Onderwerp: Aluminium zeiljacht?

Mijn Alu bootje is nu 19 jaar oud, en ik heb 0 uur en 0€ besteed aan onderhoud (vd romp) . Voor mij reden genoeg.

Nu houd Dirk zich zeer streng aan alle elektrische regels aan boord, dan gaat het goed.
De vraag is natuurlijk of een 2e hands alu schip ook zo goed zich aan de elektrische regels gehouden heeft.
Laat dat héél goed onderzoeken, alles massavrij, liefst meggeren naar de romp toe.

KNRM reddingboten krijgen ook minimaal onderhoudt onder water, maar wel alle elektra galvanisch gescheiden. Al 30 jaar.

Het grote voordeel is dat de schrootwaarde de afvoerkosten grotendeels dekt

Maar zoals gezegd, mits goed verwerkt is corrosie niet zo'n groot probleem als bij staal.

Je moet wel opletten maar verder is het natuurlijk ideaal materiaal. Nagenoeg onverslijtbaar.
Mijn alu bootje is uit 1965 en verkeert in nieuwstaat. Van haar 16 zusjes, allemaal boven de 50, varen er 12 in uitmuntende gezondheid rond in heel Europa.

In Bremen staat er echter ééntje weg te kwijnen. Als iemand belangstelling heeft voor een Avenir van Huisman dan kan-ie een pb sturen.

Toekomst schreef :
Ik geef dat door intern, we zijn nog op zoek naar een nieuwe boot prachtige schepen zijn het

Maar dank jullie wel, onderhoudsvrij is natuurlijk een grote pré. Wel grappig eigenlijk, dat ze in Amerika zo huiverig zijn voor alu schepen, daar willen ze het niet hebben.

Dat is met meer dingen.

In Amerika hebben ze aluminum. Dat is heel wat anders dan aluminium

Ik heb wel eens zo'n aluminium zee schip gezien, vol deuken!
Hoe kan dat dan? Deuken door stormen en tegen het aluminium aan beukende golven?
Zag er niet uit wil je niet.
Aan de andere kant er ligt bij ons ook een Pen Duick en die heeft echt geen deuken.

Freek

Ieder materiaal heeft zo zijn voordelen en zijn nadelen en van ieder materiaal kun je een nagenoeg onderhoudsvrije boot bouwen, maar als je het niet goed doet is het onderhoud een absolute nachtmerrie, ongeacht het materiaal.

Opzich niets mis met aluminium, mijn voorkeur zou zijn om de boel volledig ongeschilderd te laten net als een perfect uitgevoerd elektrisch systeem. Voordelen zijn onderhoudsvrij, licht gewicht, sterk, stijf en makkelijk te repareren. Nadelen is dat het meer werk is om te bouwen omdat je alles goed moet doen, daarnaast zijn aluminium boten vaak wat duurder als de alternatieven.

freek1970 schreef : Ik heb ook wel delaminerende polyester boten gezien, of rottende houten boten, of stalen boten met de gaten erin geroest. Ieder materiaal kan wel wat fout mee gaan.
kan vele oorzaken hebben. Tijdens het lassen van aluminium krimpt het, dit resulteerd in deuken, vooral bij kleinere boten waar dunne platen gebruikt worden. Deze deuken kunnen verwijderd worden, maar dat is arbeidsintensief en dus kostbaar. De meeste boten worden toch geschilderd dus met plamuur werk je het zo weg. Sommige mensen maken een aluminium boot kaal en dan kunnen er wel eens wat deuken in zitten. Ook kan het zijn dat de boot gebruikt is waar deze eigenlijk voor bedoeld is: varen.
Of je het wel of niet wilt is puur persoonlijk, ik vind dat het een boot karakter geeft, al dat steriele strakke hoeft van mij niet. De deuken in onze boten boeien me echt niet

WADnWIND schreef :
“Megger” is een merk dat vele soorten testequipment verkoopt. Je doelt hier op de “insulation resistance tester” denk ik? Waarom kan dat bij deze toepassing niet met een normale multimeter? Bij welke spanning zou je moeten testen?

Oei een tijd terug, maar ik dacht ongeveer 500V. Zeg 1000x hoger dan bij je multimeter en dus kan je ook een 1000x kleinere lekstroom meten. Bovendien hoog genoeg om eventuele 'drempelspanningen' te overwinnen.

Van de week een alu beeldsnijder voor onderhoud in de kraan waarbij -tot verassing van de eigenaar- uit een klein gaatje in de boeg water sijpelde.
Toch niet de eerste de beste boot...

Bleek een klein compartiment te zijn onder de ankerketting waar zich vuil en (zout)water kon ophouden.
Op zich zou aluminium daar geen moeite mee moeten hebben, maar men had waarschijnlijk al tijdens de bouw iets van bitumeuze kit erin laten lopen, mogelijk om corrosie op die slecht bereikbare plek tegen te gaan.
Juist daaronder was het materiaal van 5mm volledig weggerot.
Het lijkt er dus op dat de kit heeft bijgedragen aan het corrosieproces.
Verwacht je ook niet...

