Onderwerp: Restauratie Noorse Jol 'Witlam'

Dank je, Hotsnail Ik ben er bijna

Verfsysteem van de romp boven de waterlijn:
international yacht primer, 5 a 6 lagen, meer in de naden
international 'pre kote', een soort erg fijn dekkende pre-coat - hielp enorm ter egalisering!
international toplac, danube, 2 lagen.

Tsja, en dan het dek natuurlijk! Eigenlijk een soort afterthought - in mijn hoofd een onbelangrijk ding. Niets aan gedaan, qua constructie en onderhoud, behalve goed met de Rotex ervan langsgegeven, en ook 3 a 4 laagjes yacht primer, gewoon over het bestaande systeem heen, niet kaalgehaald.

Hier zie je hoe, na verdere afwerking en een beetje slim de lijnen kiezen met de verf, de nieuwe spuigaten er uiteindelijk poepiesjiek uitzagen.



Het hele dek gewoon maar in de toplac gezet, en bedacht dat daar dan later wel de anti-slip overheen zou kunnen. Elk laagje helpt weer mee, dacht ik, en antislip is tenslotte ook een soort coating (je kan ook international-korrels kopen, die je dan door toplac heen mengt).

Die witte kleur, dat zag er wel heel erg gaaf uit moet ik zeggen. Maar het deed echt pijn aan je ogen, zo fel, en veel te glad natuurlijk. Maar wel cool hoe hij eruit zag, dat stokoude bootje van me:



Hier nog een shot van achteren. Je ziet mooi hoe breed het schip is, hoe mooi de vormen zijn, en hoe mooi het is om naar de punt toe die nageltjes te zien weglopen. Ik heb de opstaande buis van de kuiprand hier ook blauw geschilderd, maar dat weer ongedaan gemaakt later - het kreeg er een playmobil-achtig karakter van.



Wat betreft kleurkeuze: ik ben van mening dat je moet meewerken met de constructie en de vormen. Alles was nu blauw: ik heb ervoor gekozen om de stootlijst te accentueren met wit:



Hier een shot recht van voor. Werfbaas en ik waren allebei erg te spreken over dat 'driehoekje', zoals hij het noemde (ik vond het een pijl): hoe mooi scherp gedetailleerd dat was. Natuurlijk geef je die een mooi opvallend kleurtje, toch?

We naderen het einde! Hier zijn de laatste shots van voor de tewaterlating.

Hier een shot van de punt, met gerestaureerde ankerlier en opgeknapte stagfok-, eh, houder. De giek van de fok komt daarop en draait daarop. Na wat dubben heb ik een zandkleurige interdeck antislipverf van international totaan de randen van het dek geschilderd: anders dan dat het was, maar weer vanuit het idee: kleur per onderdeel, mee met de constructie van de boot.



Shot van de achterkant, met kaalgehaalde en frisgelakte helmstok:



En een shot van achteren naar voren. Het was een feestelijk momentje om al het gelakte houtwerk uit de auto te dragen en voorzichtig aan boord te brengen. Al je plannetjes van een half jaar komen dan ineens heel snel bij elkaar.

En daar gaat hij dan: de banden in! Naambordje nog even gauw aan de romp bevestigd; draadje tappen en RVS erin. Het valt me niet tegen hoe mijn zelfgemaakte bordjes hangen



Kinderen + vrouw komen gauw nog even aanhollen vanuit thuis, Gerrit wacht er even op, al ligt wachten niet in zijn aard, maar ik weet hem over te halen. Daar vliegt de Witlam door de lucht. Bijna onwerkelijk. Mijn dochter zegt; Pappa, je hebt een nieuwe boot gekocht!?!



En hier ligt hij uiteindelijk in het water. Shot van achter:



En natuurlijk een shot van voren. Ik snap wat mijn dochter bedoelt. Het is bijna een beetje te



Nou, er volgde nog wat technisch gedoe, elektra fixen, motor even goed overal smeren, de dynamo werd 1 dag voor vertrek nog even gauw vernieuwd, 900kg loodbroodjes plaatsen, vloer terugbouwen (wat was ik blij toen ik dat er weer in gepuzzeld had, deels met zelfgemaakte plinten), en het schip van werkschip weer veranderen in familie-vriendelijk weekendjachtje.

