Onderwerp: Seagull uit 1964

Beetje jammer dat filmpje. Ik had me verheugd om wat lekker gepruttel te horen, krijg je weer zo'n gelikt achtergrondmuziekje...

Ja hier heb je niks aan helaas. Even dat muziekje weghalen svp!

Excuses heren, ik ben nog niet zo handig met YouTube. Als jullie liever gewone herrie horen OK.

De gaskabel heeft het zwaar tegen het vliegwiel.
Lekkere motortjes hadden vroeger thuis ook een achter een Eistavlet. (Lijkt op een Lelievlet)

zo beter?

Leuk ding die seagull.
Lijkt een beetje op een 'eitje' uit de jaren 50 begin 60. Wel een andere werking.

jerry schreef :
Ja, veel beter

jerry schreef :
Ja! Bekend geluid van vroeger. Die van ons moet nog ergens bij de Stichtse Brug in het water liggen.

Ik heb het kleinste model aan boord, dat maakt beduidend minder herrie. Ik vaar ook met minder olie in de benzine, tot nu toe altijd goed gegaan ondanks soms een uur lang lopen.
Mijn Seagultje maakt op afstand minder lawaai als een Honda tje en heeft duidelijk meer vermogen.
Toch zijn ze beiden als 2 pk verkocht.
Ik kan ook heel langzaam varen, dan heb je echter geen koeling meer. De impellerpomp draait te traag. Om de 30 seconden even gas geven zodat weer gekoeld word en niks gaat kapot. Is niet zo erg met een gietijzeren cilinderhuis. Vaak moet ik om te stoppen m´n hand op de luchtinlaat van de carburator houden. Wurgen. Anders blijft het dingetje gewoon pingelen. Andere motortjes stop je door de ontsteking te onderbreken, bij een Seagul door de benzine af te sluiten. Die van mij stottert graag door op benzinedamp. Beetje als een hit and miss motor.

Heb gisteren in een flinke windsterkte zeven een windsurfer hulp geboden.
Ik zat in de kuip een klusje te doen en wegens de lockdown was de enige beweging op de binnenzee een windsurfer. Ik wist dat hij bij een 20 meter zeiljacht hoort dat hier ook vastligt.
Ik ben zelf een verwoed windsurfer geweest en zag dat de man in moeilijkheden kwam. Zijn zeil was te groot en hij kwam eenvoudig niet meer terug. Ook al ben je erg fit, de koude en inspanningen kunnen teveel worden.
Toen hij na honderd pogingen niet meer op de plank klom maar probeerde tegen de flinke golven in te zwemmen heb ik mijn bootje tewater gelaten, Seagultje gemonteerd en op weg.
Ik heb volle vertrouwen in mijn vaste roei-zeilbootje en het motortje. Ook in het zwaarste weer gebeurt niks. Met een fopspeen ter hulp gaan was behalve voor echt grote ribs niet mogelijk.
Door de wind en golven draait het zaakje gewoon ondersteboven.
Toen ik bij de zwemmende windsurfer kwam hadden we geluk, net een rustig ogenblik zodat we konden praten. Hij wilde niet gesleept worden, deed een wanhopig rak naar de noord oever.
Ik ben hem dicht gevolgd, bleek dat hij niet echt ervaren was en dat de 5 meter rib van het zeiljacht daar in een baaitje lag.
Dus ikke terug. Bij het stoppen van het motortje hoorde ik dat er iets niet goed is. Een soort metalig schurend geluid.
Vandaag heb ik dan als eerste verse olie in het staartstuk tandwielkastje gedaan, ( was leeg, me bad )
Maar het gekke geluid bij start en stop is er nog steeds.
Dus volgend karweitje : algemeen onderhoud van het motortje.
Bovendien is de rubber handgreep van de stuurhefboom kleverig geworden. Na pakweg 48 jaar in de Mediterrane zon niet slecht, de handgrepen van mijn nieuwe fiets waren na een jaar kleverige troep. Ik denk een nieuwe handgreep te maken uit olijvenhout. Passend.
En nee, voor mij is dat geen “project” maar een klusje.

Wegens lockdown mag ik niet zeilen, zelfs niet van ankerstek veranderen als er storm komt.
Om toch een beetje met de handen bezig te zijn heb ik de rubber handgreep van het Seagulltje vervangen door een houten. Dat rubber was na 48 jaar in de zon zo plakkerig geworden dat het overal zwarte vlekken naliet, en die krijg je echt heel erg slecht weggewassen.





Ik heb hout genomen gewoon omdat ik een stukje drijfhout had van het strand geraapt, ik vermoed dat ik er beter aan gedaan had een lederen handgreep te maken. Kan ik ook, ben goed met mes en naald.




Dat stukje drijfhout blijkt olijvenhout te zijn. Mijn draaibankje en mijn langste boorbeitel zorgden ervoor dat ik het handgreepje uit 2 stukken moest maken. Voor de kenners : ik had geen meenemer die over het stukje hout ging en in plaats van er een maken heb ik een touwtje genomen dat met drie constrictor knopen zorgt dat mijn houten greepje draait. Creatief met touwtje.




Ik heb een leuke middag gehad, de handgreep ziet er goed uit maar of ze de Middellandse zon zal weerstaan is de vraag. Kan ik lekker ook nog een lederen handgreep maken.

Mooi geworden! De enige Seagull met een olijfhouten greep. Wat leukdat dat allemaal kan op zo’n Unimatje.

En niet zomaar een stuk olijfhout, maar een stukje drijfhout uit de zee wat olijfhout bleek te zijn

jerry schreef :

Gijper schreef :
dan rookt ie niet

Nu ik het motortje een paar keer heb laten lopen op mengsmering 1:10 komt er niet alleen veel blauwe rook uit, maar ook een zwarte drab uit de uitlaatbuis. Zou het kunnen dat vroeger de olie voor de mengsmering een geheel andere specificatie had dan tegenwoordig? Seagull is later over gegaan op 1:25.

Jerry schreef
Klopt de olie is vandaag de dag veel beter dan destijds. Zou eens navragen bij mensen die verstand hebben van de Seagull maar zou me niet verbazen dat je ze allemaal gewoon met 1:25 kan smeren met de huidige olie.

Freek