Onderwerp: Fortress anker

In verband met de vele postings over de plaats van het anker heb ik een nieuw topic geopend met als titel "Gewichtsverdeling en zeilgedrag"

Mijn ervaring met dit anker komt overeen met de alhier genoemde reacties:
Een goed anker, maar alleen voor zachte bodem, zoals klei, zacht zand of een havenbodem met zachte bagger.
En daarmee dus alleen geschikt als 2e anker.
Als je de ankertest goed bekijkt, zie je ook dat getest is met niet te harde ankergrond.
Bij een bodem met hard zand, zoals je op de waddenzee vaak vind, of bij een bodem met wat begroeing, zoals bij Durgerdam, dan raad ik je echt het rocna-anker aan. dat is de investering absoluut waard.

Ooit heb ik het in een drukke ankerbaai dit anker willen gebruiken, als 2e anker, om vrij te blijven van andere schepen. Het anker lopend uitgebracht en in kniediep water neergelegd en dan aan de loodverzwaarde lijn trekken. Dat geeft een horizontale trekkracht paralel over de bodem, net als de zwaarste ketting. Daarmee was heel goed te zien hoe dit anker werkt.
Het anker ging op z'n punten staan en hippelde als balerina over het zand. Veel en veel te licht om in dat harde zand in te graven.

Dus , voor mij, nooit als hoofdanker, maar heel nuttig als 2e anker.
MoR

En als je niet zoveel uit wilt geven zou je een Kobra 2 kunnen nemen.

Moro schreef :

Klopt, van de week nog deze foto gemaakt. Het anker stond inderdaad op zijn tenen. Als hekanker op zich niet zo erg. Was inderdaad hard zand.

Uiteraard gaat hij op zijn punten staan; die moeten immers in de grond
Zoals elk ander anker op zijn punt gaat staan...

Ik vind de punten van de Fortress zeer scherp. Met kettingvoorloop hebben wij nog geen problemen gehad.
Je kan de vloeien een andere stand geven. Misschien brengt dat soelaas? Op jouw foto lijkt de hoek tussen de vloeien en de schacht groot.

Ilex schreef : Inderdaad stonden ze nog op de grootste hoek. Zou inderdaad wel eens de oorzaak kunnen zijn dat hij zich niet ingroef. En dat zou misleidend kunnen zijn voor de TS. Gebruik overigens wel met ketting voorloop. Ik heb de dag erna nog eens gekeken en het anker was niet verder de grond in getrokken. Deed overigens wel zijn werk, de boeg op de deining houden.

Firebolt schreef :
We hebben de FX16 als 2e anker en zijn er erg tevreden mee. Ligt muurvast en gebruiken hem als we teveel rollen;-)

Zoals Ilex al aangaf is de doorvalhoek van de bladen van al die Danforth achtige ankers (ook de aluminium) heel belangrijk. Ik maak ze zelf van staal, slijp de bladen scherp en stel de doorvalhoek in op ca. 35 graden. Delta ankers (ofshore) staan op 33 graden, behalve voor zeer zachte prut, dan ca. 45 tot 50 graden meen ik)
Die hoek van 35 graden lijkt weinig, maar dan graven ze geweldig in, met een enorme houdkracht. De aluminium versies moeten een voorloop van 4 meter (niet te lichte) ketting hebben.
De meeste ankers die je koopt zoals Bruce en poolankers vallen veel te ver door, waardoor ze niet goed ingraven maar "op de punten" blijven staan. Zelfs die klapdreggen met enig gewicht houden veel beter als je de bladen een uiterste stand geeft van ca. 35 tot 40 graden d.m.v. wat aanslagboutjes. Bij sommige staan de bladen bijna haaks op de schacht in uitgeklapte toestand. Die graven natuurlijk nooit in.
Ik maak er al jaren een studie van en experimenteer met een aantal soorten, meest Danforth achtige ankers en dreggen.
Vr.groet, peter

Peter,

Ben ik helemaal met je eens, heb onlangs een Bugelankertje gemaakt met instelbare schachthoek, tussen 25 en 50º ongeveer.
Proberen met de kleinste hoek en dan steeds een ietsje grotere hoek.
Ik kwam uit op de beste houdkracht bij ongeveer 32º in zachte modder tot stevig zand.

Het verbaasde me hoe gevoelig die hoek was, een klein beetje verstellen was een wereld van verschil.

De laatste fijn afstelling moest ik doen op slechts 2 keer de diepte om het achteruit trekkend nog te kunnen laten krabben.