Aluminium heeft net als rvs zuurstof nodig om de beschermende oxidehuid in stand te houden en dat kan onder een dichte laag waarschijnlijk tot problemen leiden .
Ook in water zit altijd ook opgelost zuurstof uit de lucht maar onder een dichte laag zal die zuurstof uitgeput raken met mogelijk corrosie als gevolg .
Dat heet dan ook niet voor niets "oxygen starvation corrosion".
Ad

Oorzaak zou ik eerder zoeken in een ankerketting die in een natte en zoute omgeving tegen de huid aanligt, of via de ankerlier contact maakt. Voor een Ovni-zeiler een van de plekken om periodiek te inspecteren net als de watertanks en de bilges onder toilet (urine) en op het diepste punt (verzamelplaats zout water).

Wat Erik zei: perfect materiaal zolang je t niet schildert en volledig gescheiden houdt van de electrische installatie. Heb met de Ovni wel eens grondberoeringen gehad die ik liever niet met polyester had gedaan.

Nachtvlinder schreef :
Ja, en dat heet in de volksmond gewoon een megger.

Toen wij oude grondkabels testten om tot het besluit herbruik/vervangen te komen, bleek de testspanning nogal belangrijk. Zo gold voor instrumentatiekabels die niet meer dan 24V zien een beduidend lagere testspanning dan voor vermogenskabels. Ook kunnen kabels doorslaan en definitief beschadigen. Dat risico neemt toe bij hogere testspanning.

Vandaar mijn vraag over wat de testcriteria hier zijn.. 500 V dus schrijft rooiedirk?

Volgens de norm van 2000 iig wel.

Bij 400 volt geschikte kabels, motoren en andere apparaten word 1000 volt gekozen.
Bij huis installatie dezelfde spanning.
Alle aan gesloten installatie afkoppelen en met kennis van zaken de isolatie weerstand meter gebruiken.
Een standaard universeel meter meet met 3 of 9 volt en kan niet de isolatie problemen constateren behalve de volledige kortsluitingen.
Bij 12 of 24 volt zou ik zelf een spanning gebruiken van 250 volt.
De algemene norm wat gebruikt word is 1000 x de aangelegde spanning.
Dit dan in ohmse waarde.
400 of 230 volt installatie is minimaal 230 kilo ohm.
Let op, dit is minimaal.
In normale omstandigheden moet de waarde oneindig zijn dus niet te meten.

Die 230 kΩ en nog veel meer kan anders een simpele multimeter ook makkelijk meten met maar een paar Volt.
Waarom zou dat in dit geval dan niet kunnen?
Immers , als er een stroomlek is gaat er altijd een beetje stroom door , ook al is het spanningsverschil maar klein en kun je dus altijd die weerstand meten.
Wat anders is als je de doorslagspanning wilt meten van isolatie of de veiligheid van midden en hoogspannings apparatuur maar dat lijkt me hier niet echt van toepassing.
Of ligt dat toch anders? Maar ik houd me aanbevolen voor gefundeerde argumenten voor die hoge spanning.
Ad

Ad, zoek maar eens op megger principe bij de meet winkel.nl.
Kan nu niet een link plaatsen.
Dan word het wel duidelijk.

Volgens de fabrikant gegevens kan je inderdaad met een normale multimeter hoge weerstandswaarden meten. De praktijk is iets anders. Eenmaal je meetpennen aanraken met je vochtige vette handjes en je meet de weerstand via je lichaam.
Reden twee is dat je met een hoge spanning ook een aantal would be problemen kan opsporen. bv een isolatie met haarscheurtjes die met een lage spannig nog isoleert, maar met een hogere spanning doorslaat.

@ dehler Wat echt meggeren is weet ik maar maar hier gaat het om stroomlekjes en dat is wat anders als wat er bij meggeren wordt onderzocht.
En v.w.b. dat van die haarscheurtjes.
Klopt uiteraard maar je gaat me toch niet vertellen dat haarscheurtjes of te dunne isolatie die pas bij een hoog spanningsverschil gaan lekken ook al lekken bij 12 Volt? En als dat zo is zie je dat echt ook wel bij de ca. 5 Volt van een simpele multimeter aan de weerstand. Of je meet desnoods met 12 Volt de milli of micro amperes. Kun je zelf ook de weerstand uitrekenen ( hoop ik ).
En uiteraard , je moet wel weten waar je mee bezig bent en als je niet weet dat je de meetpennen niet aan de metalen pennen zelf moet vasthouden en bijv. ook niet moet proberen door koper houdende antifouling heen te meten ( om er maar een paar te noemen) kun je maar beter helemaal niet over dit soort metingen nadenken maar ze gewoon uit laten voeren.
Ad

[attachment:1]/attachment]LobkeM schreef : de alumnium boot van m'n zeilmaat is 50 jaar oud. Ziet er nog perfect uit.395057_482171848470756_1382844501_n-1.jpg[