Onderwerp: 1960 migjorn

Dat ben ik niet met je eens, er is ook een tussenweg.

met epoxy kan je ook heel mooi rotte stukken uitvullen of er nieuw hout in lijmen als uitvullen geen optie is.

en dat zou mijn keuze zijn als het optisch niet meer netjes te krijgen is zonder hele gangen te gaan vervangen, als het hout hard is is het hard en kan het verder gewoon blijven zitten.

traditioneel lakken met een blanke lak gaat het vaak toch niet meer worden bij enkel plaatselijk herstellen van houtrot.

En als het toch aflakken in een kleur wordt (en dat geld zeker onder de waterlijn waar toch een antifouling op zal gaan zou ik echt niet meer gaan herstellen met nieuw hout als strikt noodzakelijk.

dat is allemaal arbeid wat je er in gaat stoppen dat je nooit meer terug verdient, want in plezier wat je aan het schip beleeft als het klaar is maakt het uiteindelijk niks uit.

Ik vond het aanbrengen van nieuwe spanten en gangen en daarna kalefateren etc etc heerlijk om te doen. Het is nog echt hand- en vakwerk. Natuurlijk is het leuk om daarna te kunnen zeilen, maar het werk vond ik prachtig om te doen!

dat snap ik, en kan ik respect voor opbrengen,

maar dan doe je het ook echt omdat je het leuk vind, en dat is een andere hobby als zeilen

ikzelf heb te veel tijd gestoken in het verleden in een project dat achteraf gezien vanaf dag 1 al niet realistisch was.

een geklonken ijzeren romp met een houten dek en opbouw. (origineel)

Ik heb er een paar jaar aan geklust, nauwelijks gevaren en liep uiteindelijk tegen de echte reden aan toen ik aan het ogenschijnlijk nette dek begon.

daar zat een laag polyester plamuur op van zeker 3 cm, daar onder lag een stalen dek dat helemaal weg gerot was ook op de overgangen naar het ijzer van de romp omdat er gene overgangs electrodes gebruikt waren.

en wat er onder zat was eigenlijk zo weinig dat het verwonderlijk was dat de mast is blijven staan en er niemand door het dek gezakt is.

alle spanten waar het dek (althans wat er van over was) op lag waren voor minstens 70% weggerot net als de bevestiging aan de romp.

helaas was dat van binnenuit niet zichtbaar door de betimmering.

met heel veel liefde had ik met mijn kennis en kunde het scheepje absoluut kunnen herstellen, maar ik kon het na al die jaren klussen om de romp, kajuit en motorisch het schip in een goede staat te krijgen niet meer opbrengen.

ik heb dus alleen de sterkte terug gebracht en alleen de delen vervangen die noodzakelijk waren. en het daarna net zo hard weer afgevuld met plamuur. en ben er eerlijk over geweest toen ik hem opruimde.

Gelukkig zag een ander er nog heil in, en ben ik er nog makkelijk vanaf gekomen.

ik verkocht hem aan een jongen die er nog heil in zag en grootse plannen had. toen heb ik hem een jaar lang zien liggen zonder er wat gebeurde, inmiddels is het schip 3 eigenaren verder.
de jongen doe hem nu heeft is verder gegaan waar ik gestopt ben.

ik ben toevallig een paar weken terug aan boord geweest, en alles is nog hetzelfde als 5 jaar geleden toen ik hem op ruimde

Met het schip is het goedgekomen, die zeilt weer rond, met een heel nieuw dek. hij is wel een heel jaar al zn vrije uren bezig geweest. maar het resultaat is exact hoe ik het ook had gedaan als ik de puf er nog voor op kon brengen.

Ik ben zelf heel blij met mijn vol polyester zeiljachtje dat ik 3 jaar terug gekocht heb. wat een verademing is dat zeg ten opzichte van die geklonken bak uit de dertiger jaren.

Mephisto schreef : In eerste instantie niet nee, maar dan!
Die volledige insluiting zal van korte duur zijn.
Er zitten in een dergelijke houten boot zeer veel verbindingen waar je geen epoxy tussen krijgt. Denk niet dat b.v. de aansluiting van een spant en de huid zich volledig vol zuigt met impregneerhars. Na het eerste zeiltochtje zullen er al vele verbindingen vanwege het wringen van de romp niet meer dicht zijn!
Ik zou gaan voor een ademende verf aan de binnenkant (helaas schijnt loodmenie niet meer te krijgen te zijn).

google zegt van wel?

www.google.nl/search?q=loodmen...e&es_sm=122&ie=UTF-8

Mephisto schreef : Tsja.. voor jou is het restaureren van zo'n klassiek schip kennelijk een kwestie van veel tjetten met hars en overschilderen wat er niet mooi meer uitziet. Restaureren met een beetje respect voor de boot en zijn geschiedenis is iets heel anders, natuurlijk.
Wie heeft het in dit stadium nou over aflakken? En hele gangen en spanten vervangen is bij dit soort restauraties natuurlijk schering en inslag.
Maar het schip kan er ook zo erg aan toe zijn dat het vervangen van spanten en gangen nauwelijks mogelijk is zonder dat de boot uit elkaar valt. Dat is het verhaal van 90% rot, waar ik over sprak.