Een ander punt dat vaak meespeelt bij Danforth achtige ankers is het "planeren" van de bladen. Het anker sleept met de punten omhoog achter de ketting of lijn aan; treedt vooral op bij zachte grond of blubber. De bladen ondervinden niet genoeg kantelmoment om zich met de punten naar beneden gericht in te graven. Om het anker terplekke te laten ingraven moeten er nabij het draaipunt trimvlakken of strippen zitten, die bij gewoon plat op de grond liggen de punten van de bladen al direct naar beneden richten. Die trimvlakken zijn niet gauw te groot, maar moeten een "open" karakter hebben. D.w.z. als de bladen zich eenmaal ingraven, moeten de trimvlakken niet teveel weerstand geven.
Om het anker voldoende stabiliteit te geven, is een korte stok in het draaipunt gewenst. Mijn ervaring is dat Danforths gemakkelijk kantelen als er geen stok inzit. Dat alles maakt dat een Danforth anker lastig op te bergen is. Vandaar ook de vele uitvoeringen, enerzijds om een goede houdkracht, anderzijds om een laag gewicht en geringe omvang te verkrijgen.
Vr.groet, peter

Peter, waarom heb je de Bruce meegenomen in je Danford achtige ankers?
De eigenschappen en werkmethode zijn totaal niet vergelijkbaar.
Even voor de goede orde, dit is een Bruce:

Mijn geringe ervaring met het Bruce anker is dat het prima werkt. Ook op relatief harde bodem. (Geen rotsen maar wel op hard zand).

Een Bruce heeft OOK een hoek van om en nabij de 30º.
Je moet moet van het punt waar de ketting aangrijpt naar de aanhechting op de vloei meten, niet de bocht die in de schacht zit on de ingraafweerstand te verminderen.

Ach nee, ik had een andere voorstelling van een Bruce anker, sorry.
Met het anker dat hier staat afgebeeld heb ik in het geheel geen ervaring. Bedankt voor de correctie, ik zat helemaal fout.
Eigenlijk had ik bij Bruce ook een soort Danforth in gedachten bij nader inzien. Ik zag ooit misschien een verkeerde afbeelding.
Vr.groet, peter

geeft niet, maar nu ik weet dat je dit anker eigenlijk niet bedoelde maakt dat je verhaaltje weer duidelijk.

Vloeihoek is inderdaad zeer belangrijk. Een Fortress anker heeftr namelijk ook een verstelbare klaphoek. Die kun je veranderen door wat boutjes te verstellen, zie ook hier:
www.fortressanchors.com/anchor...tress/fluke-position

Op harde grond wil je op het ene uiterste zitten, op zachte grond op het andere uiterste.
Rotsbodem en bodems met veel wier is dit anker ongeschikt voor. De meeste Danforth achtige ankers overigens. Op dergelijke bodems presteren Kobra, Delta en Bruce aanziendelijk beter.

Op bodems met hard wier (kelp) is er maar een anker geschikt en dat is de Bruce, maar die heeft soms wel eens moeite met hard zand om zich in te graven.

Al met al is de Fortress dus een erg goed en hanteerbaar anker voor Ijsselmeer, Wadden en Engeland, maar dat hadden we eerder in het topic ook al vast gesteld.

Even kijken of ik nog weet hoe Imageshack werkt.
Foto van een wat oudere uitvoering, 15 kg. Met name de stabilisatie vlakken zijn wat lichter bij de laatste. Prima ankertje, houdt ook in prut of waterplanten. Uiteraard wel grond pakken. Alleen lastig ophalen.
Vr.groet. peter

imageshack.us/g/24/img0288ig.jpg/

Ja, helemaal goed. Erop klikken geeft zelfs breedbeeld.

Petervdw schreef : Misschien dacht je aan een Brittany anker. Dat heeft wel enkele overeenkomsten met een Danforth.

--
stegman

Stegman,
Eeeh......jawel. Ooit mensen verschrikkelijk zien tobben met zo'n Britany anker in hele zachte prut. In plaats van een flinke ruk, waardoor de bladen wel zouden ingrijpen, bleven de mensen slepen. Planeren, ik zei het al. Duidelijk dat de mensen helemaal de werking van het anker niet begrepen. Dat Britany anker zouden ze bij de punten ook beter wat af kunnen schuinen, scherper kunnen maken; dat is beter bij de wat hardere ondergronden. Mijn ervaring is dat lange slanke bladen beter voldoen als plompe brede met veel oppervlak.
Vr.groet, peter

Wij gebruiken voor onze Dufour 30 voeter (waterverplaatsing met belading 4000 kg schat ik) een Fortress FX-11 anker van 3,2 kg als hoofdanker.
We gebruiken daarbij altijd de kettingvoorloop van ca. 10 meter. Die vieren we uit om dat de nylon ankerlijn minder knoerst als het schip beweegt. Omdat vaak ankeren onder de westelijke wal van het Markermeer en op de Gouwzee bereik je daarmee dus snel de gewenst geachte verhouding tussen diepte en lengte lijn ketting van ca 1 op 5. Onze ervaring is dat als je het anker door achteruit te varen even "aantrekt" het anker snel ingraaft en prima houdt. Dat was ook op de Oosterschelde en onder Vlieland het geval. Ik heb bewust besloten qua maatvoering het advies van de fabrikant te volgen, al moest ik daar wel aan wennen, het is een licht anker, maar tot nog toe ben ik erg tevreden met de hanteerbaarheid, het gemak van ingraven in het vaargebied waar ik vaar, en de houdkracht. O ja, het anker is vervanging van het bij aflevering geleverde zgn. Britanny-anker, in mijn ogen een goedkope Danforth imitatie. De enige kwaliteit van dit anker was vermoedelijk dat het het goedkoopst verkrijgbare was. Het anker was qua gebruik en ingraven echt heel veel slechter dan de Fortress, als hij eenmaal hield deed hij dat goed maar dat ging veel moeizamer. Ik vind de Fortress daarin echt veel beter. Ervaringen met andere ankers heb ik niet. Tot zover mijn ervaringen.