Vanuit Utrecht motor je dan in 2 daagjes via Muiden naar Naarden: en daar vonden we het naamplaatje al bevestigd aan onze nieuwe box:

Zijaanzicht in de box:



Naarden is een fijne uitvalshaven voor dit schip, met twee kleintjes aan boord (toen 5 en 9). Je drijft wat rond op het gooimeer, je eet een flatbread bij de Harmonie in Almere-haven, en je legt lekker idyllisch aan bij de eilandjes op de randmeren. Hier op vogeleiland, of heet het het de schelp:



Dit is voor de kinderen natuurlijk superfijn. Fikkie stoken, voetballen, rennen, lekker even weg met z'n allen.



Ook is het erg leuk om zo in de zomer lekker tot 21:00 door te zeilen, en zachtjes bij de ondergaande zon jezelf terug naar de haven te laten drijven. Met zelfgemaakte meegebrachte soep en broodjes en dan lekker koffie zetten aan boord... Wat een bezit is zo'n boot dan toch he.



En af en toe, als de wind goed staat, motort pappa even tot Muiderzand, en dan knallen we even het Markermeer op Ik wil het de kinderen niet tegen laten staan, dat zeilen, de jongste wordt snel zeeziek, en na een uurtje of vier hebben ze het wel weer gezien. Maar, vanaf een afstandje kan ik 'm al zien liggen, en komend seizoen staat een tochtje naar Enkhuizen op de planning, met een bezoek aan sprookjeswonderland

Een paar afsluiters.

Voor en na:




Genieten.













En daar zit je dan, met je eigen roer in je knuisten, op je eerste eigen schip.



Nogmaals veel dank aan iedereen voor het vele meedenken: over twijfelachtige dooskielen, smalle trintella's, schuine lassen van te korte Regina-2 masten, over vaareigenschappen van gaffel vs scherp.

Dat is waar ook. Man wat zeilt die Witlam heerlijk, vooral nu na het tweede vaarseizoen heb ik het idee dat ik hem leer kennen. Alle zeilen zijn nu uitgezocht en genummerd: ik heb twee grootzeilen, twee fokken, en vier kluivers. De fok (ook op de giek) is reefbaar, de kluivers varieren van een stormfok tot en met een enorme halfwinder-achtige lap die tot ver voorbij de mast komt. En veel wind nodig? Echt niet! Met een licht briesje komt hij snel op gang, en je merkt echt dat hij z'n vaart dan echt goed vasthoudt, als al dat staal eenmaal in beweging is. Hij is met het lood diep weggestopt in zijn diepe kiel heel stabiel: en dat terwijl ik van 1450kg ballast naar de 900kg ben gegaan. Daarnaast nog 100kg aan dubbelplaten, dus er is ruim 450 kilo vanaf gegaan, met verbeterde stabiliteit, omdat het lood gemiddeld lager ligt en het zwaartepunt dus is gezakt. Misschien gooi ik er ooit nog eens wat lood bij, als ik het voor een aardig prijsje zie langskomen.

Heb er inmiddels tot en met dik windkracht zes lekker mee gezeild, met dubbel gereefd grootzeil en de dikste fok gaat dat dan behoorlijk hard. Hard genoeg ook wel, moet ik zeggen, zeker met deze bemanning, maar ook wel voor mijzelf, het toch nog relatief nieuwe schip, en vooral het grootzeil, wat dan toch nog steeds een flinke lap is, en in vlagen echt hard aan die mast trekt. Het lekkerst gaat het met windkrachtje 4 a 5 en een bezeilde koers: dan kan je onder vol tuig varen, en sjongejonge wat trekt die kluiver dan toch hard. Natuurlijk wordt ik regelmatig door hypermoderne driehoek-vormige jachten met kevlar zeiltjes ingehaald, maar evenvaak maak ik gehakt van andere 28voeters, zoals een jeanneau. Waarscheepjes hou ik goed bij als het een beetje goed waait. Het waarscheepje van mijn moeder (kwarttonner) kon beter opkruisen, dat is zeker waar, maar de Witlam is veel steviger, heeft veel minder last van de golven, klapt niet - ik ben zo ontzettend blij met die S-spant - wat ligt dat toch lekker in het water.

