Onderwerp: Opstapper en omgangsvormen/ psychologie

Even een tegeltjes wijsheid : " The Captain may be wrong, but he is always the Captain "

Jan

je kan het soms aan zien komen.

zeilmaat kocht een 40-ft in La Rochelle. Of ik meeging in de herfstvakantie dat ding op te halen. Er waren nog twee gegadigden, waarvan er één redelijk kon zeilen.
-onbekend schip
-verkeerde seizoen
-bemanning die elkaar niet kent
-het vermoeden van onvoldoende zeilervaring
-in mijn ogen gevaarlijk water

ik heb nee gezegd. Werd me niet in dank afgenomen.

Gr Rob

Sloe Gin schreef :
je ne comprends pas

Bij mijn standaard praatje zit onderandere dat ik geroepen wil worden ingeval van twijfel. Dus ook als ze het 99.9% zeker denken te weten.
En als ze een hekel aan me hebben kunnen ze dat kenbaar maken door me te vertellen dat ze dat niet gaan doen, dan doe ik namelijk geen oog meer dicht.

Dit gaat eigenlijk altijd goed, tenzij je iemand treft die echt geen idee heeft waar hij/zij mee bezig is.
Bij onbekenden laat ik in het begin vaak de AIS recording meelopen als ik naar bed ga. Kan ik naderhand checken of er inderdaad geen gekke dingen zijn gebeurd.

Zelf denk ik dat het meer van de persoonlijkheid van de individuen in de groep afhangt dan van de andere omstandigheden. In mijn ervaring gaat het vrijwel altijd goed als je een groepje mensen bij elkaar zet die hetzelfde doel voor ogen hebben of vergelijkbare verwachtingen hebben.

Hoe zwaarder de omstandigheden hoe groter de belasting op de persoonlijkheid.
Als er iets aan zit te komen met veel belasting dan vind ik het wel fijn om de persoonlijkheden te kennen.

Komt uit het fries, ben de taal niet machtig, maar voor de,wind kan ieder zeilen.

Zie je buiten het zeilen trouwens ook veel.

Gr Rob

Het boekje "Psychologie aan boord" is ook zeker het lezen waard. Gaat wel vaak over wat langere tochten, maar geeft ook aan wat het met je doet om langer op elkaars lip te zitten.
www.gottmer.nl/watersportboeke...logie-aan-boord.html

Probeer zelf rustig te blijven, me in te leven in de ander en desnoods maar schouder ophalend te incasseren. Als het echt niet gaat, dichtstbijzijnde haven opzoeken en het daar pas uitpraten. Op zee wil je geen conflict!

Guia IV schreef :
Ervarings deskundige?

roblisto schreef :
tijdens mijn loopbaan idd tegengekomen dat heel rustige kerels op 3 dagen tijd een kort lontje kregen, of bij reeele problemen in paniek raakten en niets meer durfden doen.

Dat was dan weer iets om mee te nemen naar een volgende opdracht.

Aan boord zijn 4 regels;

1 Alles is bespreekbaar, maar ik heb de eindbeslissing op nautisch gebied.
2 Als er iets mis gaat, vraag ik niet of je iets wilt doen, maar is het een medeling en wordt dat opgevolgd.
3 Toelichting van keuzes komt later. Altijd uitleg wat er misging en wat ik anders had kunnen doen.
4 Ik doe mee aan alle corvee, maar ik draai geen wacht en ik was niet af

Met onbekenden vaar ik defensief, en stuur ik heel actief op sfeer en belasting naar het kunnen van de crew. Pas 1 keer dwingend iets gevraagd. Voor de rest is defensief varen en sturen op sfeer altijd voldoende geweest om een goede sfeer met memorabele mensen en momenten.

Ik hoop van harte dat ik nooit in de situatie kom dat het uit de hand loopt. Als schipper zou ik het als falen van mijn kant zien.

Dekadent

vanaf het standpunt van de opstapper is het natuurlijk ook niet altijd even makkelijk. je MAG mee, je MOET luisteren en je KAN niet ingrijpen als het uberhaubt toch zou mislopen.
Zelf ook al meegemaakt als opstapper dat de zaken volledig uit de hand lopen wegens zeeziekte van de eigenaar/schipper en dan plots helemaal alleen overblijven.

misschien is solo toch nog niet zo'n slecht idee

Ik heb veel goede ervaringen en daarnaast ook wel eens wat minder goede. Als schipper moet je daar mee dealen en het oplossen, zeker op volle zee.

In de aanloop naar onze Azoren reis hebben we een opstappers weekend gehad op de waddenzee. Gevolg daarvan was dat 1 van de opstappers 'afstapte'. Ik denk dat dat een uitstekende keuze was, het gevoel was wederzijds niet ok en dan moet je niet 1200 mijl op elkaars lip zitten. Dus opstappersweekend ter voorbereiding van een lange overtocht, uitstekend idee.