Deze boot lijkt echter nog lang niet zover te zijn en lijkt me een restauratie waard. Ik zou TS echter aanraden voor een traditionele aanpak te kiezen en zich in dit geval verre te houden van epoxyhars.

--
stegman

Loodmenie is in Spanje eenvoudig verkrijgbaar.

Los van alle epoxy-polyester meningen, is pine een makkelijk te bewerken en dwingen houtsoort. Ik zou proberen alles wat er minder goed uitziet op de romp gewoon te vervangen met mooi nieuw hout en daarna pas nadenken over waarmee je 'm wilt gaan inpakken of afdekken.

Leuk project en mooi scheepje!! Lijkt mij van onschatbare waarde

zeekraal schreef : Een goeie beschrijving waarom de inpakmethode met epoxy bij klassiek op spanten gebouwde schepen meestal niet werkt. Dergelijke rompen zijn nooit zo stijf als een bijvoorbeeld een woordcore-romp die ook zonder spanten geheel zelfdragend is. Er zal, net als bij geklonken ijzeren en stalen schepen altijd een zekere beweging in blijven.

Eigenlijk is, als je persé met epoxyhars wilt werken, de enige oplossing de hele romp met een stijve zelfdragende huid van weefsel en hars bekleden en dan vervolgens liefst de spanten er aan de binnenkant uitslopen om de huidplanken van binnen eveneens met een strakke hars-en-weefsellaag te bekleden.
Dan heb je in principe nog steeds een mooie klassieke rompvorm. Maar eigenlijk is het toch een heel ander schip geworden en je kunt het ook geen restaureren meer noemen..

--
stegman

lodewijk stegman schreef :
absoluut niet stegman, ik ben ook zeker een voorstander van traditioneel restaureren, maar dan moet het wel een project zijn waarbij vanaf dag 1 duidelijk is dat het realistisch is.

en uiteindelijk is het uiterlijk van een schip leuk, het kan er heel goed uit zien, maar hout rot van binnen uit, en de ware aard van de ogenschijnlijk zeer nette romp zie je pas zodra hij droog is en je er echt mee aan de gang gaat.

het project wat ik zelf heb gedaan was in eerste instantie niks aan te zien, op wat laswerk rond de waterlijn na. Maar achteraf gezien was ie gewoon te ver heen en verknoeit om uberhaubt nog aan te beginnen. dat ging hard naar die 90%.toe.

er is geen stukje waar de slijptol niet in gestaan heeft of de bikhamer niet doorheen ging zo krokant als dat schip was.

het schip was dan ook gedubbeld en dat heb ik er af getrokken.

ik heb de originele romp weer hard en op dikte gekregen door er stukjes in te lassen met overgangselectrodes en dus zonder plamuur en tjet.

Als ik had geweten dat het op het dek en gangboorden hetzelfde liedje was met staal op stalen spanten die met verkeerde electrodes op het ijzer gelast aan de binnenkant en de naad van het dek. maar omdat dat fout was gegaan (doorgerot op de lassen)hebben ze er gewoon een dikke laag plamuur overheen gegooit.met als gevolg dat alles onder het dek ook wegrotte wat ze vervolgens met silicone kit dicht hebben zitten kitten.

Achteraf gezien had de vorrige eigenaar het schip moeten laten opknijpen.

Het was voor mij in elk geval de druppel omdat ik al 3 jaar enkel constructief bezig was. en geen meter gevaren heb. met mijn polyester boot is het meer varen als klussen. en ook varen tijdens het klussen. en dat varen is in het hoofddoel toch waar ik het voor doe.

Mephisto schreef : Of het realistisch is moet TS zelf uitmaken.
Ik ga er ook vanuit dat het restaureren van die boot door hem niet wordt gezien als een noodzakelijk kwaad, omdat hij eigenlijk liever vaart dan restaureert. Als dat zo is moet hij er niet aan beginnen, denk ik. Als hij zin heeft in het doen van veel ambachtelijk handwerk en dat voor hem een zinvolle en bevredigende tijdsbesteding is, waardoor dat restaureren een liefhebberij op zich wordt, dan moet ie het doen.

In dat geval is traditioneel restaureren vrijwel altijd de moeite waard, los van de uiteindelijke waarde van de boot.
Hoe beperkt die waarde ook zal zijn; ze zal altijd hoger zijn als het op een traditionele manier is gedaan, met gebruikmaking van de originele materialen.

--
stegman

Volgens mij hebben wij minimaal twee overlappende hobbies

boarderbas schreef : Verklaar je nader, Bas..

--
stegman

Hoewel wat mij betreft alleen de TS het hoeft te snappen, zal ik voor de mensen met een onverfijnde smaak een hint geven: Met de kofferbak dicht issie nog mooier

boarderbas schreef : Dan is het misschien aardig als je aanhaakt op een quote van TS, Bas. Dan weet ik meteen dat ik geen moeite hoef te doen om er iets van te snappen.

--
stegman

ramon ibiza schreef :

boarderbas schreef : Ja, na je toelichting snapte ik het, hoor.
Maar ik dacht even dat je het over mijn hobbies had.
Dat leek me al een beetje vreemd, maar dit terzijde.

--
stegman