Onderwerp: speedy stitcher, is dat wat?

Het eindresultaat bij de speedy stitcher is zo als ik in het plaatje heb proberen te tekenen. Ziet jouw stiksel er net zo uit aan het eind?







Daarbij trek je dus telkens de twee lagen doek strak op elkaar bij elk naaldgaatje. Het kruispunt van rood en blauw ligt netjes verdekt tussen de twee lagen doek. Het is zo ook makkelijker (lijkt mij) om geen spanning in het vlak van het doek op te bouwen.

Je kan dat ook bereiken door eerst alle gaatjes te ponzen en dan met twee draden aan de slag te gaan. Maar het aanhalen van elke steek lijkt me dan wel lastiger.

Ik snap niet helemaal wat Jedre bedoelt met zijn twee naalden methode.

Ach... "je bent pas genaaid als je je genaaid voelt"

Ik snap hoe de twee-draden steek werkt, ik zie alleen het voordeel er niet van. De steek is uitgevonden zodat een machine het naaiwerk kan doen. Maar vanuit een technisch oogpunt is er (voor zover ik weet) geen enkel voordeel aan een dergelijke steek. Toen men nog zeilen maakte zonder naaimachine werd het draad ook gewoon doorgehaald.

De doorgehaalde draad heeft de meeste gelijkenis met de technische samenstelling van het doek (ketting die onder en over de inslag gaat, en de naastliggende draad precies omgekeerd). Daar lijkt me dus in basisprinciepe niets mis mee. Ik heb ook nog nooit stiksel van een dergelijke structuur gezien welke het doek beschadigd hebben of welke kapot getrokken werden tijdens gebruik.

Door heen en later weer terug te gaan door de zelfde gaatjes, ligt de kruizing van de draden ook netjes in het doek, en je kunt het doek ook netjes op elkaar trekken.

Vandaar mijn vraag: waarom zou je met twee draden willen werken?

Tja, toen men nog niet wist dan roken kanker veroorzaakt deden we daar ook allemaal aan mee. Beetje een hol argument dus.

Neemt niet weg dat ik inderdaad niet weet of er een technisch voor- of nadeel is aan de 'naaimachinesteek' vs de 'doorhalen' methode. Ik ging daar in mijn eerste reactie inderdaad wel vanuit.
Ik was gewoon benieuwd naar jouw methode. En ik begrijp nu hoe die in elkaar steekt. Naar keuze ook een tweede draad (de terugreis) door dezelfde gaatjes.

Net weer twee dagen naaiwerk met de stitcher achter de rug. Mijn achterste zeil is een lugzeil gemaakt uit ons oude grootzeil. Helemaal boven zit de lug spar, een drie meter lange polsdikke paal die het zeil ophaalt en ook voor de spanning op het achterlijk zorgt. Ik had ervoor gekozen een mouw in het zeil te naaien waar die lug spar in past.
Dat zeil staat het hele jaar op de boot, tijdens ankeren gebruik ik het als ankerzeil. Vaak gereefd want het is een zeer krachtig zeil.
Een oude naad in die mouw was opengegaan. 35 jaar oud stiksel, altijd de zon blootgesteld, begrijpelijk. Die oude naad liep als een spiraal rond de “ gaffel ”, ik zag geen andere manier om dat te repareren als de mouw verdubbelen.

Prachtig nazomer weertje, ik zit in de half open kuiptent met die paal en dat zeil op m´n schoot te naaien. Gekozen voor naaien met de paal in de mouw om een goede krachtsverdeling / spanning op iedere steek te krijgen. Zelfs al had ik een naaimachine, dit kan een machine niet aan.

Ach, er zijn slechtere karweitjes.

