Solo schreef :
Helemaal eens met Jerry. Hier is geen sprake van teruggeven aan de natuur. Het was eeuwenoud cultuurland, waar generaties landbouwers hebben gewerkt onder patronage van de familie Van Brienenoord. Het had een heel fraai cultuurlandschap waar cultuur en natuur heel goed samengingen. Nu is het een woestijn met wat ruïnes en vogels. De rijke geschiedenis is nog wel te zien in het landbouwmuseum.
Aan de andere kant van het Vuile Gat, in de Hoekse waard, liggen nog tienduizenden hectares van precies hetzelfde eeuwenoude cultuurland. Het is dezelfde sfeer als er ooit was op Tiengemeten, toen dat nog in cultuur was. Landschappelijk 100% vergelijkbaar. Eigenlijk geldt hetzelfde voor Overflakkee.
Ik ben op Tiengemeten geweest vóór en na de transitie.
Het hele eiland was particulier eigendom (de laatste eigenaar was een verzekeringsmaatschappij; AMEV). Alle boeren die er zaten waren dus pachters. Dat ooit de familie Van Brienenoord eigenaar van het eiland was, is een aardig detail, maar maakt het landschap niet méér bijzonder. En het landschap was, zoals ik al aangaf, niet bijzonder of uniek.
Of je het cultuurlandschap van de Hoekse Waard mooi vindt is een kwestie van smaak. Het is over het algemeen vrij grootschalig en ingericht op efficiënt grondgebruik. Zo was het op Tiengemeten dus ook. Als voorbeeld van een cultuurlandschap zoals dat aan de zuidrand van de Provincie Zuid-Holland beeldbepalend is, heeft het zeker waarde, en zelfs kwaliteiten, maar er is nog genoeg van en we hoeven voorlopig niet bang te zijn dat dit typische beeld verloren gaat.
Of Tiengemeten er landschappelijk op vooruit is gegaan?
Voorlopig vind ik persoonlijk van niet, maar er is natuurlijk wel enorme winst geboekt als het gaat om ruimte voor vogels en andere dieren. Ook voor mensen is een bezoek veel meer de moeite waard dan voorheen. Het is een soort toeristische trekpleister geworden en guess what: wie er over land naartoe rijdt, op weg naar het veer, komt en passant dus door het cultuurlandschap dat je vroeger ook op Tiengemeten kon zien.
Het landschap zoals het is geworden op Tiengemeten is bovendien nog in ontwikkeling. Pas over pakweg 50 jaar zal er een zeker evenwicht intreden en zal te zien zijn hoe het uiteindelijk is geworden. Een interessant proces, wat mij betreft. Als het water in het Haringvliet t.z.t. wat brakker wordt (Haringvlietkering op een kier) en de getijslag nog wat groter wordt, kan dat alleen maar in het voordeel van die ontwikkeling werken.
Kortom: ik denk niet dat er iets onvervangbaars verloren is gegaan, maar er kan wel iets dat we nog hadden bijkomen.