3Noreen schreef :
Voor mij geeft het aankomen in het verenigd koninkrijk altijd een gevoel van weerzien met een goede vriend. Met name de manier waarop ze het landschap beheren is een verademing. Echter als ik er eenmaal ±2 weken er verblijf gaat het tot me door dingen dat ik niet kan wennen aan hun klassen en standen samenleving. Vandaar mijn voorkeur om tegen die tijd in het noorden te zitten. In Schotland zijn die rangen en standen minder pregnant.
Dat is een observatie die ik grotendeels deel.
Hoewel je als buitenlander en voorbijganger niet snel iets van die rangen en standen merkt, behalve dan dat ze zich tonen. Maar dat is overal in de wereld hetzelfde.
De mensen in het noorden (dat begint al in Yorkshire) zijn inderdaad een stuk toegankelijker en extraverter. Zeker in Schotland hoef je ze maar even aanleiding te geven en ze praten de oren van je kop.
Desondanks is er nog steeds die eerbied voor tradities en erfgoed. De
countryside betekent voor Britten wat anders dan voor de gemiddelde Nederlander, voor wie de natuur en 'buiten' vooral een plek is om je hond uit te laten.
En dat bier? Ja,
love it or hate it. In de jaren zeventig bevond de Britse biercultuur zich op een dramatisch dieptepunt. In die periode is ook een deel van Britten bekeerd tot het drinken van
lager, wat wij 'pils' noemen.
Van lieverlee zijn de echter de handpompen en het
cask-conditioned (op het vat nagerijpt) bier weer teruggekomen. Bovendien kennen de Britten nog een keur aan lokale brouwerijen. Tegenwoordig vind je in de eerste de best pub een paar uitstekende lokale bieren op tap. Niet gepasteuriseerd en voor bier dat niet sterker is dan 3 - 5 % opvallend rijk aan smaaknuances en aroma's.
Er gaan wat mij betreft niet veel boven een traditionele Britse
Bitter.
Vijfendertig jaar geleden, toen ik voor het eerst vanuit Den Oever Texel naderde en de Hoge Berg boven de horizon uit zag steken, dacht ik: "dit begint al een beetje op Engeland te lijken". Nu ik zelf met boot in Engeland geweest ben, wil ik alleen maar terug naar die ondergelopen valleien, vol met modder en omzoomd door heuvels, die op hun beurt weer deels bedekt zijn met geboomte van zeker honderd jaar oud en vaak nog ouder. Prachtig.
En dat eigenlijk zó dicht bij huis.