Onderwerp: Briefadres

Gemeentebelastingen kan een (klein) probleempje/kastenpost zijn.
Destijds was het, meen ik, 3 personen of minder, laag tarief. Bij meer werd het hoog tarief.

In mijn geval kwam door overlijden een keerpunt en heb ik me laten uitschrijven uit NL.
Ben nog wel belastingplichtig daar.
Wanner ik dat verander ben ik elders belastingplichtig, is lood om oud ijzer.

Een oplossing zou kunnen zijn: Ergens een kamertje/opslagruimte huren, daar ´WONEN´ maar aan boord VERBLIJVEN.

Ik heb wel 4 adressen waarheen iets kan worden opgestuurd, net waar ik in de buurt ben.
Maar slechts één waar ik officieel woon.

Heel opvallend is dat de overheids dienaren hier nog echt´dienaren´ zijn, ze doen (waar ik het nodig heb) hun werk goed en snel.
Uitschrijven uit NL heeft meer dan drie maanden narigheid gekost door klunzende ambtenaren. Hier was inschrijven binnen een uur geregeld.

Nu is wat zich binnen mijn gezichtsveld afspeelt geen maatstaf voor het veel grotere gebied buiten mijn horizon.
Mogelijk heb ik het in NL slecht en hier goed getroffen.

Je moet je ook niet als 'samenwonend' laten inschrijven maar echt als post adres. Dan maakt het voor de bewoner ook voor de gemeentelijke belastingen niet uit.

In Enkhuizen tot nu toe geen problemen, maar misschien zijn ze het hier meer gewoon.

svalk schreef :
Heb ik een voorbeeld van.

Een Franse zeiler die ik zo´n beetje als mijn goeroe beschouw op het gebied van zelf voorziening ( de kunst om onafhankelijk van anderen een leuk leven te hebben ) is het voorbeeld van hoe het niet moet.

De kerel leefde reeds meer dan dertig jaar in Turkije op z´n zeilboot. Ongelooflijk belezen, een technisch genie, goed muzikant. Leefde erg gezond van 50 € / maand. Ooit had hij twee vrouwen aan boord, leefde nogal wild bourgondisch, nu eerder ascetisch.
Hij heeft me leren vissen met het staand net, octopus vangen enz...
Op een bepaald moment werd de man 60 en omdat hij wegens een hartkwaal invalide was kreeg hij plots een piepklein pre-pensioentje.
Daar had hij niet om gevraagd, maar alle Fransen zijn gelijk voor de wet. Egalité, Fraternite.
Zo heet z´n boot trouwens.
In Frankrijk word een andere regering- president gekozen, menigen en regels veranderen en plots krijgt m´n vriend het bericht dat hij geen invalide meer is en het gekregen pensioen moet terugbetalen.
De man veranderde van vrolijke levensgenieter die viste, las en voor de Turkse boertjes uit “Zijn” baai technische spulletjes repareerde tot een Don Quichote.
Hij begon heen en weer te vliegen, bezorgde zich een adres, en werd tot een nooit meer boven dek komende rechtsgeleerde. Zijn hele leven werd nog slechts gedomineerd door zijn strijd tegen het onrecht. ( Naar zijn mening ) Hij won in eerste instantie ook de rechtszaken die liepen.
Dan overleed z´n 90+ jarige moedertje en werd hij plots bezitter van huizen en appartementen.
Zijn strijd begon opnieuw, hij was plots zeer vermogend en dat pikt de Franse staat niet.
Er werd beslag gelegd op zijn erfenis, hoe en wat weet ik niet precies.
Ik vraag me af wat nou belangrijk is in het leven.

Vechten als een bezetene voor geld dat je toch nooit zult uitgeven of heerlijk leven als God in het Zuiden met 50 € / maand.

Ik heb me in ieder geval voorgenomen me niet gek te laten maken.
Ik geef dan vele keren meer uit dan m´n Franse vriend, toch kan ik ( Vooropgesteld dat ik gezond blijf ) nog tot m´n honderdste verder met m´n eigen spaarcentjes.
Krijg ik een ziekte die het eind van mijn zeilende leventje inluid, dan is dat hoogstwaarschijnlijk een ziekte die ik niet lang zal overleven.

Ieder ziet het anders, zelfs m´n vrouw bekijkt alles een beetje meer aards.

OldBawley,

Een heel mooie levens visie.
Zolang je een paar cent tekort komt voor je levensonderhoud ben je arm, maar zodra je hetzelfde meer hebt dan voor je levensonderhoud noodzakelijk ben je rijk.
Een verschil van een dubbeltje is het verschil tussen arm en rijk.

Maar je hoeft jezelf ook niet helemaal te laten beroven door overheid en bankiers.
Wanneer ik een tientje teveel heb voor mijn levensonderhoud, maak ik wel graag zelf uit waarheen dat gaat en dat is zeker niet de rovende politiek of bank, maar iemand die het wèl nodig heeft en die me sympathiek is.

Dat brengt me een paar leuke dingen in herinnering.
Een Spaanse burgemeester, de heer Granados, die niet zo lang geleden een gevangenis met rijke festiviteiten opende, is nu zelf in die gevangenis gehuisvest. Z´n vrouw en vriendin ook, wel in 3 verschillende cellen.

De ex premier van Portugal, Socrates, is voor de Kerst gearresteerd, zit nog steeds vast.
Onlangs een nieuwslezeres die met moeite haar gezicht in de plooi kon houden op TV.
Niet met zoveel woorden gezegd, maar de bewaking heeft vlooien losgelaten in z´n cel.

Dat zijn berichtjes waarvan ik een brede grijns op m'n snuit krijg.
Voor Old Bawley's kijk op de wereld heb ik bewondering.

Schopje!

Ik zal er zelf geen gebruik van maken maar wie weet, wel de petitie getekend

Eerlijk gezegd vind ik het een flauwekul petitie.

Centrale registratie is er al jaren op basis van het sofi/burgerservicenummer. En niemand kan je verbieden om als nomade een centraal correspondentieadres in Nederland te hebben.

Waar het hier werkelijk om gaat is dat er nomaden zijn die middels een briefadres inschrijving bij een gemeente in Nederland willen voorkomen dat zij losgekoppeld worden van voorzieningen die alleen gelden voor Nederlanders die ook in Nederland wonen, zoals die uit de zorgverzekeringswet. Dat men dat wil kan ik begrijpen, maar formuleer het dan ook zo.

Dick

Knar schreef :
Behalve mensen die een sabbatical nemen of buiten nederland gaan varen na een leven van werken en premie betalen treft deze maatregel bijvoorbeeld ook binnenschippers. Ook deze komen heel vervelende situaties tegen. Terwijl ze gewoon in Nederland zijn. Maar wel wonen op een manier die niet in het standaard plaatje past

Knar schreef :
Er is gewoon sprake van willekeur. Er zijn gemeentes die geen of vrijwel geen briefadressen accepteren (Papendrecht bijv.) ook als je gewoon in NL verblijft of minder dan 8 maanden per jaar in het buitenland verblijft. De genoemde gemeente legt zelfs een gerechtelijke uitspraak gewoon naast zich neer. Ook zijn er gemeentes die een max. duur van het briefadres op 6 maanden stellen met soms een mogelijkheid dit 1 keer te verlengen. Ook voor binnenschippers of andere, in de wet, met name genoemde doelgroepen. M.a.w. het is gewoon willekeur op dit moment.