Onderwerp: 600KG WW2 bom ontploft op zuidelijk ijsselmeer

Opa vertelt (zeurt?) verder.

In 2008/2009 hebben we een deel van de binnenstad van Zwolle gebaggerd. Dat was sinds de oorlog niet meer gebeurd.
Zeer zwaar vervuild slib (vol met pax, pcb, zware metalen, cyanides enz), maar ook vol met munitie.
Er stond een kraan met kogelwerend glas op een ponton, omringd met zeecontainers met daar bovenop grote scherfvangende schermen. Zo werd heel behoedzaam de rommel opgeschept en in kleine beunbakjes geladen die we dan gauw buiten de stad moesten brengen. In een oude zandput aan het Zwarte Water, net buiten de stad, werd de specie voorzichtig overgeslagen en gezeefd. De vuile prut ging in een grote beunbak (als die vol was bracht ik die naar IJsseloog op het Ketelmeer), en de munitie werd in viskisten verzameld. Vele tientallen mortier- en handgranaten per dag.
De explosievenexperts, die er continue bijstonden, gingen vrij ruw om met de mortiergranaten, maar waren als de dood voor de handgranaten omdat de veiligheidspallen zwaar verroest waren. Daarom werden die direct in tape gewikkeld en/of met tie-rapes geborgd.



vanuit mijn stuurhut




Dagelijks werd de oogst op mijn achterdek gezet, soms wel 30 viskisten vol, en brachten we het naar zo'n speciaal luchtgeveerd vrachtwagentje van defensie. Die nam het mee om het gecontroleerd te vernietigen op een veilige plek. Hoewel, veilig? De eerste dag (die jongens hadden er wel lol in) hebben ze alle granaten in één grote plof laten springen. Kregen ze klachten omdat in Zwolle de ruiten uit de flatgebouwen vlogen.

Groet!
Wim.

Leuke verhalen!

Aha de jongens van de HNLMS Cerberus hebben eens een echt opdrachtje gehad.
Zie ze geregeld bij ons in de haven van Den Osse binnenligen als ze weer een crusus duiken mogen geven.
Goed gedaan jongens.
Was vroeger ook altijd een feest als we weer een mijntje mochten opblazen.

Een keer lagen we toch iets te dicht, en waren de printen van het gyrocompas uit hun houders geschoten. ( Zaten dus blijkbaar niet goed genoeg vast. ) Heb ik toen toch mooi in de schoenen van de onderhoudsdienst kunnen schuiven, waren pas aan boord geweest om eraan te werken.
Maar ik had het wel mogen nakijken natuurlijk.

Blijft trouwens altijd goed oppassen met die troep.
Hoe ouder een springtuig hou onbetrouwbaarder. De springstof word na verloop van tijd onstabiel en zou zelfs zonder duwtje van het ontstekingsmechanisme kunnen afgaan.
Moest je ooit zo iets in je anker hebben zitten, positie plotten en laten vallen ( anker zacht vieren tot op de bodem ) ketting kappen en wegwezen.
Nooit zelf aan gaan klooien.

Moest toch wel even glimlachen toen ik me deze herinnerde...

Waarom moest je lachen om zijn vrouw die hem hem zijn lunch komt brengen?

is het tegenwoordig niet verboden om te eten op je werkplek?

Dat eten weet ik niet, maar het valt zeker onder het pest-protocol. Als hij of zij daar nog toe in staat is zou er een melding van gemaakt moeten worden...