(uitgeknipt)Met een sloep werd er een werpanker aan een lange tros zo ver mogelijk uitgeroeid en overboord gezet.
Met de kaapstander werd het schip naar het anker getrokken.
Dan werd een tweede werpanker uitgeroeid en het eerste helemaal thuisgedraaid.
Okee, stokoude posting, wil er toch op reageren. Offtopic bovendien
Mijn kennismaking met zeilen was een zeilzwerfweek vanuit zeilboerderij Rufus, we voeren op valkjes en overnachtten op de woonaak van ene Anja uit A'dam.
Zij voer telkens naar de plek die als doel voor de dag was genomen.
Was een mooie introductie want de week startte met windkracht half tot twee.
Naarmate de week verstreek kregen we steeds meer wind tot aan 8 à 9 Beaufort op de laatste dag.
Enkele dapperen hebben nog een voorzichtig tochtje gemaakt, maximaal gereefd natuurlijk.
Maar Anja's woonschip kon met deze wind niet weg van de lagerwal ligplaats die we noodgedwongen aan het begin van de Noorder Ouderweg hadden, terwijl ze wel 's avonds eigenlijk ergens anders in Friesland zou moeten zijn.
Al had ik maar matig begrip van het hele zeilgebeuren de eerste tijd, ik had wel uit m'n eigen blote hoofd bovenstaande oplossing verzonnen.
Motorbootje van Rufus dat het anker een eind weg zou kunnen varen zodat het schip daaraan een eind de wind in getrokken zou kunnen worden. Als vervanger van boegschroef.
Daar was ik wel trots op, als beginnende varensgast toch zoiets verzinnen.
Niet dat ze het gedaan heeft hoor.
Het schip kon toch weinig met zo'n storm.
Zo zonder boegschroef zou iedere brug en sluis een groot probleem zijn.