Noballast schreef :
Ja dat mag.
Ik was even vergeten dat jij een modderkruiper bent. Dat ligt voor mij nog in het verschiet maar kan mij voorstellen dat je er vwb noord frankrijk anders tegenaan kijkt.
Overigens kan ik je zo’n tocht over de Franse kanalen van harte aanbevelen. Al lang geleden hebben wij dat eens gedaan vanaf de Med, met de mast plat en Le Havre als eindpunt. Vandaar over zee weer naar huis. Het heeft mijn francofobie wel getemperd.
Tot mijn dertigste was ik nog nooit in Frankrijk geweest.
Vanaf het moment dat ik mijn vrouw leerde kennen werd dat anders. Die is lerares Frans en zij 'moest, omwille van haar vak' tenminste één keer per jaar naar Frankrijk. De laatste dertig jaar kom ik er dus regelmatig. De mentaliteit van de Fransen vertoont min of meer dezelfde tendens als de Nederlandse. In de grote steden wordt je als buitenlander nog wel eens met een zeker dedain behandeld, zeker je als niet goed Frans spreekt. Op het platteland wordt er bijna altijd vriendelijk en ontspannen gereageerd. Daar spreekt men ook vaak langzamer, waardoor het makkelijker wordt te begrijpen wat men tegen je zegt, hoewel het streekaccent soms roet in het eten gooit.
Ik heb in die tijd Frankrijk leren waarderen als een land dat qua cultuur en natuurschoon even rijk is als de Britse Eilanden. Er is ruimte en rust, meer nog dan in Zuid- en Midden-Engeland, denk ik. Ik ben van Frankrijk gaan houden in dezelfde mate als ik dat al van kindsbeen af deed van Engeland en Schotland.
Op al die reizen door Frankrijk let ik altijd met een scherp oog op de waterwegen die ik tegenkom en denk ik altijd meteen: zou dat voor mij bevaarbaar zijn? Met mijn diepgang van 80 cm. is dat vaak het geval, vermoed ik. Je komt langzaam tot de ontdekking dat een aanzienlijk deel van het Frankrijk per boot bereikbaar is.
We kennen allemaal de rust die van het reizen per boot uitgaat. 10- 12 km/u is eigenlijk een heel prettig tempo, als je de tijd hebt. Je tijd zat om om je heen te kijken. En ik ken inmiddels de rust en schoonheid die verbonden is aan het Franse platteland (dat zelden ècht plat is, maar dit terzijde) ook goed.
Ik heb me nu al voorgenomen dat op het moment dat ik te oud ben om de zeilen op eigen kracht omhoog te krijgen (geen rolfok), de mast eraf gaat en de Southerly zijn leven als motorboot vervolgt. Op je 80e lekker op de motor door Frankrijk knorren lijkt me, na kustzeilen en mudholes bezoeken, een goede tweede..
De Franse taal beheers ik helaas nog altijd onvoldoende, hoewel dat langzaam beter wordt; vanaf vanavond zit ik weer bij mijn vrouw in de klas, terwijl ze een cursus 'vakantie-Frans' geeft in 's-Gravendeel..