Onderwerp: Varen met kinderen...een drama!

geen stress, alles op het gemakje.

Als na een half uur de koek op is ga je aan land wat anders doen.
Je hebt toch geen haast?

Onze zijn nu 4 en 7 en dat gaat nog steeds een beetje zo...

Onze ervaring is dat als ze nog zo klein zijn moeite kunnen hebben met het aan boord zijn. Al binnen een jaar kunnen ze makkelijker plezier hebben met onderweg zijn.

Probeer te varen wanneer ze fris zijn, en hou ze bezig tijdens het varen. Spelletjes, speelgoef, tablet met filmojes!

Kleed het in. Maak het "hun" voorpunt. Noem het de elfengrot oid.

Kinderen kun je niet parkeren. Je moet ze deelgenoot maken.

De mijne is vanaf 1 jaar en 3 maand meegegeaan. Ze is inmiddels 6 en smeekt om naar de boot te gaan.

Als we samen varen helpt ze de spischoten inscheren, laat ik haar onder begeleiding lieren en mag ze op schoot mee helpen sturen.

Varen met jonge kinderen.
Niet langer dan een paar uur.
Daarna ze de gelegenheid geven om zich af te matten en dan vallen ze vanzelf in slaap en kan je lekker varen.

Hou ze bezig, hang mooie plastic bootje erachter, kleurplaat, mini pierebadje. Etc

Sterkte Mike87!

Ze slapen ondertussen....heeft wel 2,5 uur geduurd.
Onderweg vermaken we ze met water, emmertjes en speelgoed. Bij sluizen en aanleggen zijn ze rustig en blijven ze goed op één plek zitten.

We zijn nu bij Center Parcs (Eemhof), dus dan zijn we ook veel van boord, maar blijft drama zodra we aan boord zijn.

Ik maakte een lijst met boeien waar we langs gaan die ze kunnen afstrepen, verrekijker erbij.

Maar idd, korte stukjes, even aanleggen, even zwemmen, stukje in de rubberboot, krabbetjes vangen, etc.

Slapen in de punt hebben we nooit last mee gehad, vonden ze geweldig.

Het begint bij jezelf, door de eigen levenshouding en lichaamstaal, dat naar de boot gaan leuk is en vooral geen spanning oproept. Niet bij het inpakken van de auto, niet bij het huis verlaten, niet bij het bij de boot komen. We gaan naar de boot en dat is leuk.

Twee jaar is jong, peuterpubertijd, regeldagen, groeispurts, behoefte aan rust, reinheid en regelmaat, dat soort dingen, 'erop uitgaan' ontregelt per definitie. Het slaapritme, het voedingritme, het speelritme. De kunst is ritmes en gewoontes van 'thuis' te handhaven. Thuis een dutje na het hapje? Op de boot ook.

Neem het favourite speeltje of de knuffel van thuis mee. Dat maakt ook onderdeel uit van de vertrouwdheid van de kleine kinderen. Hebben pappa en mamma het thuis leuk en gezellig? Zorg ervoor dat het op de boot ook zo is.

Geef een eigen plekje aan boord. Dit is jou 'kamer'. Uit eigen ervaring, bij onze beide kinderen heeft de schipper de kaartentafel afgestaan. Dat was hun tekentafel. De hondekooi was hun 'kamer' waar ze zich heerlijk terug konden trekken, lekker uit het zicht.

Zijn onze kinderen zeilers geworden (ze zijn nu beiden officieel volwassen)? Wel allebij op zeilschool, de oudste huurt wel eens een zeilboot, de jongste kampeert liever maar fietst wel graag langs het water. En de herinneringen zijn goed.

En daarbij, elke leeftijd heeft iets moois! Geniet! Ze zijn zo groot!

Voor mij is het wel heel lang geleden, maar pas jouw ritme aan, aan de kinderen. En eerlijk gezegd, vond ik dat nog niet zo gemakkelijk. Je wilt gauw te veel. Maar voor ons is het alle moeite die we er voor hebben gedaan, meer dan waard geweest. Mijn kinderen zijn later fanatieke zeilers geworden met eigen bootjes en zij hebben veel wedstrijden gevaren. Ook later op grote boten. Wat ik heel belangrijk heb gevonden, is dat ze al heel jong verantwoordelijkheid moeten nemen voor hun eigen beslissingen. Ze moeten al heel jong hun eigen koers varen. Dus ik zou zeggen neem er de tijd voor. Je wordt er voor terug betaald.

Jammer dat het niet soepel loopt. Probeer er in elk geval geen strijd van te maken, anders associëren ze de boot voorgoed met een nare ervaring.
Er is al veel verstandigs gezegd, maar een panklaar recept bestaat niet. Wij voeden onze drie jongens hetzelfde op; toch gaan er twee echt graag mee aan boord, terwijl de derde het maar zo-zo vindt. Voor hem proberen we het op niet-nautische manieren leuk te maken; spelletjes, snoepwinkeltje op Schier, en soms de wifi...

