Ik ben aan boord van de huidige boot begonnen met twee kaarsen. Later olielampen, dan elektrisch licht, fluorescentie, en nu warm wit led licht.
De olielampen heb ik nog steeds, ze hangen nog gewoon op hun plaats. Heb met petroleum verlichting gewerkt tot er de Led verlichting was, voor de sfeer en stroombesparing.
Ik heb zelfs petroleum navigatieverlichting. Gebruik ik nog steeds want op onze klassieker heb ik geen vaste elektrische navigatie verlichting uitgezonderd een driekleuren Led toplicht.
Heb alle olielampen leeggemaakt, de stank van het spul dat hier in de Med verkocht word als petroleum irriteert me. Vroeger gebruikte ik de Wallas petroleum. Die is extra gezuiverd, ruik je niet als je weet hoe je een olielamp moet gebruiken.
Tijdens onze stranding ( zie
zeilersforum.nl/index.php/arti...menu-84/249-gestrand ) en op de vaart na het loskomen kwam de petroleum verlichting goed van pas.
De boot lag zo schuin dat het zuur uit de accu´s liep, bovendien wilde ik stroom sparen tijdens die 12 uur droogliggen om de motor nog één keer te starten.
De meeste van mijn lantaarns zijn van Den Haan Rotterdam.
Verleden week toch nog een klein ongevalletje met de kajuit tafellamp. Die hangt reeds 30+ jaar boven de kajuittafel aan een koperen haak. Met een koperen ketting om de lamp bij gebruik lager te brengen. Verleden week is tijdens een zeer schommelige trip die haak afgebroken. Messing word bros door inwerking van UV licht, die haak heeft veel licht gezien, brak. De lamp viel boven op mijn laptop die ik als plotter gebruik (Open CPN ) Gelukkig geen schade, nog aan de laptop, nog aan de lamp.
Mijn vorige laptop is gesneuveld nadat er een notenkraker op viel. Die notenkraker is letterlijk diagonaal door de kajuit gelanceerd tijdens een zeer stormachtige invaart van Argos haven. Was gelijk een harde schijf kraker.
Die petroleum navigatielampen haak je over een bevestigingshaak die aan de doghouse opbouw geschroefd is.
Tijdens een nachtvaartje over een mooi kanaalpand had ik bekenden aan boord. Lampen aan en een sprookjesachtige tocht over een deel van het Canal du Midi. Wij hebben geen zeereling wat tot gevolg heeft dat iedereen altijd heel erg voorzichtig over het gangboord loopt.
Wolfgang had een filmcamera, was amateurfilmer en was naar voor gelopen om beter zicht te hebben. Komt hij terug en we passeren net een heel pittoresk bruggetje. Wolfgang leunt met zijn achterste tegen het doghouse om te filmen met twee handen. Ik hoor een hoge gil, dan een plons.
Die ligt in de plomp. Ik schroef uitgezet en wolfgang uit het water gevist. Camera weg.
Wolfgang had zich tegen een der ontzettend hete olielampen geleund. Voelde plots de hitte door z´n kleding komen en spatte als het ware overboord.
Ook ik heb door schade geleerd dat je het deurtje van de lamp met een vod moet openmaken.