Onderwerp: Bijboot achter de boot slepen op zee

Misschien is anders om een idee dus de rubberboot voor de zeilboot is je zoontje ook blij

Ik begrijp dat dit draadje inmiddels niet meer over de eventuele lol gaat die de lieve kleine jongen zou kunnen beleven aan een (illegaal) tochtje met een ribje?
Als het alleen gaat om een tendertje, dan lijkt mij dat leeg laten lopen en opblazen niet zo'n probleem hoeft te zijn? Blaas het ding elektrisch altijd in minder dan 2 minuten op en zuig die op dezelfde wijze ook in minder dan 2 minuten weer leeg. Ik heb een piepklein bootje met de onvolprezen beroemde 2-takt 2 pk Yamaha (nog simpeler kan het niet en dus ook niet betrouwbaarder). Ja, Rikken, ik weet het: ik ben inconsequent en een elektrieke aandrijving zit er ook op korte termijn aan te komen, ook omdat ik ook een opblaasbare kano wil, met motorplankje. Kent iemand zoiets?

Dank voor alle input.
Ik ga dus voor de rubberboot met 3 pk. Zal teleurstelling 2 zijn na dit ik vertelde dat er geen wifi is tijdens de overtocht

Want zonder dit, geen leven voor de jeugd

Aah. Maar jawel hoor. Laat hem zeilen, sturen, aan de schoten, navigeren, trimmen, etc. Met hulp van papa.
Veel plezier met je zoon!

Jeroenb61 schreef :
Laat hem meedraaien bij het wachtlopen. Dat is de echte wereld tijdens die overtocht, tenslotte.

Jeroenb61 schreef :
Dat herken ik maar al te goed. Die van mij zijn al een stukje ouder maar wij hebben ook ettelijke keren teleurstelling rondom de wifi gehad met de kinderen...

Dat is allemaal stom en wat weet papa er nou van.
Klinkt bekend

Ach, ter geruststelling: ze groeien er ook weer overheen

Yup, heb nog 2 kinderen van 28 en 32 en die zijn er echt overheen gekomen en goed terecht gekomen.
Maak me dus geen zorgen.

Een beetje wifi tijdens de overtocht kan niet zo'n probleem zijn, er zijn genoeg apparaatjes voor aan boord die wat wifi doen: mux, AIS en nog zo wat.
En anders de hot spot op de telefoon aan. Wifi genoeg. Alleen misschien geen interessante toepassingen...

Nou ja , aan Wifi heb je op zee niet zoveel , even afgezien van interne verbindingen aan boord , er is toch meestal geen internet meer te vinden.
En via de telefoon kun je bij een beetje afstand tot de kust ook al gauw vergeten.
Dus lekker door whatsappen , sms'en en chatten en hoe dat allemaal mag heten kunnen ze wel vergeten
Dan moet je al via satelliet gaan maar ja , dat wordt duur vrees ik.
Ad

Er gaat wel een satelliet telefoon mee, maar alleen voor het weer en noodgevallen.

Jeroenb61 schreef :
En zo is het. Het worden geen zeilers door ze het gebruik van een BBM te ontzeggen. Als je ze de vrijheid van op het water zijn laat beleven worden het misschien zeilers. Ooit.

Eclips schreef :
Wat me dan weer op de vraag brengt: hoe ben jij eigenlijk zeiler geworden? Want die snelle motorboot was er toch eerder, geloof ik?

Op nl.sport.varen hadden we ook iemand die dat combineerde. Een trailerbare Etap 21 en een snelle RIB.

Ik heb het altijd een opvallende combinatie gevonden.

steef ton schreef :
Juist!

Ik zou het waarderen als ik zo'n vader had gehad.

lodewijk stegman schreef :
Zolang ik mij het kan herinneren hebben mijn ouders altijd een boot gehad.
Toen ik heel klein was een drijversschuit. In de Biesbosch varen.
Daarna een kleine zeilboot. Weet niet wat het was. Toen een snelle motorboot, daarna enkele zeilboten.
Ik ben er dus mee opgegroeid.
Heb vanaf kleins een Piaff zeilboot gehad met een 5 pk buitenboord motor.
Kon je mee zeilen, maar ook mee hardvaren op de waal en merwede.
Zelf daarna diverse speedboten en nu nog een 28 voet Bayliner cruiser met 300 pk.
Zeilen is altijd bij mij gebleven, en heb nu de tijd en het geld om te gaan zeilen.
Komt bij dat zelf zeilen naar Noorwegen op mijn bucketlist staat, en je moet niet wachten tot je niet meer kan en moet zeggen “ Had ik maar “

Sonador schreef :
Ik ga het hem zeker allemaal leren, hij helpt nu met aanleggen, weet precies wat hij moet doen in de sluis en haven. Altijd trots als het in een keer lukt.
Hij houdt ook de “ tell tales “ van de Genua in de gaten en weet ook al te vertellen of de schoot strakker of losser moet.
Helaas nog niet de kracht om de lieren te bedienen als het flink waait.

Bij meer als dagtochten ( zelden ) gaat onze bijboot op het voordek, hij ligt dan wel over de handbediende ankerlier en dat vind ik niet zo gewenst. Slepen is een pain in the a** maar ik verkies het toch boven aan boord nemen.
Een onmiddellijk beschikbaar zijnde bijboot is wel eens heel erg nuttig gebleken.