Edit: misschien je eigen draadje nog eens herlezen van toen jullie de kinders verwachtten?
zeilersforum.nl/index.php/foru...-met-kinderen#681227

Mijn kinderen zijn nu 8 en 10 en ik kijk met wat spijt terug op onze actieve vakanties tijdens de peuterjaren. We wilden veeeel te veel. Het 24/7 verzorgen van twee peuters is op zichzelf al erg belastend. Maak het je dus zo makkelijk mogelijk. Nog maar even en het wordt allemaal veel gemakkelijker. Hou vol.

Herken veel in je verhaal! We hebben echt dagen al gezegd dat we naar de boot zouden gaan en dat heel leuk is. Dat hebben ze ook tegen iedereen gezegd.

We hebben de reddingsvesten ingepakt en gedaan of het de mooiste jurk is. Zelfs in huis hadden ze hem aan, nu zie ik weinig enthousiasme. Het hele warme weer helpt wellicht ook niet.

We blijven proberen!

Kinders blij, papa blij, al of niet van harte.
Onze tweeling ging heerlijk slapen in de punt wanneer we rustig op de motor gingen varen, met mama eerst erbij.Veel voorlezen en verhalen vertellen. Als het goed gaat een taak(je) geven. Al is het maar om bij elke 'grote' golf "joho" te roepen, zoals in het verhaal van de de kapitein van gisteravond.

Het ging bij ons allemaal een stuk makkelijker vanaf het moment dat ik het bootje alleen af kon. Lekkere dikke fenders en een stuurautomaat, veel op de motor varen en met een klein lapje voor de wind naar het volgende strandje, veldje of ijsje. De een vaart, de ander kan zich met de kinders bemoeien.

Tekenen, kleien, voorlezen, slapen, motorvaren en steigerliggen, veel zeilen voorlopig niet verwachten.
Je bent toch op het water en veel buiten, lekker relaxed, als je met z'n allen een beetje gewend bent wordt het heel gezellig

we hebben de punt van de boot aan onze dochter gegeven. Van jou, maak er wat moois van. Van die plastic plak-figuurtjes voor op de ramen (gelukkig heeft de clever een binnenmal), kussentjes, kleedjes, ze mocht het zelf weten.
En een paar favoriete plekjes waar zij graag naar toe wilde. Strandje en restaurant bij schokkerhaven waren een grote hit, daar wilde ze wel een uurtje langer voor doorvaren.

Maar ik begreep ook waarom ik toch zo vaak zeilboten op alleen een rolfok voorbij zag varen.

Geloof me, het komt goed. Even inslingeren.

Gr Rob

Ik heb 2 kinderen 1 van 1... en 1 van bijna 4. Ze gaan beide al mee sinds ze een paar weken oud zijn. Het gaat zeker niet altijd vanzelf maar nog wel best prima. Wij doen de kinderen tijdens het zeilen vaak in ploegen dienst eerst speel ik 3 kwartier met de kinderen 3 en zeilt mijn vriendin dan wisselen we etc etc. Als wij beiden aan dek moeten zijn (bv in een hele drukke sluis of met aanleggen met veel wind) gaat er binnen toch heel even de tablet aan. Maar de tablet gaat alleen dan aan ( anders kijken ze naar onze mening echt te veel). De oudste van bijna 4 kan ik altijd echt overal bij betrekken dat gaat heel goed als het maar niet te lang duurt en hij moet wel het gevoel hebben dat hij iets doet of bijdraagt. Zorg er ook voor dat je regelmatig aanlegt en naar een speeltuintje oid gaat, kies ook een compact vaargebied met veel vertier uit bv de grevelingen oid.

Slapen is bij ons met de oudste een heus drama geweest (niet alleen op de boot...) wij hadden ook last van gebroken nachten op de boot en alle nadelen die daar bij horen... maar na door het gezellig te houden en hem vertrouwd te maken met alles is het helemaal goedgekomen. Wij zijn op de boot beide altijd relaxed en dat scheelt alles. De jongste slaapt nu oom niet geweldig maar tegenwoordig ga ik gewoon samen met hem in de punt slapen. Als ik bij hem lig gaat het wel goed.

Een lang verhaal kort ga evt bij ze liggen tijdens het slapen. Betrek ze bij het varen. En zorg dat je veel tijd steekt in het samen dingen doen. Ik denk dat ze nu de moeilijkste leeftijd hebben ( omdat ze nog niet veel kunnen helpen oid). En boven al zorg dat het gezellig is

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Mike, je post is volgens mij meer een schreeuw van frustratie en niet zozeer vragen om tips...Je hebt thuis ook moeten leren hoe je het best met de kindjes om moet gaan. Dan lukt het je ook vast wel op de boot. Be creative...

Wij vinden/vonden dat je altijd weer moet ontdekken wat goed werkt voor de kindjes. Als je denkt dat je het weet, dan veranderd het weer...(trust me)

Nu, ivm werk, veel in het vliegtuig (met kinderen....) dat is ook best een uitdaging op zijn tijd en wilde ik dat ik weer een boot had

En onthoud: alles is relatief...

onze kinders zijn al heel vroeg (vanaf 3 maanden oud) altijd meegegaan , eerst op de snelle (kajuit)motorboot en nu op de zeilboot (nu 5 en 8 jaar oud)

wat mij toen , en nu nog steeds, opvalt is 'motor aan = kinderen slapen' ze vallen als een blok in slaap , ongeacht het tijdstip .

