Toen ik mijn boot kocht (Gouwzee Snoopy 33, 1988) lag er 2500 kg lood in de kiel, onderin waarschijnlijk afgegoten broodjes met losse er bovenop. Er stond altijd wat (schroefasgland) water onderin de kiel,en de combinatie lood/staal/zeewater gaat op termijn niet goed. Ben begonnen met de losse broodjes eruit te halen, doormidden te zagen om ze in de smeltkroes te krijgen en gesmolten er weer in te gooien: uiteindelijk zat het geheel zo'n 50 cm lager dan ervoor, dat was dus ook meegenomen. Daarna de kiel dicht laten lassen, met een vulprop en een nieuwe lensput van strip 10 x 200 mm. Het geheel afgeperst en daarna gevuld met koelvloeistof. Olie leek me niet verstandig, eventueel water zakt onder de olie en gaat daarna alsnog ongewenste dingen doen.
Wat ik bij anderen heb gezien is afgieten met polyurethaan, in tegenstelling tot cement en epoxy is dit flexibel en kan vervormingen volgen zonder te gaan lekken.
Van de beton/staal combinatie heb ik overigens alleen maar ellende gehoord en gezien, niet OF maar Wanneer (denk maar aan betonrot).
In combinatie met een extra schotje voor de motor en een oliegevulde schroefasafdichting met watergesmeerde as heb ik nu twee droge bilges, uiteraard beide met bilgealarm zodat je weet dat er iets mis is op het moment dat je nog kunt vinden waar het vandaan komt!
Ander argument voor dichtlassen van de kiel was een verhaal over een stalen zeiljacht dat varend over de Waddenzee ineens vol begon te lopen. Op het nippertje uit het water gehaald waar een scheur in de zijkant van de kiel bleek te zitten, vermoedelijk door een wrakstuk of anker, met vernoemd gevolg omdat de kiel open naar binnen was.
Loodsmelten in de boot gedaan: smeltvat op het motorluik onder de kajuitingang, zodat je met voorluik open een trek naar buiten kreeg en geen looddampen naar binnen kwamen.
Ging kennelijk goed want het is 36 jaar geleden.
Ik heb overigens in 1964 nog sneeuwbalgevechten met asbestvlokken gehouden (ms "Friesland", SSM), blijkbaar toch een gelukkig gesternte....