Slechts één keer bijna de gesleepte bijboot verloren. Het toen houten bootje ( Barrow 7´6”sailor )
had een zwaardkast met een plankje als afsluiting. Plankje werd op z´n plaats gehouden door twee elastieken. We zeilden zuid van Boulogne naar Dieppe. Hadden erg goede wind, veel snelheid en het opwellende water in de zwaardkast kon de elastieken overwinnen, water werd via de zwaardkast in het bootje geperst. Ik merkte het pas toen het bijna te laat was. Het bootje woog slechts 17 kilo, bleef drijven maar was een enorme rem, ik heb toen liggend op het gangboord met één hand gehoosd, dat het bootje de mishandeling door de golven heeft overleefd was een wonder. Dat nu loodzware bootje werd constant tegen de romp gegooid, je moest ook opletten dat je hooshand niet tussen beide rompen kwam.

Toen de epoxy waarmee ik het bootje gelijmd had de geest begon te geven na 10 jaar Med zon heb ik een polyester rompje gemaakt met het houten bootje als mal. Totale kosten nieuwe bijboot 37 €.
De zwaardkast heb ik weggelaten, nooit water door golven in het bijbootje gehad.

Ik leg wel vaak een sleeplijn klaar op het voordekje van dat bijbootje. Die sleeplijn is 20 meter vingerdik modern touw. Eén end belegd op het boegje, het andere aan de spiegel van het bijbootje.
Worden achteropkomende golven vervelend en dreigen ze de bijboot op de spiegel van het jacht te gooien grijp ik van op het achterdek die tros en gooi hem achter de bijboot. Hij heeft dan een lus- sleeplijn die ik later bij het binnenvaren van een haven vanaf het achterdek weer kan inhalen. Het bijbootje heeft dan een stormsleeplijn achter zich door het water slepend.

Scheelt een hoop schade, die polyester bijboot weegt 30 kilo en dat zijn mokerslagen als de golven dat ding tegen de spiegel gooit.

@jeroen, je hebt best een stevige boot. Kun je je RIB niet aan boord krijgen vanwege gewicht ofwel vanwege grootte?? Opblazen en leeg laten lopen hoeft geen probleem te zijn.

Off topic: het is slim om voor je zoon een eenvoudige wetsuit te kopen, soms heb je veel kwallen aan de (zuid)Noorse kust(en). Met een wetsuite heb je daar veel minder last van en kun je toch zwemmen. Aanvullend voordeel is dat de kinderen in NL ook eerder te water kunnen, helemaal als je een warme dekdouche hebt.

Sailingcamelot schreef :
RIBje is te zwaar om zonder schade aan boord te hijsen. Weegt 65 kg zonder motor.
Ook vast roeidollen erop, dus je beschadigd vanalles.

Wetsuit goed idee, nooit aan gedacht.

Jeroenb61 schreef :
Ik was 12 of 13, toen mijn ouders mij zelfstandig de boot lieten besturen en ja, ook aanleggen. "Beetje achteruitslaan, Steef!" Ik weet nu nog steeds, na 47 jaar, hoe dat voelde! Ik was zeker nog geen 14, want toen ik die leeftijd had bereikt hadden mijn ouders en de overburen samen een klipperaak gehuurd en stond de overbuurman, die marine-officier was geweest, altijd als een echte commandant "op de brug". Hij was behalve ervaren zeeman ook een geweldig goede leraar wat sturen, verantwoordelijkheid leren, etc betreft. Altijd enorm vriendelijk en geduldig, maar duidelijk. "Beetje bakboord, Steef!" Dat zijn van die volkomen onvergetelijke momenten in het leven van een mens, denk ik.
Ik wens jou dat ook oprecht toe (maar die ervaring had je al, begrijp ik). Wifi aan boord en met een ribje sturen is maar iets voor de kantlijn, denk ik.

Jeroenb61 schreef :
Mijn excuses, Jeroen. De vraag was eigenlijk voor Eclips bedoeld. Maar evengoed bedankt voor je antwoord.

Zo ben ik eens mijn bijbootje kwijtgespeeld. In Noorwegen.
Het ging ff wat harder waaien....

lodewijk stegman schreef :
Ik ben opgegroeid met bootjes. Maar mijn vader is geen zeiler, maar een techneut met een liefde voor mechanica. Dus hadden we speedboten. Daarmee voeren we op de Waddenzee en in Joegoslavië. Na de speedboten kwam er een snelle motorboot met kajuit en 4 slaapplaatsen (Draco 2500). Daarmee maakten we veel weekendtochten op het Wad. Mijn vader voer de boot en ik deed de navigatie of zat voorop en gidste hem als we bij weinig water met gekantelde staarten door het Fransche Gaatje krabbelden. Tussendoor ging ik wel eens een enkele keer mee op een zeilboot, een keer op de Friese meren en een keer vanuit Delfzijl naar Borkum. Ik vond het allemaal geweldig, maar wist niet dat ik een zeiler zou worden. Heb ook helemaal niets met "zeilers versus motorbootvaarders".
Pas toen ik rond mijn 35ste door een buurman gevraagd werd om een weekend mee te gaan op zijn zeilboot, sloeg de vonk pas echt over en bedacht ik dat ik, als ik de kans kreeg, het liefst een zeilboot zou willen. Het duurde nog bijna 15 jaar voor het zover was.
Ik heb ook een speedbootje. In Kroatië, waar mijn ouders al meer dan 25 jaar op een eiland wonen, is het een heel handig vervoermiddel. Door de snelheid heb je een behoorlijke actieradius voor dagtochten. En het is leuker om met de boot naar de stad of naar een restaurant te gaan dan met de auto. Helemaal als je de boot direct aan het terras kwijt kunt.

Ik scheurde op mn twaalfde ook met een veel te zware bb rond bij de Westeinderplassen.
Ja dat was ik! Lachen man!

Kinderen lekker laten spelen......

Vinni