Onderwerp: Rope axle blocks (RAB's)

Filmpje toont maken loop:

Vanmiddag kwam ik de Ino Blocks toevallig tegen bij Jelmer (Quantum Sails) in Muiderzand. Hij blijkt de ontwikkelaars te kennen.

Onwaarschijnlijk lichte blokken (met enorme SWL).

De verhouding belastbaarheid/gewicht is extreem gunstiger dan de conventionele blokken. Ook op toerboten volgens Jelmer heel geschikt, met name op plekken waar hoge, min of meer statische belastingen optreden (voetblokken bij mast, grootschoot systemen, achterstagen, etc.).

Op de Vendee Globe boten scheelt het volgens Jelmer vele kilo's per blok.

Het opwarmen bij doorhalen van grote lengtes speelde volgens hem geen rol van betekenis omdat lijnen bij het doorhalen meestal het grootste stuk niet echt belast door het blok lopen.

Mocht het blok defect raken sta je niet direct met een losse lijn in je handen, zoals bij conventionele blokken vaak wel vaak het geval is, maar lopen ze nog door de Dyneema lus. Er is dan nog een plan B.

Volgens Jelmer zijn Franse zeilers iets makkelijker in het toepassen van nieuwe technologieën en worden ze daar al breed toegepast, waar wij Nederlanders graag eerst nog een tijdje de kat uit de boom kijken (op mensen als Sunday na... ).

Vandaag het protype getracht kapot te trekken. De spacer is van ocume hechthoud en de wangen zijn iets te dun. Toch tot m'n verbazing geen enkel probleem: wangen en spacer worden niet belast.
Blok loop soepel, zeer soepel. De ring mag nog 3mm dichter naar de spacer toe en de wangen worden iets smaller.
De definitieve spacer wordt van carbon rechthoekige buis, de wangen blijven zo, of maak ik een laagje dikker. Speel nog met de gedachte om kristalheldere PU gietrubber wangverdikking te maken: voelt lekker aan en geeft demping bij klapperen. Maakt wel zwaarder.

Mooi werk
Tis al geopperd maar dit is wel echt iets voor zo'n 3-D printertje?
Voelt nemand zich geroepen?
Tekeningetje misschien....

Sunday schreef :
Mooi! Minder RVS, minder geratel. Ook RVS moet je inspecteren. Voor een grote oversteek altijd een rondje rond de boot, eyeball Mk1 inspectie en meteen kijken of er niets los raakt (schroeven, harpsluitingen, splitpennen) en mogelijke schaviel=plekken aftapen ofwel fixen.

Sunday schreef :
Nee, ik weet niet hoe zie de breeksterkte berekenen. Als ze het zo doen als in jouw tweede plaatje, dan meet je geen breeksterkte. Dan meet je bij welke kracht het lijntje de ring samendrukt. Breeksterkte is feitelijk de breeksterkte van de lijn / looo.
Dus ja, ik denk dat het gebeurt als in plaatje 1.

Klopt dat de meeste ze statisch gebruikten. Op mijn mini transatje deed ik het nog wel eens anders. Dan pakte ik een loop en takelgaren en takelde de loop een eind richting de ring. Zo kreeg ik een draaiend schijfje. Dit had ik bij al mijn vallen zo gemaakt. Ik had er alleen geen wangen opzetten.
Overigens ook met de gedachte dat de breeksterkte werd bepaald door de lijn.
En ik was hier niet de eerste of enige in. Dus het concept is niet nieuw. Dat weten de heren van Ino blocks ook (weet ik toevallig).

Het klopt dat deze blokken relatief stupid simpel te repareren zijn. Zeker als je een loopje kan maken. Je kan het nog geiniger maken. Met behulp van een soft shackle kan je er ook een klapblok van maken.

holtere schreef :
Als iemand die zich dagelijks bezighoudt met 3D printen in kunststof, is het antwoord ronduit "nee".

