Onderwerp: Origo3000

Dan weet ik vrijwel zeker dat er iets in je brandstof veranderd is. De brander pannen vervangen helpt dan niet.

ben je overgestapt op een andere brandstof? Zo neit dan heeft je leverancier waarschijnlijk iets veranderd.

" ...Het spiritus kooktoestel van €119,- lijkt erg veel op het Origo kooktoestel echter zijn er iets andere materialen gebruikt, waardoor wij het kooktoestel goedkoper kunnen aanbieden,"

Het gaat dus om een kloon van de Origo3000 die normaliter rond de € 160 kost. Maar dan weten we nog even niets over de afmetingen van de namaakbranders.

Gebruikte altijd die grote cans van Kniest. Dacht 5 liter. Die mochten niet meer verkocht worden volgens het kleine blonde dametje en dus moest ik overstappen op flessen van 1 liter. Of het een ander merk is/was weet ik niet. Maar die stank dateert van voor de wisseling. Zal eens kijken of het roet ophoudt bij gebruik van ander merk.

Ik woon nu 6 jaar op mijn boot, en kook snds dat moment op mijn Origo. Ik moest behoorlijk wat experimenteren met verschillende brandstoffen om uit te vinden welke niet ruiken en welke geen zwarte pannen maakt. Dat zijn er maar zeer weinig.

De brandstof van Talamex was altijd de alcohol die ik kocht toen ik nog in Nederland woonde. nu ben ik overgestapt op een Amerikaans merk (Phab) omdat dit hier makkelijker te krijgen is.

Ik heb nu geen zwarte pannen meer, maar een beetje een vettige aanslag die opbouwd. Overigens makkelijk weg te poetsen.

Aurora D.A. schreef :
Ja, maar om te kunnen verdampen zal de brandalcohol toch eerst naar boven moeten komen.... Aan de oppervlakte van het gaasje vindt de verdamping plaats, o.m. onder invloed van de temperatuur van de vlam. Aangezien er geen pompje in zit zal dit door het weefsel moeten gebeuren, net als bij de pit van de olielamp.
Volgens mij zijn het bij alle brandbare vloeistoffen de dampen die branden.

Zou kunnen. Maar denk dat steenwol, ook het spul wat in de branderpan zit hoe gecomprimeerd ook, zo luchtig is dat verdamping van de spiritus echt niet alleen bovenin plaatsvindt.
Brandalcohol (spiritus) is een licht ontvlambare vloeistof.
Uit Wiki:
Een stof is (licht)(zeer licht) ontvlambaar als deze een vlampunt heeft op of beneden 55ºC. Het vlampunt is de laagste temperatuur waarbij een vloeistofdamp of gas met een uitwendige ontstekingsbron kan worden ontstoken tot een zelfonderhoudende verbranding, bij 20,9vol% zuurstof in lucht en een druk van 1013 hPa.

Zeer licht ontvlambaar: vlampunt lager dan 0ºC (K0), zoals aceton.
Licht ontvlambaar: vlampunt tussen 0ºC en 21ºC (K1), zoals brandspiritus.
Ontvlambaar: vlampunt tussen 21º en 55ºC (K2), zoals petroleum.

Stoffen met een vlampunt boven 55ºC worden "brandbaar" (K3) genoemd, zoals dieselolie.
Stoffen met een vlampunt boven 100ºC (K4) worden beschouwd als "onbrandbaar" onder normale omstandigheden, zoals teer.

Ja het brand goed, vandaar de naam brandspiritus ook

Volgens mij werkt zo'n pit wel degelijk als een lont: de vloeistof is geabsorbeerd in het materiaal van de pit; dit dient een groot absorptievermogen te hebben en tegelijkertijd weinig weerstand te hebben tegen intern transport van de vloeistof. Vergelijk een vloeipapiertje waarvan je van één kant in water drenk: hele papiertje zal zich volzuigen.
Zo'n pit steek je aan de bovenkant aan (net als een lont). Slechts dáár bevindt zich de ontstekingsbron, is zuurstof aanwezig én is de temperatuur voldoende hoog om de alcohol te laten verdampen. Elke gram alcoholdamp die verbrand is, wordt vanuit het absorberende materiaal weer aangevoerd (als vloeistof) richting vlamfront.

