelijk gemaakt, in je film, dat ik NIET Doornroosje ben? Goeie beelden trouwens!

Wat een belevenissen allemaal!
Geslaagde Pinkstertrip 2014 dus. Kon er dit jaar niet bij zijn, komend jaar wel in de planning opgenomen.

Goed plan, Faran! Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.

Ik merk overigens wel op dat ik tijdens de trip bizar weinig geslapen heb, en dat ik daar nu pas overheen aan het raken ben. Heel gek, lijkt wel een soort jetlag.

Ik heb dezelfde ervaring gehad. Nachtje stappen in A'dam. Volgende dag storing aan de stuurautomaat opheffen. Om 17.15 bij Ijmuiden uit. Zeilmaat ziek, alleen overgevaren naar Lowestoft. Ik had ook zo'n jetlag gevoel de volgende dag.

Mooie films en verhalen.

Ik sluit mij aan bij de voorgaande posts. Deze week was zeer hectisch qua werk, en ik ben nu nog bezig om het ritme terug te vinden. Na de fantastische wedstrijd vrijdag was het over en uit. Vanmiddag ff zeilen om ff te resetten.

Maar gaan we morgen weer???

Leuke verslagen, leuk filmpje van Jeroen!

groet,
Maarten

Leuke bijdrages, en Willem wat een schrijf talent.

Het moge duidelijk weze, de hele opzet van de ZF pinkstertrip is zijn doel niet voorbij gegaan.
Nieuwe mijlpalen werden bereikt, nieuwe vriendschappen (over de grenzen heen)gesloten, en vooral iedereen heeft genoten, plezier gemaakt en misschien ook iets bijgeleerd.

Op naar de volgende editie zou ik zeggen....

De volgende keer willen Francien en ik ook weer mee.
Maar dan wel met de Zeewinde.

Uiteraard zijn ervaren zeebonken altijd welkom aan boord.
Maar goed....dat komt volgend jaar.

Maar het staat al in de agenda.

Vinni

Na weken van voorbereiding, is Lunique er klaar voor.
Donderdagochtend is de bemanning bestaand uit Martin, Reinier, Aernaudt en schipper Ronald present in Krimpen aan de Lek.Het aan boord brengen van alle spullen, hapjes en diners kost wat meer tijd als gepland zodat de Erasmusbrug opening van 11.00 uur gemist wordt.
Op zich is dit uurtje wachten niet erg want Lunique kan nu in alle rust opgetuigd worden tot een zeewaardig schip.

Het plan is om rond 17.00 uur de paddenstoelen aan het einde van de Nieuwe Waterweg te passeren, even wat harde tegenwind te pakken welke snel in kracht zal afnemen en dan in 1 keer door naar Harwich.


Lunique motorzeilend op Nwe Waterweg met 2 reven in het grootzeil

Donderdag rond 17.00 uur passeren we inderdaad de paddenstoelen. Een bevriend wachtmeester op de post Maasmond wenst ons een goed reis. Wind loopt op naar 6-7 Bft. Golfhoogte wordt 2- 2,5 meter. Maasmond overweegt de loodsdienst te stoppen. Lunique kruist tegen de wind in en maakt flinke klappen.

Na een aantal uur, wel 7 knopen zeilen maar eigenlijk nauwelijks richting Harwich te komen, valt de om 22.00 uur beslissing. We stoppen ermee!. We wijken uit naar Stellendam.
Het driekleur toplicht gaat aan en even later begint de plotter te knipperen, om na een kwartiertje helemaal uit te vallen. Ook dat nog !

Als na het passeren van het Slijkgat, bij Stellendam de motor aan gaat komt de plotter weer tot leven!? Accu kapot??

In de buitenhaven van Stellendam worden we verwelkomd door de bemanningen ( ik heb geen dames gezien) van Lavalanche,Il Signo ,Windfall en Twillight zone.

Lunique zal Lunique niet zijn als er op vrijdag 00.30 uur het eerste diner geserveerd wordt. Hachéé al la Martin.


eeste diner met rode ledverlichting om stroom te besparen.

Vrijdag om 05.00 worden we gewekt. Twillight Zone gaat richting Ipswich. Nu we toch wakker zijn. Eens naar de accu's kijken want vanochtend was de motor al nodig om stroom voor de waterpomp te maken.
Gelukkig opent de naastgelegen VisserCOOP al om 7.30 uur. Hier 2 hele mooie Varta 140 Ah accu's voor een hele scherpe prijs kunnen kopen, welke even later aan boord gebracht worden. OK, probleem opgelost.

Wat nu? door naar Ipswich of een rondje Zeeland? We kiezen voor de laatste optie.

Rond het middaguur vertrekken we buitenom richting de Oosterschelde. Eerst wat motoren, later de gennaker erbij.


In de Roompot serveert Reinier zijn maaltijd:
pompoensoep, ravioli gevuld met pompoen/gehaktvulling ( alles zelf gemaakt !)en als afsluiting een grand dessert bestaand uit een kuipje chocolademousse.

Zaterdag in de roompot in alle rust een ontbijtje door Martin bereid


Zaterdag een heerlijke dag op Oosterschelde. Uiteindelijk einde van de middag in Zierikzee, bij de watersportvereniging afgemeerd. Het is hier bloedheet!

Zondag op ons gemakje richting Willemstad. Weinig wind, veel motoren, dus de ontspannen stand.


Omdat er na het passeren van de Volkeraksluizen een licht windje op stak en het heerlijk weer is, besluiten we onder gennaker door te varen tot Strijensas.
Hier kan Aernaudt eindelijk zijn kookkunsten tonen. Aernaudt had zijn schoonmoeder gecharterd om een heerlijke chili met rijst te maken.

Maandag het laatste stukje naar Krimpen.

Kortom, Ipswich hebben we niet gehaald. Veel wind gehad, geen wind gehad. Echter geen moment spijt gehad om dit alternatieve rondje Zeeland te doen. Toch nog heel lekker gezeild, van het lekkere eten, hapjes en wijntjes genoten. Stroomvoorziening is weer perfect in orde.

Hier een oproep. Ik ben bezig met een filmpje over de reis, maar mis eigenlijk nog wat films/foto's van de sfeer in Isaac's en in de Neptune Marina in Ipswich. Als er nog mooie prenten zijn hou ik me aanbevolen.
Leuk om er bij te zetten.

Het bewuste baggerschip is van Boskalis Westminster Ltd en voer onder Nederlandse vlag met een Nederlandse bemanning. De tweede stuurman stond aan het roer. (Info eerste hand.)

Oké maar wat is er nu eigenlijk gebeurd?