Een ieder dank voor zijn/haar bijdrage, ik had al even niet gekeken en ben blij verrast met de reacties!

Wellicht relevant om mijn reden voor de interesse voor dit lichtgewicht anker toe te voegen.
Omdat het anker op de hand uit het water getild moet worden waarbij je het anker van de romp weg houdt ontstaat er een hefboom effect op je rug. Een lichtgewicht anker met voorloopketting reduceert het gewicht dusdanig dat ook mijn vrouw het anker kan ophalen, een 14 kg stalen anker gaat dan niet lukken.

Ruudvb schreef :
Een ankerrol op de boeg gebruikend kan je gewoon recht op staan en heb je geen last van een hefboom en kromme rug door het buiten de boot moeten houden van het anker.

Proost schreef : Zo is dat.
Niet om iemand te diskwalificeren, maar ik krijg vaak de indruk dat ankeren bij de gemiddelde Nederlandse zeiler stiefmoederlijk wordt behandeld. Het is iets voor een zonnige middag zonder wind. Achter het anker overnachten is voor sommigen (velen?) al een stap te ver. Het anker serieus nemen als veiligheidsvoorziening is zo mogelijk nog minder aan de orde.
Ik kan iedereen aanraden bij het denken over de volgende honderden euro's die wachten om uitgegeven te worden, eens te overwegen om de ankervoorzieningen op het peil te brengen die horen bij het vaargebied en de eigen ambities.
Proost noemde al de ankerrol. Ruud vindt 14 kg teveel voor zijn vrouw. Dan lijkt mij de volgende stap een ankerlier, compleet met nuttige accessoires als een kettingstopper en een kettinghaak.
Die Fortress kan dan lekker achterop voor eventuele noodstoppen of het bijregelen van de ligging op de ankerplaats. Hoewel juist een Fortress door zijn lage gewicht niet erg geschikt is om varend naar achteren uit te brengen.
Ik ben bekend met de problemen die zich bij het goed regelen van het ankergebeuren soms voordoen. Afhankelijk van de maat en de positie van de boegrol en de vorm van de boeg raakt het anker wel of niet de boeg zelf bij het ophalen. De standaard boegrollen komen vaak niet ver genoeg naar buiten om dat goed te laten verlopen. Besteed ook daar wat aandacht aan. Eventueel door het toevoegen van wat eigen huisvlijt of werk van de lokale smid. Eén keer goed oplossen en er een varend leven lang lol van hebben.
Wie naar de boegpartijen van sommige wereldomzeilers kijkt, weet wel wat ik bedoel.

Wordt het met ankerrol en -lier uiteindelijk nog te zwaar, dan wordt het tijd om de boot te verkopen en in een schommelstoel voor het raam te gaan zitten.

--
stegman

14 KG lijkt inderdaad goed te doen. Maar soms moet je behoorlijk hard trekken om een ingegraven anker uit het zand of de modder te krijgen, vooral als het wat harder gewaaid heeft of als je op stroom hebt gelegen.

Er zijn twee maniertjes om het makkelijker zonder ankerlier te doen, de eerste is een neuring lijn aan de kop van het anker maken. Dan til je het anker onderste boven uit het water. De andere methode is de lijn op de hand zo strak mogelijk aantrekken en beleggen, en dan op de motor over het anker heen varen om deze los te trekken.

Oeventueel zou je het nog met een vallier kunnen doen. De eerste twee jaar heb ik zelf geen ankerlier gehad en ik heb bewust mijn val en schoot lieren zodanig opgesteld dat ze iedere functie aanboord over kunnen nemen. Ik gebruikte toen mijn vallieren om het anker met behulp van een lijn en een kettinghaak op te liften.

Om een lang verhaal kort te maken, het is geen zeldzaamheid als de houdkracht van het anker, die je dus moet overwinnen om het omhoog te krijgen, meer dan factor 5 van het gewicht bedraagd.

Alles is eigenlijk al gezegd, maar ook ik heb altijd met fortress ankers geankerd, maar ben daar op terug gekomen. Het anker houdt over het algemeen goed, maar is onbetrouwbaar bij draaiende wind of stroom. heb meermalen 's nachts geluiden van takken die langs de boot schuurden als het zaakje weer eens op drift was. Of erger: een keertje ook op de stenen gezeten en moest het water in om de boot weer naar dieper water te krijgen (om 4 uur 's nachts). heb nu een stalen beugel, die is betrouwbaarder.