Tijdens de overtocht naar de Azoren (met z'n drieen als bemanning) hebben we behoorlijk wild weer gehad en is 1 van de opstappers gevallen en heeft zijn rug nogal bezeerd. Die heeft daarna 3 dagen moeten liggen en niet mee kunnen draaien in de wachten. De 2e opstapper trok de hogere frequentie van wachtdraaien aanvankelijk heel goed, maar op een gegeven moment merkte ik dat hij hij simpele karweitjes zoals afwassen en opruimen niet meer uitvoerde en ook minder aanspreekbaar en humeurig werd. Ik heb toen maar besloten de nachtwachten zelf te doen volgens het patroon van solo zeilen. Dat was wel wat zwaarder, maar ik kon overdag wel bijslagen, dus dat ging wel. Terstond knapte de opstapper weer op en ging weer goed meedraaien. Ik denk dat je als schipper in staat moet zijn om dit soort patronen bij je bemanning te herkennen en dan de juiste keuzes te maken om het te managen. Op die manier hou je je schip en bemanning goed operationeel en dus veilig.

Wat mij echt moeilijk lijkt is wanneer je als opstapper merkt dat je schipper niet voldoende functioneert. Heb ik gelukkig nog nooit meegemaakt, maar ik zou me goed kunnen voorstellen dat ik dan of zou voorstellen de regie over te nemen (als de schipper weinig ervaren is en dat toelaat) of terstond van boord stapt. (Moet je wel bij de wal zijn natuurlijk )

roblisto schreef :
"Voor de wind zeilt zelfs een bos stro"
En: "Voor de wind is iedereen een hardzeiler". Deze laatste is de friese versie.

Korte anekdote: Met twee ervaren schippers op pad met een grote catamaran. Omdat we ieder zo gewend waren om zelf te schipperen duidelijke afspraak over wie schipper was die tocht.
Was wat wind en een grote cat met weinig snelheid dweilt een hele haven bij elkaar, dus vaart houden en timing is van belang. De niet-schipper voorop de preekstoel, gefocussed op het signaal van de schipper-schipper om precies op het juiste moment af te stappen...
Stapte op het goede moment af, echter zonder landvast in handen. Zo uit z'n normale rol dat het misging.
Na wat motor gebrul en vage bokkensprongen zonder schade vastgemaakt. Maar wat hebben we gelachen achteraf!
Daarna geen missers meer gehad en in afwisselende rollen veel gevaren. Heel ontspannen om ook eens niet de schipper te zijn trouwens...

Bij ons aan boord is er steeds een wachtleider per wacht. De schipper kan wachtleider zijn maar is ook bij de andere wacht steeds beschikbaar voor overleg.
Afgelopen jaar met hemelvaart op de heenreis voor het eerst als schipper geen enkele wacht gedraaid. De luxe gehad dat we twee prima wachten hadden met bij iedere wacht een goede wachtleider, respectievelijk een zeilvriend waarmee ik al vele jaren oversteek en bij de andere wacht een van onze zonen, zeer fanatieke zeiler. Daarnaast 4 opstappers, fanatieke zeilers die nog nooit een oversteek hadden gedaan. Ongekende luxe, dus heb ik me vooral op het comfort toegelegd en de wachten verwend met maaltijden, bolletjes uit de oven, thee en versnaperingen.
Wel per wacht steeds overleggen wat de overall planning is, en hoe er tactisch gevaren kan worden bv in verband met banken, windfarms, ankerplekken, getij ed. Op die manier weet eenieder wat de bedoeling is en blijf je efficiënt varen.
Op de terugweg een jacht in nood geholpen, vislijn in de schroef. Stuk omgevaren en uiteindelijk zoonlief overboord (zeewater 13 graden C) om los te snijden en ik zelf ook voor finale inspectie. Weer vol in de rol as schipper en duidelijk vooral verantwoordelijkheden en bevoegdheden opgepakt.
Hier ligt geen psychologische basis aan ten grondslag, wel maak ik steeds onderscheid tussen strategisch (weersysteem, eb/vloed), tactisch (zeilvoering, aanloop, windfarms, andere omgevingsfactoren) en operationeel. Door dit onderscheid te maken kan ik me steeds focussen en beslissingen nemen in de juiste context

ErikSnel schreef :
Goede punten. Wij varen vaak met gasten, en ook met onze gasten maken we voor langere (vakantie)tochten als het even kan eerst een kennismakingstocht.