Wat ook hielp was als je iets hebben om naar uit te kijken 'over 30 minuten zijn we daar en daar' etc. Maar het is ook voor een groot deel 'wennen aan de boot' . het is anders , het bed is anders , andere ruimtes , ander speelgoed , andere tafels en stoelen .. alles is anders en daar moet iedereen aan wennen , vooral de kleintjes

Wat is de routine thuis ? , die routine zul je op de boot ook moeten volgen . met dezelfde atributen (ie speelgoed, tekenen , knuffels etc)

en suc6 ! er is een manier voor alle kinderen , alleen nu even de juiste manier vinden

p.s. inmiddels krijgen ze 'taken' die varieeren tussen 's nachts helpen wachtlopen waarbij de jongste om zich heen kijkt of ze lampjes ziet en de oudste de AIS en radar in de gaten houd , eten maken, kaart lezen "waar moet ik heen en welke koers" etc etc .. er is hoop !

Nog 1 ding. Voor ons is de tijd op de boot nu echt quality family time. Je bent langere tijd (zeker op vakantie) Dicht bij elkaar. Wij kunnen daar nu echt van genieten! Ook al heeft het soms z'n uitdagingen. Gewoon volhouden en zorgen dat iedereen het zo leuk mogelijk heeft.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Onze dochter, nu 3 ging vanaf een half jaar mee en vond en vindt het altijd leuk op de boot. We hebben wel een hele leuke haven voor kinderen uitgekozen en varen naar hele leuke havens voor kinderen. De tochtjes zijn korter, max 2,5 uur, niet opkruisen en niet met harde wind. Slapen (in de punt) is soms wat minder, vooral later slapen en lang keten, maar ach het is vakantie.
Wij hebben een schommel aan de buiskap, daar gaat ze in de sluis en met aanleggen sowieso in, soms ook met zeilen of in de haven, vind ze super, beer gaat er natuurlijk ook in. Tijdens het slaapje varen is ook super, tijd voor jezelf en ouderwets genieten van het zeilen ipv vermaken.
Naar iedereen zwaaien, ik zie ik zie wat jij niet ziet, kuip vol met speeltjes. Krabben vangen van vorig jaar heeft ze het nog steeds over.

Al veel goede opmerkingen hier. Ik gaf mijn kleine een doel en zijn
eigen "hut", oftewel de voorpiek met tekenspul, laptop, eigenlijk alles.
Jullie liggen vlak bij Harderwijk, waarom niet naar de dolfijnen
varen? En tijdens de tocht er naar toe aan dek het zeil/motor spel spelen.
Vooral niet te lang en te veel varen en uitleggen waarom het zo lang duurt.
Volgend doel kan zijn "kasteel" (Muiden) enz enz.
Piraten moesten vroeger weken varen, niet?

Veel sterkte met de tweeling en de trip.

A

en ook hier natuurlijk de welbekende schommel , en zwemmen van de boot (vanaf een jaar of 2 a 3)

Ja soms is het zeker zoeken met kleine kinderen !
Die van ons gaan ook al mee vanaf 8 weken oud. Eerste jaren korte tochtjes, mama vaak bij de kids binnen met allerlei speeltjes en spelletjes en knutsel dingen.
Zelf relaxed zijn en blijven en niet te uitdagende vaar prestaties helpen ook zeker.
Onze dochter, nu 14 jaar, gaat nog altijd heel graag mee en onze zoon, nu 17 jaar gaat tegenwoordig met zijn eigen kleine kajuitzeilbootje mee op vakantie naar Zeeland.
Er is dus hoop....

Wij hebben een jongen van 4 en meisje van 1. Zeilen is momenteel niet heel relaxed vind ik. Ze zijn snel verveeld, dus veel uitdagen en binnen spelletjes doen. Mijn vrouw is er soms maar druk mee aangezien ik wat vaker de boot stuur... Maar onze jongen vind t wel heel leuk om naar de boot te gaan. We zien t nu iets meer als een vakantiehuisje... Vlakbij onze haven ligt een strandje (Grevelingen). En ook een mooie speeltuin is dichtbij. Ik merk dat ie t vooral ook heel fijn vindt dat we zo dicht op elkaar zitten en veel bij elkaar zijn. Vinden wij ook heerlijk. De jongste van 1 moet erg wennen merk ik. Ze mist t vertrouwde van thuis. Maar komt wel goed weet ik van de 1e. Die had t precies zo. Voor de zeilkick gaan we af en toe lekker een weekend met z’n 2-en naar de boot en ik vaar ook veel solo. Verder natuurlijk weer naar Engeland volgende week met de zf Pinkstertrip! Daar kan ik weer ff op teren....

Mijn kinderen gingen vanaf enkele weken oud mee. Altijd grote tochten van 24-48 uur, later langer.
Een van de twee, inmiddels 29, houdt er nog steeds van, de andere, 24, heeft er niets meer mee