Stereolithografiën (en de objet varanten daarop) lenen zich per definitie niet omdat die per definitie UV gevoelig zijn, Fused deposition modelling is veel te zwak. Selective laser sintering kán eventueel in een glasvezelgevulde polyamide. Maar waarom zou je het doen? Het is net zo zwaar als volkunststof, maar dan maar dan met een kwart van de (sterkte)eigenschappen.

Na beter je klosje van hoge dichtheid kernschuim maken, of kops balsa en het geheel inpakken met een vliesje carbon.

boarderbas schreef :


En dan zeggen sommige nog dat zeilmakers jargon moeilijk te volgen is

Ik zat ook aan kops hout te denken. Vierkant carbon lijkt mij niet ideaal ivm ronde vormen wieltje + touw, maar misschien dat je dat kunt oplossen met een epoxy fillet...? Of misschien meerdere ronde carbon buisjes?

De "spacer" is belangrijk. De wangen eigenlijk helemaal niet, al ziet het er geil uit, zeker als ik ze van glanzend carbon maak.
De spacer zorgt ervoor dat het "as deel" van de loop V-vorming op het loopvlak van de ring ligt.
Zonder spacer zal de loop U-vormig op de ring liggen met meer wrijving tot gevolg. Het groen getekende touwtje zorgt alleen maar dat de spacer ennigszins een fixe positie krijgt tov de ring.
De diepte van de ring is voldoende voor eigenlijk elke hightech touwsoort; de spacer kan dus 2-3 mm buiten de ring gefixeerd worden.
Ik denk echt dat wangen niets bijdragen aan het geheel, maar ga daar nog wel wat mee experimenteren.
Nu carbon rechthoekig profiel besteld om spacers mee te maken. Ik kan daar altijd nog geile glanzend carbon wangetjes op plakken.
Spacer wordt dan waar de loop er langs loopt mooi rond ingeslepen voor soepel verloop zonder schavieling.

Mbt vierkant, ik dacht dat buisjes meer kracht kunnen verwerken.

Misschien zo een patroon?? Is maar een ideetje...

./O\
/OO\



Of misschien de vierkante spacer vullen met schuim om de wanden stabieler te maken??

Koek,

Da's een typisch klok-klepel verhaal. In die richting zijn buisjes juist zwak.

Die wangen zitten er op om het blok weer "in model" te krijgen als je talie een keer helemaal slap op het dek ligt en eventueel de touwen er als een prutje omheen liggen. Je wilt dan het touw weer in de gleuf van de ring hebben en niet hebben dat ie er naast schiet.

Ben je niet bang dat het te zwaar gaat lopen onder belasting? De bewegende delen zijn niet gelagerd.

Jazeker zijn die gelagerd: dmv een spekglad Dyneema glijlager

Erg leuk bezig Joost, ik lees aandachtig mee - en wacht je ervaringen af

Verklaar je nader, Bas, ik heb op de universiteit geen sterkteleer gehad. Hoop hier wat van je te kunnen leren.

Sunday schreef :
Ik ben benieuwd naar je bevindingen.

Ik heb Jelmer (Quantum Sails in Muiderzand) vorige week ook naar de functie van de wangen gevraagd. Volgens hem voorkomen die dat de Dyneema lus verschuift t.o.v. de ring.

Interessant experiment om het ook zonder te proberen.

De spacer van vierkante (of rechthoekige) buis maken moet kunnen als wanddikte voldoende is of bij dunne wand een opvulling gedaan wordt.
Dat vierkante/rechthoekige maakt het mogelijk om verschillende blokken "stackable" te maken: naar double en triple block en ook met hondsvot.
De wangen blijven wel: ziet er gaaf uit en heeft (toch) wel (enige) functie.
Binnenkort (één of twee weken) zal ik nieuwe stackable versie gereed hebben.
Ga ook proberen een versie maken met een grotere èn kleinere Antal ring, maar dat moet nog even wachten.
Werk nu met de 14x10 die een diameter heeft van 35mm en SWL van 1600kg
Kleinere: 10x7, 25mm, 800kg
Grotere: 20x14, 50mm, 3200kg
De hier gegeven SWL's worden (volgens mij, en bevestigd door Jedre) eigenlijk op de "verkeerde manier gemeten: het gebruik op de wijze in deze blokken levert denk ik veel grotere waardes op... (zie de schetsjes ergens hierboven)

