Onderwerp: Zeilen, avontuur of niet ?

roozeboos schreef :
We hebben er de mond van vol maar als het eenmaal zo ver is willen we ook zo snel mogelijk op de bestemming komen

Avontuur ?

Steeds meer begin ik te ontdekken dat er op zeil gebied niet veel mooier is dan in de avondzon opkruisen naar een mooie beschutte ankerplek. Bijvoorbeeld op de wadden. Of zoals laatst richting Edinburgh waar een schitterende regenboog ons verwelkomde. Echt veel beter wordt het niet hoe ver je het ook zoekt. De figuurlijke pot goud ligt echt onder de regenboog. Of ik heb nog niet ver genoeg gezocht. Dat kan ook.

als ik eens een keer niet 'iets geks' doe dan vragen ze of er wat mis met me is en waarom ik nog niet weg ben...

Erikdejong schreef :
Ja maar, ja maar, dat is toch superonverantwoordelijk?!?

Denk je wel aan je pensioengat, Erik?!?

Jullie zijn naar de Kanaaleilanden geweest? Met jullie eigen bootje? Tien weken maar liefst? Wow jongens, echt te gek! En wat een mooie foto's! Dit is toch wel even wat anders dan onze twee weekjes Spanje, moet ik zeggen! Sommige mensen gaan ook maar overal heen hé? Ja, ik ben best wel jaloers!

Wat zeg je, zelf gaan? Nee, daar hebben wij echt het geld niet voor...
Ja we verdienen wel aardig. Ja inderdaad, meer dan jullie toen jullie weg gingen. Maar onze vaste lasten zijn veel hoger dan die van jullie. Alleen ons huis al. Goedkoper wonen zeg je? Nee joh. We zitten nu op een prima plek. Ruime woning, dicht bij de winkels, en nette mensen in de buurt. Dat geef ik liever niet op. Bovendien is Marlies verzot op haar tuin. Die gaat echt niet zomaar verhuizen.

Minder uitgeven? Haha, grapjas. We hebben nu al moeite het einde van de maand te halen. Alles is zo duur. Laatst moest ik weer twee paar nieuwe spijkerbroeken. En onder de zeventig euro vind je echt geen goeie, hoor! Tweedehands kleding? Dat is echt verkeerde zuinigheid, vind ik. Je uiterlijk is toch je visitekaartje. En je wilt er toch een beetje bijtijds bijlopen.

Minder uitgeven aan spulletjes voor je huis? Ja, je moet daar toch wonen, dan kan het er maar beter leuk uitzien. En een beetje bank is zó duizend euro! Wat zeg je, tweedehands meubels kopen? Nee joh, we zijn toch geen studenten meer?!

Heel lang sparen dan? Nee, dat gaat hem niet worden. Dat zou dan echt een tienjarenplan zijn. En voor die tijd willen Marlies en ik aan een eigen gezinnetje beginnen.

Niet aan kinderen beginnen? Nee, voor ons hoort het stichten van een gezinnetje er toch bij. Nog even wachten met kinderen? Geen optie voor ons, we willen niet van die oude ouders zijn. Kinderen meenemen op reis? Nee joh, ben je gek! Mijn ouders en schoonouders willen zo graag opa en oma worden, die zouden het heel jammer vinden als ze de kleinkinderen een tijdje moesten missen. Bovendien zit je met de leerplicht.

Je kan les geven via de Wereldschool? Nou, dat lijkt ons helemaal een gedoe.

En als je terug komt ben je mooi al je spaargeld kwijt. Moet je het eerste jaar alsnog in een flatje, driehoog achter. Of in een iets ruimere woning, maar wel in een sjofele buurt. Een kind moet toch minstens een huis met tuin, eigen speelgoed en een eigen kamer hebben. In een goeie wijk. Vind ik dan. En bovendien is het nu niet zo handig met mijn werk. Ons bedrijf is als een gek aan het groeien, en als je een interessante functie wil moet je er nu bovenop zitten. En daar heb ik uiteraard wel oren naar.

Maar man, wat een mooie foto's! Wat ben ik jaloers op jullie. Stelletje geluksvogels! Ik zou zo wel mee willen....

Toch twijfel ik steeds meer of scharrelen langs de engelse, franse of meer noordelijk gelegen kusten echt wat voor ons is. Krijg toch al een beetje de zenuwen als ik denk aan onbekende aanlopen, op getijdenwater op onbekende tijdstippen. Het houdt me tegen er van te genieten omdat de verantwoordelijkheid me dan wakker houdt.

bas-i schreef :
Over mensen die in 'pensioengaten' denken heb ik ooit een leuk stukje geschreven.

Wat is een pensioen?

Volgens mij kwalificeert een grote gele boot ook als pensioen.

bas-i schreef : Die is tegen de tijd dat ik aan pensioen toe ben geen drol meer waard...

Hohoho! Ik zei niet dat het met kinderen niet kán. Ik zei dat het gezin aan bepaalde voorwarden moet voldoen. Knullige dingen als:

-Niet gescheiden
-Allen in goede gezondheid verkerend
-Voldoende middelen hebben
-Goede verstandhoudingen onderling


Niet dat ik er zelf erg mee zit hoor, maar deze "mazzelaars" kunnen soms een beetje daar aan voorbij gaan.

Als vers gescheiden co-ouder kan ik dromen wat ik wil en zo veel verhaaltjes horen van avonturiers "dat het ontbreekt aan een avontuurlijke instelling" tot ik een ons weeg, mijn leven heeft een ander pad.

Ik denk zelf niet dat het de AWB bezitter aan avontuurlijke geest ontbeert. Ik denk dat het steeds lastiger wordt je vrij te maken voor dergelijk avontuur. Werkgevers zijn minder scheutig met "sabaticals", veel huizen staan onder water, etc.

Kúnnen avonturieren is een kwestie van doorzetten en de weg vinden waar de wil is, maar je kunt er niet om heen dat er her en der ook een gelukje nodig is.

De echte passie in je leven herken je niet perse aan de dagdromen die je erover hebt, maar aan de hoeveelheid ellende die je bereid bent ervoor te verduren.