Als je een veel te losse pakking neemt of een materiaal wat niet goed (niet snel genoeg) transporteert, dan zal het óók onder het vlamfront te heet worden, wat de nare geurtjes zou kunnen verklaren: vergelijk het met een lont van een olielamp die leeg raakt: als je de lont op blijft draaien dan zal die lont verbranden. Omdat er geen vloeistof meer is die de lont doet afkoelen (verdampingswarmte)

Pas ook op dat je geen hele grote pannen te lang op het vuur zet/te heet laat worden (oliebollen bakken is een slecht idee bv): ik heb zelf een opzetoventje op een (hele oude) Origo meegemaakt, als je daar anderhalf uur lang een appeltaart in ging bakken, dan ging die Origo steeds harder (omdat het ook lager in de pit te warm wordt en er te veel alcohol verdampt). En daardoor wordt het nóg heter en je hebt een kettingreactie Dat heeft nogal eens een kopje water nodig gehad om te blussen.

Niet mee gaan prutsen dus!

Verder is zo'n Origo geniaal in z'n ontwerp vind ik. Net als een gascomfort trouwens - dat is eigenlijk nóg eenvoudger en geeft een gecontroleerdere verbranding (gas/lucht mengsel) in optimale verhouding.

1) Nare luchtje komt van een originele Origobrander. Niet van eentje waarmee 'geprutst' is.
2) Het werkt imho beslist niet als een lont. Wanneer je de vulling geheel wegneemt en alleen maar de spiritus laat branden brandt het m.i. perfect.

Aurora D.A. schreef : En krijg je hem ook niet meer uit todat de brandstof op is....

Aurora D.A. schreef :
En al je dan kookt terwijl je vaart en de spiritus klotst de tank uit? Dan staat je boot in de fik

Zou zo maar kunnen!
Heb me nog niet echt verdiept in de technische details van de Origo3000 maar er zitten 2 draaiknoppen op waarmee je de branders kunt afsluiten. Als ik het goed heb schuift er een plaatje over het brandergat zodanig dat de zuurstoftoevoer wordt afgesneden.

"En al je dan kookt terwijl je vaart en de spiritus klotst de tank uit? Dan staat je boot in de fik"

Yep.

Aurora D.A. schreef :
Dan kan het lijkt mij óf aan de brandstof liggen (gaat na verloop van tijd weer over nadat je naar een betere brandstof over bent geschakelt) óf er is troep in gekomen. Die troep dient dan eerst opgebrand te worden totdat het gereduceerd is tot koolstof. Dat zal ook even duren!

Maak je hier een vergelijking met een los plasje spiritus dat je aansteekt? Dat geeft een nogal ongecontroleerde verbranding, afhankelijk van het oppervlak van het plasje en de temperatuur van de vloeistof: op beton zal het minder snel branden dan op een warme ondergrond zoals bij geflambeerd voedsel.

Met het lont-effect bedoel ik dat de aanvoer van vloeistof, die bij het vlamfront verdampt, er a) voor zorgt dat je een vlam hebt en b) de afkoeling er voor zorgt dat het alléén daar verdampt. Bij mijn "oven op de origo" voorbeeld wordt de hele pit te heet waardoor er een ongecontroleerde verbranding ontstaat. Als de pakking daarbij zó heet wordt dat die verbrand/smelt/ontleed dan zul je dat ook ruiken. Maar dat is niet wat je beschrijft (je hebt een vlam van normale proporties toch?)

Samenvattend: ik denk dat als je géén zichtbare sporen van etensresten op het gaasje ziet het eigenlijk alleen aan de brandstof kan liggen. Die pitten slijten verder niet en gaan zeker 20 jaar mee!