Ik ga de loop nog wat precieser dimensioneren. Dan ergens een trekbank zoeken om er een stuk te trekken, leuk!
Ik denk dat de SWL's enorm hoog uit kunnen komen.

Zou er een methode zijn om de wrijving (bij een bepaalde belasting) te meten en te vergelijken met dezelfde glijring wanneer deze "normaal" gebruikt wordt?

Denk dat mijn tekeningetje niet erg duidelijk is. In mijn "geschetste situatie" worden de carbon buisjes ook axiaal belast. Je kijkt dus als het ware bovenop het doorzichtig getekende wangetje. Het smiley staat voor het Low friction ding.


. /O\
/O O\
.

Heb trouwens nergens kunnen vinden dat ronde buis axiale krachten slechter kan verwerken dan vierkant, Bas.

Anyway, do as you like Sunday. Jouw project uiteraard en dan moet je je niet te veel aantrekken van beterweters

CK, ik ben juist erg voor crowd sourcing van idee. Daarom vind ik het ook leuk om dit allemaal in het open domein te bespreken.
Jou idee brengt weer iemand ander op idee, die frutselt net als ik een protootje in elkaar, enz... leuk!
Het is allemaal niet zo heel erg serieus!

Hier is een soort van test die de glijvlakken van de lowfriction rings min of meer test.
forums.sailinganarchy.com/inde...f10&showtopic=179107
De antal's komen er het best uit: dat wist ik zelf ook al
Dat is op zich zinvolle info voor dit project: de antal's hebben de gladste afwerking.

Op de inoblock site staat ergens een grafiek: ino-block.com/?lang=en die ook iets bijdraagt.
Verder hebben ze youtubetjes of ergens ook grafiek die (volgens hen) aantonen dat juist bij de hoge belastingen (>50% SWL. ?? Weet het niet...) relatief gezien beter gaan presteren dan gelagerde blokken.
Ik zoek dat nog even op

boarderbas schreef :
Ik zat meer aan smc (sheet moulding compound) te denken. Ik ben van plan komend jaar een serie onderdelen in Koolstof smc te maken. Natuurlijk niets voor een enkel blokje, Maar interessant voor een stuk of 100 of meer.

Als het productie moet worden: dan kun je ook carbon epoxy pulltrusie profiel maken speciaal voor dit product. Spacer en wangen in één, profiel op lengte zagen, beetje rondscheuren, gaatje voor touwtje erin, gaatje voor loop erin, klaar!

Even dubbel: testje van glijring forums.sailinganarchy.com/inde...f10&showtopic=179107

Dit is mooi, vind ik. En prijzig!

Dat is mooi sneaker, maar errrrg duur en niet erg KISS.
Ga jij zo'n juweel ophangen? Of, leuker: kun jij zo'n juweel voor weinig en met weinig zelf maken?

hier een schetsje dubbelblok: (met oude wangen, inmiddels worden ze steeds kleiner)

Hondsvot zal moeilijk worden, vraagt ook spacer aan de onderkant. Eerst maar vergeten.
Stackable maken moet kunnen:
Hele losse koppeling door allen rode touwtje door beide te steken. Misschien al genoeg.
Alternatief is V-vormige wiggetjes waarmee ze aan elkaar geschoven kunnen worden, waarna gefixeerd met rode touwtje.
Lussen va de loops zullen iets geredresseerd moeten worden maar dat is geen probleem: binnenste 2 moeten iets ingekort waardoor buitenste 2 wat langer worden.