Onderwerp: Staalplaat onder de romp zit los

De plaat verwijderen betekent extra gewicht aanbrengen rondom de zwaardkast.
Niet alleen de plaat verwijdereden.

Zekers

Jawel

Yes!

Yes !

go.openbms.nl/uploads/20/11256..._T7_Panoramaboot.pdf

Dit artikel zal vast bekend zijn. Ik lees over verzwaring van het midzwaard, niet van de romp. Wellicht later toch?

Ja het artikel ken ik.
Ondertussen nog contact gehad met Peter, die de boot destijds verbouwd heeft.
De staalplaat is origineel, om de romp te beschermen op een trailer.
Dit zal dus voor het droogvallen ook niet verkeerd zijn.

Ik ga de plaat eraf halen en netjes terug monteren.

Bedankt voor jullie antwoorden.

Dag Robert,

Ondanks je afsluiting heb ik toch nog wat info.

De Dufour T7 is gemaakt om droog te vallen en te stranden. Vandaar is er van het begin af aan gezocht naar een versterkte bodem of zool die bescherming biedt tegen schuren, schaven, klappen opvangen op zand en schelpen etc.

Vanaf '81 is Dufour begonnen met een RVS zool plaat, snel later een gegalvaniseerde plaat. Dit beviel niet door aanzienlijke kans op lekkage bij de bouten die de boel vasthouden. Zeker als de boot dagelijks droogvalt aan een ankerboei (Frankrijk) heeft de romp zwaar te lijden onder grote temperatuurschommelingen. Droogliggen, warm en bakken. Nat koud en koel. De uitzetting van de verschillende materialen (staal/polyester) zorgt dan voor vervelende rek en krimp bij de bouten.

Al in het eerste productiejaar is de werf overgegaan op een dubbele polyester laag op de zool met een rode gelcoat laag er tussen als waarschuwing dat de extra beschermingslaag is versleten en eventueel bijgelamineert moet worden. Het moet wel heel wild gaan wil je deze laag verslijten. Met de dubbele polyester zool of vlak waren de rek en krimp problemen opgelost. Dit is tot het eind van de productie doorgezet.

Als je de plaat terugzet kijk dan eerst of het RVS of gegalvaniseerd is. RVS zou fijn zijn en als het gegalvaniseerd is kijk of dat nog voldoende beschermt. Zorg vervolgens bij montage voor voldoende inbedding met kit om lekkage in het vervolg te voorkomen.

Bronnen: Bateaux No 278 '81, PBO JUNE '81

Op het blog van de DT7 Astree zie je de plaat ook (geknikt, pas daar dus voor op bij demontage), zie foto
(www restauration-bateau.blogspot punt com)

Groet,
Earik

Earik schreef :
V.w.b. corrosie wel maar schilderen , dus ook met antifouling is minder simpel omdat je daarbij een speciale rvs etsprimer nodig hebt en of die ook voor onder water geschikt is weet ik niet.
Wel heeft rvs een bijna hogere uitzettingscoefficient van 16 dan staal van 12 waardoor het verschil met grp ( 28-33) ook 30-35% kleiner is wat dus het risico van los ziten verkleinen zal. In ieder zou ik tussen plaat en romp een laag sikaflex of ms aanbrengen en de plaat zeker niet vast te lamineren om enige beweging mogelijk te maken . Een kiel heeft immers hetzefte probleem en die gaan ook niet zo gauw loszitten ondanks de grote krachten door het veel grotere gewicht en de hefboom van de kiel( als het goed is dan ).
Ad
Ad

Earik schreef :
Aha, degene die de mooie tekeningen van de T7 in het boek van de Waterkampioen heeft gemaakt.
En nu met hele nuttige info.
Nu snap ik ook dat ik geen eenduidige antwoorden van andere T7 bezitters heb gekregen.

Die bouten door de romp is ook precies het bezwaar dat ik heb om de plaat weer terug te zetten, en de reden dat ik de vraag hier gepost heb.
Aan de andere kant heeft het wel zeker 30 jaar zonder problemen gezeten, en als ik de bouten weer netjes in de kit zet en de plaat goed kan laten aansluiten op de romp zal het zeker weer een hele tijd goed gaan.
Toch overweeg ik om de plaat weg te laten en een dikke slijtlaag aan te brengen. Hoe ik dit het beste kan doen moet ik nog uitzoeken. Ik heb wel wat ervaring met epoxy, maar niet hoe je een dikke laag opbouwt. Misschien gewoon een plaat slijtvast materiaal met epoxy erop lijmen.

