Onderwerp: Overmoed en oververmoeid

Andere woorden misschien maar hoe passen stress en uitputting (fysiek en mentaal) hiertussen?

Dat klinkt natuurlijk wel mooi naar ik kan uit jouw omschrijving niet opmaken of je hierbij aan je tax zat. Als je daarna knipogend een biertje drinkt is het leuk geweest....voor jou. Als je ècht blij bent dat je binnenloopt kan dat nog lang naijlen en je bij de volgende tochten 2 keer laten nadenken?

holtere schreef :
fysieke uitputting zal wel tot gevolg hebben dat je niet meer op je benen kan staan en geen kracht meer kan zetten. Dat kan zelfs zonder slaaptekort optreden: ziek, geen eten gehad, zoiets.

mentale uitputting, ingewikkeld.... geen zin meer om na te denken? Opgeven?

stress kan gunstig zijn, maakt je alerter en beter in staat iets ingewikkelds te doen. Teveel is vast niet goed, dat zal wellicht een soort paniek tot gevolg hebben.....

Nou ja, als die stress veroorzaakt wordt door angst, dan voorziet de natuur in 2 mogelijke reacties, fiight or flight. Vooral bij flight tijdens een moeilijke zeilsituatie kan angst een slechte raadgever zijn en je beslissingen laten nemen die je bij ' vol' verstand niet of anders geomen had...

"Stress" zou je eigenlijk niet moeten laten gebeuren in mijn mening.
Ik monitor mezelf daarop: hartslag, ademhaling.
Stress laat me niet lekker slaapjes genieten, stress veroorzaakt dat ik koud wordt, soms (heel soms) zelfs katterig.
Een status van "verhoogde alertheid" ("scherpe focus") kan zeker, is zelfs vaak goed, vaak noodzakelijk. Die status is zelfs wel fijn: Ondertussen heb ik voor mezelf zo'n beetje in beeld dat ik door de langdurige verhoogde alertheid -scherpe focus- in een soort van flow kom die lekkere endorfine in m'n hersens losmaakt.
Een reden van stress bij mij aan boord zou bijvoorbeeld kunnen zijn dat er iets belangrijks kapot gaat. Mentaal kun je jezelf daarop voorbereiden, training, ervaring en improvisatievermogen kunnen voor vermindering van die stress zorgen. Ik probeer er van te genieten als er iets mis gaat, want meestal komt het toch wel weer goed.
De staat van verhoogde alertheid i.c.m. met flow geeft als het goed is juist een verlaagde hartslag. Dat is aangetoond bij bijvoorbeeld duikers die onderwater met uitdaging geconfronteerd worden: de ervaren oude rotten gaan trager en goed de dingen doen onder vertraagde hartslag, de onervarenen gaan versneld dingen doen en fouten maken onder versnelde hartslag; stress dus.

holtere schreef :
Ik heb geen tax...denk ik...ben m iig de laatste 27 jaar niet tegengekomen...

Angst komt uit onbegrip voor de situatie. Ik ben (aan boord) een oplosser en raak nooit overweldigd door wat er gebeurt. Ik blijf eigenlijk altijd nadenken.

Overmoed aan boord is tweeledig. Veel dingen vragen een "leap of faith" en vergen de eerste keer moed en adrenaline. Voorbereiding helpt dan, maar soms laat iets zich niet voorbereiden. Er is met zeilen gewoon heel vaak een eerste keer...

Ik schrijf "aan boord" tussen haakjes, omdat dat aan wal lang niet altijd geld.

Sunday schreef :
Nou ja, helemaal met je eens. En dat is voor sommige mensen denk ik een uitdaging. Als je in een risicovolle situatie komt die te ver buiten je ervaringskader ligt dan kan dat zomaar gebeuren. Vandaar dat ik ook aanraad om veel te gaan zeilen en rustig op te bouwen, zodat je repertoire aan ervaringen steeds uitgebreider wordt. Ik denk om die reden ook dat je (zee)zeilen niet snel kunt leren. Wel de basis, maar niet dat opbouwen van ervaring.

Denk dat solo - of met bemanning hier ook veel uitmaakt.

Roozeboos heeft gelijk daarin !

Het is ook al zo een groot verschil of je in je eentje op je bootje zit of met een heel team op zee zit.
Mij raakt het vele malen meer als ik in bf4/5 op een kleine boot alleen op het ijsselmeer zit, dan met bf 7 en 5 man op de Noordzee op een grote boot, in je eentje is een totaal ander en veel directer verhaal.
Vandaar dat ik Sunday zijn verhaal en beleving wel volg.

Of in je eentje, of in een team...of met een of meerderen die jou aankijken?
Allemaal wel verschillend.
Wat Bas zegt:Heb je jezelf wel voldoende gepusht dan?

Voor mij geldt dat ik mijn grenzen inmiddels wel ken. Niet dat ik doodsangsten gekend heb maar ik weet wel wat ik leuk en niet meer leuk vind. Mijn ambitie is daar ondergeschikt aan..(geworden).

Ik ervaar het solovaren als zeer ontspannend, lekker bezig met varen, vooruit denken.

Op zee merk ik dat met bemanning je als schipper er een zorg bij hebt, gaat het goed? weten ze wat ze doen? zeeziek? sfeer? Allemaal zorg die je solo niet hebt.