Als schipper ben je ook in dit opzicht eindverantwoordelijk voor met wie je een langere reis maakt. Het is niet voor niets dat schippers van bijvoorbeeld de Volvo Ocean Race substantieel tijd besteden aan de samenstelling van hun crew. Tijdens een kennismakingstocht wordt (voor iedereen) meestal veel duidelijk, waardoor de kans op verrassingen onderweg een stuk kleiner is. Je weet als schipper beter hoe iedereen inzetbaar is en wat de verwachtingen zijn. Als iemand zich 'plots' ontpopt als een onbetrouwbaar of incapabel crewlid is er mijns inziens in de voorbereiding toch iets misgegaan.

Met de mijns inziens professionele houding van o.a. Erik (2x) en Arjaan zijn ook in mijn ervaring heel uiteenlopende bemanningen en omstandigheden goed te managen. Als je als schipper (eigenaar of niet maakt niet uit) je huiswerk goed doet blijft het vrijwel altijd veilig en leuk voor iedereen.

Bij deliveries staat de 'team voorbereiding' door tijdsdruk of financiën nogal eens onder druk. Het is voor delivery schippers niet altijd even makkelijk om 'nee' te verkopen, terwijl dat soms beter zou zijn.

leuke discussie maar alles is bekeken vanuit de ogen cq gedachtegang van de eigenaar/schipper.
Als opstapper (1x geweest) kan ik mezelf over punten heen zetten, die ik misschien anders had gedaan. Maar als daarmee mijn veiligheid op enige wijze in het geding zou zijn gekomen, gaat de boot met zijn kop in de wind of het gas er af. Dus de kapitein heeft altijd gelijk, ongeacht zijn ervaring, gaat niet altijd op. Iedereen kan een fout maken en iedereen maakt fouten.

Of dat je als bemanning de schipper (te veel) biertjes naar binnen ziet lepelen...

Niet altijd gelijk, wel het laatste woord. Alles komt neer op vertrouwen wat mij betreft. In een vertrouwde omgeving zij we allemaal veel leuker, net zoals hier op ZF

Gr Michel

Sobat schreef :
Zo ben ik wel eens bij de Zeezeilers van Marken afgestapt, achterin Denemarken. De schipper/hoofdinstructeur zorgde niet voor ontspanning, en verbinding, maar voor verwijdering en stress. Bovendien heeft de groep een aantal suggesties gedaan om aan t begin van de week ruimte te creeëren in het tijdsschema. Die heeft hij geblokkeerd, waardoor er tijdsdruk kwam. Het weervenster liep dicht. Bij zwaar weer veel te laat reefbeslissingen genomen, etc.

In zo'n geval zit ik mn tijd uit tot de eerste haven, leg t neer, en als er niet naar mn zin gereageerd wordt, ben ik weg.
Als opstapper ben ik loyaal zolang ik er ben, maar dat moet ik zelf wel ok vinden.

roozeboos schreef :
Wanneer is teveel?

Discussie op het moment nooit mogelijk, wel nadien. Een foute beslissing van de schipper is ook een beslissing.
En een brede rug is soms noodzakelijk even als inlevings vermogen. Zeker als je weken achtereen in serieuze wateren zit. Erik en Dirk , lamavare hebben hier ervaring mee. Jaren lang charteren met vreemde matrozen en scheepsmaten helpt een stuk hierbij.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Sobat schreef :
Ook schippers maken fouten inderdaad. Als opstapper is het daarom cruciaal om alleen bij schippers aan boord te stappen die je vertrouwt. Wat Beauty zegt, de schipper heeft niet altijd gelijk maar wel het laatste woord. Achteraf kun je samen evalueren wat er beter had gekund.

Als de schipper zulke acute en gevaarlijke fouten maakt dat je het heft zelf in handen denkt te moeten nemen vraag ik me serieus af waarom je bij hem/haar aan boord bent gestapt.

In het blad Zeilen stond toevallig deze week een artikel over de psychologie tussen stellen/gezinnen en opstappers/visite. Er staan veel leerzame tips in.

Vertrouwen hebben in jezelf of de schipper rijst bij mij de vraag dan?

Ik ben met Stadjer en Toxic naar Helgoland geweest. Tox, Jeroen kon ik van de meting in de Trintel, geen idee hoe hij zeilde! Stadjer alleen van het forum qua zeilen geen idee. Met die twee naar Helgoland tussen twee stormen in, morgen zo weer!
Ik vertrouwde er op dat de Goulash van Jeroen goed smaakt op de Trintel, dus Helgoland met de boot kun je dan ook wel doen?

Bier of alcohol drinken tijdens het rijden/varen is niet van deze tijd.

Discussies op het moment lijkt me ook geen veilige oplossing, na afloop zeer zeker wel! Ik heb het over veiligheid, als mijn veiligheid in het geding is, hoe denk je dan dat jou veiligheid (als je ook aan boord bent) er voor staat en die van de eventuele overige bemanning? Een foute beslissing is ook een beslissing en dus moet je het maar doen??