Dus qua zeileigenschappen, en dat weet je pas echt goed na een seizoen of twee, ben ik ook dik tevreden.
Fijne winter iedereen, en ik hoop sommigen van jullie nog 's tegen te komen Ik zal vooral rondom Naarden te zien zijn, met in de schoolvakanties langere tripjes op de zuidelijke helft van de voormalige zuiderzee.

goeie vaart allemaal en bedankt voor het kijken naar het verslag.
daniel

Dank je wel voor je verhaal (fijn om te lezen) en de foto's. Het schip heeft weer de eigenaar die het verdient!
Geniet ervan en wellicht komen wij elkaar nog eens tegen op het water. De Witlam is goed te herkennen aan haar bruine zeilen.
Fraai casco en schip! Ik blijf nog steeds (ook) gevoelig voor schepen met zo'n fraaie Scandinavische vorm.

Groet, Robert - HL38

Prachtig!

Dubbel en dik verdiend genieten!
Heerlijk om lezen hoe tevreden jij/jullie bent/zijn!
De frisse kleur geeft het een mediterraans tintje... Helemaal wegdromen zo...

Daniel,

Wat heb je er weer een prachtig schip van gemaakt. Hopelijk komen we in een vakantie een keer bij elkaar in de buurt te liggen, dan kan ik er rustig met een kop koffie of een biertje in de hand naar kijken.
Complimenten met de degelijke manier waarop je haar hebt gerestaureerd en het interessante en heerlijke verslag.

Geniet van je schitterende schip,
groet, Jurriën

Erg leuk verhaal en prachtig traditioneel scheepje !

Chapeau, van een ex Muinck Keizerlaan bewoner die je bij Seabell ontmoet hebt toen je de Witlam net gekocht had.

Je hebt het goed aangepakt en pakkend beschreven. Wat een mooi schepie!
Genier ervan

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Wat een enthousiasme, fantastisch.
Fair winds,
JB

Mooi Daniël, dank voor het delen! Ons scheepje van Deense komaf dobbert veelal in het Zeeuwse zout, maar wanneer ik je Noorse schone voorbij zie stuiven zullen we zeker zwaaien! Groet, Johan

Mooi hoor! Veel werk maar zeker loon naar werken - een prachtig resultaat!

Wat een mooi scheepje, wat een mooi verhaal.
En wat je schrijft over de randmeren met jonge kinderen is heel herkenbaar; wij lagen de eerste jaren met de Vlieter in het Raboes bij de monding van de Eem (een haventje waar jouw karaktervolle boot niet zou misstaan). Van daaruit hebben we heel wat ankerplekjes en eilandjes aangedaan.
Tip (als Bruin het nog kan en wil trekken): hang een volgbootje achter de Witlam! Eerst om je kroost rond te roeien, dan om je door hen rond te laten roeien, en daarna om ze de hort op te sturen. Iedereen blij
Veel mooie mijlen gewenst!

Wat ziet je boot er prachtig uit. Een lust voor het oog. Op het Markermeer zullen we elkaar misschien weleens treffen.
Veel plezierige mijlen gewenst!

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Wat is de Witlam mooi geworden! Heel veel vaarplezier gewenst!


Wat ballast betreft: als je het met windkracht 6 niet mist in de stabiliteit, zou ik niets meer toevoegen. Dat ze zo fijn zeilt met licht weer is zeker ook te danken aan die 450 kg minder waterverplaatsing.
De oorspronkelijke tekening zal gebaseerd zijn op goedkope ballast die niet zo compact en laag geplaatst kan zijn als lood: loodballast was destijds erg duur.

Ik heb een kiekje bemachtigd van het schip onder vol tuig. Althans, er zit nog een rif in het grootzeil en ik heb nog een (veel) grotere kluiver, maar in elk geval komt het aardig in de buurt

Met grote dank aan Rob van de Tuimelaar in Naarden, die zo vriendelijk was om de Witlam te fotograferen en de foto's te appen!