Erikdejong schreef :
volgens mij wel, komen bij de watersportwinkel vandaan, zo'n x delig setje in een kartonnetje
deze dus



met tig lagen doek wil soms het oog niet door het doek
dan druk ik de naald door het doek met een klosje, of trek hem met een tangetje door
op een gegeven moment gaat dan het oog bol staan, en gaat kapot, gevalletje mishandeling dus
ik ben nooit op het idee gekomen om eerst met een spijkertje een gaatje te slaan
ik ben bijna jarig, een stitcher is een leuk kado
Ton

Mocht het echt wat lastiger gaan, dan is het inderdaad beter om de naald er met een tang doorheen te trekken dan deze er doorheen te drukken.

Erikdejong schreef :
Dat is natuurlijk waar maar je zult daarvoor de naald er toch eerst een stukje door moeten kunnen drukken nietwaar.
Wat trouwens ook goed helpt is de naald van tevoren insmeren met kaarsvet .
En om roesten aan boord te voorkomen kun je de naalden na aankoop het beste dun insmeren met siliconenvet ( een van mijn favoriete produten ).Dan roesten ze nooit meer.
Ad

OldBawley schreef :
Gebruik bij het naaien van dat soort dikkere weefsels speciale jeansnaald of , nog beter , een leernaald.
Heeft elke naaimachine speciaalzaak.
Je staat versteld wat er dan nog mogelijk is.
En uiteraard bij voorkeur gewaxed garen gebruiken en de naald even langs een kaars halen. Dat naait echt veel makkelijker.
Ad

deze geklemd in een griptang en je hebt de goedkoopste speedy stitcher

www.schuring-naaimachines.nl/i...e-naald-bij-de-stof/

Yellow Boat schreef : Ik bewaar ze in een zakje waar naaimachine olie in zit. Maar soms komt er wat zeewater op een naald zonder het door te hebben, en dan kunnen ze evengoed wat vliegroest op de buitenkant krijgen. Daardoor word het oppervlak wat ruwer en krijg je de naald er bijna helemaal niet meer doorheen.

De zeilmakersnaalden hebben het dikste punt meestal meer dan 1.5cm achter de punt zitten, dus tegen de tijd dat het moeilijk gaat dan is er al een stukje van de naald doorheen. Maar het is wel de hoofdreden dat ik in dikmateriaal de gaten er al in mep met een hamer en een priem of els.

Yellow Boat schreef :

Die leernaald is al eens eerder hier besproken. En afgeserveerd.
Een leernaald is scherp, heeft snijvlakken en is bedoeld om een gat te prikken in leer.
Bij geweven doek is het de bedoeling dat de naald zijn weg zoekt tussen de draden, er moeten zo min mogelijk draden kapot gaat. Daarom is de naald voor doek rond, wel puntig, maar niet vlijmscherp.

Yellow Boat schreef :
Volgens de fourniturenzaak bij mij op de hoek heeft een leernaald niet alleen een sterke punt, maar snijdt hij ook aan de zijkanten in het leer. Dat moet je maar kunnen gebruiken bij de stof die je naait.

Met dacron of nylon zou ik dat zeker niet doen nee. Wat is er mis met gewone zeilmakersnaalden? daar zijn ze toch voor? Zit genoeg R&D in om tot een goed ontwerp te komen.

Ach, alternatieven zoeken voor degelijke producten is enigzins kenmerkend voor dit forum.
Vandaar dat de leernaald aantrekkelijk is. Is hij beter? Ja, voor leer wel. Voor zeilen gebruikt elke zeilmaker die niet. Gek toch?

Leernaalden hebben een afgeplatte kop met twee scherpe zijden en die maken een sneetje i.p.v. een gaatje in je materiaal
Als je een sterk oog wilt maken in leer, dan maak je een sneetje en geen gaatje want dat is sterker...in leer.
Leernaalden snijden je weefsel stuk en dat is het laatste wat je wil in doek.

Jullie hebben natuurlijk gelijk alhoewel ik betwijfel of je er de totale sterkte van dat zeildoek echt merkbaar mee verzwakt.
Of zou die sterktevermindering al eens proefondervindelijk zijn vastgesteld met een trekbank

Overigens zien de randen van de naalden van de Speedi Stitcher er ook nogal scherp uit . Zou em niet verwonderen als daar ook een snijkant aan zit.
Ad

Zou het kunnen dat de SS niet uitsluitend gebruikt wordt voor zeilmakers maar ook soms weleens door iemand die leer wil naaien..

