Altijd leuk om zulke avonturen te lezen , vooral dan omdat het voor mezelf een kwestie van 1 of 2 jaartjes is alvorens ik de grote stap ook zet.
Tijdterwijl laat ik me informeren door verhalen te lezen van vertrekkers .
Maar moest je nog de tijd vinden om de ellendige dingen die je meemaakte even op het digitale papier te zetten dan zou alles nog veel interessanter zijn.
Laat me dat even verklaren.
Wie zulke oversteek maakt en ervan uitgaat dat alles vlekkeloos zal verlopen maakt een grote vergissing.
Jij had blijkbaar jouw deel van de bekommernissen , en het is net die dingen , en vooral de manier hoe je dat oploste en ermee omging , die een verhaal bijzonder leerrijk maakt.
Een voorstag die breekt is - dacht ik - echt niet niks.
De giek-mast verbinding die het begeeft , een schroefas die lost , kan het nog erger.
Graag had ik echt tot in detail gelezen hoe je die dingen terug in het gelid kreeg.
Stuk voor stuk zaken die iedere zeiler kunnen overkomen , en dat je uit fouten en/of defecten kan leren , ook die van anderen , staat als een mast boven water.
Hoe organiseerde je de slaapperiodes als solozeiler ?
Dat alles zijn pas waanzinnig interessante annecdoten.
Vooral de nodige slaaptijd die je bij lange overtochten moet plannen blijft bij verhalen van soloreizen altijd in een waas van geheimzinnigheid hangen.
Wellicht praten de meeste ervaringsdeskundigen niet graag over dat gegeven omdat het natuurlijk in contradictie staat met wat velen goed zeemanschap noemen. Namelijk de belangrijke uitkijk op dek.
Ik begrijp dat de oceaan groot is , maar dat is de golf van Biscaje bij de oversteek naar Cabo Finisterre ook wel.
Nochtans ben ik daar 1,5 jaar geleden in het midden van de oversteek om 02:00 's nachts (pikdonker) een andere zeiler tot op minder dan 50 meter gekruist. Ik was wakker (het was mijn wacht) maar of dat ook het geval op die andere boot was durf ik niet zo direct beweren , ik zag geen beweging op dek.
Ik had toen zelf nog geen AIS receiver , en was dat wel zo dan moest de andere nog een transponder hebben.
Mijn radar had zijn aanwezigheid/nabijheid al kenbaar gemaakt.
Maar niet iedere zeilboot heeft een radar , of laat hem omwille van energie problematiek 's nachts aanstaan.
Ik bedoel maar , het is en blijft gevaarlijk.
Beschouwt U dit aub niet als gemoraliseer ,echt niet . Het is eerder een poging van mijnentwege om aan informatie te geraken die altijd wel wat in de schemerzone blijft hangen omdat iedere solozeiler zich wel bewust is van de gevaren die zijn/haar onderneming met zich meebrengt.
Daarom graag wat ' inside ' informatie.
Dat zou vast uw verslag compleet maken.
Beste groeten
PS:
en ben je zeker dat die eigenares van de bar maar 2 zussen heeft ?
Het lijkt erop dat er nog wel eentje verstopt is onder dat groene overtrekje hoor.