Ik heb ook ervaring met origo en stank.
Op mijn bootje heb ik een twee pitter vervangen door een eenpitter. Ik zet niet altijd de cardnische schommeling in het werk. Daarvoor werd ik deze zomer gestraft: de vlam likte langs de brander waardoor de regelknop die van bakeliet is te warm werd. Dat leverde enorme stank op en na enige tijd een kapotte regelknop.

Aurora D.A. schreef :
Die zuurstof blijft in overmaat aanwezig! Wat je in feite doet is de lont naar beneden draaien (vlamfront wordt kleiner in oppervlak). Als je de zuurstoftoevoer zou verlagen zou je onmiddelijk een gele, roetende en CO vormende vlam krijgen.

Sunday schreef : Die ken ik, heb ik ook gedaan deze zomer. De knop werkt nog wel maar gaat zwaar. met natte handen de knop bedienen gaat niet meer.
Staat nog op mijn to do lijstje: knop weer gangbaar maken. Bij mij is deze denk ik een beetje krom getrokken door de hitte aan een kant.

Nachtvlinder schreef :

Oeps.

Aurora D.A. schreef :
Klopt maar niet alléén. Het zorgt ook voor een gecontroleerd transport vanuit de pakking naar het vlamfront. Plaatselijke verdamping bij het witte gedeelte (vlamfront) houdt de pit zelf koel genoeg (geholpen door de verbrandingslucht die langs de pit strijkt).

Probeer anders eens een paar vullingen op een andere brandstof. Telkens flink vol gooien zodat je "verkeerde" brandstof goed oplost en mee kan verbranden. Ik heb zelf goede ervaringen met bioethanol van de Lidl of AH. Niet helemaal geurloos maar geen scherpe geur, geen roet en blauwe vlam. Met die Talamex zit je helemaal safe natuurlijk, maar dat spul kost goud.

Heb altijd Talamex ca 4€.
Laatst vertelde iemand over bio ethanol van de Action voor extreem weinig. 1,50 of zo.
Als het rond de 96% is kan het niet verkeerd zijn.

Die van de action brand geel en laatst ging zelfs de CO melder af. Veel roet en stank. Zomer geen probleem met alles open maar in winter met beperkte ventilatie voelt dat niet prettig.

Aurora D.A. schreef :
Als je de opengewerkte foto van de brander bekijkt zie je dat er op de bodem en vanaf de bodem naar de brander en direct onder het gaas van de brander ander (wit) materiaal zit als de overige vulling. Dit zorgt voor het transport van de brandstof naar de brander. Je kunt dus niet zomaar de hele tank vullen met steenwol o.i.d.want dan gaat deze werking verloren en zal de brander niet werken. Of ze maken het zich bij Origo onnodig ingewikkeld.....

Die Origo is geniaal qua ontwerp: zo simpel als mogelijk, zo complex als nodig. Niet mee gaan prutsen dus!

Hans60 schreef :
Bietje flauw misschien, maar wat je ziet is een kloon. Maar iedereen is het er nu wel over eens om er niet mee te gaan prutsen. Zeker niet met de Origo AAN BOORD. Doe dat met weinig alcohol (in de tank en niet in je pens) in de tuin. Blijft wel een feit dat het spul moet voorkomen dat de brandalcohol in de tank rondklotst.
Overigens, niemand weet echt zeker wat de functie is van het witte spul. Het blijft tot nu toe bij wat getheoretiseer.
Inmiddels is er ook bericht van Compass mbt de branderpankloon. Deze past in de Origo3000. Het prijsverschil is aanzienlijk. Iemand ervaring met de werking?

Nachtvlinder schreef :
Helemaal mee eens. Even simpel als geniaal. Onverwoestbare topkwaliteit.
Overigens heb ik besloten de brander waar de vreemde geur vanaf komt mee te nemen naar huis en hem een paar uur te laten branden. Misschien is dan die geur verdwenen.