Op de Speedy Stitcher website komt Dacron zeil zo te zien ook niet voor. Daar staat letterlijk:
" It’s a helpful tool to have around the house, farm, workshop or any place where leather, canvas or vinyl has to be sewn or repaired."
www.speedystitcher.com/#the-basics

Maar ze worden door watersportshops wel vaak ervoor aangeboden.....
Ad

"Als waren het juwelen"...

Voor het naaien van zeil, stof of van leder zijn er twee mogelijkheden:
1. Met de naaimachine :
Voordelen daarvan zijn de snelheid waarmee het naaiwerk gedaan wordt. Waardoor het werk goedkoper wordt.
Nadeel is dat er een bovendraad en een onderdraad is. Waarom is dat een nadeel? Als er een steekje breekt of afslijt komt de rest van het stiksel naast de breuk ook los.
Speedy-stitcher heeft dezelfde nadelen maar niet de voordelen.
2. Met de hand:
Voordeel is dat er geen boven of onderdraad is maar dat de draden kruisen in de stof zodat ze afwisselend boven en onderdraad zijn.
Een steekje die breekt of afslijt is geen probleem, de rest blijft vastzitten.
De steek wordt uitgevoerd met één draad waarop aan de beide uiteinden een naald zit. Of met een draad met langs een zijde een naald, In het heen naaien telkens een steek overslaan en dan terug naaien om de lege steken op te vullen ( heen en terug naaien).
Gaatjes worden voorgeprikt met een els.
Nadeel: tijdrovend en duur werk dus.

Elzen voor leder moeten scherp zijn.
Elzen voor stof moeten rond zijn.
Naalden voor leder zijn rond en stomp bij het hand naaien en scherp bij het machine naaien.
Naalden voor stof zijn rond en stomp bij het hand naaien en het machine naaien.
Nooit scherpe elzen of naalden gebruiken bij stof (ze snijden de draadjes van de stof door)
Voor waterdicht naaiwerk kunstofdraad gemengd met linnen draad (de linnen draad zwelt op zodat de gaatjes dicht zitten)

Ooit heb ik op school geleerg hoe je kabelbomen moest maken. Daarvoor gebruikten we een draad met een dikke laag wax er op. De truuk was om de lus die in de steek ontstond een halve of hele slag te draaien en dan het uiteinde er door heen te trekken. Er ontstond dan een soort knoopje wat zichzelf vast zette door de wax. Het uit elkaar halen van een kabelboom lukte dan ook alleen door het lossnijden van alle loopjes om de kabel.
Zou zoiets ook niet werken bij de SS en het gewaxte draad, zodat als de draad ergens breekt de stiksels daar naast niet ook los gaan?

Nou ja onder de kerstboom ligt een SS op me te wachten. Over een paar dagen kan ik het gaan proberen.

de Kerstman uit China moet nog langs komen

Is zo'n stukje naaigerei niet een leuk artikel voor een gezamenlijke inkoop?
Wie pakt em op

Alweer een paar naalden gebroken.
Had een doosje assortie machinenaalden gekocht ( nr 70 tem 110 ) en voor zeilreparaties zijn die allen te dun. Jeansnaald 130 blijkt het beste te voldoen. Dunner is vanzelfsprekend beter maar die breken na een tijdje en je moet er tenslotte ook de draad (nerverstrand 6 of 8 ) door het oog van de naald krijgen.

De bij de stitcher geleverde naalden zijn veel te dik, die verzwakken het doek te veel.

Voor vertrekkers : zelfs in Griekenland kun je niet zomaar machine naalden kopen. Kan best zijn dat zoiets in Timboektoe nog moeilijker is. Twee dozijn jeansnaalden, een goede meenemer.