Ik weet niet of het genoemde jaartal klopt, want mijn boot is van 1980, maar misschien heeft de werf wat geprobeerd met verschillende uitvoeringen.

Robert Jansen schreef :
Er staat toch ook ’80?

Lamineren van een extra slijtlaag is erg simpel, behalve misschien dat het hier van de onderzijde moet waarbij de zwaartekracht niet meehelpt. Kwestie van terugschuren tot kaal polyester, glasweefsel (of aramide als je heel fancy wilt doen) aanbrengen met epoxy en een roller, en dan zorgen dat de boel er niet afduvelt tijdens het drogen. voor dat laatste zou ik denk ik peelply gebruiken (dun nylon weefsel) gevolgd door een laag plastic folie. Die laatste (folie) kun je strak vasttapen aan de romp, en de epoxy houdt de boel dan wel op zijn plaats. Na uitharden afwerken met epoxy-plamuur en een paar lagen epoxy of epoxy-gebaseerde coating.

Als je voor aramide/kevlar gaat gebruik dan als laatste een laag glas zodat je iets hebt om te schuren. Aramide schuurt beroerd (pluist).

Neem genoeg handjes mee tijdens het proces om de boel tijdelijk op zijn plaats te houden!

T7 is 1100kg, is draaien van de boot dan niet handiger?

Dat kan, maar lijkt me niet makkelijker.

Als het te lastig is met aanbrengen kun je het hele pakket klaarmaken op plastic folie (eerst plastic, dan peelply, dan glas, dan aramide) en inrollen met epoxy. Je brengt dan het hele pakket in 1 keer aan op de romp en kunt het aanrollen en vasttapen.

Mits het oppervlak wat moet gebeuren niet te groot is, gaat dat vast lukken.

Aramide zou ik voor een slijtlaag , en dat si dit in feite ) maar niet doen want zodra het laagje glas ( om te kunnen schuren) wegslijt krijg je een bar wollig , ruw oppervlak .
Maar misschien wordt de weerstand wel lager want dat schijnt met microvezeltjes op een oppervlak ook te gebeuren.
Je kunt natuurlijk ook carbon nemen want dat is ook best wel slijtvast en geeft geen ruw oppervlak bij slijten. Bovendien is koolstof ook nog eens 1,5 keer zo zwaar als Aramide bij hetzelfde volume/laagdikte .
Alleen glas geeft overigens bij hetzelfde volume nog weer 9% meer gewicht dan koolstof en is dus eigenlijk als ballast het gunstigste.
Ad

redshift schreef :
Maak het vooral niet moeilijker dan nodig is.
Of de zaak blijft hangen is vooral een kwestie van het gewicht van het te gebruiken weefsel. En, als je veel extra dikte wilt: getrapt aanbrengen van de lagen.

Een laag glas/epoxy met weefsel van 160 gr./m2 blijft na verwijderen van alle lucht in het laminaat met een squeegee zonder meer hangen. Als dat na een paar uur voldoende is opgestijfd, kan eventueel een tweede laag worden aangebracht en een weer een paar uur later desgewenst een derde.

Het hele pakket in één keer aanbrengen raad ik af. Je kunt de zaak aan de randen nooit zó strak aftapen dat, als je zwaarder weefsel of meerdere lagen weefsel gebruikt, zeker is dat de boel in het midden van het afgeplakte gebied goed blijft zitten.

misschien een domme opmerking, maar out-of-the-box;
een plaat Trespa; is dat niet te verlijmen etc?

Als het gebied waar die slijtlaag moet komen geheel vlak is, zou het wat kunnen zijn.
Maar dat is die plek waarschijnlijk niet. Klemmen is niet praktisch uitvoerbaar, dus wordt het weer schroeven om de zaak aangetrokken te krijgen.
Als er toevallig in het bewuste deel van het vlak ook sprake is van een kromming in twee richtingen, kun je het helemaal vergeten

Het is in ieder te lijmen maa normaal doet me dat met PVAC lijm maar dat is niet geschikt voor onder water dus in dit geval gewoon ingedikte epoxy gebruiken . Wel het Trespa heel goed ontvetten en opruwen .
Probleem is wel dat je het niet zo makkelijk kunt buigen en ook gebogen houden tijdens , en helemaal niet in twee richtigen .
Ad

Je bent weer te laat, Ad. Mijn excuses, hoor.

ok, qua verwerking geen optie dus

Volgens mij is trespa ook niet geschikt voor een permanente waterbelasting.